Love for you ที่รอเพราะรักที่รักเพราเธอ

     ± Love for you ที่รอเพราะรักที่รักเพราะเธอ ±
 
เช้าวันใหม่ที่สดใสในวันเกิดแก้ว
 
    แสงแดดอ่อนๆกระทบกับเปลือกตาของสาวน้อยร่างบาง แล้วเธอก็ตื่นรับอากาศเช้าในวันที่สดใสวันที่เธออายุครบ 18 ปี เธอรีบไปอาบน้ำแตงตัวไปโรงเรียนเนื่องจากวันนี้เธอต้องไปถ่ายเก็บภาพงานประจำปีของจังหวัดนั้นเอง เธอยิบผ้าขนหนูและเข้าไปเพื่อชำระร่างกาย
 
15 นาทีผ่านไป
 
สาวน้อยออกมาจากห้องน้ำด้วยร่างที่ผ้าขนหนูพันอยู่เธอเดินไปยังห้องแต่งตัวยิบเสื้อยืดสีฟ้าเข้ม กางเกงยีนส์เดฟยาว ตามด้วยเสื้อคลุมสีดำแขนยาวพัดขึ้นเกือบถึงข้อสอกพร้อมกับจี้เล็กๆที่คอ แล้วเดินไปยิบกระเป๋าสพายใบเล็กสำรวจตัวว่าต่งตัวเรียบร้อย จากนั้นเดินไปยังประตูห้องใส่รองเท้าคู่โปรดสีดำ ถ้ามองใกล้ๆเธอจะเหมือนผู้หญิงแต่งตัวเท่ๆเลยล่ะ เธอออกมาจากห้องเดินลงไปหน้าคอนโดเพื่อจะโบกรถไปโรงเรียน
 
ณ โรงเรียน 
 
Kaew Talk 
 
วันนี้ฉันต้องตื่นมาเร็วเป็นพิเศษเพราะต้องไปเก็บภาพงานประจำปีของจังหวัดแล้ว ดันครูฟ้าบอกว่าต้องรีบไปแต่เช้าด้วย วันนี้เป็นวันเกิดฉันตอนนี้ฉันอายุ 18 แล้วรอเนี่ย เฮ้ออ... ไม่ว่าใครจำได้หรือไม่ได้ฉันก็ไม่สนอยู่แล้วเพราะมันเป็นเพียงแค่วันธรรมดาวันหนึ่ง
เฟย์ : แก้ว! แฮปปี้เบิร์ดเดย์จ้ะแก้ว
ฟาง : สุขสันต์วันเกิดจ้ะแก้ว
สองพี่น้องต่างคาแร็คเตอร์วิ่งเอาของขวัญมาให้ฉันทั้งๆที่ยังไม่ได้เยียบเข้าไปในห้อง = ="
         
จะรีบไปไหนว่ะ ให้เข้าไปในห้องก่อนก็ดี

แก้ว : ขอบใจน่ะ แต่ให้ฉันเข้าห้องไปหน่อยก็ดีไม่ใช่มายืนไม่ให้ฉันเข้าห้องแบบนี้
ฉันพยายามปรับอารมณ์แบบดีที่สุดไม่อยากงุดงิดแต่เช้า
เฟย์/ฟาง : ยังไม่ได้น่ะแก้ว 
 
มีพิรุทน่ะเนี่ย หรือมีอะไรปิดบังเราอยู่
 
แก้ว : แล้วจะให้ฉันวางของก่อนได้ไหม กล่องของขวัญแกใหญ่เว่อร์ทั้ง 2 คนเลย
เฟย์/ฟาง : อย่าพึ่งเข้าไปน่ะ!!
สองคนนั้นเริ่มห้ามตอนฉันจะเอามือไปเปิดประตู แล้วก็รีบมาบังประตูทั้ง 2 บาน
แก้ว : พวกเธอมีอะไรรึป่าว
เฟย์/ฟาง : ไม่มีน่ะ แต่อยากให้นั่งคุยกันตรงนี้สักพักก่อนเราจะคุยกันเรื่อง งานแกวันนี้/คิวงานแกวันพรุ่งนี้
แก้ว : จะเอาเรื่องอะไรกันแน่
เฟย์ : งานแกวันนี้ดีกว่า คิวงานแกฉันรู้แล้วว่ามีอะไรบ้าง
แก้ว : อ่ะๆมีอะไรว่ามา
เฟย์ : ก็..บลา..บลา..บลา บลา˜
ฟาง : แล้วก็..บลา บลา...บลา บลา บลา˜
แก้ว : เอ่อ.. ฉันมีอะไรจะบอกพวกแกว่ะ
เฟย์/ฟาง : ว่า...
แก้ว : ฉันตอบไม่ทัน
เฟย์ : งั้นไม่ต้องตอบแล้ว
ฟาง : เอาของไปเก็บเถอะ จะได้ไปเข้าแถวส่วนฉันจะไปห้องแล้วล่ะ แล้วเจอกัน อย่าลืมเลี้ยงฉันที่ร้านเดิมน่ะ
แก้ว : อ่ะๆ
เฟย์ : เข้าไปได้แล้วมั่ง
แก้ว : แล้วพวกเธอที่อยู่ข้างนอกทำไมไม่เข้าไปล่ะ ปกติอยู่ด้านในกันนิ
...... : ไปเถอะๆ ฉันจะไปซื้อ นู้น นี้ นั้น บลา บลา บลา ˜
แก้ว : โอเคๆ
แล้วฉันก็ผลักประตูเดินเข้าห้องไป
 
  ทำไมห้องมืดอย่างนี้ล่ะเนี่ย
 
........ : Happy Birth Day To You Happy Birth Day To You Happy Birth Day Happy Birth Day Happy Birth Day To You..... ˜
เสียงใครสักคนร้องเพลงให้ฉันก่อนฉันจะเปิดไฟเพราะถ้าปิดไฟห้องนี้จะมืดมาก แล้วเค้าคนนั้นก็ถือเค้กมาให้ฉัน และตอนนี้ฉันก็เห็นเค้าแล้ว และเห็นชัดมากด้วยนั้นคือ
แก้ว : โทโมะ?
โทโมะ : แฮปปี้เบิร์ดเดย์คับสาวน้อย
แก้ว : ฉันน้อยอยู่หรอเนี่ย จะเท่านายแล้วน่ะ แค่ผ่อมกว่า และเตี๊ยกว่าแค่เซนสองเซนล่ะมั่ง
โทโมะ : ยังไงก็ตัวเล็กกว่าฉันล่ะกัน
แก้ว : เชอะ แต่ตอนนี้วางเค้กก่อนไหม
โทโมะ : วางก็ได้วางแล้วอธิฐานด้วยน่ะ
แก้ว : อือ
แล้วโทโมะก็วางเค้กลงแล้วฉันก็อธิฐาน
 
ขอให้...............และ...บลา...บลา...บลา˜
 
ฟู่˜
ฉันเบาเค้กเรียบร้อย
แก้ว : เปิดไฟได้ยัง
โทโมะ : เดี๋ยวสิ
แก้ว : อะไรอีก
โทโมะ : หลับตาสิ
แก้ว : จะหลับทำไมแค่นี้ก็มองไม่เห็นแล้ว
โทโมะ : น่ะคับสาวน้อยของผม
แก้ว : ของนาย หึๆ
ฉันพูดเสร็จก็หันตัวไป
โทโมะ : น่ะครับ
ฉันรู้สึกเหมือนมีคนกอดอยู่ด้านหลัง แล้วก็มีเสียงกระซิบข้างๆหู
แก้ว : อ่ะก็ได้
โทโมะ : แต่หันมาก่อน
แก้ว : เรื่องมาก
ฉันบ่นงุบงิบแล้วหันมาตามคำสั่งและหลับตา
จุ๊บบ....˜
ริบฝีปากของใครสักคนทาบบนริบฝีปากฉัน และแน่นอนว่าคือโทโมะ ฉันพยายามจะดันเค้าออก
แก้ว : อือ.... หึ นายทำบ้าอะไรเมื่อวันก่อนยังเฉยชาใส่กัน วันนี้มาขอคืนดี สรุปนายเป็นคนยังไงกันแน่เนี่ยโทโมะ
โทโมะ : ฉันขอโทษน่ะ คืนดีกันน่ะคับสาวน้อย
โทโมะทำเสียงอ้อนฉัน
แก้ว : ก็ได้ แต่ตอนนี้เปิดไฟก่อนฉันมองไม่เห็นมันมืด
พอฉันพูดจบไฟก็เปิดขึ้นพร้อมกับเห็นโทโมะ เค้กที่ฉันเป่าตะกี้ และของขวัญเต็มโต๊ะเรียนของฉันและมีของขวัญกล่องหนึ่งเด่นที่สุด และฉันรู้แล้วว่าเป็นของโทโมะเค้าเดินไปยิบแล้วยื่นมาให้ฉัน
โทโมะ : อ่ะ เปิดสิของขวัญที่คนอื่นให้ค่อยไปเปิดที่คอนโดเอาเดี๋ยวไปส่ง
แก้ว : อือ รวมถึงของนายด้วย ไปหาครูฟ้าก่อนน่ะฝากลาครูโฟร์ทั้งวันน่ะเหลือแค่ชั่วโมงสุดท้ายไปน่ะคะ มิกกี้ ฟอดดด˜
ฉันพูดเสร็จก็หอมโทโมะไปฟอดใหญ่
โทโมะ : ไปได้แล้วเดี๋ยวสาย
แก้ว : คร๊าบบ
โทโมะ : เดี๋ยว
แก้ว : ฮ่ะ
โทโมะ : ใส่อันนี้ด้วยจะได้คู่กับจี้ที่คอ
โทโมะเอาของบางอย่างที่อยู่ในกระเป่าออกมาไม่รวมในกล่องของขวัญแล้วที่ยิบออกมาเป็นสร้อยข้อมือ และตุ้มหูเล็กๆ
แก้ว : ขอบใจน่ะ
โทโมะ : มาใส่ให้
แล้วโทโมะก็ดึงฉันเข้าไปแล้วใส่สร้อยข้อมือและตุ้มหูให้ฉัน (แล้วจะขอทำไมว่ะ?) และก็กอดฉัน
แก้ว : ไปล่ะ และก็ปล่อยฉันได้แล้ว ฉันจะรีบไป
โทโมะ : วันนี้แก้วเท่มากๆเลย แต่งอย่างนี้แหละ ฉันไม่อยากให้ใครมาจีบเธอ
แก้ว : พอแล้วจะไปหาครูแล้ว
แล้วโทโมะก็ปล่อยฉันแบบง่ายๆ
โทโมะ : ตอนเย็นเจอกันที่ร้านเดิมน่ะ บาย˜
 
## จะมีอะไรเกิดขึ้นรึป่าวน่ะ อันนี้ก็ต้องติดตามน่ะจ้ะ อ่านแล้วเม้นด้วยน๊าา จะได้แก้ไข ##