สืบสวนป่วนรัก

แก้ว : หัวหน้าค่ะ คดีแรกเสร็จแล้วค่ะ (ทางคอมพิวเตอร์)
หัวหน้า : อืืมดีมาก ฉันว่าไอเรื่องแบบเนี้ยเธอทำได้อยู่แล้ว
แก้ว : แล้วงานต่อไปคืออะไีร
หัวหน้า : สืบประวัติของรร้อยตำรวจโท โทโมะ
แก้ว : ว่าไงน่ะ
หัวหน้า : มีปัญหาหรอ
แก้ว : ป่าวค่ะ งั้นเริ่มทำงานนี้เลยใช่มั้ยค่ะ
หัวหน้า : ใช่ เริ่มเลย (ปิดคอม)
ฟาง : พี่ค่ะไปแล้วน่ะค่ะ
โทโมะ : จ้า ไปเลยไป
ฟาง : โห่ ต้องไล่ด้วย
โทโมะ : ป่าว บอกว่าไปก็ไปสิเดี๋ยวพี่ก็ไปแล้ว
ฟาง : แล้วไป
แก้ว : ไงฟาง
ฟาง : แก้วมาที่นี้เหมือนกันหรอ
แก้ว : อืมมาเหมือนกันเออฟาง พี่ชายเธอทำอาชีพไรอ่ะชื่อไรอ่ะ
ฟาง : ตำรวจ โทโมะ  จ้า ทำไมหรอ
แก้ว : เออ ขอบใจน่ะจะไปเรียนใช่ป่ะงั้นดีเลยไปกัน
ฟาง : โอเค
แก้ว : วันนี้เรียนน้อยเนอะ
ฟาง : อืม แก้วว่างป่าว เราจะไปบ้านแก้วอ่ะขอไปหน่อยน่ะ
แก้ว : เออ..ได้ไปสิ
ฟาง : เย้ เดี๋ยวฉันเอายัยเฟย์ไปด้วยน่ะ
แก้ว : ได้
ฟาง : ไปกันเร็ว
แก้ว : เห้ย โผ่ลมาเมื่อไหร่เนี้ยตกอกตกใจหมดเลย
ฟาง : โฮ้ บ้านแก้วหรอเนี้ยใหญ่มาก
แก้ว : ฉันว่าบ้านของฟางใหญ่กว่าอีกน่ะ
เฟย์ : เข้าไปข้างในน่ะ
บอล : เฮ้ย คุณเป็นใครเข้ามาที่นี้ได้ไง
เฟย์ : ??????????????
บอล : คุณแก้วนี้ใครเนี้ย
แก้ว : เพื่อนฉันเอง
บอล : งั้นขอโทษด้วยครับ
เฟย์ : กองไว้ตรงนั่นเถอะย่ะ
แก้ว : ไปเข้าข้างในกนเหอะ
ฟาง : เราทำไรกันดี
เฟย์์ : ให้แก้วพาเดินชมบ้านไง
แก้ว : งั้นได้เลยไปกัน
ฟาง : ชมเสร็จแล้วทำไรกันดี
เฟย์ : ทำขนมไงวันนี้อาจารย์สอนทำคับเค้ก เราทำกันดีป่ะ
ฟาง : อืม ก็ดีน่ะแล้วบ้านแก้วจะมีอุปกรณ์หรอ
แก้ว : เท่าที่จำได้ไม่มีน่ะ
ฟาง : งั้นเราไปซื้อกันดีกว่า
บอล : คุณแก้วครับเดี๋ยวผมไปซื้อให้ก็ได้ครับ ว่างๆพอดี
แก้ว : งั้นก็ได้อุปกรณ์ มีดังนี้........................................
บอล : ok ครับ                               ซื้อเสร็จแล้วครับ
ฟาง : ทำเลยน่ะ ใช่สิวันนี้ฉันจะไปสุขสันต์วันเกิดของพี่ เดี๋ยวทำไปเผื่อคนอื่นด้วยดีกว่า
เฟย์ : วันนี้วันเกิดพี่ของเธอหรอฟาง ฉันฝากแฮปปี้ด้วยน่ะคือว่าวันนี้ต้องกลับก่อนแต่ว่าเวลาทำอะไรๆยังมี
ฟาง : k จร้า
แก้ว : วันเกิดพี่ของฟางหรอ
ฟาง : ใช่จ๊ะ ไปด้วยกันมั้ย
แก้ว : เอาสิ
ฟาง : โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ป๊อบปี้ : อุ้ย ขอโทษครับ
ฟาง : เดินไงไม่ดูเนี้ย
ป๊อบปี้ : เอ้านี้คุณขอโทษยังไม่หายอีกหรอ
ฟาง : เดินชนฉันทำไมย่ะ ขนมฉันเละหมดแล้ว
โทโมะ : อ้าว ทะเลาะอะไรกันเนี้ย
ป๊อบปี้ : ก็ยัยคนเนี้ยฉันไปชนเขาแล้วก็ขอโทษแล้ว ยังบ่นไม่หยุดอีก
โทโมะ : ไอป๊อบ นี้ยัยฟางน้องฉัน
ป๊อบปี้ : ว่าไงน่ะน้องแกหรอ ปากร้ายที่1เลยหว่ะ
ฟาง : นี้นายทำสนิทกับพี่ชายฉันทำไมย่ะรู้ม่ะพี่ฉันยศไร
ป๊อบปี้ : รู้ๆดีด้วย ยศร้อยโท ยศเดียวกับผม แล้วอีกอย่างผมก็เป็นเพื่อนกับมัน
ฟาง : ห่ะ ไรน่ะ
แก้ว : ฟางเป็นไร
โทโมะ : เห้ย น้องที่ไปจุดเกิดเหตุเมื่อคืนนี้
แก้ว : จำคนผิดแล้วมั่งจะบ้าหรอย่ะ
ป๊อบปี้ : เออ ใช่น้องที่เห็นม่ะคืนนี้
ฟาง : ห่ะ แก้วเธอไปทำไรอ่ะ
แก้ว : ป่าวน่ะฉันอยู่บ้านไม่ได้ไปส่ะหน่อย
ฟาง : หมอนี้ไม่น่าเชื่อเลยหน้ายังเงี้ยจะเป็นเพื่อนของพี่ได้(ในใจ)
ป๊อบปี้ : ยัยบ้าเนี้ยเป็นน้องไอโมะเชื่อยากว่ะ หน้าตาก็ดีนิสันแย่สุดๆๆๆ(ในใจ)
ฟาง : นายก็เหมือนกันแหละทำเป็นอวด(ในใจ)
แก้ว : ฟาง ฟาง แฮปปี้เบิดเดย์สิ
ฟาง : เออ ใช่ พี่ค่ะเอาขนม มาฝากค่ะ แจกให้ทุกคนกินด้วยน่ะค่ะอย่าแอบกินหมดอยู่คนเดียวส่ะหล่ะ
โทโมะ : จ้าๆ ไอป๊อบเอาไปแจกน่ะ เนื่องในโอกาสไรอ่ะ
ฟาง : ไม่บอกค่ะคิดเอาเองเก่งนี้
ป๊อบปี้ : เห่อ จะกินได้ป่าวเนี้ย
ฟาง : เรื่องมากน่ะนายไม่ต้องกินเลย
ป๊อบปี้ : ไม่ทันและฉันกินแล้ว 555+ ยัยเฟอะเอ้ย ไม่ร่อยเลย
โทโมะ : ช่างมันเหอะ มันอย่างนี้แหละอย่าไปสนใจมันเลย แล้วเพื่อนน้องชื่อไร
ฟาง : แก้วค่ะ
แก้ว : สวัสดีน่ะค่ะ คุงเพ่ที่ไม่น่าเชื่อถือ 555+ โดนเเกล้งนิดหน่อยร้องไห้และ 55+
โทโมะ : หนอย 
ฟาง : อุ้ย แก้วกลับบ้านเหอะ เดี๋ยวสงครามโลกครั้งที่2บังเกิด
แก้ว : แบ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ