Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}

9.1

เขียนโดย pahn_tk

วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 21.05 น.

  20 chapter
  377 วิจารณ์
  46.11K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

อัพช้า T^T

ชอโทษ ~

--------------

“ง่า~ เช้าแล้วหรอเนี่ย =3=”
ร่างเล็กค่อยๆยันตัวลุกขึ้น มือเล็กขยี้ตาตัวเองเบาๆก่อนจะเลื่อนขึ้นไปเสยผมที่ปรกหน้าตัวเอง แล้วลุกขึ้นหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
“แก้ว”
ร่างสูงที่เปิดประตูเข้ามา เรียกคนในห้องแต่ไม่มีเสียงตอบรับเขาจึงเดินเข้าไปในห้อง ในเมื่อบนเตียงไม่อยู่ก็อาจจะอยู่ในห้องน้ำ แต่ในห้องน้ำก็ไม่มีเสียงพอดี เป็นจังหวะเดียวกับที่ร่างบางกำลังถูสบู่พอดีทำให้ไม่ได้เปิดน้ำ
“ไม่ได้ยินเสียงน้ำแฮะ”
มือหนาจับลูกบิดประตูก่อนจะค่อยๆแง้มเข้าไปดู เจอเต็มๆตา! เรือนร่างสวยงามที่กำลังถูสบู่ลูบไล้ผิวกาย เธอกำลังอาบน้ำอยู่แต่เขาก็ยืนดูอยู่นาน
“พระเจ้า! =O=”
เขารีบปิดประตูให้เบาที่สุดก่อนจะวิ่งออกไปนอกห้องทันที หายใจหอบถี่ยิ่งกว่าซ้อมเต้นมาหลายๆชั่วโมงซะอีก
“เมื่อกี้...ไม่มีอะไรหรอก ไม่ได้เห็นอะไร ไม่เห็น =,.=”
ถึงปากจะบอกปฏิเสธยังไง ภาพเมื่อกี้ก็ยังคงติดตาไม่มีวันลืม ไม่อยากจะเชื่อว่าหุ่นบอบบางแบบนั้นแต่แท้จริงแล้ว เธอจะ ‘ซ่อนรูป’ ได้ขนาดนี้ พระเจ้า! -o-
“ไม่เอาน่า”
เขากำลังตบตีกับความคิดหื่นๆของตัวเอง พยายามไม่คิดแล้วแต่ก็ทำไม่ได้ ทำไมภาพมันถึงได้ชัดเจนแบบนี้นะ!
“อ้าว! โทโมะ ^^”
ทันทีที่ได้ยินเสียงก็หันไป เจอร่างบางที่กำลังทำหน้าฉงน สายตามองต่ำลงมายังหน้าอก ก่อนที่ภาพความทรงจำที่ถูกบันทึกไว้ในส่วนลึกสุดจะกลับมาทำร้ายเขาอีกครั้ง
“ไม่ๆ ไม่! ต้องไม่คิดแบบนั้นดิวะ!”
“อะไรของโทโมะเนี่ย? -_-*”
“อ่อ ป่าวๆ ไม่มีอะไร ^^;”
เขายิ้มแห้งก่อนจะเดินเลี่ยงไป ตบตีกับความคิดของตัวเองใหม่ ไอ้ภาพที่ไม่ควรจำนั่นก็ดันโผล่มาตอนอยู่กับร่างบางซะได้ แบบนี้เขาคงต้องหลบหน้าเธอตลอดแน่ๆ
“โอเค อย่าโผล่มาอีกนะ ไว้คิดถึงแล้วจะนึกเอง ^_^”
เขาพูดกับตัวเองก่อนจะเดินไปเผชิญหน้ากับร่างบางอีกครั้ง โดยพยายามทำตัวให้ปกติที่สุด
“เมื่อกี้เป็นอะไร”
“ป่าวๆ มึนๆนิดหน่อย”
“วันนี้เฟย์ชวนไปซื้อชุดว่ายน้ำ ไปด้วยกันนะ”
“ได้ๆ”
พอไปถึงก็เลือกซื้อชุดว่ายน้ำของตัวเองไป จริงๆไม่ใช้ชุดว่ายน้ำก็ได้ แต่หลายๆคนออกความเห็นว่าให้เล่นน้ำในสระด้วย เล่นน้ำทะเลบ่อยๆผิวเสียหมด
“แก้วจ๋า >3<” เฟย์เข้ามาอ้อน
“ทำเสียงแบบนี้ มีอะไรหรือป่าว -_-+”
“ไม่มี๊ ไม่มีจ้า” ฟางช่วยกลบเกลื่อน
“เสียงสูงขนาดนี้ยังบอกไม่มีอีกหรอเฟย์ -_-*”
“คือเฟย์อยากได้บิกินี่! ><” แล้วก็เผยความต้องการจนได้
“บิกินี่เลยหรอ! -o-”
“ฟางก็อยากได้ >_<” นี่ก็อีกคน -_-*
“แล้วจะให้แก้วทำอะไร”
“ใส่เป็นเพื่อนพวกเราหน่อย!”
สิ้นเสียงเฟย์ร่างบางแทบเป็นลมล้มพับไป จะให้เธอใส่บิกินี่เนี่ยนะ! ยอมกินขี้หมูเลยเอ้า! =O=
“นะแก้ว *3*”
“ไม่มีทาง! T_T”
“งั้นเฟย์จะบอกโทโมะ!”
“บอกอะไร!?!”
ในเมื่อเธอไม่มีความลับอะไรอยู่แล้ว การที่สองพี่น้องขู่แบบนี้เธอไม่ได้กลัวเลยซักนิด
“คิดว่าฟางไม่รู้หรอว่าแก้วคิดอะไรกับโทโมะน่ะ >()<”
“คิดอะไร!?! - / / / -”
“กิ๊วๆ หน้าแดงเลยอ่ะ เนอะๆเฟย์” หาแนวร่วม
“ใช่ๆ ชอบเค้าก็บอกมาเหอะน่า รู้ทัน >U<” อย่ามาทำรู้ทันแบบนี้นะ!
“บ้า! ใครจะไปชอบอีตานั่นกัน! ที่สำคัญโทโมะมีแฟนแล้วด้วย!”
“เจ็บล่ะสิ”
คำพูดฟางจี้ใจดำร่างบางมาก ถ้าไม่เห็นว่าเป็นเพื่อนจะวิ่งเข้าไปบีบคอแล้ว พูดอยู่ได้ Y / / / Y
“อยากบอกอะไรก็บอกไป แก้วไม่ได้เป็นอย่างที่พูด”
“โทโมะ!!”
เฟย์แหกปากเรียกร่างสูงก่อนจะไปดึงตัวร่างสูงมา รอยยิ้มร้ายกาจที่ผุดขึ้นบนใบหน้าสองพี่น้องทำเอาร่างบางเริ่มหวั่นๆ
“มีอะไรหรือป่าว แหกปากซะลั่นเชียว -O-;”
“เฟย์มีอะไรจะบอก”
“รีบบอกเลยเฟย์!”
ฟางเริ่มเร่ง สีหน้าร่างบางก็ยิ่งกังวล ถ้าเกิดสองคนนั่นบอกร่างสูงจริงๆ เธอคงจะอับอายไม่ใช่น้อยเลย T^T
“ก็แก้วน่ะชะ...ชอบ อุ๊บ!”
มือบางรีบยกขึ้นปิดปากเพื่อนตัวเองแล้วลากสองสาวพี่น้องมาเคลียร์ในห้องลองชุดทันที
“จะบอกแบบนั้นไปได้ยังไง!”
“ร้อนตัวแบบนี้แสดงว่าชอบจริงๆล่ะสิ” เฟย์แซว
“ชอบบ้าบออะไรกัน!?!” แกล้งโมโหกลบเกลื่อนใบหน้าแดงก่ำของตัวเอง
“หน้าแดงขนาดนี้คงไม่ต้องถามอะไรแล้วล่ะมั้ง” เขื่อนที่โผล่มากจากไหนก็ไม่รู้ว่า
“บ้า!! เลิกจับคู่แก้วกับโทโมะได้มั้ย!?! รู้อยู่ว่ามันเป็นไปไม่ได้น่ะ! แก้วไม่อยากทำให้โทโมะกับแฟนเขาทะเลาะกันหรอกนะ!”
“แล้วตอนนี้คิดอะไรกับแฟนคนอื่นอยู่ล่ะ ฮะๆ >__<” ฟางก็ไม่วายแซวให้ร่างบางได้อายเล่น ไม่รู้หรือไงว่าด้านนอกน่ะ เจ้าตัวเขายืนยิ้มแก้มแทบปริแล้ว
“พอเลยๆ ยอมใส่ก็ได้ -//-”
“ใส่อะไร? =_=a”
เขื่อนทำหน้างง เครื่องหมายคำถามตัวเบ้อเร่อติดอยู่ที่หน้า เฟย์เขย่งปลายเท้าเล็กน้อย กระซิบข้างหูเขื่อน ทันทีที่ได้ยินคำตอบเขื่อนแทบช็อค!
“แก้วเนี่ยนะ!?! O_O”
“ใช่ๆ เขื่อนว่าไง”
“อ่า ลองดูสิ อยากเห็นอ่ะ! ไม่รู้ว่าคนแถวนี้จะอยากเห็นด้วยหรือป่าว ><”
เขื่อนว่าพลางหันหน้าไปหาร่างสูงที่กำลังเล่นเกมในไอโฟนเครื่องสวย ทำทีเป็นไม่สนใจทั้งๆที่เขาก็อยากรู้จะตายว่าเธอ ‘จะใส่อะไร!?!’
“อ้าวโทโมะ! >[]<”
“พะ พี่เบลล์ -O-”
ร่างสูงดูตกใจเล็กน้อยก่อนจะเก็บไอโฟนเครื่องสวยใส่กระเป๋ากางเกงไปแล้วหันมาขอความช่วยเหลือจากเขื่อน!
“เฟย์จ๋า เขื่อนว่าเราไปเลือกชุดกันตรงนู้นดีกว่าเนอะ ฟางไปด้วยกันมั้ย”
“แก้ว! ไปเร็วๆ”
เขื่อนรีบฉุดมือเฟย์ไป ส่วนฟางก็มาดึงมือร่างบางให้หลบออกมาจากตรงนั้น ให้ ‘แฟน’ เขาคุยกันเป็นการส่วนตัว
“ทำไมโทรหาถึงไม่ยอมรับ”
“โทโมะไม่ได้ยิน”
“แล้วทำไมไม่นอนที่คอนโด”
“ก็เบื่อๆ เลยไปนอนบ้านเพื่อน”
“บ้านน้องเขื่อนหรือป่าว”
“ป่าว ไปนอนบ้านเพื่อนของเขื่อนอีกทีนึง พี่ไม่ต้องห่วงหรอก โทโมะโตแล้ว ^^”
ร่างสูงยิ้มบางๆเพื่อให้แฟนสาวสบายใจ ไม่เป็นห่วงเขา ก่อนจะคุยกันกระหนุงกระหนิงตามประสา ‘คู่รัก’
“ฮึก...ทำไมถึงได้อ่อนแอแบบนี้นะ”
มือเล็กยกขึ้นปาดน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด เธอร้องไห้ทำไมนะ
“แก้ว เป็นอะไรหรือป่าว? ^^”
เขื่อนถาม รอยยิ้มของเขื่อนทำเอาร่างบางยิ้มออกทันที
“ไม่ได้เป็นอะไรหรอก ฝุ่นเข้าตานิดหน่อย”
“นึกว่าร้องไห้ซะอีก”
เฟย์ที่เดินถือบิกินี่สีแดงเดินเข้ามา พร้อมกับฟางที่วิ่งปรี่เข้ามาหาร่างบาง
“แก้วจะใส่สีอะไรดีนะ”
“นั่นสิพี่ฟาง สีแดงดีมั้ย”
“บ้า!” เธอว่าด้วยความอาย จะให้ใส่สีแดงเนี่ยนะ ตาย!!
“แก้วขาวจะตาย จะกลัวอะไรเล่า!”
เฟย์ยังคงเถียงกับร่างบางอย่างเอาเป็นเอาตาย จนฟางต้องเข้ามาห้าม ส่วนเขื่อนก็ไม่ได้สนใจสองคนนี้ สนใจบิกินี่!!
“สีชมพูลายจุดสีขาวนั่นไง เอาแบบจับสม็อคด้วย ><”
“เอาๆ เอาตัวนี้แหละ พี่ฟางได้หรือยัง?”
“ได้แล้วๆ เฟย์ล่ะ”
“ได้แล้วเหมือนกัน งั้นไปจ่ายเงินกันเถอะ”
ระหว่างที่ไปจ่ายเงินกัน ‘คู่รัก’ ก็ยังคุยกันกระหนุงกระหนิงไม่แคร์สายตาหลายๆคู่ จนเขื่อนต้องทัก
“ไอ้โมะ! จ่ายเงินดิวะ!”
“ให้ฉันจ่ายหรอ? -_-a”
นิ้วเรียวชี้เข้าหาตัวเองอย่างไม่ค่อยเชื่อหูเท่าไหร่ ในเมื่อเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสามสาวเลือกอะไรกัน ทำไมต้องจ่ายด้วยก็ไม่รู้
“ซื้ออะไรกันหรอ” โทโมะถาม
“มาร้านชุดว่ายน้ำแบบนี้ มาซื้อตู้เย็นมั้งไอ้บ้า!” เขื่อนตอกกลับ
“ฉันถามดีๆนะ -_-*”
“มานี่!”
ว่าแล้วเขื่อนก็ลากร่างสูงออกไปนอกร้าน ปล่อยให้สาวๆยืนงงไปตามๆกัน
“เลือกได้แล้ว!”
“ฉัน...”
“เมื่อกี้แก้วร้องไห้!”
“ระ ร้องไห้เลยหรอ”
“เออ! แกรักใครกันแน่!”
“คือฉัน...”
“ไว้คุยกันที่บ้าน ไปจ่ายเงินได้แล้ว”
เขื่อนพยายามทำตัวให้เหมือนปกติมากที่สุด ไม่ใช่ไม่พยายามนะ แต่เขาแค่ไม่รู้จะทำยังไง ถ้าบอกเลิกไปแล้วเบลล์จะยอมหรอ

--------------------------

ไม่ยอมก็ต้องยอมแหละ วะฮะอ่า!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา