รักของฉันกับนายTK

     " แก้วอ่ะ" โทโมะเอ่ยแล้วมองหน้าหญิงสาวอย่างไม่พอใจ     " ไปทำงาน ถ้าไม่ไปฉันจะตกลงแต่งงานกับพ่อของคุณ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มอย่างเด็ดขาด     " ไปก็ได้ แต่ตอนเย็นฉันจะเป็นคนมารับนะ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วลุกขึ้นยืน      " อืม"     " นอนพักผ่อนเยอะๆ ล่ะ เดี๋ยวไม่สบายอีก" ชายหนุ่มเอ่ยบอกก่อนจะเดินออกไป     " อืม"     " ถ้าลุกไม่ไหวก็เรียกพยาบาล" เดินไปได้ก้าวนึงก็หันมาบอก     " อืม"     " มีอะไรก็โทรหานะ"       " โทโมะ!" แก้วเรียกชายหนุ่มอย่างเหนื่อยใจ     " ไปแล้วนะ ฟอด~" ชายหนุ่มรับคำก่อนจะเดินมาหอมแก้มหญิงสาวอีกครั้งก่อนจะเดินออกไป     " ไม่ไปไม่ได้เหรอ" เปิดประตูกลับเข้ามาถามอีกครั้ง     " ฉันจะแต่งงานกับพ่อนาย ไอ้โทโมะบ้า" แก้วตะโกนอย่างโมโห ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างเขิลอายเมื่ออยูาลำพังคนเดียว
 
 
            ระหว่างวันที่แก้วพักผ่อนอยู่นั้น  รุ่นพี่ที่สนิทอย่างป๊อบปี้ที่รู้ข่าวจากบิดาของโทโมะจึงเดินทางมาเยี่ยมที่โรงพยาบาล        " เป็นไงบ้างเรา" ป๊อยปี้เอ่ยถามหญิงสาวที่นั่งทานผลไม่อยู่บนเตียง        " ดีขึ้นแล้วล่ะค่ะ แก้วไม่ได้เป็นอะไรมากสักหน่อย" แก้วเอ่ยบอกอย่างยิ้มๆ        " คุณอาเล่าให้พี่ฟังว่าแก้วไม่สบาย พี่ก็เลยมาเยี่ยม" ป๊อบปี้บอกแล้วลูบหัวหญิงสาวอย่างเอ็นดู        " ขอบคุณค่ะพี่ป๊อบ พี่นี้แสนดีกับแก้วไม่เคยเปลี่ยนเลยนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม        " ก็แก้วเหมือนน้องสาวพี่นิ พี่ก็ต้องดูแล"        " แล้ววันนี้พี่ป๊อบไม่ทำงานเหรอค่ะ"        " พี่เป็นเจ้าของร้าน จะหยุดสักวันนึงก็ไม่เป็นไรหรอกมั้ง อ่าอ่าอ่า"        " แหม เดี๋ยวแก้วจะไปปล้นร้านพี่สักวันเถอะคอยดู"         " มาปล้นเอาไปกินให้ท้องแตกไปเลยนะ" ป๊อบปี้เอ่ยบอกติดตลก เพราะสมัยเรียนแก้วจะชอบไปช่วยบ้านป๊อบปี้ขายของที่ร้านขายของฝาก  แถมยังได้กินขนมที่ร้านจนอิ่มและเอากลับมาฝากมารดาที่บ้านด้วย        " ไว้แก้วหายดีก่อน แก้วจะไปกินให้พุงกางเลย" แก้วเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม        " ทำอะไรกันนะ" เสียงดังขึ้นทำให้ทั้งสองที่หัวเราะอยู่หันไปมอง        " มาทำไหมว่ะไอ้โมะ ไม่ทำงานไง"        " เลิกงานแล้วเว้ย แล้วแกล่ะมายุ่งกับเมียชาวบ้านเขาทำไม" โทโมะเอ่ยถามก่อนจะเดินมานั่งบนเตียงข้างๆ หญิงสาว        " ใครเมียแกว่ะ"        " เนี่ยแหละ เมียฉัน" โทโมะว่าก่อนจะหอมแก้มคนป่วยที่นั่งอยู่บนเตียง        " แต่งงานเมื่อไร ทำไมไม่บอกพี่เลยอ่ะแก้ว" ป๊อบปี้เอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม        " ยังไม่ได้แต่ง  แต่เร็วๆ นี้คงได้แจกการ์ดแน่ๆ" โทโมะเอ่ยบอกกับเพื่อนหนุ่ม        " อย่าลืมแจกการ์ดมาด้วยล่ะ งั้นพี่กลับก่อน"        " กลับบ้านดีๆ นะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม        " พี่จะรออยู่ที่บ้านนะ เชิญไปหาได้ตลอดเวลา" ป๊อบปี้เอ่ยทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกจากห้องไป        " จะไปหาไอ้ป๊อบที่บ้านทำไม" โทโมะหันมาถามอย่างสงสัย        " แก้วก็ไปบ้านพี่ป๊อบออกจะบ่อย ไปขลุกอยู่ทั้งวัน บางครั้งก็ค้างคืนด้วย" แก้วประชดกลับไปบ้าง  อย่างหมั่นไส้ชายหนุ่มอย่างนิดๆ        " แก้ว"        " อะไร แก้วแค่ไปช่วยบ้านพี่ป๊อบขายของเฉยๆ"         " แล้วไป ถามจริง เคยนอนกับมันยัง" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวอย่างระแวง        " นั่นปากพี่เหรอ ที่ถามอ่ะ"        " ตอบมา" ชายหนุ่มจ้องหน้าหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ        " นอนแบบไหนล่ะ" แก้วเอ่ยถามอย่างยั่วยวนอารมณ์ชายหนุ่ม