Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}
9.1
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนนี้เกือบหื่นนะ (หรอ? 5555)
พรุ่งนี้จะอัพให้อีกตอน เพราะอาทิตย์หน้าไม่ว่าง
กลับบ้านดึกๆทุกวันเลยด้วย อาจจะอัพช้านะ U__U
ร่างเล็กถูกดันเข้าไปจนติดผนัง ก่อนที่ร่างสูงจะยกมือขึ้นยันผนังไว้ ไม่ให้เธอหลบหนีการจู่โจมจากเขาได้ มือบอบบางทุบตีอกกว้างอย่างต้องการอิสระ แต่ยิ่งทุบเขาก็ยิ่งเบียดตัวเข้าไปใกล้มากยิ่งขึ้น เธอกลับตาปี๋ แต่เพราะลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่ารดอยู่ข้างแก้มใสทำให้ร่างบางรู้ทันทีว่าเขาเข้ามาใกล้เธอแล้ว ใกล้มากซะด้วย“กลัวหรอ ตัวสั่นเชียว”น้ำเสียงที่ดูเจ้าเล่ห์ทำเอาร่างบางสั่นยิ่งกว่าเดิมซะอีก จมูกโด่งที่กำลังคลอเคลียอยู่ที่แก้มใสทำให้คนโดนกระทำลืมตาขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้“หอม~”คำพูดเดียวที่ออกมาจากปากของร่างสูงก่อนที่จะไม่มีใครได้พูดอะไรออกมาอีก ริมฝีปากหยักกดลงบนริมฝีปากเล็กอย่างหนักหน่วง ร้อนแรง ฝังลึกให้เธอได้รู้ว่า ‘เขาไม่ปล่อยเธอแน่!’“อื้ออ!”มือเล็กทุบตีอกกว้างไม่ออมแรง ดิ้นไปมาเพราะเขากำลัง ‘รุก’ เธออย่างหนัก เนิ่นนานที่ร่างสูงยังคงกดริมฝีปากแน่น ไม่ยอมผละออกเลยแม้แต่ก้าวเดียว ไม่ปราณีคนตัวเล็กที่ยืนหอบอยู่ตรงหน้า“ไม่ไหวแล้วหรอ ^U^”ใบหน้าสวยของร่างบางแดงก่ำ ทั้งเขินทั้งโกรธทั้งอาย มือบางไม่ละความพยายามดันอกกว้างออกห่างทั้งที่มันไม่เป็นผล ร่างสูงใหญ่ไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย“พะ พอแล้วนะ >///<”“ยังไม่อิ่มเลยนี่นา”แล้วก็แนบริมฝีปากเข้ากับริมฝีปากอิ่มอีกครั้ง อีกครั้งและอีกครั้ง ไม่รู้ทำไมถึงได้ต้องการเธอมากขนาดนี้ มือใหญ่ประคองแก้มใสไว้ ลิ้นร้อนแตะเบาๆที่ขอบปากเป็นเชิงขออนุญาต“อือ อ๊ะ!”ทันทีที่ปากเล็กเผยอออก เรียวลิ้นร้ายก็แทรกเข้าไปทำลายความบริสุทธิ์ในโพรงปากหวาน รัดรึงริมฝีปากเล็กอย่างเอาแต่ใจทันที ร่างบางที่ไม่เคยได้รับสัมผัสแบบนี้ก็เข่าอ่อน ต้องกอดคอเขาไว้แน่น มือที่ประคองแก้มใสเลื่อนไปรั้งท้ายทอยของร่างเล็กให้ริมฝีปากแนบชิดกันเข้าไปอีก จะกินเธอทั้งตัวเลยหรือไงนะ!“ยะ หยุดนะ! >()<”เสียงร้องห้ามจากปากบางทำเอาร่างสูงขมวดคิ้วยุ่งอย่างขัดใจ แต่ก็ไม่สน กินคนตรงหน้าต่อ ใบหน้าคมคายที่ผละออกมาไม่ถึงคืบก็กลับเข้าไปใหม่ ซุกไซ้ซอกคอหอมอย่างบ้าคลั่ง ขบเม้มจนเกิดรอยแดงจางๆที่คอขาวเต็มไปหมด ร่างบางที่เริ่มรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องตั้งแต่เมื่อกี้แล้วก็ได้แต่ทุบตีอกกว้างทั้งที่รู้อยู่ว่าเสียเปล่า แรงแค่นี้จะไปสู้อะไรได้“ทะ โทโมะ”“อย่าขัด”“แต่ว่า...พะ พี่เบลล์ เอ่อ...โทรมา”“ช่างมัน”“แต่ว่า...”“จะหยุดพูดดีๆหรือต้องให้ปิดปาก!”“TOT”“อยากเกิดมาน่า ‘ฟัด’ ทำไมล่ะ”“ลามกที่สุดเลย T_T”มือเล็กตีเบาๆเข้าที่ปากร่างสูงก่อนจะโดนดึงเข้ามากอดไว้ มือหนากดหัวเล็กให้ซบลงบนอกกว้างก่อนจะลูบผมเธอเบาๆ“รับให้หน่อย”“บ้าหรอ!”เธอรีบดันตัวออกห่างทันที ให้เธอรับแล้วบอกว่าอะไร ‘โทโมะกำลังกอดแก้วอยู่ค่ะ’ จะให้เธอพูดแบบนี้หรอ!?! >O<“บอกว่าโมะไม่ว่าง กำลัง ‘กิน’ แก้วอยู่ ^o^”“รับเองสิ แล้วนี่...ปล่อยเลย!”“จูบก่อนแล้วจะปล่อย ^3^”“ไม่มีทาง!”“งั้นคืนนี้ก็นอนที่นี่แหละ โมะจะได้...=,.=”ร่างสูงมองไล่ต่ำลงมาเรื่อยๆ มาหยุดอยู่ตรงหน้าอกที่มีเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ปกปิดอยู่ มือเล็กยกขึ้นปิดของตัวเองไว้ก่อนจะรีบลุกหนีร่างสูง“คิดว่าจะหนีพ้นหรอ”“อย่าเข้ามา! ><”แล้วก็วิ่งหนีกันไปมาอยู่นานจนร่างบางโดนจับได้ โดนทำโทษไปชุดใหญ่เลยจริงๆ =_=*“อือ พอแล้ว”“ก็ได้”แล้วก็ยินยอมให้ร่างบางกลับห้องแต่โดยดี แต่ก่อนกลับก็กอดหอมอยู่นาน“แกควรจะจัดการเรื่องทุกอย่างได้แล้วนะ ไอ้โทโมะ! ^^”ร่างสูงยิ้มให้กำลังใจตัวเองก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ ไม่นานก็ออกมาแต่ยังไม่ทันได้แต่งตัวเสร็จก็รีบเดินไปดูที่ระเบียงทันทีกุกกัก ~“เสียงอะไรวะ!”มือหนาหยิบกางเกงขายาวๆมาสวมใส่อย่างลวกๆก่อนจะเดินไปดูที่ระเบียง“ดาวสวยจังเลย~ >__<”ร่างสูงเมื่อได้ยินเสียงก็ชะโงกหน้าออกไปดู ร่างบางอยู่ข้างๆห้องที่ใส่ชุดนอนสีเขียวอ่อนกำลังมองดูดวงดาวบนท้องฟ้าด้วยความตื่นเต้น ปกติไม่ค่อยได้เห็นหรอก แต่ที่นี่ไม่ค่อยมีตึก การที่จะมองดวงดาวชัดๆแบบนี้ไม่ถือเป็นเรื่องยากเลย“พระจันทร์โต๊โต ตลกจัง >o<”ร่างบางยังคงจ้องมองท้องฟ้า ทำท่าทางเหมือนเด็กๆจนร่างสูงเกือบหลุดหัวเราะออกมา แล้วความคิดหนึ่งก็แล่นเข้าหาเขา!“กรี๊ดดด !!!”เสียงกรีดร้องของร่างบางที่ไม่ค่อยมีใครเคยได้ยินก็เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่อดวงตากลมโตของเธอดันไปเห็นหน้ากากผีที่แขวนอยู่ที่ระเบียงห้องของร่างสูงก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!“โทโมะ เปิดประตูให้แก้วหน่อย T^T”“...”“โทโมะ! ฮือๆ เปิดๆ”“มาแล้ว...”“ผีหลอกอ่ะ! TOT”ร่างเล็กกระโดดกอดร่างสูงทันที ทำเอาร่างสูงเกือบเซเลยทีเดียว“ผีที่ไหน?”“ตะ ตรงระเบียงห้องโทโมะอ่ะ T_T”“แล้วยังมาหาโมะเนี่ยนะ!?!”“ก็แก้วกลัวนี่นา ฮือๆ TwT”“โทโมะอยู่นี่ทั้งคน! ไม่ต้องกลัวนะ”ร่างสูงพยายามพูดปลอบประโลมร่างบางที่กำลังร้องไห้ฟูมฟายเหมือนเด็กๆ ทั้งที่อะไรๆของเธอมันก็ไม่เด็กแล้ว (?) มือใหญ่ลูบผมเธอเบาๆก่อนจะดันไหล่บางออก“ไปนอนได้แล้ว”“ไม่เอา”ยิ่งเขาทำท่าเหมือนไล่เธอก็ยิ่งกอดแน่นยิ่งกว่าปลิงซะอีก คนมันกลัวผีให้ทำไงล่ะ! “หน้าแดงๆ ไม่สบายหรอ”เสียงเล็กเอ่ยถามก่อนจะยกมือขึ้นแตะหน้าผากร่างสูงด้วยความเป็นห่วง“ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา เป็นอะไรหรือป่าว”สาเหตุที่เขาหน้าแดงเถือกลามไปถึงหูแบบนั้นก็เพราะเธอนั่นแหละ! เอาหน้าอกมาเบียดๆอยู่ได้ จะเป็นลม! = / / / =“ไม่ได้เป็นอะไร แก้วน่ะไปนอนได้แล้ว -//-”“แก้วกลัว T~T”“แล้วจะเอาไง จะนอนด้วยกันหรอ”“อื้ม TT”“บ้าไปใหญ่แล้ว กลับไปห้องตัวเองได้แล้วไป๊”“แก้วกลัวจริงๆนะ YOY”“งั้นเดี๋ยวโมะจะอยู่เป็นเพื่อน จนกว่าแก้วจะหลับ ดีมั้ย?”“ต้องอยู่กับแก้วนะ”มือเล็กคว้าเอามือใหญ่มากุมไว้แน่น ก่อนจะดึงมือร่างสูงให้ตามเธอไป“ถ้าเจอผีโทโมะต้องปกป้องแก้วนะ”“โมะก็ต้องปกป้องตัวเองสิ -3-”“จะไม่ช่วยแก้วหรอ Y^Y”“ฮะๆ งั้นก็อย่าเดินเร็วนัก อย่าดื้อด้วย”“อืมๆ ^_^”ร่างบางหันมายิ้มให้กับคนด้านหลังก่อนจะดึงมือใหญ่ให้มากอดเอวเธอไว้ นั่นทำให้ร่างสูงต้องขยับเข้ามาใกล้จนความอบอุ่นจากแผ่นอกกว้างกระจายสู่แผ่นหลังของร่างบาง “ฮื้อ~ ทำอะไรน่ะ”ร่างเล็กขืนตัวเล็กน้อยก่อนจะหันไปดุคนด้านหลังที่กำลังฉวยโอกาสกับเธอ ไม่รู้ว่าเขาจะติดใจอะไรกับผิวบางๆที่ซอกคอเธอนักหนา เห็นดูดเอาๆ -_-“แก้วให้มาอยู่เป็นเพื่อนนะ อย่าฉวยโอกาสสิ”“ก็มันน่าฉวยโอกาสนี่”“ปล่อยๆ จะนอนแล้ว”เธอว่าก่อนจะแกะมือร่างสูงที่กอดเอวเธอไว้แล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงใหญ่ทันที ร่างสูงใหญ่เดินมานั่งบนเตียงก่อนจะก้มลงจูบหน้าผากเนียนแผ่วเบา“ฝันดีครับ ^U^”“อือ รู้แล้วน่า! ><”คนตัวเล็กพลิกร่างหนี ก่อนจะค่อยๆหลับตาลง แล้วก็เผลอหลับไปในที่สุด เมื่อเห็นว่าร่างเล็กบนเตียงหลับไปแล้วก็ลุกขึ้นไปดึงผ้าห่มผืนใหญ่ขึ้นจนถึงคอก่อนจะลูบแก้มใสเพียงเบาๆ“คงจะหลังรักยัยตัวแสบนี่เข้าแล้วล่ะ”เขายิ้มบางๆก่อนจะเดินกลับไปที่ห้องตัวเองแล้วก็นอนหลับไปด้วยความเพลีย
---------------------------------------
อย่าโกรธกันน๊าาา ถ้าอัพช้าอ่า
ช่วงนี้ยุ่งมากๆจริงๆ T^T
พรุ่งนี้จะอัพให้อีกตอน เพราะอาทิตย์หน้าไม่ว่าง
กลับบ้านดึกๆทุกวันเลยด้วย อาจจะอัพช้านะ U__U
ร่างเล็กถูกดันเข้าไปจนติดผนัง ก่อนที่ร่างสูงจะยกมือขึ้นยันผนังไว้ ไม่ให้เธอหลบหนีการจู่โจมจากเขาได้ มือบอบบางทุบตีอกกว้างอย่างต้องการอิสระ แต่ยิ่งทุบเขาก็ยิ่งเบียดตัวเข้าไปใกล้มากยิ่งขึ้น เธอกลับตาปี๋ แต่เพราะลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่ารดอยู่ข้างแก้มใสทำให้ร่างบางรู้ทันทีว่าเขาเข้ามาใกล้เธอแล้ว ใกล้มากซะด้วย“กลัวหรอ ตัวสั่นเชียว”น้ำเสียงที่ดูเจ้าเล่ห์ทำเอาร่างบางสั่นยิ่งกว่าเดิมซะอีก จมูกโด่งที่กำลังคลอเคลียอยู่ที่แก้มใสทำให้คนโดนกระทำลืมตาขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้“หอม~”คำพูดเดียวที่ออกมาจากปากของร่างสูงก่อนที่จะไม่มีใครได้พูดอะไรออกมาอีก ริมฝีปากหยักกดลงบนริมฝีปากเล็กอย่างหนักหน่วง ร้อนแรง ฝังลึกให้เธอได้รู้ว่า ‘เขาไม่ปล่อยเธอแน่!’“อื้ออ!”มือเล็กทุบตีอกกว้างไม่ออมแรง ดิ้นไปมาเพราะเขากำลัง ‘รุก’ เธออย่างหนัก เนิ่นนานที่ร่างสูงยังคงกดริมฝีปากแน่น ไม่ยอมผละออกเลยแม้แต่ก้าวเดียว ไม่ปราณีคนตัวเล็กที่ยืนหอบอยู่ตรงหน้า“ไม่ไหวแล้วหรอ ^U^”ใบหน้าสวยของร่างบางแดงก่ำ ทั้งเขินทั้งโกรธทั้งอาย มือบางไม่ละความพยายามดันอกกว้างออกห่างทั้งที่มันไม่เป็นผล ร่างสูงใหญ่ไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย“พะ พอแล้วนะ >///<”“ยังไม่อิ่มเลยนี่นา”แล้วก็แนบริมฝีปากเข้ากับริมฝีปากอิ่มอีกครั้ง อีกครั้งและอีกครั้ง ไม่รู้ทำไมถึงได้ต้องการเธอมากขนาดนี้ มือใหญ่ประคองแก้มใสไว้ ลิ้นร้อนแตะเบาๆที่ขอบปากเป็นเชิงขออนุญาต“อือ อ๊ะ!”ทันทีที่ปากเล็กเผยอออก เรียวลิ้นร้ายก็แทรกเข้าไปทำลายความบริสุทธิ์ในโพรงปากหวาน รัดรึงริมฝีปากเล็กอย่างเอาแต่ใจทันที ร่างบางที่ไม่เคยได้รับสัมผัสแบบนี้ก็เข่าอ่อน ต้องกอดคอเขาไว้แน่น มือที่ประคองแก้มใสเลื่อนไปรั้งท้ายทอยของร่างเล็กให้ริมฝีปากแนบชิดกันเข้าไปอีก จะกินเธอทั้งตัวเลยหรือไงนะ!“ยะ หยุดนะ! >()<”เสียงร้องห้ามจากปากบางทำเอาร่างสูงขมวดคิ้วยุ่งอย่างขัดใจ แต่ก็ไม่สน กินคนตรงหน้าต่อ ใบหน้าคมคายที่ผละออกมาไม่ถึงคืบก็กลับเข้าไปใหม่ ซุกไซ้ซอกคอหอมอย่างบ้าคลั่ง ขบเม้มจนเกิดรอยแดงจางๆที่คอขาวเต็มไปหมด ร่างบางที่เริ่มรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องตั้งแต่เมื่อกี้แล้วก็ได้แต่ทุบตีอกกว้างทั้งที่รู้อยู่ว่าเสียเปล่า แรงแค่นี้จะไปสู้อะไรได้“ทะ โทโมะ”“อย่าขัด”“แต่ว่า...พะ พี่เบลล์ เอ่อ...โทรมา”“ช่างมัน”“แต่ว่า...”“จะหยุดพูดดีๆหรือต้องให้ปิดปาก!”“TOT”“อยากเกิดมาน่า ‘ฟัด’ ทำไมล่ะ”“ลามกที่สุดเลย T_T”มือเล็กตีเบาๆเข้าที่ปากร่างสูงก่อนจะโดนดึงเข้ามากอดไว้ มือหนากดหัวเล็กให้ซบลงบนอกกว้างก่อนจะลูบผมเธอเบาๆ“รับให้หน่อย”“บ้าหรอ!”เธอรีบดันตัวออกห่างทันที ให้เธอรับแล้วบอกว่าอะไร ‘โทโมะกำลังกอดแก้วอยู่ค่ะ’ จะให้เธอพูดแบบนี้หรอ!?! >O<“บอกว่าโมะไม่ว่าง กำลัง ‘กิน’ แก้วอยู่ ^o^”“รับเองสิ แล้วนี่...ปล่อยเลย!”“จูบก่อนแล้วจะปล่อย ^3^”“ไม่มีทาง!”“งั้นคืนนี้ก็นอนที่นี่แหละ โมะจะได้...=,.=”ร่างสูงมองไล่ต่ำลงมาเรื่อยๆ มาหยุดอยู่ตรงหน้าอกที่มีเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ปกปิดอยู่ มือเล็กยกขึ้นปิดของตัวเองไว้ก่อนจะรีบลุกหนีร่างสูง“คิดว่าจะหนีพ้นหรอ”“อย่าเข้ามา! ><”แล้วก็วิ่งหนีกันไปมาอยู่นานจนร่างบางโดนจับได้ โดนทำโทษไปชุดใหญ่เลยจริงๆ =_=*“อือ พอแล้ว”“ก็ได้”แล้วก็ยินยอมให้ร่างบางกลับห้องแต่โดยดี แต่ก่อนกลับก็กอดหอมอยู่นาน“แกควรจะจัดการเรื่องทุกอย่างได้แล้วนะ ไอ้โทโมะ! ^^”ร่างสูงยิ้มให้กำลังใจตัวเองก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ ไม่นานก็ออกมาแต่ยังไม่ทันได้แต่งตัวเสร็จก็รีบเดินไปดูที่ระเบียงทันทีกุกกัก ~“เสียงอะไรวะ!”มือหนาหยิบกางเกงขายาวๆมาสวมใส่อย่างลวกๆก่อนจะเดินไปดูที่ระเบียง“ดาวสวยจังเลย~ >__<”ร่างสูงเมื่อได้ยินเสียงก็ชะโงกหน้าออกไปดู ร่างบางอยู่ข้างๆห้องที่ใส่ชุดนอนสีเขียวอ่อนกำลังมองดูดวงดาวบนท้องฟ้าด้วยความตื่นเต้น ปกติไม่ค่อยได้เห็นหรอก แต่ที่นี่ไม่ค่อยมีตึก การที่จะมองดวงดาวชัดๆแบบนี้ไม่ถือเป็นเรื่องยากเลย“พระจันทร์โต๊โต ตลกจัง >o<”ร่างบางยังคงจ้องมองท้องฟ้า ทำท่าทางเหมือนเด็กๆจนร่างสูงเกือบหลุดหัวเราะออกมา แล้วความคิดหนึ่งก็แล่นเข้าหาเขา!“กรี๊ดดด !!!”เสียงกรีดร้องของร่างบางที่ไม่ค่อยมีใครเคยได้ยินก็เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่อดวงตากลมโตของเธอดันไปเห็นหน้ากากผีที่แขวนอยู่ที่ระเบียงห้องของร่างสูงก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!“โทโมะ เปิดประตูให้แก้วหน่อย T^T”“...”“โทโมะ! ฮือๆ เปิดๆ”“มาแล้ว...”“ผีหลอกอ่ะ! TOT”ร่างเล็กกระโดดกอดร่างสูงทันที ทำเอาร่างสูงเกือบเซเลยทีเดียว“ผีที่ไหน?”“ตะ ตรงระเบียงห้องโทโมะอ่ะ T_T”“แล้วยังมาหาโมะเนี่ยนะ!?!”“ก็แก้วกลัวนี่นา ฮือๆ TwT”“โทโมะอยู่นี่ทั้งคน! ไม่ต้องกลัวนะ”ร่างสูงพยายามพูดปลอบประโลมร่างบางที่กำลังร้องไห้ฟูมฟายเหมือนเด็กๆ ทั้งที่อะไรๆของเธอมันก็ไม่เด็กแล้ว (?) มือใหญ่ลูบผมเธอเบาๆก่อนจะดันไหล่บางออก“ไปนอนได้แล้ว”“ไม่เอา”ยิ่งเขาทำท่าเหมือนไล่เธอก็ยิ่งกอดแน่นยิ่งกว่าปลิงซะอีก คนมันกลัวผีให้ทำไงล่ะ! “หน้าแดงๆ ไม่สบายหรอ”เสียงเล็กเอ่ยถามก่อนจะยกมือขึ้นแตะหน้าผากร่างสูงด้วยความเป็นห่วง“ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา เป็นอะไรหรือป่าว”สาเหตุที่เขาหน้าแดงเถือกลามไปถึงหูแบบนั้นก็เพราะเธอนั่นแหละ! เอาหน้าอกมาเบียดๆอยู่ได้ จะเป็นลม! = / / / =“ไม่ได้เป็นอะไร แก้วน่ะไปนอนได้แล้ว -//-”“แก้วกลัว T~T”“แล้วจะเอาไง จะนอนด้วยกันหรอ”“อื้ม TT”“บ้าไปใหญ่แล้ว กลับไปห้องตัวเองได้แล้วไป๊”“แก้วกลัวจริงๆนะ YOY”“งั้นเดี๋ยวโมะจะอยู่เป็นเพื่อน จนกว่าแก้วจะหลับ ดีมั้ย?”“ต้องอยู่กับแก้วนะ”มือเล็กคว้าเอามือใหญ่มากุมไว้แน่น ก่อนจะดึงมือร่างสูงให้ตามเธอไป“ถ้าเจอผีโทโมะต้องปกป้องแก้วนะ”“โมะก็ต้องปกป้องตัวเองสิ -3-”“จะไม่ช่วยแก้วหรอ Y^Y”“ฮะๆ งั้นก็อย่าเดินเร็วนัก อย่าดื้อด้วย”“อืมๆ ^_^”ร่างบางหันมายิ้มให้กับคนด้านหลังก่อนจะดึงมือใหญ่ให้มากอดเอวเธอไว้ นั่นทำให้ร่างสูงต้องขยับเข้ามาใกล้จนความอบอุ่นจากแผ่นอกกว้างกระจายสู่แผ่นหลังของร่างบาง “ฮื้อ~ ทำอะไรน่ะ”ร่างเล็กขืนตัวเล็กน้อยก่อนจะหันไปดุคนด้านหลังที่กำลังฉวยโอกาสกับเธอ ไม่รู้ว่าเขาจะติดใจอะไรกับผิวบางๆที่ซอกคอเธอนักหนา เห็นดูดเอาๆ -_-“แก้วให้มาอยู่เป็นเพื่อนนะ อย่าฉวยโอกาสสิ”“ก็มันน่าฉวยโอกาสนี่”“ปล่อยๆ จะนอนแล้ว”เธอว่าก่อนจะแกะมือร่างสูงที่กอดเอวเธอไว้แล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงใหญ่ทันที ร่างสูงใหญ่เดินมานั่งบนเตียงก่อนจะก้มลงจูบหน้าผากเนียนแผ่วเบา“ฝันดีครับ ^U^”“อือ รู้แล้วน่า! ><”คนตัวเล็กพลิกร่างหนี ก่อนจะค่อยๆหลับตาลง แล้วก็เผลอหลับไปในที่สุด เมื่อเห็นว่าร่างเล็กบนเตียงหลับไปแล้วก็ลุกขึ้นไปดึงผ้าห่มผืนใหญ่ขึ้นจนถึงคอก่อนจะลูบแก้มใสเพียงเบาๆ“คงจะหลังรักยัยตัวแสบนี่เข้าแล้วล่ะ”เขายิ้มบางๆก่อนจะเดินกลับไปที่ห้องตัวเองแล้วก็นอนหลับไปด้วยความเพลีย
---------------------------------------
อย่าโกรธกันน๊าาา ถ้าอัพช้าอ่า
ช่วงนี้ยุ่งมากๆจริงๆ T^T
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ