ว้าวุ่น [In My Heart]
10.0
ออมอนี่cake
แชร์นิยายฟิคชั่น
29)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
♥ นิยายเรื่อง ว้าวุ่น ตอนที่ 27 ♥
“บรื๋อ หนาว >___< กอดหน่อยๆ”
ลงจากเครื่องได้ก็ร้องโวยวายทันที ญี่ปุ่นน่ะก็เคยมาบ่อยๆๆนะเวลาทำรายการ แต่ช่วงไฮซีซั่นแบบนี้ครั้งแรกที่มา ก็แบบว่าอยากจะเจอหิมะแบบเยอะเว่อร์ๆเลยอ่ะคร้าบ
แต่ว่าจะหนาวไปไหน แก้วใจก้าวขาไม่ออก T^T~....
“อย่ามามั่วนิ่มครับคุณจริญญา นู่น...อ้อมกอดว่างๆอยู่ทางด้านโน้นครับเพื่อนครับ” เพื่อนเขื่อนเข้ามาลากยายเฟย์ออกจากการเกาะกุมของหญิงสาวมาดเท่ห์ตรงหน้า ฮึ่ย! ทำเป็นหวงไอเพลบอยหน้ากบ!! ไม่ง้อก็ได้ครับพี่
“มีนจ๋า....” หันมาหาสาวตาหยีแทบจะทันที มีนไม่ว่าอะไรเพียงแค่เปิดวงแขนของเธอออกจากหน้าอกของตัวเองเพื่อให้เพื่อนสาวโผเข้าหา เอาน่าจริญญามันขี้หนาว
“ถึงพมจะหล้อ แต่ผมก็มายโง่นะคร้าบ” จองเบขัดขึ้นพร้อมกับพาดวงแขนหนาเข้าหาแฟนสาวทางด้านหลัง แล้วลากเอาสาวตาหยีถอยหลังออกไปซึ่งๆหน้า
โฮ๊ะ มีแต่คนขี้หวง ไม่ใจกว้างเหมือนแก้วใจเลยอ่ะ (เหรอ?)....
“จินนี่ เค้ารักตัวเองที่สุดเลยอ่า” ในเมื่อไม่มีใครให้พึ่งได้อีกจึงหันกลับไปแยกสาวตาโตออกหนุ่มญี่ปุ่นผู้มีทักษะการใช้ภาษาไทยมากมายกว่านายเบยงอุน หมายถึงนายจองเบอ่ะนะ ชิ!
“แร้งส์” เคนตะทำอะไรไม่ได้นอกจากพ่นคำต่อว่าใส่หน้าแฟนเพื่อน
“แก้ว ฟางว่าอย่าพยายามอีกเลย ระวังจะไม่มีที่ให้นอนนะคืนนี้” ฟางสุดจะทนกับความพยายามของเพื่อนสาวจึงเอ่ยออกมาเบาๆให้ได้ยินกันแค่สองคน แล้วจับมือแฟนหนุ่มเดินนำหน้าไปขึ้นรถที่ทางบ้านของโทโมะเตรียมไว้
ถ้าผีดิบหงุดหงิดใจขึ้นมา เราอาจจะได้นอนในป่าช้าแทนที่จะเป็นคฤหาสน์คุณแวมไพร์นะยะ....
“หนาวเหรอครับ แก้วใจ? ฮะฮะ น่าสงสารนะครับไม่มีใครยอมกอดเลย เฮ่อ....อ๊ะ”
โทโมะที่นิ่งอยู่นานพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าแฟนเด็กน้อยของเขาพยายามเล่นเอาแต่ใจกับเพื่อนสนิท แต่ดั้นไม่มีใครยอมเล่นด้วยสักคน ปิดปากหัวเราะเบาๆแล้วก็ต้องสะดุ้งตกใจเล็กน้อยสัมผัสถึงแรงปะทะเบาๆที่อกแกร่ง
เดาไม่ออกจริงๆ ยายตัวแสบ....
“กอดผีดิบก็อุ่นเหมือนกันแฮะ ฮิฮิ” แก้วใจหัวเราะคิกคักอยู่ในอ้อมกอดของโทโมะ หญิงสาวเล่นสนุกกับเพื่อนๆจนเหนื่อยก็เลยเลิก การมาเที่ยวญี่ปุ่นรอบนี้ ต้องดีและเร้าใจแน่ๆ แก้วมีลางสังหรณ์นะ อิอิ
เนื่องจากความหนาวที่เข้าโจมตีทำให้ต้องปรี่เข้าหาคนรักในทันใด
ก็ตั้งใจจะกอดตั้งแต่แรกอยู่แล้วล่ะค่ะ คุณชายผีดิบ....
@@@@@@@@
“คุณแม่อยากพบน่ะแก้ว ไปด้วยกันหน่อยนะครับคนดี” โทโมะเอ่ยขึ้นกับแก้วใจ หลังจากพาเพื่อนๆมาถึงที่บ้านพัก ทุกคนแยกย้ายไปเก็บข้าวของยังห้องที่จัดเตรียมไว้
“ทะ โทโมะ....คุณป้าท่านจะชอบแก้วไหม?” แอบกังวลใจนิดๆเมื่อได้รับฟังความเป็นมาและเป็นไปของผู้เป็นเจ้านายของคฤหาสน์หลังใหญ่ที่ตนเองยืนอยู่ แม้เธอจะเคยได้รับรู้ประวัติจากชายหนุ่มมาบ้างแล้ว
อะไรจะเกิด ก็ต้องเกิดล่ะวะ สู้เว้ย!!.....>o<!
“เข้ามา” หญิงสูงวัยภายในห้องโถงใหญ่เอ่ยเสียงเฉียบออกมา เมื่อเขาพาเธอมายืนอยู่หน้าห้อง โทโมะซุบซิบกับแม่นมของเขาเล็กน้อยเชิงให้เธอเข้าไปพร้อมกับเขาด้วย
เมื่อเปิดประตูเข้าไป แก้วใจออกจะสะดุ้งเล็กน้อย กับสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย คลับคล้ายคลับว่าเคยเห็นแต่ในหนัง
....เจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้....
“แม่อยากคุยกับ...คนรักของลูกแค่สองคน” เมื่อทั้งสามก้าวข้ามพ้นประตูมา หญิงสูงวัยผู้งามสง่าก็เอ่ยเสียงเรียบโดยไม่มองหน้าบุตรชาย
โทโมะทำอะไรไม่ได้นอกจากโอบกระชับเอวของคนรักเอาไว้ พร้อมกับส่งสายตาห่วงใยเอ่ยเป็นนัยๆว่าไม่เป็นไร เขาพร้อมจะอยู่เคียงข้างเธอเสมอ แก้วยิ้มให้แล้วผลักไสให้เขาออกไปก่อน เธอจัดการได้แน่ๆ
ชายหนุ่มประคองหญิงชราอีกคนออกไปด้านนอกก่อนประตูจะปิดลง....
@@@@@@@@
“อ๊า..............อิ่มจังเลย” แฝดน้องจอมเฟี้ยวละใบหน้าสวยจากโต๊ะอาหารพร้อมกับใช้มือเรียวตบที่ท้องเบาๆ เป็นสัญญาณบ่งบอกว่าเธออิ่มจริงๆ
“อร่อยๆทั้งนั้นเลยอ่ะ” แฝดพี่หน้าหวานก็ช่วยออกโรงสำทับอีกคนว่าทั้งอิ่ม ทั้งอร่อย รู้สึกรักยายแก้วกะผีดิบขึ้นมาทันทีเลยอ่ะ ฮิฮิ....
“เคยได้ยินไหม ที่เค้าว่าเลี้ยงให้อิ่ม หลับให้สบายแล้วค่อยฆ่าให้ตายทีหลังอ่ะ” สาวตาหยีโพล่งขึ้นมาเมื่อเห็นว่าเพื่อนแฝดออกจะโอเวอร์แอ๊กติ้งกับอาหารญี่ปุ่นซะเหลือเกิน ยังกับว่าไม่เคยทานมาก่อน
“หืม....ยายมีน แกนี่ ไม่พูดใครก็ไม่เค้าว่าแกเป็นใบ้หรอกย่ะ” สาวตาโตคู่ซี้กล่าวขึ้นมาแทบจะทันทีเมื่อเห็นว่าที่เพื่อนตาหยีพูดน่ะ มันดูเข้ากับบรรยากาศในเวลานี้เสียนี่กระไร
ที่เค้าว่าดินแดนซามูไร มันไม่ได้มีแต่ในนิยายจริงๆใช่ไหมเนี่ย T^T~….
“แก่ว่า มัม(mom) ไอโหมะจะชอบแก้วใจไหมว่า” จองเบทนไม่ไหวจึงเอ่ยออกมา ที่คนรักเขาพูดน่ะก็มีส่วนว่าจะเป็นจริงได้เหมือนกัน
K-OTIC รู้ว่าบ้านของโทโมะเป็นมาเฟียซามูไร ถึงจะเคยมาเที่ยวบ้างก็แค่ครั้งสองครั้ง คราวนั้นมาแบบตัวเปล่าเล่าเปลือย ไม่มีอะไรจะเป็นเหตุผลให้ขัดใจคุณนายแม่ได้ แต่คราวนี้ไม่ใช่ การมาของว่าที่สะใภ้
ถ้าคุณนายใหญ่ไม่ปลื้มขึ้นมาล่ะ ขัดใจมาเฟียอะไรจะเกิดขึ้น?....
“ยายแก้วมันน่ารักนะเว้ย ใครอยู่ใกล้ก็พลอยแฮบปี้ไปด้วย ไหนรอยยิ้มสะกดใจนั่นอีกล่ะ” เขื่อนพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าบรรยากาศชักมาคุเข้าไปทุกที
แก้วน่ะเป็นผู้หญิงที่ไม่เหมือนผู้หญิงทั่วๆไป เขามั่นใจว่าเพื่อนคนสวยจะสามารถฝ่าฟันอุปสรรคอันยิ่งใหญ่(?)ครั้งนี้ไปได้แน่ๆ ถ้าไม่ได้.....ก็ตายกันหมดนี่แหล่ะ T^T
เผลอนึกไปถึงคลิปที่เอามาหลอกยายบีบีที่ห้องซ้อม แอบวางแผนกับแฟนพี่จ๋าให้ดูน่ากลัวเข้าไว้ อันที่จริงก็แค่ขู่ด้วยอุปกรณ์ทารุณต่างๆมากมาย บรรดาหญิงของไอโมะมันก็ชิ่งแล้ว ใครจะกล้าไปทำอะไรจริงๆกันล่ะ นี่มันยุค 2011 นะครับ จะว่าไปก็ขอชมแฟนพี่จ๋าจริงๆหลอกคุณภรรยาของตัวเองซะเนียน ถ้าเกิดพี่จ๋าจับได้ขึ้นมา ตายแน่ๆ
เวร ดันไปหลอกยายนั่นซะมากมาย จะเป็นจริงขึ้นมาก็งานนี้หรือเปล่า
กบกลัวคร้าบ พ่อจ๋าแม่จ๋า เฟย์จ๋า…..
“เอ็งวาไง” เคนตะหันมามองหน้าหมีที่นั่งเงียบมาตั้งแต่เริ่มทานอาหาร มันจะเก๊กให้ได้โล่หรือไงฟะ!
“ไม่รู้” ก็ได้คำตอบเดิมๆเหมือนเช่นทุกที ต่างชาติเบื่อว้อย..............
อะไรจะเกิดก็คงต้องให้เกิด ถ้าเป็นไปในทางที่ดีเพื่อนของเขาก็จะมีความสุขแบบฟูลคอส แต่ถ้าไม่...เขาก็ค่อนข้างจะมั่นใจว่าโทโมะจะไม่ทิ้งขว้างแก้วใจให้ตกอยู่ในความทุกข์ทรมานเพียงลำพังแน่ๆ
@@@@@@@@@@@
“แก้ว!!!” ตะโกนสุดเสียงเมื่อเห็นคนรักวิ่งหน้าตื่นออกมาจากห้องของผู้เป็นแม่
เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงที่เขานั่งไม่ติด ได้แต่เฝ้ามองดูประตูเป็นระยะๆ นมหาของว่างมาให้ทานก็ยังไม่มีอารมณ์จะกินอะไรได้ในเวลาแบบนี้ จู่ๆก็เห็นประตูถูกผลักออกมาพร้อมกับใบหน้าของแฟนสาวที่เปรอะเปื้อนไปด้วยรอยน้ำตา
....เกิดอะไรขึ้นกับหัวใจของโทโมะ....
ตอนหน้าจบนะคะ ^^~เบื่อกันหรือยัง......
เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
♥ นิยายเรื่อง ว้าวุ่น ตอนที่ 27 ♥
“บรื๋อ หนาว >___< กอดหน่อยๆ”
ลงจากเครื่องได้ก็ร้องโวยวายทันที ญี่ปุ่นน่ะก็เคยมาบ่อยๆๆนะเวลาทำรายการ แต่ช่วงไฮซีซั่นแบบนี้ครั้งแรกที่มา ก็แบบว่าอยากจะเจอหิมะแบบเยอะเว่อร์ๆเลยอ่ะคร้าบ
แต่ว่าจะหนาวไปไหน แก้วใจก้าวขาไม่ออก T^T~....
“อย่ามามั่วนิ่มครับคุณจริญญา นู่น...อ้อมกอดว่างๆอยู่ทางด้านโน้นครับเพื่อนครับ” เพื่อนเขื่อนเข้ามาลากยายเฟย์ออกจากการเกาะกุมของหญิงสาวมาดเท่ห์ตรงหน้า ฮึ่ย! ทำเป็นหวงไอเพลบอยหน้ากบ!! ไม่ง้อก็ได้ครับพี่
“มีนจ๋า....” หันมาหาสาวตาหยีแทบจะทันที มีนไม่ว่าอะไรเพียงแค่เปิดวงแขนของเธอออกจากหน้าอกของตัวเองเพื่อให้เพื่อนสาวโผเข้าหา เอาน่าจริญญามันขี้หนาว
“ถึงพมจะหล้อ แต่ผมก็มายโง่นะคร้าบ” จองเบขัดขึ้นพร้อมกับพาดวงแขนหนาเข้าหาแฟนสาวทางด้านหลัง แล้วลากเอาสาวตาหยีถอยหลังออกไปซึ่งๆหน้า
โฮ๊ะ มีแต่คนขี้หวง ไม่ใจกว้างเหมือนแก้วใจเลยอ่ะ (เหรอ?)....
“จินนี่ เค้ารักตัวเองที่สุดเลยอ่า” ในเมื่อไม่มีใครให้พึ่งได้อีกจึงหันกลับไปแยกสาวตาโตออกหนุ่มญี่ปุ่นผู้มีทักษะการใช้ภาษาไทยมากมายกว่านายเบยงอุน หมายถึงนายจองเบอ่ะนะ ชิ!
“แร้งส์” เคนตะทำอะไรไม่ได้นอกจากพ่นคำต่อว่าใส่หน้าแฟนเพื่อน
“แก้ว ฟางว่าอย่าพยายามอีกเลย ระวังจะไม่มีที่ให้นอนนะคืนนี้” ฟางสุดจะทนกับความพยายามของเพื่อนสาวจึงเอ่ยออกมาเบาๆให้ได้ยินกันแค่สองคน แล้วจับมือแฟนหนุ่มเดินนำหน้าไปขึ้นรถที่ทางบ้านของโทโมะเตรียมไว้
ถ้าผีดิบหงุดหงิดใจขึ้นมา เราอาจจะได้นอนในป่าช้าแทนที่จะเป็นคฤหาสน์คุณแวมไพร์นะยะ....
“หนาวเหรอครับ แก้วใจ? ฮะฮะ น่าสงสารนะครับไม่มีใครยอมกอดเลย เฮ่อ....อ๊ะ”
โทโมะที่นิ่งอยู่นานพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าแฟนเด็กน้อยของเขาพยายามเล่นเอาแต่ใจกับเพื่อนสนิท แต่ดั้นไม่มีใครยอมเล่นด้วยสักคน ปิดปากหัวเราะเบาๆแล้วก็ต้องสะดุ้งตกใจเล็กน้อยสัมผัสถึงแรงปะทะเบาๆที่อกแกร่ง
เดาไม่ออกจริงๆ ยายตัวแสบ....
“กอดผีดิบก็อุ่นเหมือนกันแฮะ ฮิฮิ” แก้วใจหัวเราะคิกคักอยู่ในอ้อมกอดของโทโมะ หญิงสาวเล่นสนุกกับเพื่อนๆจนเหนื่อยก็เลยเลิก การมาเที่ยวญี่ปุ่นรอบนี้ ต้องดีและเร้าใจแน่ๆ แก้วมีลางสังหรณ์นะ อิอิ
เนื่องจากความหนาวที่เข้าโจมตีทำให้ต้องปรี่เข้าหาคนรักในทันใด
ก็ตั้งใจจะกอดตั้งแต่แรกอยู่แล้วล่ะค่ะ คุณชายผีดิบ....
@@@@@@@@
“คุณแม่อยากพบน่ะแก้ว ไปด้วยกันหน่อยนะครับคนดี” โทโมะเอ่ยขึ้นกับแก้วใจ หลังจากพาเพื่อนๆมาถึงที่บ้านพัก ทุกคนแยกย้ายไปเก็บข้าวของยังห้องที่จัดเตรียมไว้
“ทะ โทโมะ....คุณป้าท่านจะชอบแก้วไหม?” แอบกังวลใจนิดๆเมื่อได้รับฟังความเป็นมาและเป็นไปของผู้เป็นเจ้านายของคฤหาสน์หลังใหญ่ที่ตนเองยืนอยู่ แม้เธอจะเคยได้รับรู้ประวัติจากชายหนุ่มมาบ้างแล้ว
อะไรจะเกิด ก็ต้องเกิดล่ะวะ สู้เว้ย!!.....>o<!
“เข้ามา” หญิงสูงวัยภายในห้องโถงใหญ่เอ่ยเสียงเฉียบออกมา เมื่อเขาพาเธอมายืนอยู่หน้าห้อง โทโมะซุบซิบกับแม่นมของเขาเล็กน้อยเชิงให้เธอเข้าไปพร้อมกับเขาด้วย
เมื่อเปิดประตูเข้าไป แก้วใจออกจะสะดุ้งเล็กน้อย กับสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย คลับคล้ายคลับว่าเคยเห็นแต่ในหนัง
....เจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้....
“แม่อยากคุยกับ...คนรักของลูกแค่สองคน” เมื่อทั้งสามก้าวข้ามพ้นประตูมา หญิงสูงวัยผู้งามสง่าก็เอ่ยเสียงเรียบโดยไม่มองหน้าบุตรชาย
โทโมะทำอะไรไม่ได้นอกจากโอบกระชับเอวของคนรักเอาไว้ พร้อมกับส่งสายตาห่วงใยเอ่ยเป็นนัยๆว่าไม่เป็นไร เขาพร้อมจะอยู่เคียงข้างเธอเสมอ แก้วยิ้มให้แล้วผลักไสให้เขาออกไปก่อน เธอจัดการได้แน่ๆ
ชายหนุ่มประคองหญิงชราอีกคนออกไปด้านนอกก่อนประตูจะปิดลง....
@@@@@@@@
“อ๊า..............อิ่มจังเลย” แฝดน้องจอมเฟี้ยวละใบหน้าสวยจากโต๊ะอาหารพร้อมกับใช้มือเรียวตบที่ท้องเบาๆ เป็นสัญญาณบ่งบอกว่าเธออิ่มจริงๆ
“อร่อยๆทั้งนั้นเลยอ่ะ” แฝดพี่หน้าหวานก็ช่วยออกโรงสำทับอีกคนว่าทั้งอิ่ม ทั้งอร่อย รู้สึกรักยายแก้วกะผีดิบขึ้นมาทันทีเลยอ่ะ ฮิฮิ....
“เคยได้ยินไหม ที่เค้าว่าเลี้ยงให้อิ่ม หลับให้สบายแล้วค่อยฆ่าให้ตายทีหลังอ่ะ” สาวตาหยีโพล่งขึ้นมาเมื่อเห็นว่าเพื่อนแฝดออกจะโอเวอร์แอ๊กติ้งกับอาหารญี่ปุ่นซะเหลือเกิน ยังกับว่าไม่เคยทานมาก่อน
“หืม....ยายมีน แกนี่ ไม่พูดใครก็ไม่เค้าว่าแกเป็นใบ้หรอกย่ะ” สาวตาโตคู่ซี้กล่าวขึ้นมาแทบจะทันทีเมื่อเห็นว่าที่เพื่อนตาหยีพูดน่ะ มันดูเข้ากับบรรยากาศในเวลานี้เสียนี่กระไร
ที่เค้าว่าดินแดนซามูไร มันไม่ได้มีแต่ในนิยายจริงๆใช่ไหมเนี่ย T^T~….
“แก่ว่า มัม(mom) ไอโหมะจะชอบแก้วใจไหมว่า” จองเบทนไม่ไหวจึงเอ่ยออกมา ที่คนรักเขาพูดน่ะก็มีส่วนว่าจะเป็นจริงได้เหมือนกัน
K-OTIC รู้ว่าบ้านของโทโมะเป็นมาเฟียซามูไร ถึงจะเคยมาเที่ยวบ้างก็แค่ครั้งสองครั้ง คราวนั้นมาแบบตัวเปล่าเล่าเปลือย ไม่มีอะไรจะเป็นเหตุผลให้ขัดใจคุณนายแม่ได้ แต่คราวนี้ไม่ใช่ การมาของว่าที่สะใภ้
ถ้าคุณนายใหญ่ไม่ปลื้มขึ้นมาล่ะ ขัดใจมาเฟียอะไรจะเกิดขึ้น?....
“ยายแก้วมันน่ารักนะเว้ย ใครอยู่ใกล้ก็พลอยแฮบปี้ไปด้วย ไหนรอยยิ้มสะกดใจนั่นอีกล่ะ” เขื่อนพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าบรรยากาศชักมาคุเข้าไปทุกที
แก้วน่ะเป็นผู้หญิงที่ไม่เหมือนผู้หญิงทั่วๆไป เขามั่นใจว่าเพื่อนคนสวยจะสามารถฝ่าฟันอุปสรรคอันยิ่งใหญ่(?)ครั้งนี้ไปได้แน่ๆ ถ้าไม่ได้.....ก็ตายกันหมดนี่แหล่ะ T^T
เผลอนึกไปถึงคลิปที่เอามาหลอกยายบีบีที่ห้องซ้อม แอบวางแผนกับแฟนพี่จ๋าให้ดูน่ากลัวเข้าไว้ อันที่จริงก็แค่ขู่ด้วยอุปกรณ์ทารุณต่างๆมากมาย บรรดาหญิงของไอโมะมันก็ชิ่งแล้ว ใครจะกล้าไปทำอะไรจริงๆกันล่ะ นี่มันยุค 2011 นะครับ จะว่าไปก็ขอชมแฟนพี่จ๋าจริงๆหลอกคุณภรรยาของตัวเองซะเนียน ถ้าเกิดพี่จ๋าจับได้ขึ้นมา ตายแน่ๆ
เวร ดันไปหลอกยายนั่นซะมากมาย จะเป็นจริงขึ้นมาก็งานนี้หรือเปล่า
กบกลัวคร้าบ พ่อจ๋าแม่จ๋า เฟย์จ๋า…..
“เอ็งวาไง” เคนตะหันมามองหน้าหมีที่นั่งเงียบมาตั้งแต่เริ่มทานอาหาร มันจะเก๊กให้ได้โล่หรือไงฟะ!
“ไม่รู้” ก็ได้คำตอบเดิมๆเหมือนเช่นทุกที ต่างชาติเบื่อว้อย..............
อะไรจะเกิดก็คงต้องให้เกิด ถ้าเป็นไปในทางที่ดีเพื่อนของเขาก็จะมีความสุขแบบฟูลคอส แต่ถ้าไม่...เขาก็ค่อนข้างจะมั่นใจว่าโทโมะจะไม่ทิ้งขว้างแก้วใจให้ตกอยู่ในความทุกข์ทรมานเพียงลำพังแน่ๆ
@@@@@@@@@@@
“แก้ว!!!” ตะโกนสุดเสียงเมื่อเห็นคนรักวิ่งหน้าตื่นออกมาจากห้องของผู้เป็นแม่
เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงที่เขานั่งไม่ติด ได้แต่เฝ้ามองดูประตูเป็นระยะๆ นมหาของว่างมาให้ทานก็ยังไม่มีอารมณ์จะกินอะไรได้ในเวลาแบบนี้ จู่ๆก็เห็นประตูถูกผลักออกมาพร้อมกับใบหน้าของแฟนสาวที่เปรอะเปื้อนไปด้วยรอยน้ำตา
....เกิดอะไรขึ้นกับหัวใจของโทโมะ....
ตอนหน้าจบนะคะ ^^~
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
