Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}

เพิ่งตื่นเมื่อกี้เลยอัพให้ทุกคนช้า U__U ตอนนี้ไม่มีอะไรจริงๆ =_=^ อัพอีกตอนเลยละกัน

เพราะคงไม่มีเวลาอัพบ่อยๆ อาทิตย์หน้ามีแข่งแสตนด์ ~ ^_^

รักรีดเดอร์ทุกคนน๊าาา ม๊วฟๆๆ >3< ♥

-----------------------------------------------

“ไปไหนกันมา” ฟางเริ่มถามก่อน
สายตาจับผิดของเพื่อนๆทำเอาทั้งร่างบางและร่างสูงถึงกับจุกไปตามๆกัน
“ไปซื้อขนม แล้วก็ไปกินไอติมมา” พยายามตอบให้ปกติที่สุด
“ทำไมนานจัง” เฟย์ก็เป็นไปด้วย
“ก็แก้วกินเยอะอ่ะ >)o(<”
“นึกว่าไปจู๋จี๋ดู๋ดี๋กันซะอีกเนอะ >__<” เขื่อนว่าพลางเอานิ้วมาจิ้มๆกัน
“ประสาท! =_=*” ร่างสูงว่าอย่างไม่ค่อยใส่ใจนัก
“ใช่ๆ โทโมะมี ‘แฟน’ อยู่แล้ว เราจะไปจู๋จี๋กันได้ยังไง เนอะๆ ^^”
ร่างบางฝืนยิ้มทั้งที่ในใจกำลังร้องไห้ รู้สึกเจ็บแปลบที่หัวใจอย่างไม่รู้สาเหตุ ทำไมต้องเจ็บขนาดนี้ด้วย ควรจะดีใจสิที่ ‘เพื่อนสนิท’ มีความสุขกับคนที่รัก
“ไปนะ”
ร่างสูงหันหลังแล้วโบกมือลาเพื่อนๆ เขาจะหนีไปซ้อมต่อน่ะสิ ประโยคเมื่อกี้ไม่ใช่แค่ร่างบางหรอกที่รู้สึกเจ็บน่ะ เขาก็เจ็บไม่แพ้กันเลย โกรธตัวเองที่ปล่อยให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ ปล่อยให้ ‘คนที่รัก’ เจ็บแบบนี้
“โธ่เว้ย!!”
ร่างสูงกำหมัดแน่นก่อนจะชกกำแพงห้องซ้อมไปด้วยความโมโห ตอนแรกที่อารมณ์ไม่ดีก็เพราะทะเลาะกับ ‘แฟน’ นี่แหละ แต่พอเห็นรอยยิ้มของร่างบางก็อารมณ์ดีขึ้นมาทันที
“โทโมะ”
ร่างสูงหันไปตามเสียงเรียก เขื่อนเดินมาพร้อมกับตบไหล่ปลอบ
“ไม่เป็นไรหรอกน่า ^O^”
“ฉันมันเลวมากใช่มั้ย”
“แกไม่ได้ทำอะไรผิดซักหน่อย”
“ฉันให้ความหวังแก้ว ทั้งๆที่ฉันมี...พี่เบลล์อยู่แล้ว”
“แกควรจะทำตามความรู้สึกที่แท้จริงของแกนะ ถ้ารักแก้วก็ควรจะไปเลิกกับพี่เบลล์ซะ เพราะคนที่เจ็บก็คือแกทั้งสามคน ^__^”
“แกก็รู้ว่าพี่เบลล์เป็นคนยังไง ถ้าเกิดบอกเลิกไปแล้วพี่เขาไปทำร้ายแก้วล่ะ”
“แก้วคงไม่โง่ให้พี่เขาทำร้ายฝ่ายเดียวหรอก ^^”
“เรื่องนี้ซีเรียสนะ ทำไมยังยิ้มอยู่อีก! -_-”
“ให้กำลังใจแกไง หรือจะให้ฉันร้องไห้? T__T”
“ยิ้มเหมือนเดิมเถอะ ^.^”
“ฮ่าๆ แกยิ้มแล้ว รู้มั้ยเวลาแกยิ้มแล้ว...โคตรน่ารักอ่ะ >O<”
“เลิกทำหน้าแบบนั้นนะ! เดี๋ยวฟ้าผ่า!”
“ก็แกน่ารักจริงๆนี่นา จุ๊บๆ >3<”
“เฮ้ย!! อย่าเข้ามานะเว้ยย!!”
ร่างสูงวิ่งหนีแทบไม่ทันเมื่อเจอเขื่อนวิ่งไล่จูบ จริงๆก็รู้ว่าแค่แกล้งนั่นแหละแต่กลัวเขื่อนทำจริง ฟ้าผ่าตายเลย -_-*
..วันรุ่งขึ้น ที่อาร์เอส..
“พวกเรา~ ^__^”
“มีอะไร”
ร่างสูงดูไม่ค่อยพอใจกับรอยยิ้มของเขื่อนนัก มันดูกวนประสาทเขานั่นแหละ
“ไปทะเลกันมั้ย” เขื่อนพยายามหาแนวร่วม
“ดีเลย ว่าไงเคนตะ” ป๊อปปี้หันไปถามเพื่อน
“ไปก็ได้ จงเบแกต้องไปนะเว้ย” หันไปขู่ทำตาแข็งใส่
“ฉันอยากเล่นน้ำอยู่พอดี ^^” บอกแล้วยิ้มหน้าบานอย่างมีความสุข
“แล้วแกล่ะโมะ?” นี่ก็พยายามยุให้เพื่อนไป
“ไม่อยากไปว่ะ -_-” ส่ายหน้า
“ฉันชวนสามสาวไปแล้วนะ! >o<”
“ไปก็ได้ - / / / -”
“กิ๊วๆ รู้นะคิดอะไรอยู่ ><”
“พูดมากน่า แล้วไปวันไหน”
ร่างสูงรีบเปลี่ยนประเด็นทันที เกลียดเพื่อนตัวเองที่รู้ไปซะทุกอย่าง
“เสาร์หน้า! เตรียมตัวให้ดีล่ะ”
“ไปกี่วัน ไปที่ไหน” ป๊อปปี้หันมาถามเขื่อนบ้าง
“สามวันดีมั้ย แล้วแต่สามสาว”
“โอเคๆ งั้นตามนี้นะ”
เคนตะตัดบทแล้วแยกย้ายกันทันที วันนี้ไม่มีซ้อมแต่ว่ามาทำธุระที่บริษัท
..คอนโดโทโมะ..
“เซอร์ไพรส์!! >__<”
เมื่อร่างสูงเข้ามาข้างในห้องก็ตกใจกับเสียงสิบแปดหลอดของแฟนสาวตัวเอง อันที่จริงก็เริ่มชินแล้วล่ะ =_=*
“โทโมะบอกแล้วไงว่าไม่ให้ไปขอกุญแจสำรองจากคุณป้าแม่บ้านน่ะ -_-*”
“ก็คิดถึงนี่นา >3<”
ร่างสูงไม่ค่อยได้สนใจเท่าไหร่ เดินเข้าห้องนอนไปแล้วก็ไม่ลืมที่จะล็อกห้อง ถึงจะเป็นแฟนกันยังไงมันก็ไม่เหมาะสมอยู่ดีที่จะให้แฟนเข้าห้องนอนแบบนี้
“โทโมะ เปิดประตูให้พี่หน่อยสิ”
“จะอาบน้ำ”
“พี่ถูหลังให้”
“ไม่เหมาะมั้ง”
“เราเป็นแฟนกันนะ”
น้ำเสียงตัดพ้อของแฟนสาวตัวเองทำร่างสูงหมดทางเลือก ยอมไปเปิดประตูให้เข้ามา แต่เขาก็ไม่ได้อาบน้ำอย่างที่พูด
“ไหนบอกจะอาบน้ำไง”
“ไม่แล้วล่ะ”
“เสาร์นี้ว่างมั้ย พี่จะชวนไปดูหนัง >()<”
“ไม่ว่าง โทโมะไปกับเพื่อน”
“น้องๆเคโอติคหรือป่าว พี่ไปด้วยสิ”
“ไปกับคนอื่นอีก เกรงใจเขา”
“พี่อยากไปอ่ะ >/\<”
“แต่ว่า...”
“ไม่รู้แหละ ถ้าพี่ไม่ได้ไปโทโมะก็ไม่ได้ไปเหมือนกัน!”
..ตกเย็น..
“ฉันไม่รู้จะทำยังไงแล้วว่ะ”
[ใจเย็นๆ แกพาพี่เบลล์ไปด้วยก็ได้]
“แล้วแก้ว?”
[นั่นสิ ทำยังไงดีนะ]
“แกช่วยฉันคิดหน่อยสิเขื่อน”
[บอกพี่เบลล์ไปว่ายกเลิกนัดแล้วดีมั้ย แล้วแกก็บอกว่าที่บ้านมีธุระ แล้วตามพวกฉันมาทีหลัง]
“พี่เบลล์สนิทกับพี่มากินะ เขาโทรหากันก็ได้”
[เอาไงดีวะ!?!]
“แกเลยต้องมาเครียดด้วยเลย เฮ้อ~”
[ถ้าฉันบอกไปแล้วแกจะกล้าทำมั้ย]
“อะไรล่ะ”
[บอกเลิกกับพี่เบลล์ไปเลย หรือไม่ก็เลิกยุ่งกับแก้วซะ]
“เรื่องบอกเลิกฉันกำลังหาโอกาสอยู่ คงต้องแอบหนีไปแล้วสิ ฉันไปนอนบ้านแกนะ พี่เบลล์จะได้ไม่มายุ่ง”
[บ้านฉันต้อนรับแกเสมอ ^^]
“อย่าบอกใครนะ ถือว่าฉันขอ”
[คร้าบ!]
นิ้วเรียวกดตัดสายก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบกระเป๋าใบเล็กๆแล้วจัดการขนเสื้อผ้าที่จะไปเที่ยวใส่กระเป๋า ส่วนเสื้อผ้าที่จะใส่ตอนที่อยู่บ้านเขื่อนนั้นคงไม่ต้องเอาไป เพราะที่นั่นก็มีเสื้อผ้าร่างสูงอยู่บ้างแล้ว ถ้าไม่พอก็ยืมเขื่อนใส่ไปก่อน
“ฟู่ ~”
ร่างสูงเป่าปากถอนหายใจเฮือกใหญ่ แค่จะเที่ยวกับเพื่อนๆทำไมมันยุ่งยากแบบนี้ ต้องหลบๆซ่อนๆ อะไรนักหนาก็ไม่รู้ ปัญหามากนักเดี๋ยวเขาก็ฆ่าตัวตายเลยนี่ =_=*
“ฉันนอนห้องเดิมนะ”
“อื้อ! ฉันให้แม่บ้านทำความสะอาดแล้วล่ะ”
“ขอบใจแกมาก”
“เขื่อน! ทะ โทโมะ!”

---------------------------------------------

อัพตอนต่อไปเลย รอแปปนะ ;)