สืบสวนป่วนรัก

แก้ว : หัวหน้าค่ะ
หัวหน้า : ว่าไงมีข้อมูลเพิ่มเติมหรือป่าว
แก้ว : ไม่มีค่ะ 
หัวหน้า : แล้วมีอะไรกันล่ะ
แก้ว : หัวหน้าฉันคิดว่า...
หัวหน้า : เรื่องมิล่าใช่ม่ะ
แก้ว : ใช่ค่ะเธอเกี่ยวด้วยหรอค่ะ
หัวหน้า : สายรายงานมาว่าทางอังกฤษก็ทำภารกิจเดียวกับเราเลยส่งสายลับมาแต่ไม่น่าจะใช่มิล่า
แก้ว : อ้าว แล้วกันแลวทำไมเธอมาเกี่ยวโยงกับเรื่องนี้ได้
หัวหน้า : ฉันก็ไม่รู้หรอกน่ะว่าทำไมแต่เธอต้องทำงานนี้ให้สำเร็จก่อนทางอังกฤษไม่งั้น........ สัญญาณขาดหาย
แก้ว : เห้ย เป็นไรไปเนี้ยดาวเทียมมีปัญหารึไงกัน
บอล : คุณแก้วครับมีคนมาหา
แก้ว : ใครกันน่ะ เดี๋ยวฉันลงไป
มิล่า : ไงจ๊ะแก้ว
แก้ว : มิล่าเธอมาทำไมกัน
มิล่า : ไม่คคิดจะชวนแขกเข้าบ้านหน่อยหรอ
แก้ว : เข้าบ้านก่อนสิ
มิล่า : ไงหัวหน้าให้บ้านหลังนี้กับเธอหรอ
แก้ว : เป็นที่พักอ่ะน่ะ
มิล่า : ฉันขอให้เธอออกจากงานนี้
แก้ว : หมายความว่าไง
มิล่า : ฉันไม่ต้องการคู่แข่งกระจอกๆแบบเธอ
แก้ว : ว่าใครกระจอกน่ะ
มิล่า : เธอนึกว่าจะเก่งไปกว่าฉันงั้นหรอ
แก้ว : นั้ถึงขั้นเอามีดเลยหรอไงย่ะ
มิล่า : ก็ใช่หน่ะสิ
                               แก้วสู้กับมิล่าจนมิล่าแพ้ แก้วจับมิล่ามัดกับเก้าอี้
แก้ว : เธอรู้อะไรบ้าง
มิล่า : รู้เยอะกว่าเธอก็แล้วกัน
แก้ว : บอกมารู้อะไรบ้าง
มิล่า : เธอนี้ยังอ่อนหัดน่ะ    รู้ว่าฟางกับโทโมะไำม่ใช่พี่น้องกันแค่เป็นญาติกันเท่านั่น ความจริงฉันไม่อยากจะยุ่งกับ
ไอเรื่องบ้าๆแบบนี้   หรอก แต่ฉันถูกบังคับเท่านั้น
แก้ว : เป็นไปไม่ได้ไม่ใช่พี่น้องงั้นหรอ
มิล่า : เธอจำวันนั้นได้มั้ยล่ะวันที่พ่อกับแม่พวกเขาตาย
แก้ว : จำได้อย่าบอกน่ะว่าวันนั้นพ่อกับแม่ของฟางเขาาเสียฝ่ายเดียวอ่ะ  (ไม่ได้แช่งน่ะค่ะเป็นแค่เหตุการณ์สมมุติ
เท่านั้นเองค่ะ)
มิล่า : ใช่ แล้วตอนนั้นฟางยังเล็กๆ พ่อกับแม่โทโมะไปโรงพยาบาลแล้วก็แม่ของฝากก่อนเสียเขาบอกว่า "ฝากลูก
ของฉันด้วยน่ะ" เเละพ่อกับแม่ของฟางก็หมดลมหายใจ
แก้ว : ฟางไม่อยากจะเชื่อเลย
มิล่า : ตอนนั้นโทโมะก็โตขึ้นมาหน่อยแล้วก็ได้ฟางมาเป็นน้องโดยทั้งที่รู้ว่าไม่ใช่น้องเขาจริงแต่เขาก็รักฟางมาก
แก้ว : แค่นี้หรอ
มิล่า : ใช่
แก้ว : แล้วเธอรู้ได้ไง
มิล่า : คิดเอาสิปล่อยฉันได้และ
แก้ว : บอกมาก่อนว่ารู้ได้ไง
มิล่า : เอาไป เเล้วก็ปล่อยฉัน
แก้ว : อะไร
มิล่า : ดูเอาเอง
บอล : คุณแก้วนั่นมัน
แก้ว : บ้านเลขที่ใครกันน่ะไปสืบให้หน่อย
บอล : ได้ครับ
แก้ว : หัวหน้าค่ะ
หัวหน้า : มิล่าบอกอะไรกับเธอ
แก้ว : ฟางไม่ใช่น้องของโทโมะค่ะ
หัวหน้า : เธอเชื่อเขาหรือไงกันห่ะ 
แก้ว : ไม่แน่ใจค่ะแต่จะลองหาข้อมูลอีกที
หัวหน้า : อืมดีฉันไปก่อนมีประชุม
แก้ว : ค่ะ
บอล : รู้แล้วครับ
แก้ว : บ้านใคร
บอล : บ้านของมิล่า
แก้ว : แล้วเอามาให้ฉันทำไมเนี้ย
บอล : ในกระดาษเขียนว่ามาเยี่ยมกันบ้างก็ได้น่ะรออยู่้
เฟย์ : ไปช๊อบปิ้งกันน่ะฟาง
ฟาง : อืมก็ดีน่ะชวนแก้วด้วยดีกว่า
แก้ว : ฮัลโหลมีไรฟาง
ฟาง : แก้วไปช๊อบปิ้งกันเดี๋ยวฉันไปรับ
แก้ว : เออ................................. วางสาย
เฟย์ : บอกเวลายัง
ฟาง : ไม่ต้องบอกหรอกเดี๋ยวไปถึงแก้วก็เสร็จแล้ว
บอล : ไปเถอะผมเฝ้าบ้านเอง
แก้ว : โอเค
ฟาง : แก้วไปกัน
แก้ว : เสร็จแล้ว
เฟย์ : งั้นไปกันเลยน่ะ
ฟาง : โอ้ยยยยยยยยยอะไรเนี้ย
เฟย์ : เห้ยเป็นไร
ป๊อบปี้ : ขอโทษ ครับเห้ยเดินระวังหน่อยสิ