Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}

ตอนนี้ไม่มีอะไรยิ่งกว่าตอนแรกอีก 55555555

-----------------------------------

ร่างบางที่วิ่งเข้ามาหาเขื่อน เห็นร่างสูงก็ตกใจ ก็ร่างบางจะมานอนบ้านเขื่อนเหมือนกัน แต่เธอไม่รู้ว่าร่างสูงเองก็มาด้วย!
“นี่มันอะไรกัน!?! -_-”
“อย่าคิดมากน่า เอาของไปเก็บแล้วลงมากินข้าวกันได้แล้ว ^^”
เขื่อนยังคงยิ้มร่าเริงต่างจากร่างสูงที่กลุ้มใจหัวจะระเบิดอยู่แล้ว ส่วนร่างบางเองก็ไม่อยากเจอหน้าร่างสูงเท่าไหร่ จะกลับบ้านได้มั้ยนะ?
“เฮ้อ~ อุตส่าห์หลบหน้ามาบ้านเขื่อนแล้วแท้ๆ ทำไมถึงได้มาเจออีกนะ ยัยแก้วเอ๊ย!”
มือบอบบางขยี้หัวตัวเองแรงๆก่อนจะแยกเขี้ยวใส่กระจกในตู้เสื้อผ้า ทำหน้าตาตลกๆก่อนจะหัวเราะออกมาเอง
“ฮ่าๆ หน้าแก้วตลกชะมัด คิกๆ >_<”
เมื่อรู้สึกว่าสนุกจึงเล่นต่อ จนเขื่อนต้องมาตามลงไปกินข้าว
“แก้ว! ทำอะไรอยู่ ลงมากินข้าวได้แล้วนะ!”
“แปปนะ! >x<”
มือเล็กพยายามปิดปากตัวเองไม่ให้หลุดขำออกมา แต่ก็ไม่เป็นผล เธอเดินไปเปิดประตูเห็นร่างสูงยืนทำหน้าขรึมอยู่ก็หลุดหัวเราะออกมาจนได้
“หัวเราะอะไร? =_=”
“ฮะๆ ไม่มีอะไรหรอก! >o<”
“ลงไปได้แล้ว เขื่อนมันรออยู่”
“อืม ><”
ร่างบางวิ่งกลับเข้าไปในห้องก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือใส่กระเป๋ากางเกงมาแล้ววิ่งผ่านหน้าร่างสูงไปโดยไว
“ค่อยๆเดินก็ได้ ดื้อจริงๆ -_-*”
คนตัวสูงส่ายหัวน้อยๆกับความดื้อความซนเป็นเด็กๆของคนตัวเล็กกว่า มือหนาจับไหล่บางไว้ก่อนจะรีบก้าวขายาวๆไปตรงหน้า
“มีอะไรหรือป่าว? -//-”
“...”
“โทโมะ”
“หืม?”
“มาจ้องหน้าแก้วทำไมเล่า! >()<”
“ก็อยากจ้องนี่”
“ไปจ้องคนอื่นนู่น >_<”
“แถวนี้มีใครให้จ้องอีก -__-+”
“ก็...ขะ เขื่อนไง!! >O<”
“เป็นผู้ชายก็ต้องมองผู้หญิงสิ จริงมั้ย? ^__^”
“ไม่คุยด้วยแล้ว! - / / / -”
ร่างเล็กก้าวขาหนีอย่างเร็วไวกลัวจะแสดงท่าทางอะไรที่ไม่เหมาะสมออกไปให้คนตรงหน้าได้เห็น ท่าทางที่แสดงออกว่าเธอรู้สึกยังไง ไม่ดีแน่ถ้าเกิดเขารู้
“รอด้วยสิ”
ร่างสูงก็ก้าวตามอย่างไม่ย่อท้อ แอบลอบยิ้มกับท่าทางน่ารักๆของร่างบางไม่ใช่น้อยเลย ทั้งๆที่เขามี ‘แฟน’ อยู่แล้วทั้งคน แต่ทำไมถึงไม่รู้สึกแบบนั้นเลยนะ กลับรู้สึกแบบนี้กับ 'เพื่อนสนิท‘ ของตัวเองที่รู้จักกันมากว่า 4 ปี คงไม่หลงรักท่าทางตลกๆนั่นของเธอหรอกนะ โทโมะ...
“มาช้าจัง”
“บ่นมากน่า รีบๆกินเหอะ - / / -”
“แล้วแก้ว...มานอนบ้านเขื่อนทำไม?”
“แล้วโทโมะมาทำไมล่ะ”
“โมะถามก่อน...”
“ก็แก้วไม่อยากตอบนี่ ;P”
“ยัยเด็กดื้อ!”
เขาว่าก่อนจะเบ้ปากใส่เธอ ร่างบางก็ได้แต่กำมือแน่น นี่ถ้าอยู่กันสองคนป่านนี้เธอกระโดดกัดหูขาดไปแล้ว แต่เกรงใจเขื่อน ส่วนตัวเจ้าของบ้านก็ยิ้มซะหน้าบานยิ่งกว่ากระด้งกับการทะเลาะกันเหมือนเด็กๆของร่างบางและร่างสูง โตๆกันแล้วทะเลาะเป็นเด็กๆไปได้
“เอ่อ...จะเลิกทะเลาะกันก่อนได้มั้ย หิวแล้ว ^^;”
แล้วเจ้าบ้านก็ต้องรีบร้องห้ามเพราะดูจากสถานการณ์แล้ว ร่างสูงไม่น่ารอด
“ฝากเอาไว้ก่อนเหอะ!”
“มา ‘เอา’ คืนด้วยล่ะ ฮะๆ ^^”
“แก้วเอาคืนแน่!”
ร่างบางที่ต่อล้อต่อเถียงกับร่างสูง ไม่รู้เลยว่าเขาหมายความไปอีกอย่าง ส่วนเจ้าของบ้านที่นั่งฟังอยู่ด้วยก็รู้ทันทีว่าเพื่อนคิดอะไร
“ไอ้โมะ! -__-+++” เขื่อนเริ่มปรามเพื่อนเมื่อหน้าตาเริ่มออกแนว...หื่น!!
“ชู่~ อย่าพูดนะ!” รีบห้ามเพื่อนเช่นกัน
“พูดอะไร!?!”
คนตัวเล็กมองหน้าคนตัวสูงกว่าที่นั่งอยู่ตรงข้ามอย่างเอาเรื่องก่อนจะขมวดคิ้วยุ่ง สายตาจิกกัดของคนตัวเล็กบอกเลยว่า...น่ากลัวสุดๆ
“ถ้าจะคุยกันเรื่องที่แก้วไม่รู้ไปคุยกันสองคนก็ได้! ไม่ต้องมาพูดให้แก้วได้ยิน!”
“โกรธหรอแก้ว? T^T”
เขื่อนรีบหาทางเอาตัวรอดทันที ก่อนจะแกล้งร่างบาง อุ้มขึ้นพาดบ่าแล้วเดินวนโต๊ะไปมาอยู่หลายรอบ
“ไอ้เขื่อน!! ปล่อยแก้วนะ ปล่อยๆ >__<”
ป้าบๆ!
มือหนาตีเข้าที่ก้นของร่างบาง ก่อนจะวางลงบนโซฟาแล้วยื่นมือไปขยี้หัวเล็กเบาๆ ลืมพระเอกของเราไปเลย -__-
“หนักชะมัด!”
“แล้วใครให้อุ้ม โง่เองนี่นา ฮ่าๆ ><”
“เห็นฉันเป็นหัวหลักหัวตอหรือไง! =_=*”
“แย้กกก !!O__O”
เหมือนเขื่อนจะเพิ่งรู้ตัวว่ามีอีกคนที่กำลังเดือดปุดๆยืนมองเหตุการณ์อยู่ตั้งแต่เริ่ม ขายาวๆของเจ้าบ้านเริ่มยกขึ้นย่องออกไปอย่างเงียบๆ ปล่อยให้ร่างบางรับภาระอันใหญ่หลวงไว้คนเดียว ส่วนตัวเองวิ่งหนีไปแล้ววว !!
“ฉันฟ้องเฟย์แน่!!”
“อย่าน๊า TTOTT”
เขื่อนที่กำลังวิ่งไปกลับมาทันทีที่ร่างสูงขู่แบบนั้น กลัวแฟนตัวเองจะโกรธ เฟย์ไม่คิดมากเรื่องนี้หรอก เพราะรู้อยู่แล้วว่าเล่นกัน =__=
“จะไปไหน!”
ร่างสูงเอ่ยเสียงเรียบแต่แฝงไปด้วยความไม่พอใจเป็นอย่างมาก มือหนากระชากแขนร่างบางมาพร้อมกับหันไปหาเพื่อนตัวเองที่กำลังจะร้องไห้ฟูมฟาย
“อย่าบอกเฟย์นะ T()T”
“แกกลัวอะไร!?! เฟย์ไม่โกรธหรอกน่า!”
“ปล่อยแก้วนะ! >O<”
“ไอ้เขื่อน! แกจะไปไหนก็ไป ห้ามให้ใครไปยุ่งห้องฉันเป็นอันขาด!”
“ครับ! ^_^”
เมื่อกี้ยังร้องไห้อยู่เลยนี่ ทำไมเปลี่ยนเร็วจัง ความจริงแล้วก็แค่แกล้งฟูมฟายไปเท่านั้นแหละ อยากจะเห็นร่างสูงด่าตัวเองก็เท่านั้น เพราะปกติเขาไม่ค่อยพูดมากเท่าไหร่
“จะพาแก้วไปไหนเนี่ย!”
ร่างบางยังคงร้องโวยวายลั่นเมื่อร่างสูงลากตัวเองเข้าห้องก่อนจะล็อกประตูห้องไม่ให้เธอไปไหน
“ทำอะไร! เป็นบ้าอะไรเนี่ย!”
“เป็นผู้หญิงก็หัดรักนวลสงวนตัวบ้าง!”
“แก้วจะทำตัวแบบไหนแล้วยุ่งอะไรด้วย! เขื่อนกับแก้วก็เป็นเพื่อนกันอ่ะ!”
“ก็อย่าไปยุ่งกับมันมาก...”
เสียงเริ่มแผ่วลงเมื่อเห็นว่าตัวเองกำลังทำตัวงี่เง่าใส่ร่างบางอยู่ ร่างบางเองก็ไม่รู้ว่าผิดอะไร ทำไมเขาต้องมาโวยวายใส่เธอแบบนี้ก็เริ่มหน้ามุ่ยก่อนจะนั่งลงบนเตียงใหญ่ เบือนหน้าไปทางอื่นอย่างโกรธๆ
“ขอโทษ”
“...”
“คือ...”
“คนนิสัยไม่ดี!”
“ก็เขื่อนมันมีแฟนแล้ว แก้วก็โตแล้วด้วย จะเล่นกันแบบนั้นเหมือนเด็กๆไม่ได้แล้ว”
“ชิ!”
เธอจิ๊ปากก่อนจะลุกขึ้นเดินไปที่ประตู มือยังไม่ทันถึงลูกบิด ร่างทั้งร่างก็ปลิวไปอยู่ในอ้อมกอดเขาซะแล้ว
“ไม่โกรธนะ”
“จะโกรธก็ที่โทโมะไม่ยอมปล่อยแก้วนี่แหละ -//-”
“อยากกอด -3-”
“ปล่อยๆ ปล่อยเลย อย่ามาฉวยโอกาสกับแก้วนะ”
“ก็อยากเกิดมาน่าฉวยโอกาสทำไมล่ะ”
“บ้า! ปล่อยนะ - / / / -”
“ไม่ปล่อย ^__^”
“ไอ้บ้า!”
“บ้ากามซะด้วยสิ -,.-”
“ละ ลามก! > / / / <”
“หึ!”
“ว้ายยย !!! >___<”

-------------------------------

ฝากติดตามค้าบผม! อ่าน+เม้นท์กันเยอะๆน๊าาา ~ >3<