หน้าที่เมียฉันจองไว้แล้ว!!

8.6

เขียนโดย mescadesh

วันที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 19.15 น.

  8 ตอน
  101 วิจารณ์
  20.93K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) อย่าทำให้ฉันรู้สึกดีเลยนะ...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่7 อย่าทำให้ฉันรู้สึกดีเลยนะ

โทโมะหนุ่มร่างใหญ่เพลบอยลูกครึ่งญี่ปุ่นที่กำลังสวมกอดภรรยาอยู่บนเตียง

แก้วใจ:ไอ้โมะแกพอเถอะฉันไม่ได้โกรธเลยแก

แก้วพูดก่อนจะแกะมือที่กอดแก้วไว้

โทโมะ:ฉันรับผิดชอบแกได้นะเราคือสามี ภรรยากันจิงๆนะแก้วฉันสามารถรับผิดชอบแกได้โดยเราไม่ต้องหย่ากัน

หลังจบม.6ไง

แก้วใจ:แกจะบ้ารึไงห๊า!! เรารักกันไม่ได้หลอกพอจบม.6เราจะเซ็นใบหย่า!! และจะอยากกันไปคนละทางไงแก

เคยบอกแบบนั้นไม่ใช่รึไง

โทโมะ:แต่ฉันทำให้แกต้องเป็นทุกข์

แก้วใจ:โทโมะ.....เรายังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันใช่ไหม

โทโมะ:อืม

แก้วใจ:เราเคยตั้งกฎว่าไง??

โทโมะ:เราจะไม่หลงรักกัน

แก้วใจ:ใช่!!เพราะฉะนั้นแกไม่ต้องแคร์เรื่องตรงนั้นลืมๆไปมันเสียเถอะนะ!!

โทโมะ:อืมแกน่ะจะไม่ทิ้งฉันไปใช่ไหมแกจะไม่ปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียวใช่รึปล่าว?

แก้วใจ:โทโมะ....ฉันอยู่ข้างแกไม่ได้เสมอหลอกเราต้องทำตามกฎที่เราตั้งมาเพราะฉะนั้นแกอย่ามาทำให้ฉันรู้สึก

ดีๆกับแกอีกเลยนะ

โทโมะ:แก้ว....พอจบม.6 แกจะทิ้งฉันไปงั้นซิ??

แก้วใจ:มันไม่สำคัญ!!ว่าฉันจะอยู่หรือจะไป

แก้วพูดก่อนจะค่อยๆเอาแหวนทองคำเรียบๆออกจากนิ้วนางแล้วให้โทโมะไป

แก้วใจ:แหวนนี้มันไม่ใช่ของฉันมันคือของคนที่แกรักต่างหากโทโมะไม่ว่าฉันจะอยู่จะไปแกจะต้องมีชีวิตต่อไปไม่

ใช่ทำตัวเด็กๆอีกแล้วนะ

โทโมะ:เฮ้อ....อีกไม่นานก็ใกล้สอบแล้วสิใกล้จะเทอม2แล้ว.....

แก้วใจ:เวลายังเหลืออีกเยอะวะไอ้โมะ:)

แก้วพูดก่อนจะนอนตะแคงแล้วงีบไป

 

รุ่งเช้า

แก้วสาวผมยาวถึงตูดกำลังหวีผมและถักเปียจนเสร็จสับแต่ก็ไม่ปลุกเพื่อนรักของตน

แก้วใจ:แกนี่น่า-_-;;

พลั่ก!! โครม!! แก้วใช้วิธีปลุกโดยการถีบโทโมะตกเตียง

โทโมะ:โอ๊ย!!

แก้วใจ:ตื่นซะทีนะฉันไปเรียนละ

แก้วพูดก่อนจะเดินจากไปให้โทโมะงงแดกว่าทำไมถึงไม่ไปพร้อมกัน

 

ณ ที่โรงเรียน

แก้วฟุบโต๊ะนอนหลับอย่างสบาย

ฟาง:แก้วจ๋า~~~

เฟย์:แม่ดอกแก้ว*0*

แก้วใจ:หือ??=__=

ฟาง:โทโมะมาหาแกอ่ะรีบไปเร็ว>O<

เฟย์:แล้วซิทำหน้ายังกะไม่ได้ขี้มา3วัน><

แก้วใจ:ฉันขี้มาแล้วนะตอนเช้า=__=!!

แก้วพูดก่อนจะเดินไปหาโทโมะ

โทโมะ:แก้วมากับฉัน!!

หมับ!! โทโมะจูงมือแก้วพาไปที่หนึ่งซึ่งไม่มีใครอยู่

แก้วใจ:แกมีอะไรกับฉันเนี้ยพามาที่นี้ทำไม??

หมับ!! โทโมะจับมือแก้วก่อนจะเอาแหวนทองคำเรียบสวมใส่นิ้วนางแก้วเหมือนเดิม

โทโมะ:แหวนนี้เป็นของแกนะ

แก้วมองดวงตาโทโมะด้วยความรู้อยากถามว่า "ทำไมต้องให้ฉัน??"

แก้วใจ:แกไม่ใช่เจ้าของวงนี้แกก็เอาไปให้พิมพ์....อุ๊บส์

โทโมะประทับจูบอันเร้าร้อนแก่แก้ว

เพี๊ยะ!!

แก้วใจ:ทำบ้าอะไรของแกห๊า!!! แกยังเห็นฉันเป็นเพื่อนอยู่รึปล่าว

โทโมะ:แล้วเพื่อนที่ไหนจะจดทะเบียนสมรสกับฉันแล้วแต่งงานกับฉันแล้วละแบบนี้เรียกเมียต่างหาก!!

แก้วใจ:ไอ้เวร!!วันนี้แกเป็นอะไรของแกวะเราจะหย่ากันได้ยินมั๊ย!!!จะหย่า!!

โทโมะ:ฉันไม่หย่า!!

แก้วจ้องดวงตาสีดำของโทโมะอย่างรู้สึกหวั่นไหวทำไมดวงตาคู่นี้ชอบทำให้รู้สึกดีๆด้วยนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา