สืบสวนป่วนรัก

แก้ว : หัวหน้าค่ะ

หัวหน้า : ว่าไงมีข้อมูลเพิ่มเติมหรือป่าว

แก้ว : ไม่มีค่ะ 

หัวหน้า : แล้วมีอะไรกันล่ะ

แก้ว : หัวหน้าฉันคิดว่า...

หัวหน้า : เรื่องมิล่าใช่ม่ะ

แก้ว : ใช่ค่ะเธอเกี่ยวด้วยหรอค่ะ

หัวหน้า : สายรายงานมาว่าทางอังกฤษก็ทำภารกิจเดียวกับเราเลยส่งสายลับมาแต่ไม่น่าจะใช่มิล่า

แก้ว : อ้าว แล้วกันแลวทำไมเธอมาเกี่ยวโยงกับเรื่องนี้ได้

หัวหน้า : ฉันก็ไม่รู้หรอกน่ะว่าทำไมแต่เธอต้องทำงานนี้ให้สำเร็จก่อนทางอังกฤษไม่งั้น........ สัญญาณขาดหาย

แก้ว : เห้ย เป็นไรไปเนี้ยดาวเทียมมีปัญหารึไงกัน

บอล : คุณแก้วครับมีคนมาหา

แก้ว : ใครกันน่ะ เดี๋ยวฉันลงไป

มิล่า : ไงจ๊ะแก้ว

แก้ว : มิล่าเธอมาทำไมกัน

มิล่า : ไม่คคิดจะชวนแขกเข้าบ้านหน่อยหรอ

แก้ว : เข้าบ้านก่อนสิ

มิล่า : ไงหัวหน้าให้บ้านหลังนี้กับเธอหรอ

แก้ว : เป็นที่พักอ่ะน่ะ

มิล่า : ฉันขอให้เธอออกจากงานนี้

แก้ว : หมายความว่าไง

มิล่า : ฉันไม่ต้องการคู่แข่งกระจอกๆแบบเธอ

แก้ว : ว่าใครกระจอกน่ะ

มิล่า : เธอนึกว่าจะเก่งไปกว่าฉันงั้นหรอ

แก้ว : นั้ถึงขั้นเอามีดเลยหรอไงย่ะ

มิล่า : ก็ใช่หน่ะสิ

                               แก้วสู้กับมิล่าจนมิล่าแพ้ แก้วจับมิล่ามัดกับเก้าอี้

แก้ว : เธอรู้อะไรบ้าง

มิล่า : รู้เยอะกว่าเธอก็แล้วกัน

แก้ว : บอกมารู้อะไรบ้าง

มิล่า : เธอนี้ยังอ่อนหัดน่ะ    รู้ว่าฟางกับโทโมะไำม่ใช่พี่น้องกันแค่เป็นญาติกันเท่านั่น ความจริงฉันไม่อยากจะยุ่งกับ

ไอเรื่องบ้าๆแบบนี้   หรอก แต่ฉันถูกบังคับเท่านั้น

แก้ว : เป็นไปไม่ได้ไม่ใช่พี่น้องงั้นหรอ

มิล่า : เธอจำวันนั้นได้มั้ยล่ะวันที่พ่อกับแม่พวกเขาตาย

แก้ว : จำได้อย่าบอกน่ะว่าวันนั้นพ่อกับแม่ของฟางเขาาเสียฝ่ายเดียวอ่ะ  (ไม่ได้แช่งน่ะค่ะเป็นแค่เหตุการณ์สมมุติ

เท่านั้นเองค่ะ)

มิล่า : ใช่ แล้วตอนนั้นฟางยังเล็กๆ พ่อกับแม่โทโมะไปโรงพยาบาลแล้วก็แม่ของฝากก่อนเสียเขาบอกว่า "ฝากลูก

ของฉันด้วยน่ะ" เเละพ่อกับแม่ของฟางก็หมดลมหายใจ

แก้ว : ฟางไม่อยากจะเชื่อเลย

มิล่า : ตอนนั้นโทโมะก็โตขึ้นมาหน่อยแล้วก็ได้ฟางมาเป็นน้องโดยทั้งที่รู้ว่าไม่ใช่น้องเขาจริงแต่เขาก็รักฟางมาก

แก้ว : แค่นี้หรอ

มิล่า : ใช่

แก้ว : แล้วเธอรู้ได้ไง

มิล่า : คิดเอาสิปล่อยฉันได้และ

แก้ว : บอกมาก่อนว่ารู้ได้ไง

มิล่า : เอาไป เเล้วก็ปล่อยฉัน

แก้ว : อะไร

มิล่า : ดูเอาเอง

บอล : คุณแก้วนั่นมัน

แก้ว : บ้านเลขที่ใครกันน่ะไปสืบให้หน่อย

บอล : ได้ครับ

แก้ว : หัวหน้าค่ะ

หัวหน้า : มิล่าบอกอะไรกับเธอ

แก้ว : ฟางไม่ใช่น้องของโทโมะค่ะ

หัวหน้า : เธอเชื่อเขาหรือไงกันห่ะ 

แก้ว : ไม่แน่ใจค่ะแต่จะลองหาข้อมูลอีกที

หัวหน้า : อืมดีฉันไปก่อนมีประชุม

แก้ว : ค่ะ

บอล : รู้แล้วครับ

แก้ว : บ้านใคร

บอล : บ้านของมิล่า

แก้ว : แล้วเอามาให้ฉันทำไมเนี้ย

บอล : ในกระดาษเขียนว่ามาเยี่ยมกันบ้างก็ได้น่ะรออยู่้

เฟย์ : ไปช๊อบปิ้งกันน่ะฟาง

ฟาง : อืมก็ดีน่ะชวนแก้วด้วยดีกว่า

แก้ว : ฮัลโหลมีไรฟาง

ฟาง : แก้วไปช๊อบปิ้งกันเดี๋ยวฉันไปรับ

แก้ว : เออ................................. วางสาย

เฟย์ : บอกเวลายัง

ฟาง : ไม่ต้องบอกหรอกเดี๋ยวไปถึงแก้วก็เสร็จแล้ว

บอล : ไปเถอะผมเฝ้าบ้านเอง

แก้ว : โอเค

ฟาง : แก้วไปกัน

แก้ว : เสร็จแล้ว

เฟย์ : งั้นไปกันเลยน่ะ

ฟาง : โอ้ยยยยยยยยยอะไรเนี้ย

เฟย์ : เห้ยเป็นไร

ป๊อบปี้ : ขอโทษ ครับเห้ยเดินระวังหน่อยสิ