ความรักนี้จะเป็นอย่างไร PF

ป๊อปปี้ : งั้นฉันขอตัวก่อนนะ
โทโมะ : แกจะไปไหนอะ หรือว่าไปตามน้องฟาง ^^
ป๊อปปี้ : เรื่องของฉันนะ ไปละ
โทโมะเเก้ว : อืม บาย
(เเล้วป๊อปปี้ก็เดินเเยกออกมา)
ตึก ตึก
ป๊อปปี้ :เธอไปไหนของเธอนะฟาง
แอ๊ด(เสียงเปิดประตูห้องพยาบาล)
ป๊อปปี้ : ฟาง!! (แล้วป๊อปปี้ก็วิ่งเข้าไปหาฟาง)
ฟาง : พี่ป๊อปปี้ มีอะไรค่ะ
ป๊อปปี้ : มีอะไร ยังจะถามอีก ฉันต้องถามเธอมากกว่า
ทำไมถึงวิ่งออกมาจากโรงอาหาร หรือว่ายังตัดใจจากมันไม่ได้
ฟาง : ตัดใจ? ตัดใจจากอะไรค่ะ
ป๊อปปี้ : ก็จาก... ชั่งมันเถอะเธอเป็นอะไรมากไหมถึงมาห้องพยาบาล
(เธอคงรักมันมากสินะ ป๊อปปี้คิด)
ฟาง : น้องฟางไม่เป็นอะไรเเล้วค่ะ ปวดท้อง
ป๊อปปี้ : ปวดท้อง? เธอไม่ใช่เสียใจหรอ
ฟาง : เสียใจ เสียใจอะไรคะ
ป๊อปปี้ : ก็เรื่องไอธามเเม็กชีนอะไรนั้นนะ เดี๋ยวนะฉันงงไปหมดเเล้ว
ที่เธอวิ่งออกมาไม่ใช่ว่าเธอยังตัดใจจากมันไม่ใช่หรอ
ฟาง : ตัดใจอะไรกันค่ะ ที่ฟางวิ่งออกมาเพราะปวดท้อง
ป๊อปปี้ : เเล้วไอที่เธอพูดกับไอธงไอธามนั้นว่า
"ใช่ ตั้งเเต่วันนั้นเราก็ไม่ได้เธอกัน" เเล้วทำไมต้องทำหน้าเศร้าๆ
ฟาง : ก็วันนั้นเป็นวันที่น้องหมาของธามตายไป (เเล้วฟางก็ทำหน้าเศร้า)
ป๊อปปี้ : นะ นี้ มันอะไรกัน (เเล้วป๊อปปี้ก็ทำหน้าอึ้งๆ)
ฟาง : อะไรหรอค่ะพี่ป๊อป
(นี้ฉันโดนสองคนนั้นหลอกเหรอเนี่ย O_OX
ฟาง : พี่ป๊อป พี่ป๊อปค่ะ
ป๊อปปี้ : หะ หะว่าไง
ฟาง : พี่ป๊อปเป็นอะไรรึเปล่าค่ะ
ป๊อปปี้ : อ๋อ พี่ไปเป็นอะไรเเล้วครับ
(เเสบมากเลยนะพวกแก ป๊อปปี้คิด)
กลับไปที่โทโมะแก้ว
โทโมะแก้ว :555
แก้ว : ไอป๊อปมันเชื่อด้วยอะ 55
โทโมะ : ก็ฉันบอกเเกเเล้วว่ามันต้องเชื่อ
แก้ว : เเล้วนายรู้ได้ไงเนี่ยว่าป๊อปมันเชื่อจริงๆ
โทโมะ : ฉันเป็นเพื่อนมันมาตั้งเเต่เด็กมีเหรอว่าฉันจะไม่รู้ว่ามันคิดอะไร เเล้วฉันก็มีอะไรจะบอกให้เธอรู้ไว้เลย
แก้ว : อะไร
โทโมะ : ยังไงน้องเธอก็ต้องเป็นเเฟนไอป๊อป หึๆ