Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}

จะมีใครโกรธมั้ยที่ไรเตอร์อัพช้า TT^TT

เป็นแสตนด์มา ใครอยู่ในเครือเบญจสิริก็จะรู้ (ไม่รู้ไม่เป็นไร 5555)

งานจบแล้วววว ~ อัพต่อไ้ด้เหมือนเดิม

แต่คงอัพทุกๆวันไม่ได้ ยังแต่งไม่เสร็จเลย งุงิๆ ><

------------------------------------

“ทำไมแก้วยังไม่มาอีกนะ”
เฟย์บ่นพลางชะเง้อคอดูเพื่อนรักที่สายมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว โดยนัดกันที่บ้านเฟย์ฟาง แต่ป่านนี้ร่างบางยังไม่มาเลย
“เฟย์เข้าข้างในก่อน ตากแดดมานานแล้วนะ”
เขื่อนว่าด้วยความเป็นห่วงแฟนสาวก่อนจะโอบไหล่บางเข้าข้างในบ้าน
“แต่ว่า...” เฟย์ค้าน
“ให้ไอ้โมะมันรอไปเถอะ เนอะๆ ^^”
“อ้าว! -o-;”
แล้วร่างสูงก็ต้องรอร่างบางอยู่ข้างนอก เพราะคนอื่นๆเข้าไปข้างในหมดแล้ว มือเรียวหยิบโทรศัพท์เครื่องสวยในกระเป๋ากางเกงออกมากดเบอร์ร่างบางอย่างคล่องแคล่วทั้งๆที่เขาแทบไม่เคยโทรหาร่างบางเลยด้วยซ้ำ นอกจากจะมีเรื่องสำคัญจริงๆ
“แก้วอยู่ไหน ทุกคนรออยู่นะ”
[ขอโทษ T^T]
“ตอนนี้อยู่ไหน เดี๋ยวไปรับ”
[อยู่ป้ายรถเมล์แถวบ้านอ่ะ]
“แล้วพี่กิ่ง...”
[ไม่อยู่บ้าน T_T]
“รออยู่ตรงนั้นแหละ เดี๋ยวจะรีบไป”
นิ้วเรียวกดตัดสายก่อนจะรีบวิ่งไปที่รถของตัวเอง แล้วรีบขับไปหาร่างบางทันที
“ทำไมรถต้องติดด้วยวะ”
ร่างสูงบ่นพร้อมกับกดโทรหาร่างบางอีกครั้ง แต่เธอไม่ยอมรับสาย นั่นทำให้เขา ‘เครียด’ เข้าไปใหญ่
“ทำไมไม่รับเนี่ย ยัยเด็กบ๊องเอ๊ย!”
พอไฟเขียวเขาก็เหยียบมิดทันที รถคันหรูขับวนไปวนมาอยู่แถวบ้านของคนตัวเล็กที่ไม่รู้ว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน เขาจึงขับไปเรื่อยๆ จนเจอผู้หญิงคนหนึ่ง แต่งตัวคล้ายๆกับร่างบางของเขา ร่างสูงจึงชะลอรถเพื่อดูว่าใช่ ‘เธอ’ หรือป่าว
“แก้วๆ ยัยบ๊อง!”
เขาเรียกเสียงดังจนคนที่รอรถเมล์อยู่หันมามองเป็นตาเดียว ก่อนที่เขาจะขอโทษที่เสียงดังด้วยการยิ้มหวานไปทีนึงแล้วรีบลงไปหาร่างบางที่นอนหลับไม่รู้เรื่องอยู่
“แก้ว!”
“อะ อ้าว! โทโมะเองหรอ เสียงดังจริงๆ =3=”
“ตื่นได้แล้ว!”
“ตื่นแล้วๆ”
ท่อนแขนแข็งแกร่งโอบอุ้มร่างเล็กขึ้นก่อนจะรีบยัดเธอใส่รถของเขาทันที คิดว่าจะไม่มีใครจำ ‘แก้ว เฟย์ฟางแก้ว’ ได้หรือไงนะ! มานอนหลับที่ป้ายรถเมล์ได้ไง เสียชื่อจริงๆ !!!
“ขับช้าๆก็ได้ จะอ้วก @_@”
“เพื่อนๆรออยู่ -_-”
“จริงด้วย! O_o”
“โดนด่าแน่ๆ”
“TT^TT”
รถคันหรูขับมาเรื่อยๆจนถึงบ้านเฟย์ฟาง ทันทีที่รถจอดเพื่อนๆก็ปรี่มาที่รถกันเกือบหมด
“แก้วขอโทษ TT[___]TT”
“ไม่เป็นไร รีบไปเถอะ เดี๋ยวมันจะร้อน ^^”
“O_Oa”
ร่างเล็กยังคงงงกับท่าทางของเพื่อนตัวเอง ปกติถ้ามาสายเฟย์ต้องโวยวายนี่นา ฟางก็จะร่ายยาว สามวันเจ็ดวันก็ไม่จบ แต่วันนี้ฟางกลับบอก ‘ไม่เป็นไร’ แต่ก็ดีแล้ว เธอคงไม่อยากฟังเสียงบ่นของเพื่อนๆตัวเองหรอก
“เพื่อเป็นการประหยัดน้ำมันรถ เคนตะกับจงเบนั่งรถฉัน โอเคมั้ย?” ป๊อปปี้เสนอ
“แล้วฉันกับแก้ว?” ร่างสูงเอ่ยถาม
“นั่งรถเขื่อนสิ” หนุ่มเกาหลีแถวสุพรรณ(?)ตอบก่อนจะไปช่วยเคนตะที่กำลังยัดของใส่รถป๊อปปี้อยู่
“เฮ้ๆ ระวังหน่อย ฉันรักน้องซูซี่ของฉันมากนะเว้ย!”
ป๊อปปี้เริ่มโวยวายเมื่อเห็นว่าเพื่อนทั้งสองกำลังทารุณกรรมรถสุดที่รักรองจากแฟนสาวที่อยู่ข้างๆ
“แกไม่เคลียร์รถเลยอ่ะ แล้วฉันจะใส่ของยังไง?”
เคนตะชะโงกหน้ามาคุยกับเจ้าของรถก่อนจะกวักมือเรียกให้มาเคลียร์ของ ส่วนแฟนเจ้าของรถก็เดินไปนั่งในรถแล้ว
“เขื่อน”
“ครับผม! ^_^”
“-____-****”
“อุ้ย!”
เขื่อนหันไปยิ้มกับร่างบางที่เรียกตนเมื่อกี้ ก่อนจะได้ค้อนจากร่างสูงมาแทน
 “แก้วปวดฉี่ ToT”
“นั่นสิ ขับไปใกล้ๆรถไอ้ป๊อปหน่อย จะได้บอกให้มันแวะพักก่อน”
“เออๆ”
แล้วก็ทำตามคำขอของเพื่อน แล้วทั้งหมดก็แวะพักกันก่อนจะเดินทางต่อ
“โทโมะ!!”
“พี่เบลล์! -o-”
โชคร้าย ร่างสูงดันมาเจอกับแฟนสาวของตัวเองที่มากับเพื่อนอีกคน ดูท่าว่ารถจะเสีย เขาซวยแล้วไงล่ะ!
“จะไปไหนกันหรอน้องเขื่อน >_<”
“ไปทะเลกันน่ะครับ ^^”
แล้วเขื่อนก็ตอบคำถามไปหมดโดยไม่มีหมกเม็ดเลยแม้แต่น้อย ร่างบางที่วิ่งออกมาจากห้องน้ำก็ยืนมองแบบงงๆ
“พี่ไปด้วยได้มั้ย รถเพื่อนเสียน่ะ” เบลล์ขอ
“รถเขื่อนอาจจะไม่พอครับ”
“ไม่เป็นไร นั่งเบียดกันก็ได้”
“ไปกันได้แล้วนะ!”
เฟย์จูงมือร่างบางไปที่รถอย่างไม่พอใจ ก่อนที่เขื่อนจะรีบตามไป
“เดี๋ยวเฟย์นั่งตักแก้วก็ได้ โทโมะกับพี่เบลล์ แล้วก็เพื่อนพี่เบลล์จะได้ไม่ต้องนั่งเบียดๆกัน”
“จะบ้าหรอแก้ว! ตัวก็เล็กพอๆกัน ถ้าเฟย์นั่งตักแก้วมีหวังแก้วได้ไปโรงพยาบาลแทนทะเลแน่ๆ!”
เฟย์ค้านขึ้นมาก่อนจะดันตัวร่างบางให้ไปนั่งข้างหลัง รถก็คนนิดเดียวยังจะมาเบียดกันอีก ~
“นั่งได้มั้ยแก้ว?” ร่างสูงถามอย่างเป็นห่วง
“ได้ ไม่เป็นไรหรอก”
ปากบอกไม่เป็นไรแต่โดนเบียดจนจะเข้าไปสิงอยู่ในกระจกอยู่แล้ว ผู้มาใหม่และเพื่อนนั่งกินที่ซะเหลือเกิน เฟย์แอบลอบมองอย่างโกรธๆก่อนจะพูดขึ้น
“แก้ว! นั่งได้หรือป่าว!”
“นั่งได้”
“มานั่งแทนเฟย์นี่มา เดี๋ยวเฟย์ไปนั่งรถป๊อปปี้เอง!”
“ไม่เอานะเฟย์...”
“เขื่อนก็ดูสิ เพื่อนเฟย์จะกระเด็นออกนอกรถอยู่แล้วนะ”
หมับ!
มือใหญ่รั้งเอวเล็กที่อยู่ข้างๆขึ้นมานั่งบนตักเพื่อตัดปัญหา ทั้งเฟย์และเขื่อนยิ้มแก้มแทบปริ
“โทโมะ!”
เบลล์มองอย่างไม่พอใจ ก่อนจะเชิดหน้าไปอีกทาง
“ปล่อยแก้วนะ! >o<”
ร่างเล็กที่อยู่บนตักเริ่มโวยวาย ก่อนจะหันมาทุบอกกว้างโดยลืมแฟนสาวที่กอดแขนอยู่ข้างๆไปเลย
“นั่งนิ่งๆสิ มันหนักนะ -_-*”
“ก็ปล่อยแก้ว”
“วันๆกินอะไรไปบ้าง เหลือแต่กระดูกแล้วเนี่ย”
ร่างสูงกอดรัดร่างเล็กบนตักแน่น ก่อนจะสูดดมกลิ่นหอมจากตัวคนบนตักที่กำลังหน้าแดงแปร๊ด หัวใจเต้นแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
“อากาศก็เย็นสบายดีนี่ ทำไมหน้าแดง?”
จมูกโด่งคลอเคลียอยู่ที่แก้มใส กระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้นก่อนจะเคลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ยิ่งขึ้น จนปลายจมูกชนกัน
“มันจะมากไปแล้วนะ!!”
เบลล์ที่ทนดูอยู่นานปรี๊ดขึ้นมาทำท่าจะทำร้ายร่างบางบนตัก ร่างสูงจึงกอดเธอไว้แน่น
“อย่าคิดว่ามีมือคนเดียวนะ!”
เฟย์หันมาขู่ พร้อมกับเหลือบตามองเพื่อนตัวเองที่นั่งสลดอยู่
“ปล่อยแก้ว...”
“ไม่ปล่อย”
“ปล่อยแก้วเถอะ แก้วขอร้อง”
ร่างบางร้องขอเสียงแผ่ว เธอไม่อยากให้เขากับคนรักมีปัญหากันเพราะเธอ ไม่อยากให้เป็นแบบนั้นเลย
“โทโมะ...”
“ถ้าอย่างนั้นก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน”
“อะไร?”
“ไว้ถึงทะเลแล้วจะบอก”
เขายังคงกอดเธอแน่น ไม่ยอมปล่อยให้คนบนตักเป็นอิสระ เมื่อกี้...เกือบไปแล้วเชียว ทำไมต้องมาขัดตอนที่กำลังมีความสุขด้วยนะ
“ถึงแล้วววว ~!! ^__^”
เขื่อนแหกปากเสียงดังจนร่างบางที่เผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้อยู่บนตักร่างสูงตื่นขึ้นมา เจอใบหน้าหล่อเหลาอยู่ห่างไม่ถึงคืบก็รีบดันหน้าออก
“จะลักหลับแก้วหรอ”
“ป่าวซักหน่อย”
ร่างบางชะเง้อมองข้างๆไม่เห็นแฟนของคนที่นั่งตักและเพื่อนจึงถาม
“แล้วพี่เบลล์...”
“อย่าถามถึงคนอื่น”
“ไปง้อพี่เขาเถอะ พี่เขาคงโกรธแย่แล้ว”
ร่างสูงทำหูทวนลมไม่ได้ยินที่ร่างบางพูด ก่อนจะรั้งมือเล็กให้เดินตามเขาไป
“สวยเนอะ ^-^”
เขาหันมายิ้มกับเธอแต่กลับเจอหน้าบูดบึ้งของเธอแทน
“อย่าทำแบบนี้...”
“ไปช่วยพวกนั้นถือของกัน!”
“ไปหาพี่เบลล์เถอะ”
“...”
“นะโทโมะ ฝากบอกพี่เขาด้วยว่าแก้วขอโทษ แก้วไม่ได้ตั้งใจ ระหว่างเรามันไม่มีอะไร...”
หมับ!
ร่างสูงคว้าคนตรงหน้ามากอดแน่น ไม่อยากฟังคำพูดใจร้ายจากปากเล็ก คำพูดที่ทำร้ายทั้งตัวเองและคนฟัง คำพูดที่ต้องกลั่นกรองอยู่นานกว่าจะกล้าพูดมันออกมา
“พูดมาได้ว่าไม่มีอะไร”
“...”
“คนอื่นไม่รู้แต่เรารู้ มีแค่เราเท่านั้นที่รู้”
“...”
“มันเป็นความสัมพันธ์ที่คนอื่นไม่อาจรับรู้เลยว่ามันคืออะไร เป็นยังไงกันแน่”
“...”
“แต่โมะรู้ว่าแก้วรู้และแก้วก็คิดเหมือนกัน อย่าพูดแบบนั้นอีก มันเจ็บมากเลย รู้มั้ย?”
ปากหยักกดลงหน้าผากเนียน สายลมเย็นๆที่พัดผ่านทั้งคู่ไปเป็นเหมือนกับความสัมพันธ์ของทั้งสอง ไม่มีใครมองเห็น แต่สามารถรับรู้ได้ว่ามีอยู่จริง รับรู้ได้ว่ายังมีกันและกัน!
“แต่โทโมะยังมีพี่เบลล์”
“เรื่องนั้นโมะเคลียร์เอง ไม่ต้องห่วง”
“แต่แก้ว...”
“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น”
มือใหญ่คว้าเอามือเล็กมาแนบหน้าอกข้างซ้าย ที่มีก้อนเนื้อที่เรียกว่า ‘หัวใจ’ เต้นแรงแทบบ้าอยู่ รับรู้ได้ทันทีว่าเธอมีอิทธิพลต่อเขามาก
“รีบไปช่วยพวกนั้นกัน เดี๋ยวจะโดนด่าซะก่อน ^^”
“อย่ายิ้มแบบนี้ให้คนอื่นนะ”
“หืม?”
ร่างเล็กรีบปิดปากตัวเองแน่น เผลอพูดสิ่งที่ไม่ควรพูดออกมา ร่างสูงที่ได้ยินชัดเต็มสองหูก็ยังคงแกล้งคนตรงหน้าที่แก้มแดงไม่แพ้ลูกตำลึงไม่เลิก
“เมื่อกี้แก้วว่าอะไรนะ ไม่ค่อยได้ยินเลย”
“ป่าว - / / / -”
“ฮะๆ ^3^”
เขายิ้มเย้ยก่อนจะรีบขโมยจุ๊บที่แก้มใสไปอย่างรวดเร็ว แล้วรีบวิ่งหนีไปทันที
“ไอ้บ้า! > / / / <”
เธอตะโกนด่าไล่หลังก่อนจะวิ่งตามไป
“แก! แกไม่มีวันได้มีความสุขหรอก นังแก้ว!”
เบลล์ที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดพูดขึ้น กำมือแน่นด้วยความโกรธ
“พี่เบลล์กับเพื่อนจะนอนที่ไหนล่ะเนี่ย” ป๊อปปี้ถามขึ้น
“นั่นสิ เราจองไว้แค่ 8 ห้องนี่” เขื่อนตอบอย่างมีเหตุผล
“เดี๋ยวเฟย์ไปนอนกับพี่ฟางก็ได้ ยกห้องนั้นให้ไปเลย!” แล้วเฟย์ก็ถือกระเป๋าไปหาฟาง
“ทุกคนมาดูผังห้องเร็ว!”
เขื่อนว่าก่อนจะหยิบกระดาษแผ่นนึงออกมาแล้วก็วาดๆ ขีดๆ เขียนๆลงไป

ห้อง 720          ห้อง 721          ห้อง 722          ห้อง 723          
  เคนตะ             ป๊อปปี้              โทโมะ              เขื่อน             
.....................................
ทางเดิน
....................................
เบลล์,เพื่อน      เฟย์,ฟาง             แก้ว                 จงเบ
ห้อง 724          ห้อง 725          ห้อง 726          ห้อง 727

“ตามนี้นะ?”
ป๊อปปี้ถามก่อนที่ทุกคนจะพยักหน้าตอบ แล้วก็แยกย้ายกันไปห้องของตัวเอง

-----------------------------------

มันไม่สนุกใช่มั้ย? U_U

เม้นท์กันเยอะๆน๊าาา ~