ความรักนี้จะเป็นอย่างไร PF

8.6

เขียนโดย kankan

วันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 20.02 น.

  21 chapter
  150 วิจารณ์
  42.52K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แก้ว : เเล้วนายยุ่งอะไรด้วย

โทโมะ : พวกฉันไม่ได้อยากยุ่งหรอก เเต่เห็นเพื่อนทุกข์ใจพวกเราก็ไม่สบายใจ ใช่ไหมไอป๊อป

ป๊อปปี้ : อืม

แก้ว : เเต่ว่า

ป๊อปปี้ : ไม่เป็นไร ไม่อยากเล่าก็ไม่ต้องเรา

(เเล้วป๊อปก็ทำท่าจะลุกขึ้น)

แก้ว : เดี๋ยว เล่าก็ได้

แก้ว : เรื่องมีอยู่ว่า

(ย้อนกลับไปเมื่อ2ปีก่อน)

~ อยากบอกว่าเธอมีเเฟนคนนึง ที่แอบไปหึงเธอทุกวัน~

ฟาง : ฮัลโลว่าไงคะธาม

ธามไท :  จะว่าไงได้ละครับก็คิดถึงฟางนะสิครับ

ธามไท : ธามอะ >///////<

ธามไท : ไม่เเกล้งเเล้ว ธามรออยู่หน้าบ้านนะครับ

ฟาง : ค่ะ เดี๋ยวฟางออกไปนะคะ

ธามไท : ครับฟาง

(แล้วฟางก็วางสาย)

แม่ฟาง : น้องฟางลูกธามมารอเเล้ว

ฟาง : คะ เเม่

แม่ฟาง : น้องฟางลูกเย็นนี้ชวนธามมาทานข้าวเย็นด้วยกันนะลูก

ฟาง : คะ คุณเเม่ น้องฟางไปก่อนนะคะ

เเม่ฟาง : จ๊ะ

ที่รถของธามไท

ธามไท : มาช้าจังเลย (เเล้วธามไทก็ขับรถ)

ฟาง : ก็ฟางคุยกับคุณเเม่อยู่นิคะ่ -3-

ธามไท : โอ๋ๆ งอนหรอครับ

 ฟาง : เปล่า

ฟอด ธามไท : หายงอนธามนะครับ

 ฟาง : หายก้ได้ ธามคะวันนี้คุณเเม่ชวนไปกินข้าวที่บ้านฟางนะคะ

ธามไท : ได้สิครับ ถึงโรงเรียน ตั้งใจเรียนนะครับ

ฟาง : ค่ะ ตั้งใจเรียนเหมือนกันนะค่ะ

ตอนเย็น ที่บ้านฟาง

เเม่้ฟาง : น้องฟาง ธาม มาทานข้าวกันสิจ๊ะวันนี้มีญาติของคุณพ่อมาทานข้าวด้วยนะ

ฟาง : ใครหรอค่ะคุณเเม่

เเม่ฟาง : ญาติห่างๆนะจ๊ะไม่ได้เจอกันนาน

ฟางธาม : ค่ะ/ครับ

แม่ฟาง : ฟางธามนี้คุณอาธีร์จ๊ะ

ธามไท : พ่อ!!

คุณธีร์ : อ่าว ตาธามมาทำอะไรที่นี้

พ่อฟาง : นี้มันอะไรกันคุณธีร์กับตาธามเป็นพ่อลูกกัน

แม่ฟาง : งั้นธามกับน้องฟางก็เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ฉันจะเป็นลม

คนรับใช้ : ว้าย คุณผู้หญิง

ฟาง : ฮึกๆ ไม่จริงใช่ไหม นี้มันเรื่องโกหกกันใช่ไหมค่ะ ฮืออออออ

 ธามไท : ฟาง ฟาง (เเล้วธามก็เข้าว่ากอดธาม)

พ่อฟาง : ฟางธาม พ่อขอสั่งให้เราสองคนเลิกคบกัน

ธามไท : เเต่คุณพ่อครับ (เเล้วน้ำตาของธามก็ไหลออกมา)

พ่อธาม : ไม่มีเเต่ทั้งนั้นเเล๊ ธาม เเกกับหนูฟางเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ยังไงก็คบกันไม่ได้

(ยิ่งพ่อของทั้ง2คนพูดเท่าไร ก็ยิ่งทำให้ฟางร้องไห้หนักขึ้นเรื่อยๆ)

พ่ิอธาม : เเล๊ฉันจะให้เเกหมั้นกับหนูเกล

ธาม : พ่อ ผมไม่ได้รักเกล

พ่อธามไท : ฉันไม่สน กลับบ้าน

ธามไท : ไม่ผมจะอยู่กับฟาง

ฟาง : ฮะ ฮึก คะคุณอาค่ะ ได้โปรดเข้าใจเรา2คนด้วยนะค่ะ (แล้วฟางกับธามก็จับมือกันเเน่น)

พ่อฟาง : ใจพายัยฟาง ขึ้นไปข้างบนห้องเดี๋ยวนี้

คนรับใช้ : ดะ ได้ ค่ะคุณผู้ชาย

ฟาง : ไม่ฟาง ไม่ไปฟางจะอยู่กับธาม ปล่อยนะ

ปล่อย ฮือออออออ

(เเล้วฟางก็โดนพาไปข้างบน)

กลับมาปัจจุบัน

โทโมะ : น่าสงสารทั้งน้องฟางเเละก็น้องธามเนอะ

เเก้ว : อืม ฉันก็ไม่รู้จะทำอย่างไร

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา