ว้าวุ่น [In My Heart]

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~

♥ นิยายเรื่อง  ว้าวุ่น  ตอนที่ 9 ♥

 
 


“Faye narak mak” “sweet t’ sud” “หวานอีกแล้วนะ อิจฉาอ่าT^T” “พี่เขื่อนหล่อมาก” “น้องเฟย์น่ารักที่สุด♥ ขอนะครับพี่เขื่อน”
 


          สารพัดข้อความถูกกระหน่ำพิมพ์ซ้ำๆเข้ามาในทวิตเตอร์ของชายหนุ่มที่แอบเอี่ยวเอาชื่อของเธอไปแท็กติดไว้ ทำให้เธอรับรู้ด้วยโดยไม่ตั้งใจ....หรือตั้งใจกันแน่วะ? ในภาพเป็นสาววัยใสสุดสวย ฮิฮิ กับกบหน้ายาวจอมบ้ากาม ชิ! ถ่ายรูปเล่นกล้องด้วยกัน 4 ภาพ ข้อความใต้ภาพเขียนว่า “รักVer.@faye_ye” ออกสื่อขนาดนี้ เยอะขนาดนี้

 
 
ต้องการอะไรยะ ต้องการอาร้าย.....
 


 ที่ยอมถ่ายด้วยน่ะเพราะแว่นที่ใส่มันสวยหรอกย่ะ ชิชิ!

 

@@@@@@@@
 
 


 

“พักนี้ข่าวดูเงียบๆไปนะ มีอะไรหรือเปล่าแก้ว” กิ่งถามน้องสาวขณะทำอาหารเช้าให้สุนัขและเจ้าของ “เปล่า” แก้วไม่ได้ตอบอะไรมากไปกว่าคำถามที่ถูกส่งออกมา “จะเป็นพระคุณอย่างมาก ถ้าแกจะช่วยขยายความให้มันเยอะกว่านี้” กิ่งหัวเสียอย่างแรง ก็สองสามวันมานี้

น้องสาวไม่พูดไม่จา กลับมาจากงานก็ขึ้นห้องอาบน้ำนอน ผิดวิสัยที่จะต้องมานั่งจ้อๆๆที่ห้องของเธอก่อนนอนเสมอ เกิดอะไร?

“ก็เปล่า...ไม่มีอะไร” พูดจบก็คว้ากระเป๋าสีน้ำตาลใบโปรด สวมแว่นกันแดดลายเสือขึ้นรถตู้ของบริษัทที่มารอรับอยู่หน้าบ้านไป

“ไอน้องเวร” สบถออกมาก่อนกดเบอร์โทรออกที่คุ้นตา กรอกเสียงเย็นชาตามลงไป.....

“แกทำอะไรอยู่...ถ้าขืนแกยังเป็นอยู่แบบนี้ ปล่อยให้ข่าวมันเงียบอยู่แบบนี้ ฉันจะยุให้น้องฉันเลิก!” ....

 

          เวียนหัวตั้งแต่เช้า ทานอะไรไม่ค่อยลงมาสองสามวันละ ไม่รู้เป็นอะไร ไม่หิวเบื่ออาหาร จะทำ จะพูด จะคิดอะไรเหมือนมีบางอย่างมากวนใจ ปั่นป่วนไปหมด แก้วใจเลิกบ้าซักที ไม่มีอะไรดีขึ้นมาแล้ว ทุกอย่างมันพังไปหมดแล้ว ต้องโทษตัวเองที่คิดอะไรพิลึกพิเรนท์นั่น ... ทำบ้าๆแบบนั้นไปได้ยังไงกันนะ? เห็นอยู่ว่าที่เธอทำสุดท้ายไม่ได้มีผลอะไร
 
 


คนไม่มีใจ...ยังไงก็ไม่มีทาง
 
@@@@@@@@
 
 


 

“ยายแก้ว !!” มีนร้องขึ้นอย่างเหลืออด ก็เธอน่ะทั้งเรียก ทั้งสะกิดก็แล้ว เจ้าของใบหน้าสวยแอบเท่ห์ก็ไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น นั่งเป็นสากอยู่ได้

“ฮะ...อะไรมีน เรียกซะเสียงดังเชียวเพื่อนๆตื่นกันหมดแล้ว” วันนี้ทุกคนในกามิฯมีซ้อมคอนเสิร์ตใหญ่จึงถูกรถตู้ไปรับเข้าบริษัทกันตั้งแต่เช้า การซ้อมเริ่มวันนี้วันแรกดังนั้นทุกคนจึงต้องอยู่กันครบพร้อมหน้าเพื่อฟังพี่ๆทีมงานอธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับตีม(Theme)ของงาน

“ประสาทเค้าลงจากรถกันจนหมดแล้วย่ะ ก็เห็นว่าเธอไม่ได้หลับเลยไม่มีใครเรียกให้ลง...ปรากฏว่า เอ๋อแดกซะงั้น” แน่ะ แม่สาวตาหยี ปรกติไม่ค่อยพูด นานๆพูดทีเล่นซะจุกไปเลยนะ เดี๋ยวเหอะวันคอนฯจะแกล้งไอเบให้น่าดูเลย ชิ! ยายมีนพูดจบก็เดินลงจากรถไปก่อนทิ้งให้แก้วนั่งเก็บของๆตัวเองบนรถตู้

 

“คุณแก้วครับ...เป็นอะไรมากหรือเปล่า วันนี้ผมขับรถไม่ดีเหรอครับ คล้ายๆจะเมารถนะครับนั่น” พี่สมชายพูดออกตัวอย่างรู้สึกผิด จนแก้วหน้าเสีย

“เปล่าค่ะพี่สมชาย แก้วแค่เอ่อ...ทำของหายก็เลยจิตตกนิดหน่อยน่ะค่ะ” รีบโบกมือไล่ความไม่สบายใจออกจากความคิดของพี่ชายคนขับรถ ก่อนจะเปิดประตูเตรียมก้าวลง....

 

“ของนอกกายหายไม่ตายหาใหม่ก็ได้ แต่ถ้าเป็นของรักของหวงหาย...ถ้าหาไม่เจอก็ห้ามตายนะครับ” พี่สมชายพูดแค่นั้นก็สตาร์ทรถเตรียมไปทำงานต่อ แก้วสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อรับรู้ได้ว่ารถกำลังจะเคลื่อนที่ก็รีบลงจากรถไป

 

 

“ของนอกกายหายไม่ตายหาใหม่ก็ได้ แต่ถ้าเป็นของรักของหวงหาย...ถ้าหาไม่เจอก็ห้ามตายนะครับ” “….แต่ถ้าเป็นของรักของหวงหาย ถ้าหาไม่เจอก็ห้ามตายนะครับ”

 

“ยายแก้วโว้ย!!” อีกรอบของวันที่เจ้าของตาหยีแสนน่ารักเหวี่ยงใส่แก้วใจ เนื่องจากมาช้าทั้งคู่เลยได้นั่งข้างหลังด้วยกัน แบบว่าสุดกู่เลยล่ะ ไอแฟนกะเหรี่ยงบ้าก็ไม่เคยเลยจะจับจองที่ไว้ให้ ยายจินแอบเอาหลุยส์ติงต๊องมาจองไว้ให้อยู่เหมือนกัน แต่โดนยายเกลเอาไปแดกเสียก่อน....ขอโทษที่ต้องพูดจาไม่สุภาพนะคะ มีนเหลืออดจริงๆ
 


“หะ หา มีน...อะไร? ขอโทษๆๆ” แก้วหลุดจากภวังค์ของพี่สมชาย(?) ออกตัวขอโทษขอโพยเพื่อนสาวและออกปากสัญญาจะไม่สร้างปัญหาให้อีกแล้ว T^T แก้วใจขอโทษ

“พี่นีน่ากำลังพูดถึงพาส LOVE VER ของแกกับโทโมะอยู่นะ” ให้อภัยอย่างเสียไม่ได้ ก็คนมันจิตหลุดไปซะขนาดนั้นนี่นา ว่าแต่ไปเจออะไรมาล่ะ?

“น้องแก้วเสื้อตัวนั้นยังอยู่หรือเปล่า?” ซักไว้อย่างดี ทั้งปูไต่ ทั้งหัวซบมาขนาดนั้นเก็บไว้บนหิ้งอ่ะป้าน่า ^_^
“เอามาด้วยนะจ้ะ วันมะรืนพี่จะให้เราซ้อมพาสตัวเองก่อน” ห๊า จริงดิ่ -////- โอยอาย ตอนนี้♥หัวใจไม่ปรกติขอเป็นวันอื่นได้ไหมป้าน่าจ๋า...

“น้องแก้ว โอเคนะจ้ะ” โอเคตั้งแต่ได้ยินชื่อคู่ซ้อมแล้วแหล่ะค่า

“ห๊า...ไม่โอเคค่ะ เสื้อหาย หาไม่เจอซ้อมพาสอื่นก่อนก็แล้วกันค่ะพี่นีน่า นะนะนะ ^___^~” แสร้งยิ้มหน้าบานให้พี่ทีมงานเห็นใจ

“งั้นซ้อมพาสรวมทั้งอาทิตย์เลยแล้วกัน ค่อยแยกพาสอาทิตย์หน้า” เฮียช่วยปิดประเด็นให้ง่ายขึ้น

 
 


@@@@@@@@

 
 


“แก้ว...ฉันว่าแกไม่ไหวนะ เป็นอะไรเล่ามา ก่อนที่ยายแฝดนั่นจะเข้ามาถามแกเอง แล้วความลับจะไม่ปรากฏบนโลกใบนี้อีกต่อไป” สาวตาหยีแอบถามแกมขู่สาวเท่ห์หน้าสวยตรงหน้า ยังไงวันนี้ทุกอย่างต้องเคลีย!

 

จริงอย่างที่มีนว่า ตอนนี้ทุกคนกำลังรับเอกสารเกี่ยวกับตีมงานของคอนฯกันอยู่ แก้วแอบเห็นสายตากระต่ายกับสายตาหัวหอม(?)จิกผ่านมาทางเธอ ประมาณว่าถ้าฉันได้รับเอกสารเมื่อไหร่ มันถึงมือเธอแน่ใน 3 วินาทีนี้! มองไล่ไปก็เห็นสายตาเหยี่ยวตวัดมองมาทางเธออยู่เช่นกัน ริมฝีปากขีดเป็นเส้นตรงนั่น ไหนจะรังสีอำมหิตที่แผ่ออกมานั่นอีก

 
 
T^T พ่อจ๋าแม่จ๋า....มีนจ๋าช่วยแก้วด้วย

 


“แก้วไม่รู้...ไม่รู้ว่าเป็นอะไร รู้สึกปวดหัวใจไปหมด แค่เห็น...” พูดออกมาอย่างยากลำบาก พลันขอบตาก็ร้อนผ่าวเอาเสียดื้อๆ
 


“แค่เห็น....อะไร?” มีนรู้คำตอบดีอยู่แล้ว แต่อยากให้คนปากแข็งพูดออกมาจากปากห้อยๆ เอ้ย!ปากเซ็กซี่ๆนั่นซะที
 
 
 


“เห็น....”

ดวงตากลมโตไหวระริกอีกครั้ง เมื่อเหลือบไปเห็นสาวน้อยข้างกายเพื่อนสนิท มือเรียวเล็กนั่นกำลังจัด

แต่งทรงผมให้เพื่อนชายของเธอ หัวร่อต่อกระซิกกันคิกคัก ชายหนุ่มเองก็โอบรอบเอาบางไว้หลวมๆเช่นกันดูน่ารักเป็นบ้า....

 

ทั้งๆที่ในเวลานี้เพื่อนๆในห้องต่างพูดคุยกันเซ็งแซ่ แต่เธอกลับได้ยินเพียงเสียงเดียว ดังสะท้อนจากข้างในของหัวใจ...เสียงหัวเราะร่วนอย่างมีความสุขของเพื่อนสนิท
 
 


“เห็นโทโมะอยู่กับผู้หญิงคนอื่น...ใช่ไหม?” มีนโพล่งขึ้นมาแทน ถ้ารอยายนี่สงสัยชาตินี้มีนอาจจะไม่ได้ฟัง
 
 
“มีน! ฮึก...มีน” แก้วหันขวับมองเพื่อนตาหยีโอบกอดมีนไว้แน่น น้ำตาที่ต่อสู้กับแรงโน้มถ่วงอยู่ในเวลานี้...หมดเวลายื้อเสียแล้ว น้ำใสๆไหลอาบแก้มสาว แก้วสะอื้นตัวโยนอย่างน่าสงสาร ไม่เหลือมาดนักร้องสาวสุดแนวคนเก่ง
 
 


“แก้ว! Youเป็นอะไรอ่ะ” เขื่อนปรี่เข้ามาดูแก้วก่อนใครเพื่อน ก็เขาน่ะแอบเห็นคนจิตตกตั้งแต่เดินเข้ามา แม่

ยอดยาหยีก็พยักพเยิดให้รีบเข้ามาดูเพื่อนสาวของตนก่อน ส่วนเอกสารเธอจะหยิบตามมาให้
 
 
 
 
 
 
 
 


 

“ซ้อมบท...ละครเรื่องใหม่กับ ก้อง ธนวัด ใช่หรือเปล่า?” ชายหนุ่มที่เดินตามมาทีหลังพูดขึ้น พร้อมกระชับวงแขนที่ควงสาวน้อยวัยกระเตาะให้แน่นขึ้น แล้วเดินออกจากห้องประชุมไป

“....................”
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เลิกเศร้า ไม่รับข่าวอะไรทั้งนั้น ^^~ มาจิ้นกันต่อให้โลก TK แตกไปเล้ย...
TK จงเจริญ......................