สืบสวนป่วนรัก

แก้ว : หัวหน้าค่ะ คดีแรกเสร็จแล้วค่ะ (ทางคอมพิวเตอร์)

หัวหน้า : อืืมดีมาก ฉันว่าไอเรื่องแบบเนี้ยเธอทำได้อยู่แล้ว

แก้ว : แล้วงานต่อไปคืออะไีร

หัวหน้า : สืบประวัติของรร้อยตำรวจโท โทโมะ

แก้ว : ว่าไงน่ะ

หัวหน้า : มีปัญหาหรอ

แก้ว : ป่าวค่ะ งั้นเริ่มทำงานนี้เลยใช่มั้ยค่ะ

หัวหน้า : ใช่ เริ่มเลย (ปิดคอม)

ฟาง : พี่ค่ะไปแล้วน่ะค่ะ

โทโมะ : จ้า ไปเลยไป

ฟาง : โห่ ต้องไล่ด้วย

โทโมะ : ป่าว บอกว่าไปก็ไปสิเดี๋ยวพี่ก็ไปแล้ว

ฟาง : แล้วไป

แก้ว : ไงฟาง

ฟาง : แก้วมาที่นี้เหมือนกันหรอ

แก้ว : อืมมาเหมือนกันเออฟาง พี่ชายเธอทำอาชีพไรอ่ะชื่อไรอ่ะ

ฟาง : ตำรวจ โทโมะ  จ้า ทำไมหรอ

แก้ว : เออ ขอบใจน่ะจะไปเรียนใช่ป่ะงั้นดีเลยไปกัน

ฟาง : โอเค

แก้ว : วันนี้เรียนน้อยเนอะ

ฟาง : อืม แก้วว่างป่าว เราจะไปบ้านแก้วอ่ะขอไปหน่อยน่ะ

แก้ว : เออ..ได้ไปสิ

ฟาง : เย้ เดี๋ยวฉันเอายัยเฟย์ไปด้วยน่ะ

แก้ว : ได้

ฟาง : ไปกันเร็ว

แก้ว : เห้ย โผ่ลมาเมื่อไหร่เนี้ยตกอกตกใจหมดเลย

ฟาง : โฮ้ บ้านแก้วหรอเนี้ยใหญ่มาก

แก้ว : ฉันว่าบ้านของฟางใหญ่กว่าอีกน่ะ

เฟย์ : เข้าไปข้างในน่ะ

บอล : เฮ้ย คุณเป็นใครเข้ามาที่นี้ได้ไง

เฟย์ : ??????????????

บอล : คุณแก้วนี้ใครเนี้ย

แก้ว : เพื่อนฉันเอง

บอล : งั้นขอโทษด้วยครับ

เฟย์ : กองไว้ตรงนั่นเถอะย่ะ

แก้ว : ไปเข้าข้างในกนเหอะ

ฟาง : เราทำไรกันดี

เฟย์์ : ให้แก้วพาเดินชมบ้านไง

แก้ว : งั้นได้เลยไปกัน

ฟาง : ชมเสร็จแล้วทำไรกันดี

เฟย์ : ทำขนมไงวันนี้อาจารย์สอนทำคับเค้ก เราทำกันดีป่ะ

ฟาง : อืม ก็ดีน่ะแล้วบ้านแก้วจะมีอุปกรณ์หรอ

แก้ว : เท่าที่จำได้ไม่มีน่ะ

ฟาง : งั้นเราไปซื้อกันดีกว่า

บอล : คุณแก้วครับเดี๋ยวผมไปซื้อให้ก็ได้ครับ ว่างๆพอดี

แก้ว : งั้นก็ได้อุปกรณ์ มีดังนี้........................................

บอล : ok ครับ                               ซื้อเสร็จแล้วครับ

ฟาง : ทำเลยน่ะ ใช่สิวันนี้ฉันจะไปสุขสันต์วันเกิดของพี่ เดี๋ยวทำไปเผื่อคนอื่นด้วยดีกว่า

เฟย์ : วันนี้วันเกิดพี่ของเธอหรอฟาง ฉันฝากแฮปปี้ด้วยน่ะคือว่าวันนี้ต้องกลับก่อนแต่ว่าเวลาทำอะไรๆยังมี

ฟาง : k จร้า

แก้ว : วันเกิดพี่ของฟางหรอ

ฟาง : ใช่จ๊ะ ไปด้วยกันมั้ย

แก้ว : เอาสิ

ฟาง : โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ป๊อบปี้ : อุ้ย ขอโทษครับ

ฟาง : เดินไงไม่ดูเนี้ย

ป๊อบปี้ : เอ้านี้คุณขอโทษยังไม่หายอีกหรอ

ฟาง : เดินชนฉันทำไมย่ะ ขนมฉันเละหมดแล้ว

โทโมะ : อ้าว ทะเลาะอะไรกันเนี้ย

ป๊อบปี้ : ก็ยัยคนเนี้ยฉันไปชนเขาแล้วก็ขอโทษแล้ว ยังบ่นไม่หยุดอีก

โทโมะ : ไอป๊อบ นี้ยัยฟางน้องฉัน

ป๊อบปี้ : ว่าไงน่ะน้องแกหรอ ปากร้ายที่1เลยหว่ะ

ฟาง : นี้นายทำสนิทกับพี่ชายฉันทำไมย่ะรู้ม่ะพี่ฉันยศไร

ป๊อบปี้ : รู้ๆดีด้วย ยศร้อยโท ยศเดียวกับผม แล้วอีกอย่างผมก็เป็นเพื่อนกับมัน

ฟาง : ห่ะ ไรน่ะ

แก้ว : ฟางเป็นไร

โทโมะ : เห้ย น้องที่ไปจุดเกิดเหตุเมื่อคืนนี้

แก้ว : จำคนผิดแล้วมั่งจะบ้าหรอย่ะ

ป๊อบปี้ : เออ ใช่น้องที่เห็นม่ะคืนนี้

ฟาง : ห่ะ แก้วเธอไปทำไรอ่ะ

แก้ว : ป่าวน่ะฉันอยู่บ้านไม่ได้ไปส่ะหน่อย

ฟาง : หมอนี้ไม่น่าเชื่อเลยหน้ายังเงี้ยจะเป็นเพื่อนของพี่ได้(ในใจ)

ป๊อบปี้ : ยัยบ้าเนี้ยเป็นน้องไอโมะเชื่อยากว่ะ หน้าตาก็ดีนิสันแย่สุดๆๆๆ(ในใจ)

ฟาง : นายก็เหมือนกันแหละทำเป็นอวด(ในใจ)

แก้ว : ฟาง ฟาง แฮปปี้เบิดเดย์สิ

ฟาง : เออ ใช่ พี่ค่ะเอาขนม มาฝากค่ะ แจกให้ทุกคนกินด้วยน่ะค่ะอย่าแอบกินหมดอยู่คนเดียวส่ะหล่ะ

โทโมะ : จ้าๆ ไอป๊อบเอาไปแจกน่ะ เนื่องในโอกาสไรอ่ะ

ฟาง : ไม่บอกค่ะคิดเอาเองเก่งนี้

ป๊อบปี้ : เห่อ จะกินได้ป่าวเนี้ย

ฟาง : เรื่องมากน่ะนายไม่ต้องกินเลย

ป๊อบปี้ : ไม่ทันและฉันกินแล้ว 555+ ยัยเฟอะเอ้ย ไม่ร่อยเลย

โทโมะ : ช่างมันเหอะ มันอย่างนี้แหละอย่าไปสนใจมันเลย แล้วเพื่อนน้องชื่อไร

ฟาง : แก้วค่ะ

แก้ว : สวัสดีน่ะค่ะ คุงเพ่ที่ไม่น่าเชื่อถือ 555+ โดนเเกล้งนิดหน่อยร้องไห้และ 55+

โทโมะ : หนอย 

ฟาง : อุ้ย แก้วกลับบ้านเหอะ เดี๋ยวสงครามโลกครั้งที่2บังเกิด

แก้ว : แบ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ