สืบสวนป่วนรัก

หัวหน้า : ถึงไหนแล้ว
แก้ว : ก็ดีค่ะหัวหน้าค่ะประวัติเขาเรารู้หมดแล้วนี้ค่ะ
หัวหน้า : มันยังไม่พอข้อมูลเธอมันยังไม่พอหรอกสืบมาเรื่อยๆก็แล้วกัน
แก้ว : ได้ค่ะ ไรว่ะยังไม่พออีกหรอเรื่องมากจัง  กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ฟาง : แก้วนี้เบอร์เราน่ะทำไรอยู่หรอ
แก้ว : ทำงานมีไรหรอ
ฟาง : จะพาไปงานแฟชั่นโชว์
แก้ว : อืม
ฟาง : เดี๋ยวฉันไปแต่งตัวให้ มาแล้ว
แก้ว : เร็วจัง
ฟาง : เอาชุดนี้ไปสะ แก้วใส่้ชุดกระโปรงสีขาวยาวเท่าหัวเข้าเเล้วก็ส้นสูง
แก้ว : เป็นไง
ฟาง : หน้ารักอ่ะชุดเราอ่ะ
แก้ว : ไปเหอะ
นักข่าว : ท่านค่ะใครเิดินแบบงานนี้ค่ะ
พ่อ : บอกไม่ได้ครับ
จองเบ : เชอร์ไฟส์ น่ะสิครับ
พ่อ : ใช่ครับ
เลขา : ท่านค่ะงานเริ่มแล้วค่ะ
ฟาง : เร็วงานเริ่มแล้ว
แก้ว : อืมไป
พิธีกร : เอาได้เวลาอันสมควรแล้วน่ะครับเราจะเริ่มการเดินแบบแล้วประมวลเพชร ณ บัดนี้
แขกทุกคน : ปรบมือ
แก้ว : มาทันพอดีเลย ไงไอพี่ชาย
โทโมะ : มาทำไมเนี้ย ว้าวน่ารักจัง ชุดน่ะน่ารักมากเลย
ฟาง : โด่นึกว่าชม คน
ป๊อบปี้ : ไงยัยฟางน่ารักน่ะชุดอ่ะ
จองเบ : ไงไอป๊อบ
ป๊อบปี้ : ไอแบมือขอพ่อแม่มาได้ไงว่ะ
จองเบ : เฮ้ย เรียกให้ดีๆหน่อยแดะ
ป๊อบปี้ : เออโทษทีเว้ย
แขกทุกคน : เฮ้ย นั่นใครอ่ะสวยมากเลย
พิธีกร : เอ้า ชุดฟินเล่มาแล้วครับ ว้าวนั่นคุณหวายนี้
ทุกคน : หันไปมอง ว้าวสวยจัง
ฟาง : โฮ้ สวยมากเลยอ่ะ
นักข่าว : โอ้ ท่านค่ะคุณหวายลูกสาวท่านสวยมากเลยค่ะ
จองเบ : สวยว่ะใครว่ะ   เมื่อประมูลเพชรเสร็จนักข่าวก็สำภาสหวาย
นักข่าว : ไม่ทราบว่าคุณหวายกลับมาเมือ่ไหร่กันค่ะ
หวาย : คือว่าคุณพ่อบอกว่ามีงานประมูลเครื่องเพชรเลยชวนหวายมาเดินแบบอ่ะค่ะ
จองเบ : วันนี้คุณสวยมากเลยน่ะครับ ไม่ทราบว่าคุณเป็นอะไรกับท่านครับ
หวาย : ฉันบอกแล้วไงว่าเป็นลูกสาวไม่ได้ยินหรือไงย่ะ
มิล่า : Hello หวาย สบายดีม่ะ
หวาย : ขอตัวก่อนน่ะค่ะ ไงมิล่า สบายดีย่ะ
มิล่า : แหม พูดเพราะหน่อยสิจ๊ะ
โทโมะ : สวัสดีครับคุณหวาย (เสียงหล่อเชียว)
หวาย : ปิ๋งๆๆๆๆๆๆๆ หล่อจัง ไม่เราต้องเล่นตัว คุณเป็นใครค่ะ
โทโมะ : เป็นตำรวจครับ
หวาย : จิงหล่อค่ะคุณ
โทโมะ : โทโมะครับยินดีที่ได้รู้จัก (ยินดีค่ะ)
ฟาง : พี่ค่ะ
หวาย : ยัยนี้ใครกัน
ฟาง : สวัสดีค่ะคุณลูกสาวเจ้าพ่อ ฉันชื่อฟางน่ะค่ะยินดีที่ได้รู้จัก
หวาย : เช่นกันค่ะ
แก้ว : ลูกสาวเจ้าพ่อหรอ หึเริ่มสนุกแล้วสิ แก้วเดินตรงไปหา
มิล่า : ไงจ๊ะแก้ว
แก้ว : ขอโทษน่ะเรารู้จักกันหรอ 
มิล่า : อ๋อ ขอโทษด้วยน่ะ (ทำมือบอกใบ้)
แก้ว : สัญลักษณ์นั่นมัน มิล่าเข้าใจและ ไงมิล่า
มิล่า : แหม ฉลาดสะป่าว
ป๊อบปี้ : สวัสดีครับคุณหวาย
เฟย์ : ว้ายยยยยยยยยยย งานจบและมาช้าไปหน่อย
หวาย : ไรกันใครเอาคนบ้ามาปลอยย่ะ
เฟย์ : พูดให้มันดีๆน่ะย่ะใครคนบ้า
พิธีกร  : เอ้าได้เวลารับประทานอาหารแล้วน่ะครับ ขอให้อร่อยน่ะครับ
เฟย์ : ว้าว ของกิน
เขื่อน : อืมเอาไรอีกน่ะ โอ้ย ไรว่ะ
เฟย์ : ขอโทษค่ะคือไม่ได้ เฮ้ยไอหมูอืดแกมาได้ไงเนี้ย
เขื่อน : ยัยเบี้ยว เธอมาตามหลอกหลอนถึงนี้เลยหรือไงเนี้ย
เฟย์ : เฮ้ยไม่เอาและฉันขอสงบศึก
เขื่อน : นี้เธอคุณหวายสวยเนอะ
เฟย์ : ยัยปากเสียนั่นอ่ะน่ะไม่เห็นจะสวยเลยขี้เหร่ กินดีกว่า
เขื่อน : สวยดีออกยัยตาถั่ว
เฟย์ : เอานี้ เอานี้ เอานี้ เอานี้ เอาอันนี้
เขื่อน : เฮ้ย นี้เธอทำไมกินเยอะจังว่ะ
เฟย์ : อ่ำๆๆๆๆ ย่อยๆๆๆๆๆ 
เขื่อน : เฮ้อไม่สนใจกันเลยโว้ย
เฟย์ : เอิอก อิ่มจังอุ้ยหลุดปาก ว่าไงน่ะ
เขื่อน : ป่าว
เฟย์ : แล้วไป