ว้าวุ่น [In My Heart]

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~


 
 
♥ นิยายเรื่อง  ว้าวุ่น  ตอนที่ 14 ♥

 
 
“แล้วตอนนั่งอยู่ตรงกลางเวทีต้องทำยังไงบ้างอ่ะพี่บี”
 


“ก็นั่งร้องเพลงไป หยอกกันบ้างให้ดูน่ารัก แล้วโทโมะก็ลุกขึ้นขอมือแก้วพาลากไปด้านหน้าเวที ให้แฟนคลับ กรี๊ดจนสาแก่ใจ พี่ขอปูไต่แบบใน MV ด้วยนะตอนยืนหน้าเวทีอ่ะ พอดีหลานเป็น TK♥ ขอลุงมาต้องจัดให้หน่อย สุดท้ายก็เดินจูงมือกันกลับมาที่เวทีใหญ่โอบกันนิดหน่อยให้ดูรักกันแบบแมนๆอ่ะ แล้วก็เข้าสู่ช่วงปิด ตอนช่วงปิดเฮียบอกให้โฆษณาหนังด้วย ส่วนจะโฆฯยังไง ไปคิดเป็นการบ้านมานะจ๊ะน้องรัก ^_^ ตอนนี้ซ้อมเพลงก่อนเลยจ้ะ เดี๋ยวพี่มา”

 พี่บีฟูแถลงไขเสร็จก็รีบรุดออกจากจุดเกิดเหตุทันที เพราะแอบเห็นสายตาเหยี่ยวอันดุดันมองมาทางเขาตลอดเวลาที่เจรจาอยู่กับแก้วใจ ฮึ่ย! ตูยืนห่างตั้งฟุตนึงนะเว้ย หวงไม่เข้าท่าแล้วมือไม้ที่เข้ามาจับน่ะ เด็กแกจับฉันเว้ย ฉันอยู่ของฉันเฉยๆๆ >o<
 


“งั้นซ้อมตั้งแต่แรกเลยละกันนะ” แก้วบอกโทโมะที่เงียบเป็นเป่าสากมานานมาก.... “อืม” บอกแค่นั้นก็เข้าไปเตรียมตัวฝั่งซ้ายของเวที เช็คไมค์เช็คหูฟังเรียบร้อย “เพื่อนที่ไม่รู้ใจ...เทคเดียวผ่านครับ!(อะไร นี่ไม่ใช่หนังนะยะ!!)”“ก็สมมติน่ะ ว่าเธอไม่ใช่เธอ .....”

 
 


การซ้อมผ่านไปด้วยดีเพราะเพลงของทั้งคู่ไม่ได้ใช้พลังเสียงมากมายเหมือนของป๊อบปี้ฟาง แค่ต้องสื่อออกมาทางร่างกายให้มากๆหน่อย แสดงออกให้เห็นถึงคนที่มีความสุขกับการแอบรัก

 
 
...แอบเหมือนชีวิตจริงของแก้วใจอย่างไรไม่รู้ T^T

 
 
 
 @@@@@@@@
 


ทุกอย่างเรียบร้อย สนุกสนานแม้กระทั่งวินาทีปูไต่แล้วเนียนโอบไหล่ หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลยให้ตายสิ >< สุดท้ายก็โอบเอวเขาไว้หลวมๆ ก่อนจะละมือเรียวจากเอวมาจับมือกันแล้วแกว่งเบาๆไปหยุดที่เวทีใหญ่ สุดท้ายหันกลับมาโอบเอวของเขาอีกครั้ง...จบลงด้วยดี
 
 


“ก่อนจบ พูดอะไร” โทโมะพูดขึ้นมาโดยไม่มองหน้าเธอ เป็นบ้าอะไรไม่รู้ตอนร้องเพลงก็ทำเป็นไม่ซึ้ง ชิ!

อยากร้องกับสาวน้อยน่ารักๆมากกว่าล่ะสิ ฮึ่ย! หมั่นไส้ ใช่สิ ฉันมันไม่น่ารักนี่ !!

“ก็เล่นกับแฟนๆนิดหน่อย เพราะหนังที่เราแสดง นายเล่นเป็นคนหูหนวกใช่ป่ะ ก็จับประเด็นนั้นมาโยงเข้ากับคอนเสิร์ตของเราที่มีน้องๆพิการทางการได้ยินเข้ามาดูด้วย อืม...เดี๋ยวเราผลัดกันทำภาษามือ โยงเข้าหนัง แล้วก็โยงเข้าเพลงสุดท้าย โอป่ะ” แก้วร่ายยาวเพื่อความเข้าใจ เพราะตัวเองเป็นคนเข้าใจยากเลยคิดว่าเพื่อนต่างชาติก็อาจจะมีปัญหาในการรับสารเช่นกัน

“อืม”

 

 

แค่เนี้ยะ? ฉันพูดมาตั้งสามสี่บรรทัดอ่ะนะ แต่นายตอบกลับมาแค่ อืม !
 


@@@@@@@@

 

 
 


            การได้แอบมองเธอเจื้อยแจ้วนี่ช่างมีความสุขเสียนี่กระไร เวลาริมฝีปากบางเผยอขึ้นเล็กๆเนื่องจากแรงลมที่ถูกพ่นออกมาเป็นคำพูด อยากลองชิมสักครั้งจริงๆ ฮะฮะ เขาคิดไว้ในใจอยู่แล้วว่าคอนเสิร์ตพิเศษๆต้องมีอะไรพิเศษ ในพาสพิเศษ LOVE VER จะให้หวานน้อยกว่าชื่อพาส มันก็ไม่ใช่ LOVE VER น่ะสิครับ แต่เป็นความลับนะ...หึหึ

 

เมื่อซ้อมเสร็จทั้งคู่ก็เข้าไปซ้อมรวมกับเพื่อนๆบนเวทีใหญ่...รักเธอ ทุกวินาที...โดยมีน้องๆพิการทางการได้ยินเข้ามาซ้อมร่วมด้วย พวกเขาเคยได้เจอกันหลายครั้งแล้วแต่ยังไม่เคยได้ขึ้นเวทีด้วยกันเสียที เป็นโอกาสที่ดีมากๆแก้วรู้สึกแบบนั้น

 

แค่เห็นน้องๆขึ้นเวทีมา เนย(Neko Jump) ก็แอบมีน้ำใสๆรื้นขึ้นมาที่ขอบตาซะงั้น แก้วที่ยืนข้างๆก็เลยอ้าแขนโอบเนยไว้แน่น โอ๋ๆ....โยกตัวไปมาเล็กน้อย

 

“มีอะไร?” โทโมะปรี่เดินเข้ามาหาด้วยความเร็วจนแก้วไม่ทันตั้งตัว
“อ่ะ...เอ่อ” แก้วออกจะตกใจเล็กน้อยกับอาการของเพื่อนสนิท ถึงกับตอบคำถามไม่ถูก ก็เมื่อกี๊หมอนี่ยืนอยู่กับ K-OTIC ตรงนู้นปีกซ้ายของเวที แล้วจู่ๆมาโผล่ตรงนี้ได้ไง? นี่มันปีกขวาบนสุดนะคร้าบพี่น้อง

“เปล่าหรอกโทโมะ เนยเห็นน้องๆแล้วสงสารน่ะก็เลยมีน้ำตาหยดแหม่ะๆ แก้วเห็นก็เลยเข้ามาโอ๋..ขอบใจนะแก้ว” เนยอธิบายถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้โทโมะฟัง แล้วหันมาขอบคุณแก้วด้วยดวงตาคู่สวยสีช้ำๆ

“โหย น่ารักจังเลยเนยอ่า มามะกอดอีกๆ” แก้วกอดปลอบอีกที ก่อนแยกเขี้ยวใส่ผีดิบ แล้วเดินเลี่ยงออกไปฟังพี่บีฟูแถลงการณ์ด้านหน้าเวที

 

 

“ที่ทำเมื่อกี๊ก็โคตรน่ารักเลย อยากให้กอดบ้างไหม?” ชายหนุ่มเดินเข้ามาทางด้านหลังของแก้วก่อนยื่นหน้าเข้ามากระซิบข้างๆเรียวหูสวย

((ไอผีดิบบ้า >///<)) แอบเข่นเขี้ยวอยู่ในใจเพราะทำอะไรไม่ได้ เพื่อนๆอยู่เยอะแยะไปหมด สิ่งเดียวที่แสดงออกมาได้ต่อหน้าชายหนุ่มด้านหลังได้ก็คือ พวงแก้มขึ้นสีแดงระเรื่อๆนั่น

 


            @@@@@@@@

 

สองแฝดสาวคนสวยตัดสินใจไปค้างที่คอนโดแก้วเพราะพรุ่งนี้มีซ้อมใหญ่ จัดเต็มเหมือนวันแสดงจริง สิ่งที่จะพลาดไม่ได้คือตัวแสดงที่จะมาสาย...ไม่ได้


“ทำไมคิดว่าแก้วจะนอนไม่ตื่น เคยเหรอที่แก้วไปสายน่ะถามหน่อยเหอะ?”แก้วหัวเสียสุดๆเมื่อเพื่อนร่วมวง

จะมาค้างด้วยที่คอนโด เหตุผลเพียงเพราะว่ากลัวเธอจะไปสายแล้ว FFK จะไม่มีชื่ออยู่ในลิสต์ขึ้นคอนฯครั้งนี้ ชิ!

“เราตอบได้แบบไม่ต้องคิดเลยล่ะแก้วใจ แกน่ะสายตลอด!!” สองศรีพี่น้องพร้อมใจกันพูดใส่หน้าแก้ว

“ชิ...ก็พูดเกินไป” สาวเท่ห์ตอบแบบอ้อมแอ้ม ก็พร้อมใจกันใส่ร้าย(?)เธอขนาดนี้ ไม่ยอมรับไปก็เท่านั้น

“ให้พวกเราไปนอนเป็นเพื่อนไหมจ้ะ สาวๆๆ” นายกบจอมเจ้าชู้เสนอหน้ามาก่อนใคร กลัวหน้าไม่ได้แหก

ก่อนเพื่อนละมั้ง ดูท่าแล้ว

“ไปสิเขื่อน ^___^” อ่าว ผิดคาด... แอบเห็นเฟย์ส่งยิ้มหวานไปให้เขื่อนที่ตอนนี้ยิ้มกว้างเกือบถึงใบหูไปแล้ว

“ดอลล่าล์จะได้มีเพื่อนนอนด้วย” แฝดพี่หน้าหวานรับหน้าที่ตีลูกต่อ แล้วทุกคนประสานเสียงหัวเราะพร้อมๆกัน

 

@@@@@@@@

 

          ถึงห้องพักสองสาวก็เข้าไปอาบน้ำก่อน ก็เจ้าของห้องมัวแต่สนใจ BB ในมือน่ะสิ ตั้งแต่อยู่บนรถตู้แล้ว ดูท่าจะไม่อาบนะคืนนี้ -_-”
 
 


 

//BB// Tomo : ห้าม (Stop it)

“บนรถตู้ บีบี คุยกับใคร หัวเราะคิกคัก” “เดี๋ยวนี้นายเขียนภาษาไทยเก่งขึ้นนะ ปรกติ Eng ตล้อด ตลอด” “ตอบไม่ตรงคำถาม” “อะไรเล่า ชิ! ฉันไม่ใช่ลูกนายนะดุอยู่ได้”

“ก็ไม่ได้อยากให้มาเป็นลูกสักหน่อย....คุย-กับ-ใคร?” “พี่เป้ พี่แบ๊ง และก็มาโอ้ 555+ คิดแล้วยังฮาอยู่เลย”“คุยกับผู้หญิงไม่เป็น?” “จะให้ BB คุยกะยายเฟย์ ฟาง จินนี่ หรือยายมีน? ประสาท ก็นั่งอยู่ด้วยกัน”
 
 
 
“วันหลังก็รู้จักให้ความสำคัญกับอะไรที่ใกล้ตัวบ้างก็ได้นะ หรือมันไกลหัวใจมากไปเลยไม่รู้สึก”

 

 

 

“...................................”
 
ไม่รู้ว่าชอบกันไหม แต่ขอบคุณมากมายที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้กันนะคะ ^^~