ว้าวุ่น [In My Heart]

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~

♥ นิยายเรื่อง  ว้าวุ่น  ตอนที่ 7 ♥

 

 

 

“หรือว่า...วาระ TK แห่งชาติ?” ป๊อบปี้ใช้มือป้องปากพูดเบาๆกับไอโฟนตัวเก่ง เพราะเกรงว่าคนตัวโปรดเอ้ย! คุณคนโปรดตรงหน้าจะสงสัย

 

“เออ อีกชั่วโมงเจอกัน” เขื่อนบอกเพื่อนพร้อมกับทำสีหน้าเคร่งเครียด

“มีอะไร กบ?” เฟย์ที่กำลังมีความสุขกับการกินมาร่วมชั่วโมงกว่าๆ ถามโดยที่ยังมีเชอร์รี่เม็ดเป้งเต็มปาก “วาระTKแห่งชาติ” เขื่อนพูดแค่นั้น เฟย์ก็ลุกขึ้นเดินตามไปที่รถโดยไม่ลืมหยิบเชอร์รี่เม็ดสุดท้ายติดมือมา

รถ สปอร์ตคันหรูสีขาวถูกเทียบท่าหน้าบ้านสาวหวานคนสวยด้วยความเร็วสูงสุด ฟางแทบจมหายไปกับเบาะเมื่อชายหนุ่มเหยียบเต็มสูบพาเธอกลับบ้าน โดยไม่ได้พูดอะไรมากนอกจาก... “กลับเหอะ ป๊อบมีงานด่วน”

ใน เมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกัน แค่เขาชมว่าเธอสวย ทำดีกับเธอ เอาใจเธอสารพัดในวันนี้ นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเธอมีสิทธิ์ในตัวเขา ฟางจึงเลือกที่จะเงียบ ไม่ได้ปริปากถามอะไรระหว่างที่เขาขับรถมา

 

“ไปด้วยกันดีกว่า” ชายหนุ่มพูดอย่างคิดได้แล้วขับรถไปทันที ไม่ทันที่หญิงสาวจะปลดเข็มขัดนิรภัยออกจากร่างกาย

“ว้าย....นี่นายทำอะไรของนาย นายหมีบ้า” วันนี้ทั้งวันอุตส่าห์คุยด้วยดีๆแล้วเชียว เล่นแบบนี้คนสวยตกใจนะยะ!!