Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}

9.1

เขียนโดย pahn_tk

วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 21.05 น.

  20 chapter
  377 วิจารณ์
  46.09K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
มาอัพแล้วรีดเดอร์ที่ร๊ากกก ~
ขอโทษทุกคนที่อัพช้า (. .)
ไรเตอร์ติดซ้อมแสตนด์...
---------------------------------------
“ไปคุยอะไรกันมาหรอที่รัก  ~” เฟย์เอ่ยถาม“เรื่องเงินน่ะ” เขื่อนตอบเสียงนิ่ง“เมื่อกี้เห็นเขื่อนตะคอกใส่โทโมะด้วยนี่” ฟางที่สังเกตดูเหตุการณ์อยู่ตลอดถามขึ้น“มันบอกว่ามันจะไม่จ่ายน่ะ” โยนความผิดให้ทันที“อ้าว! -o-” หน้าเหวอไป“จะไม่ยอมจ่ายหรอ ฮึ่มๆ”เฟย์ฟางที่จ้องร่างสูงอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ จะไม่ยอมจ่ายเงินได้ไง ก็เขื่อนเป็นคนบอกเองว่าโทโมะจะจ่ายให้ เขื่อนโกหก ไม่อยากเสียเงิน“ตกลงกันได้หรือยัง เรายืนนานแล้วนะ”“แค่นี้รอไม่ได้หรอ...”ร่างบางที่ออกอาการโวยนิดหน่อยก็ถูกขัดด้วยเสียงเบลล์ ร่างสูงรีบไปคว้าแฟนตัวเองแล้วลากออกนอกร้านทันที“ทำไมทำแบบนี้ล่ะ”“แล้วพี่ผิดหรอ! เฮอะ!”“...”“จะไม่ง้อหน่อยหรอ!”“ก็โทโมะไม่ชอบง้อ...”“หลงนังแก้วมันมากนักหรือไง!”“...!!!”ร่างสูงที่เลือดขึ้นหน้า ไม่อยากจะเถียงออกไปให้ต้องทะเลาะกันมากกว่าเดิม เพราะเบลล์เป็นคนขี้หึง หึงได้แม้กระทั่งเพื่อนแบบนี้ ร่างสูงถึงได้ไม่ค่อยชอบ“จะไปไหน!!”เบลล์ตวาดดังลั่น ร่างสูงที่หันมาก่อนจะตอบเสียงเรียบกลับไปอย่างเฉยชา“พี่ไม่เกี่ยว”“กรี๊ดดด !!! กลับมาคุยกันให้รู้เรื่องนะโทโมะ!!”เสียงกรีดร้องโวยวายดังลั่นไปถึงหูสามสาวและหนึ่งหนุ่มทันที เขื่อนวิ่งออกมาเห็นเบลล์ดีดดิ้นจะเป็นจะตายอยู่ก็รีบคว้าเอาร่างสูงมาถาม“เกิดอะไรขึ้น?”“ช่างเหอะ”“นี่!...ตอบมา”“ทะเลาะกันนิดหน่อย”“กลับมาคุยกันให้รู้เรื่องนะ!!”เสียงเบลล์ยังคงดังขึ้นเรื่อยๆ ไม่อายผู้คนแถวนั้น บังเอิญร่างสูงเป็นพวกหน้าบางจึงรีบดึงเขื่อนเข้าร้านทันที“ไอ้โมะ...”“พูดมากฉันไม่จ่ายให้นะ”แค่ประโยคเดียวทำเอาเขื่อนจุกพูดไม่ออกทันที เรื่องเงินเรื่องใหญ่ !!“ซื้ออะไรอีกหรือป่าวเฟย์?”เขื่อนหันไปถามแฟนสาวที่กำลังเลือกซื้อเสื้อผ้าจนคนถือทั้งสองถือกันแทบไม่ไหว ไม่ใช่ของเฟย์เพียงคนเดียว ของตัวเองและของสาวๆนี่ด้วย!“ฟาง”“มีอะไรหรอโทโมะ?”“ทำไมไม่ชวนป๊อปปี้มาด้วย”“ป๊อปไม่ว่างน่ะ ><”“ฮึ่ย! ไม่มาช่วยกันถือของเลย”ร่างสูงบ่นกระปอดประแปด ตัวเองต้องถือของอยู่คนเดียวแล้ว เพราะเขื่อนกับเฟย์ไปหาซื้อเสื้อผ้ากัน ฟางก็ตามไปด้วยอีกคน เหลือแค่ร่างสูงกับร่างบางเท่านั้น“แค่นี้ทำบ่นไปได้”“มาถือเองเลยมา -_-*”“เรื่องอะไรแก้วต้องถือ โทโมะมีหน้าที่ถือและจ่ายเงินก็ทำไปสิ”“จะไปเข้าห้องน้ำ”“แล้วไง?”“เอ้า! มาเฝ้าของก่อนสิ”“ไม่เอา ทำไมแก้วต้องเฝ้าด้วย หน้าที่ใครหน้าที่มันสิ”“-o-”“โมะไม่ไหวแล้ว”สีหน้าเรียบเฉยของคนตัวสูงตรงหน้าที่อ้างว่าอยากเข้าห้องน้ำยิ่งทำให้ร่างบางหมั่นไส้กับใบหน้านิ่งๆ ริมฝีปากที่เป็นเส้นตรงไม่บอกอารมณ์แบบนั้นทำให้เธอไม่รู้เลยว่าเขาคิดอะไร เขาอาจจะโกหกแล้วให้เธอแบกของก็ได้ แต่เขาคงเป็นสุภาพบุรุษพอ คงไม่ทำแบบนั้นกับเธอหรอก“ก็ได้ๆ เร็วๆล่ะ”แล้วก็ยอมให้ไปเข้าห้องน้ำจนได้ มือเล็กหิ้วของทั้งหมดก่อนจะค่อยๆเดินไปพักอยู่ใกล้ๆร้านเสื้อผ้าที่เขื่อน ฟางและเฟย์อยู่“โทโมะล่ะ?” เฟย์ถามแต่ตายังจดจ้องอยู่ที่เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ก่อนจะหยิบมาทาบตัวเขื่อน“ไปเข้าห้องน้ำน่ะ แล้วนี่เสร็จกันยัง? เมื่อยแล้ว T^T”ร่างเล็กเบ้ปากก่อนจะบีบนวดแขนขาตัวเอง แน่สิ เดินมาตั้งหลายชั่วโมงแล้วนี่นา“รอไอ้โมะก่อนสิ”ช่วงเวลาที่คนตัวสูงไปเข้าห้องน้ำ เขื่อนกับเฟย์ก็ยังเลือกเสื้อผ้ากันอยู่ ฟางก็ดูๆเสื้อให้ป๊อปปี้ด้วยเหมือนกัน“มาแล้วๆ ^^;”รอยยิ้มแห้งๆจากร่างสูงเหมือนเป็นการขอโทษที่เขาออกมาช้า แล้วปล่อยให้ร่างบางต้องรอ เพราะคนอื่นเดินไปช้อปปิ้งกันต่อแล้ว -_-*“นึกว่าส้วมแตกแล้วซะอีก =3=”“บ่นน่า ไปกันเร็ว”แล้วร่างสูงก็แบกของทุกอย่างไปใส่ไว้ในรถของเขื่อน ของตัวเองมีอยู่น้อยนิด แต่ของคนอื่นนี่เต็มรถเลย ไม่รู้ว่าเขาเสียเงินไปเท่าไหร่แล้ว“โทโมะ ฝากแก้วด้วยนะ >o<” เฟย์ออกปากไล่“อ้าว! TOT”“ไปกับโทโมะนั่นแหละ พวกเราจะไปดูหนังกันต่อ นัดป๊อปปี้ไว้แล้ว ^^”ฟางบอกอย่างอารมณ์ดีก่อนที่รถสีแดงของเขื่อนจะขับเคลื่อนออกไป“ทำไมต้องทิ้งแก้วไว้กับโทโมะด้วยเนี่ย!”“ขึ้บ่นจริงๆ =_=”“อ๊ากกก !!! ว่าใคร!?!”“ใครอยากรับก็รับ”เขาว่าหน้านิ่งก่อนจะหยิบกุญแจรถคันหรูของตัวเองมาหมุนเล่นอย่างไม่แคร์ท่าทางของร่างบาง“จะไปไหนอีกหรือป่าว”“ไม่ไปแล้ว!”“อืมๆ งั้นไปบ้านแก้วเลยแล้วกัน”“เออ!”เสียงตอบรับสุดแมนของร่างบางที่นั่งหน้าบึ้งหน้าบูดอยู่ทำเอาร่างสูงอดยิ้มไม่ได้ มือใหญ่เลื่อนขึ้นไปขยี้หัวเล็กอย่างเอ็นดูก่อนจะส่งยิ้มกว้างไปให้ รอยยิ้มที่เธอหวงนักหวงหนา รอยยิ้มที่เขาให้มันเป็นแค่ของเธอคนเดียว...“หยุดเล่นหัวแก้วได้แล้ว ผมยุ่งหมดเลย -*-”“ก็ได้”แล้วในรถก็มีแต่ความเงียบ สองคนไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลยหลังจากจบประโยคนั้นไป ร่างเล็กที่ผล็อยหลับด้วยความเพลียไปแล้ว ส่วนคนขับรถอยู่ก็จ้องคนข้างๆไม่วางตา“ทำไมถึงได้โง่แบบนี้นะ มีของดีอยู่ใกล้ตัวกลับมองไม่เห็น”คนตัวสูงเลื่อนหน้าเข้าหาร่างบางที่กำลังนอนหลับปุ๋ยไปอย่างมีความสุข ก่อนจะกดริมฝีปากลงบนแก้มใสอย่างหนักหน่วง จนคนตัวเล็กสะดุ้งตื่นขึ้นมา“ลักหลับแก้วหรอ!?! >__<”“ไม่ได้ลัก”“คนบ้า! นิสัยไม่ดี! >o<”เธอยังคงโวยวายเสียงดังและดูเหมือนเสียงเล็กๆนั่นจะไม่หยุดด่าว่าเขาง่ายๆ มือใหญ่เลื่อนขึ้นปิดปากเล็กเอาไว้ก่อนจะทำหน้าดุใส่“ไม่หยุดโมะจะใช้ปากปิดแทนมือนะ -_-;”“ไอ้...!!!”แล้วก็ต้องยอมเขาจนได้ เกิดใช้ปากปิดแทนมือจริงๆมีหวังเธอเป็นลมคาอกเขาแน่!
------------------------------------------------
มันไม่สนุกใช่มั้ย? T^T
ไปแล้ว หลังจาก 11 ก.พ. จะอัพให้บ่อยๆค้าบ!
>[]<

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา