หน้าที่เมียฉันจองไว้แล้ว!!

ตอนที่6 อยูข้างเสมอ^^

แก้วใจ:นั้นมันสามีฉันนี่นา!!

ฟาง เฟย์:สามี!!??

แก้วใจ:เอ่อ คือแบบว่าฉันจองเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวน่ะฮ่ะๆเลยเรียกย่อๆไปหาไอ้โมะเถอะ

ฟาง เฟย์:อื้ม

แก้วอึ้งกิมกี่เมื่อเห็นร่างใหญ่เพลบอยร้องไห้

แก้วใจ:เฮ๊ย!!เป็นไรไอ้โมะ

โทโมะ:พิมพ์ไม่รักฉันเลย....

ฟาง:ฉันว่าพวกฉันขอกลับก่อนได้ไหมแก้ว^^

แก้วใจ:อื้มจ๊ะกลับไปก่อนเลยนะเด๊วฉันจะเอาเด็กขี้แงกลับบ้านด้วย^^

เฟย์ ฟาง:จ้า^^บาย!!

แก้วใจ:โทโมะ....ฉันว่าแกเลิกคิดทิ้งพิมพ์ได้แล้วนะแกควรตั้งใจเรียนอย่างเดียวตอนนี้

หมับ!! โทโมะเข้าไปกอดแก้ว

โทโมะ:แก้ว...แกอย่าทิ้งฉันไปอีกคนนะเว๊ย ฮือๆ....

แก้วแอบอมยิ้มก่อนจะลูบหัวโทโมะด้วยความอ่อนโยน

แก้วใจ:ฉันไม่ทิ้งแกหลอกน่า^^ ตั้งแต่เด็กแล้วนี่ฉันก็อยู่ข้างแกเสมอมานะโทโมะแกไว้ใจฉันได้เพื่อนคนนี้

สัญญาว่าจะอยู่ข้างเสมอนะคะ:)

โทโมะ:ฮ่ะๆ^^

โทโมะหัวเราะแก้วก่อนจะพยุงตัวขึ้น

แก้วใจ:รู้ปล่าวว่าผู้ชายที่ร้องไห้เป็นตุ๊ด^O^

โทโมะ:หน็อย!!ยัยแก้ว

โป๊ก!!T^Tอู๊ยเจ็บชะมัดนี้แรงคนหรือแรงควาย>O<

แก้วใจ:แรงคนหรือแรงควายน่ะ-_-;;

โทโมะ:คนเว๊ยกลับบ้านเหอะ

แก้วใจ:อื้ม

แก้วกับโทโมะเดินกลับบ้านด้วยกันตามประสา สามีภรรยากันอย่างมีความสุขโดยไม่รู้ว่าระยะประชิดตัวนั้นจะทำให้

พวกเขาเผลอใจกันเอง

ณ ห้องนอน

แก้วใจ:โทโมะพรุ่งนี้ตื่นเช้าหน่อยนะ

โทโมะ:อืมๆ=__=

แก้วพูดเสร็จก่อนจะนอนข้างๆโทโมะ

โทโมะ:แก้ว...

แก้วใจ:หือ?

โทโมะ:เมื่อวานฉันเมามากจนปล้ำแกใช่ไหม?!!!

แก้วใจ:!!

เมื่อโทโมะถามคำถามนั้นแก้วถึงขั้นช็อค

แก้วใจ:แกเอาอะไรมาพูด!!

โทโมะ:ตอบฉันมาซิ!!

แก้วใจ:ฉันไม่ได้มีอะไรกับแกสักหน่อยแกอย่ามามั่วนิ่มน่า

โทโมะ:แก้วถ้าแกเจ็บฉันขอโทษฉันคิดว่าเมื่อคืนนี้แกคือพิมพ์น่ะ....

แก้วใจ:อืมชั่งมันเหอะเรื่องนั้นฉันไม่ใส่ใจอะไร....

แก้วพูดก่อนจะนอนหันหลังให้โทโมะ

โทโมะ:ขอบใจที่อยู่ข้างฉันมาตลอดฉันขอโทษสำหรับเรื่องเมื่อคืนวาน....

โทโมะพูดก่อนจะกอดแก้วแน่นๆ