Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}

ตอนนี้เกือบหื่นนะ (หรอ? 5555)

พรุ่งนี้จะอัพให้อีกตอน เพราะอาทิตย์หน้าไม่ว่าง

กลับบ้านดึกๆทุกวันเลยด้วย อาจจะอัพช้านะ U__U

ร่างเล็กถูกดันเข้าไปจนติดผนัง ก่อนที่ร่างสูงจะยกมือขึ้นยันผนังไว้ ไม่ให้เธอหลบหนีการจู่โจมจากเขาได้ มือบอบบางทุบตีอกกว้างอย่างต้องการอิสระ แต่ยิ่งทุบเขาก็ยิ่งเบียดตัวเข้าไปใกล้มากยิ่งขึ้น เธอกลับตาปี๋ แต่เพราะลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่ารดอยู่ข้างแก้มใสทำให้ร่างบางรู้ทันทีว่าเขาเข้ามาใกล้เธอแล้ว ใกล้มากซะด้วย
“กลัวหรอ ตัวสั่นเชียว”
น้ำเสียงที่ดูเจ้าเล่ห์ทำเอาร่างบางสั่นยิ่งกว่าเดิมซะอีก จมูกโด่งที่กำลังคลอเคลียอยู่ที่แก้มใสทำให้คนโดนกระทำลืมตาขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้
“หอม~”
คำพูดเดียวที่ออกมาจากปากของร่างสูงก่อนที่จะไม่มีใครได้พูดอะไรออกมาอีก ริมฝีปากหยักกดลงบนริมฝีปากเล็กอย่างหนักหน่วง ร้อนแรง ฝังลึกให้เธอได้รู้ว่า ‘เขาไม่ปล่อยเธอแน่!’
“อื้ออ!”
มือเล็กทุบตีอกกว้างไม่ออมแรง ดิ้นไปมาเพราะเขากำลัง ‘รุก’ เธออย่างหนัก เนิ่นนานที่ร่างสูงยังคงกดริมฝีปากแน่น ไม่ยอมผละออกเลยแม้แต่ก้าวเดียว ไม่ปราณีคนตัวเล็กที่ยืนหอบอยู่ตรงหน้า
“ไม่ไหวแล้วหรอ ^U^”
ใบหน้าสวยของร่างบางแดงก่ำ ทั้งเขินทั้งโกรธทั้งอาย มือบางไม่ละความพยายามดันอกกว้างออกห่างทั้งที่มันไม่เป็นผล ร่างสูงใหญ่ไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย
“พะ พอแล้วนะ >///<”
“ยังไม่อิ่มเลยนี่นา”
แล้วก็แนบริมฝีปากเข้ากับริมฝีปากอิ่มอีกครั้ง อีกครั้งและอีกครั้ง ไม่รู้ทำไมถึงได้ต้องการเธอมากขนาดนี้ มือใหญ่ประคองแก้มใสไว้ ลิ้นร้อนแตะเบาๆที่ขอบปากเป็นเชิงขออนุญาต
“อือ อ๊ะ!”
ทันทีที่ปากเล็กเผยอออก เรียวลิ้นร้ายก็แทรกเข้าไปทำลายความบริสุทธิ์ในโพรงปากหวาน รัดรึงริมฝีปากเล็กอย่างเอาแต่ใจทันที ร่างบางที่ไม่เคยได้รับสัมผัสแบบนี้ก็เข่าอ่อน ต้องกอดคอเขาไว้แน่น มือที่ประคองแก้มใสเลื่อนไปรั้งท้ายทอยของร่างเล็กให้ริมฝีปากแนบชิดกันเข้าไปอีก จะกินเธอทั้งตัวเลยหรือไงนะ!
“ยะ หยุดนะ! >()<”
เสียงร้องห้ามจากปากบางทำเอาร่างสูงขมวดคิ้วยุ่งอย่างขัดใจ แต่ก็ไม่สน กินคนตรงหน้าต่อ ใบหน้าคมคายที่ผละออกมาไม่ถึงคืบก็กลับเข้าไปใหม่ ซุกไซ้ซอกคอหอมอย่างบ้าคลั่ง ขบเม้มจนเกิดรอยแดงจางๆที่คอขาวเต็มไปหมด ร่างบางที่เริ่มรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องตั้งแต่เมื่อกี้แล้วก็ได้แต่ทุบตีอกกว้างทั้งที่รู้อยู่ว่าเสียเปล่า แรงแค่นี้จะไปสู้อะไรได้
“ทะ โทโมะ”
“อย่าขัด”
“แต่ว่า...พะ พี่เบลล์ เอ่อ...โทรมา”
“ช่างมัน”
“แต่ว่า...”
“จะหยุดพูดดีๆหรือต้องให้ปิดปาก!”
“TOT”
“อยากเกิดมาน่า ‘ฟัด’ ทำไมล่ะ”
“ลามกที่สุดเลย T_T”
มือเล็กตีเบาๆเข้าที่ปากร่างสูงก่อนจะโดนดึงเข้ามากอดไว้ มือหนากดหัวเล็กให้ซบลงบนอกกว้างก่อนจะลูบผมเธอเบาๆ
“รับให้หน่อย”
“บ้าหรอ!”
เธอรีบดันตัวออกห่างทันที ให้เธอรับแล้วบอกว่าอะไร ‘โทโมะกำลังกอดแก้วอยู่ค่ะ’ จะให้เธอพูดแบบนี้หรอ!?! >O<
“บอกว่าโมะไม่ว่าง กำลัง ‘กิน’ แก้วอยู่ ^o^”
“รับเองสิ แล้วนี่...ปล่อยเลย!”
“จูบก่อนแล้วจะปล่อย ^3^”
“ไม่มีทาง!”
“งั้นคืนนี้ก็นอนที่นี่แหละ โมะจะได้...=,.=”
ร่างสูงมองไล่ต่ำลงมาเรื่อยๆ มาหยุดอยู่ตรงหน้าอกที่มีเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ปกปิดอยู่ มือเล็กยกขึ้นปิดของตัวเองไว้ก่อนจะรีบลุกหนีร่างสูง
“คิดว่าจะหนีพ้นหรอ”
“อย่าเข้ามา! ><”
แล้วก็วิ่งหนีกันไปมาอยู่นานจนร่างบางโดนจับได้ โดนทำโทษไปชุดใหญ่เลยจริงๆ =_=*
“อือ พอแล้ว”
“ก็ได้”
แล้วก็ยินยอมให้ร่างบางกลับห้องแต่โดยดี แต่ก่อนกลับก็กอดหอมอยู่นาน
“แกควรจะจัดการเรื่องทุกอย่างได้แล้วนะ ไอ้โทโมะ! ^^”
ร่างสูงยิ้มให้กำลังใจตัวเองก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ ไม่นานก็ออกมาแต่ยังไม่ทันได้แต่งตัวเสร็จก็รีบเดินไปดูที่ระเบียงทันที
กุกกัก ~
“เสียงอะไรวะ!”
มือหนาหยิบกางเกงขายาวๆมาสวมใส่อย่างลวกๆก่อนจะเดินไปดูที่ระเบียง
“ดาวสวยจังเลย~ >__<”
ร่างสูงเมื่อได้ยินเสียงก็ชะโงกหน้าออกไปดู ร่างบางอยู่ข้างๆห้องที่ใส่ชุดนอนสีเขียวอ่อนกำลังมองดูดวงดาวบนท้องฟ้าด้วยความตื่นเต้น ปกติไม่ค่อยได้เห็นหรอก แต่ที่นี่ไม่ค่อยมีตึก การที่จะมองดวงดาวชัดๆแบบนี้ไม่ถือเป็นเรื่องยากเลย
“พระจันทร์โต๊โต ตลกจัง >o<”
ร่างบางยังคงจ้องมองท้องฟ้า ทำท่าทางเหมือนเด็กๆจนร่างสูงเกือบหลุดหัวเราะออกมา แล้วความคิดหนึ่งก็แล่นเข้าหาเขา!
“กรี๊ดดด !!!”
เสียงกรีดร้องของร่างบางที่ไม่ค่อยมีใครเคยได้ยินก็เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่อดวงตากลมโตของเธอดันไปเห็นหน้ากากผีที่แขวนอยู่ที่ระเบียงห้องของร่างสูง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!
“โทโมะ เปิดประตูให้แก้วหน่อย T^T”
“...”
“โทโมะ! ฮือๆ เปิดๆ”
“มาแล้ว...”
“ผีหลอกอ่ะ! TOT”
ร่างเล็กกระโดดกอดร่างสูงทันที ทำเอาร่างสูงเกือบเซเลยทีเดียว
“ผีที่ไหน?”
“ตะ ตรงระเบียงห้องโทโมะอ่ะ T_T”
“แล้วยังมาหาโมะเนี่ยนะ!?!”
“ก็แก้วกลัวนี่นา ฮือๆ TwT”
“โทโมะอยู่นี่ทั้งคน! ไม่ต้องกลัวนะ”
ร่างสูงพยายามพูดปลอบประโลมร่างบางที่กำลังร้องไห้ฟูมฟายเหมือนเด็กๆ ทั้งที่อะไรๆของเธอมันก็ไม่เด็กแล้ว (?) มือใหญ่ลูบผมเธอเบาๆก่อนจะดันไหล่บางออก
“ไปนอนได้แล้ว”
“ไม่เอา”
ยิ่งเขาทำท่าเหมือนไล่เธอก็ยิ่งกอดแน่นยิ่งกว่าปลิงซะอีก คนมันกลัวผีให้ทำไงล่ะ!
“หน้าแดงๆ ไม่สบายหรอ”
เสียงเล็กเอ่ยถามก่อนจะยกมือขึ้นแตะหน้าผากร่างสูงด้วยความเป็นห่วง
“ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา เป็นอะไรหรือป่าว”
สาเหตุที่เขาหน้าแดงเถือกลามไปถึงหูแบบนั้นก็เพราะเธอนั่นแหละ! เอาหน้าอกมาเบียดๆอยู่ได้ จะเป็นลม! = / / / =
“ไม่ได้เป็นอะไร แก้วน่ะไปนอนได้แล้ว -//-”
“แก้วกลัว T~T”
“แล้วจะเอาไง จะนอนด้วยกันหรอ”
“อื้ม TT”
“บ้าไปใหญ่แล้ว กลับไปห้องตัวเองได้แล้วไป๊”
“แก้วกลัวจริงๆนะ YOY”
“งั้นเดี๋ยวโมะจะอยู่เป็นเพื่อน จนกว่าแก้วจะหลับ ดีมั้ย?”
“ต้องอยู่กับแก้วนะ”
มือเล็กคว้าเอามือใหญ่มากุมไว้แน่น ก่อนจะดึงมือร่างสูงให้ตามเธอไป
“ถ้าเจอผีโทโมะต้องปกป้องแก้วนะ”
“โมะก็ต้องปกป้องตัวเองสิ -3-”
“จะไม่ช่วยแก้วหรอ Y^Y”
“ฮะๆ งั้นก็อย่าเดินเร็วนัก อย่าดื้อด้วย”
“อืมๆ ^_^”
ร่างบางหันมายิ้มให้กับคนด้านหลังก่อนจะดึงมือใหญ่ให้มากอดเอวเธอไว้ นั่นทำให้ร่างสูงต้องขยับเข้ามาใกล้จนความอบอุ่นจากแผ่นอกกว้างกระจายสู่แผ่นหลังของร่างบาง
“ฮื้อ~ ทำอะไรน่ะ”
ร่างเล็กขืนตัวเล็กน้อยก่อนจะหันไปดุคนด้านหลังที่กำลังฉวยโอกาสกับเธอ ไม่รู้ว่าเขาจะติดใจอะไรกับผิวบางๆที่ซอกคอเธอนักหนา เห็นดูดเอาๆ -_-
“แก้วให้มาอยู่เป็นเพื่อนนะ อย่าฉวยโอกาสสิ”
“ก็มันน่าฉวยโอกาสนี่”
“ปล่อยๆ จะนอนแล้ว”
เธอว่าก่อนจะแกะมือร่างสูงที่กอดเอวเธอไว้แล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงใหญ่ทันที ร่างสูงใหญ่เดินมานั่งบนเตียงก่อนจะก้มลงจูบหน้าผากเนียนแผ่วเบา
“ฝันดีครับ ^U^”
“อือ รู้แล้วน่า! ><”
คนตัวเล็กพลิกร่างหนี ก่อนจะค่อยๆหลับตาลง แล้วก็เผลอหลับไปในที่สุด เมื่อเห็นว่าร่างเล็กบนเตียงหลับไปแล้วก็ลุกขึ้นไปดึงผ้าห่มผืนใหญ่ขึ้นจนถึงคอก่อนจะลูบแก้มใสเพียงเบาๆ
“คงจะหลังรักยัยตัวแสบนี่เข้าแล้วล่ะ”
เขายิ้มบางๆก่อนจะเดินกลับไปที่ห้องตัวเองแล้วก็นอนหลับไปด้วยความเพลีย

---------------------------------------

อย่าโกรธกันน๊าาา ถ้าอัพช้าอ่า

ช่วงนี้ยุ่งมากๆจริงๆ T^T