Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}
9.1
pahn_tk
แชร์นิยายฟิคชั่น
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเพิ่งตื่นเมื่อกี้เลยอัพให้ทุกคนช้า U__U ตอนนี้ไม่มีอะไรจริงๆ =_=^ อัพอีกตอนเลยละกัน
เพราะคงไม่มีเวลาอัพบ่อยๆ อาทิตย์หน้ามีแข่งแสตนด์ ~ ^_^
รักรีดเดอร์ทุกคนน๊าาา ม๊วฟๆๆ >3< ♥
-----------------------------------------------
“ไปไหนกันมา” ฟางเริ่มถามก่อนสายตาจับผิดของเพื่อนๆทำเอาทั้งร่างบางและร่างสูงถึงกับจุกไปตามๆกัน “ไปซื้อขนม แล้วก็ไปกินไอติมมา” พยายามตอบให้ปกติที่สุด“ทำไมนานจัง” เฟย์ก็เป็นไปด้วย“ก็แก้วกินเยอะอ่ะ >)o(<”“นึกว่าไปจู๋จี๋ดู๋ดี๋กันซะอีกเนอะ >__<” เขื่อนว่าพลางเอานิ้วมาจิ้มๆกัน“ประสาท! =_=*” ร่างสูงว่าอย่างไม่ค่อยใส่ใจนัก“ใช่ๆ โทโมะมี ‘แฟน’ อยู่แล้ว เราจะไปจู๋จี๋กันได้ยังไง เนอะๆ ^^”ร่างบางฝืนยิ้มทั้งที่ในใจกำลังร้องไห้ รู้สึกเจ็บแปลบที่หัวใจอย่างไม่รู้สาเหตุ ทำไมต้องเจ็บขนาดนี้ด้วย ควรจะดีใจสิที่ ‘เพื่อนสนิท’ มีความสุขกับคนที่รัก“ไปนะ”ร่างสูงหันหลังแล้วโบกมือลาเพื่อนๆ เขาจะหนีไปซ้อมต่อน่ะสิ ประโยคเมื่อกี้ไม่ใช่แค่ร่างบางหรอกที่รู้สึกเจ็บน่ะ เขาก็เจ็บไม่แพ้กันเลย โกรธตัวเองที่ปล่อยให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ ปล่อยให้ ‘คนที่รัก’ เจ็บแบบนี้“โธ่เว้ย!!”ร่างสูงกำหมัดแน่นก่อนจะชกกำแพงห้องซ้อมไปด้วยความโมโห ตอนแรกที่อารมณ์ไม่ดีก็เพราะทะเลาะกับ ‘แฟน’ นี่แหละ แต่พอเห็นรอยยิ้มของร่างบางก็อารมณ์ดีขึ้นมาทันที“โทโมะ”ร่างสูงหันไปตามเสียงเรียก เขื่อนเดินมาพร้อมกับตบไหล่ปลอบ“ไม่เป็นไรหรอกน่า ^O^”“ฉันมันเลวมากใช่มั้ย”“แกไม่ได้ทำอะไรผิดซักหน่อย”“ฉันให้ความหวังแก้ว ทั้งๆที่ฉันมี...พี่เบลล์อยู่แล้ว”“แกควรจะทำตามความรู้สึกที่แท้จริงของแกนะ ถ้ารักแก้วก็ควรจะไปเลิกกับพี่เบลล์ซะ เพราะคนที่เจ็บก็คือแกทั้งสามคน ^__^”“แกก็รู้ว่าพี่เบลล์เป็นคนยังไง ถ้าเกิดบอกเลิกไปแล้วพี่เขาไปทำร้ายแก้วล่ะ”“แก้วคงไม่โง่ให้พี่เขาทำร้ายฝ่ายเดียวหรอก ^^”“เรื่องนี้ซีเรียสนะ ทำไมยังยิ้มอยู่อีก! -_-”“ให้กำลังใจแกไง หรือจะให้ฉันร้องไห้? T__T”“ยิ้มเหมือนเดิมเถอะ ^.^”“ฮ่าๆ แกยิ้มแล้ว รู้มั้ยเวลาแกยิ้มแล้ว...โคตรน่ารักอ่ะ >O<”“เลิกทำหน้าแบบนั้นนะ! เดี๋ยวฟ้าผ่า!”“ก็แกน่ารักจริงๆนี่นา จุ๊บๆ >3<”“เฮ้ย!! อย่าเข้ามานะเว้ยย!!”ร่างสูงวิ่งหนีแทบไม่ทันเมื่อเจอเขื่อนวิ่งไล่จูบ จริงๆก็รู้ว่าแค่แกล้งนั่นแหละแต่กลัวเขื่อนทำจริง ฟ้าผ่าตายเลย -_-*..วันรุ่งขึ้น ที่อาร์เอส..“พวกเรา~ ^__^”“มีอะไร”ร่างสูงดูไม่ค่อยพอใจกับรอยยิ้มของเขื่อนนัก มันดูกวนประสาทเขานั่นแหละ“ไปทะเลกันมั้ย” เขื่อนพยายามหาแนวร่วม“ดีเลย ว่าไงเคนตะ” ป๊อปปี้หันไปถามเพื่อน“ไปก็ได้ จงเบแกต้องไปนะเว้ย” หันไปขู่ทำตาแข็งใส่“ฉันอยากเล่นน้ำอยู่พอดี ^^” บอกแล้วยิ้มหน้าบานอย่างมีความสุข“แล้วแกล่ะโมะ?” นี่ก็พยายามยุให้เพื่อนไป“ไม่อยากไปว่ะ -_-” ส่ายหน้า“ฉันชวนสามสาวไปแล้วนะ! >o<”“ไปก็ได้ - / / / -”“กิ๊วๆ รู้นะคิดอะไรอยู่ ><”“พูดมากน่า แล้วไปวันไหน”ร่างสูงรีบเปลี่ยนประเด็นทันที เกลียดเพื่อนตัวเองที่รู้ไปซะทุกอย่าง “เสาร์หน้า! เตรียมตัวให้ดีล่ะ”“ไปกี่วัน ไปที่ไหน” ป๊อปปี้หันมาถามเขื่อนบ้าง“สามวันดีมั้ย แล้วแต่สามสาว”“โอเคๆ งั้นตามนี้นะ”เคนตะตัดบทแล้วแยกย้ายกันทันที วันนี้ไม่มีซ้อมแต่ว่ามาทำธุระที่บริษัท..คอนโดโทโมะ..“เซอร์ไพรส์!! >__<”เมื่อร่างสูงเข้ามาข้างในห้องก็ตกใจกับเสียงสิบแปดหลอดของแฟนสาวตัวเอง อันที่จริงก็เริ่มชินแล้วล่ะ =_=*“โทโมะบอกแล้วไงว่าไม่ให้ไปขอกุญแจสำรองจากคุณป้าแม่บ้านน่ะ -_-*”“ก็คิดถึงนี่นา >3<”ร่างสูงไม่ค่อยได้สนใจเท่าไหร่ เดินเข้าห้องนอนไปแล้วก็ไม่ลืมที่จะล็อกห้อง ถึงจะเป็นแฟนกันยังไงมันก็ไม่เหมาะสมอยู่ดีที่จะให้แฟนเข้าห้องนอนแบบนี้“โทโมะ เปิดประตูให้พี่หน่อยสิ”“จะอาบน้ำ”“พี่ถูหลังให้”“ไม่เหมาะมั้ง”“เราเป็นแฟนกันนะ”น้ำเสียงตัดพ้อของแฟนสาวตัวเองทำร่างสูงหมดทางเลือก ยอมไปเปิดประตูให้เข้ามา แต่เขาก็ไม่ได้อาบน้ำอย่างที่พูด“ไหนบอกจะอาบน้ำไง”“ไม่แล้วล่ะ”“เสาร์นี้ว่างมั้ย พี่จะชวนไปดูหนัง >()<”“ไม่ว่าง โทโมะไปกับเพื่อน”“น้องๆเคโอติคหรือป่าว พี่ไปด้วยสิ”“ไปกับคนอื่นอีก เกรงใจเขา”“พี่อยากไปอ่ะ >/\<”“แต่ว่า...”“ไม่รู้แหละ ถ้าพี่ไม่ได้ไปโทโมะก็ไม่ได้ไปเหมือนกัน!”..ตกเย็น..“ฉันไม่รู้จะทำยังไงแล้วว่ะ”[ใจเย็นๆ แกพาพี่เบลล์ไปด้วยก็ได้]“แล้วแก้ว?”[นั่นสิ ทำยังไงดีนะ]“แกช่วยฉันคิดหน่อยสิเขื่อน”[บอกพี่เบลล์ไปว่ายกเลิกนัดแล้วดีมั้ย แล้วแกก็บอกว่าที่บ้านมีธุระ แล้วตามพวกฉันมาทีหลัง]“พี่เบลล์สนิทกับพี่มากินะ เขาโทรหากันก็ได้”[เอาไงดีวะ!?!]“แกเลยต้องมาเครียดด้วยเลย เฮ้อ~”[ถ้าฉันบอกไปแล้วแกจะกล้าทำมั้ย]“อะไรล่ะ”[บอกเลิกกับพี่เบลล์ไปเลย หรือไม่ก็เลิกยุ่งกับแก้วซะ]“เรื่องบอกเลิกฉันกำลังหาโอกาสอยู่ คงต้องแอบหนีไปแล้วสิ ฉันไปนอนบ้านแกนะ พี่เบลล์จะได้ไม่มายุ่ง”[บ้านฉันต้อนรับแกเสมอ ^^]“อย่าบอกใครนะ ถือว่าฉันขอ”[คร้าบ!]นิ้วเรียวกดตัดสายก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบกระเป๋าใบเล็กๆแล้วจัดการขนเสื้อผ้าที่จะไปเที่ยวใส่กระเป๋า ส่วนเสื้อผ้าที่จะใส่ตอนที่อยู่บ้านเขื่อนนั้นคงไม่ต้องเอาไป เพราะที่นั่นก็มีเสื้อผ้าร่างสูงอยู่บ้างแล้ว ถ้าไม่พอก็ยืมเขื่อนใส่ไปก่อน“ฟู่ ~”ร่างสูงเป่าปากถอนหายใจเฮือกใหญ่ แค่จะเที่ยวกับเพื่อนๆทำไมมันยุ่งยากแบบนี้ ต้องหลบๆซ่อนๆ อะไรนักหนาก็ไม่รู้ ปัญหามากนักเดี๋ยวเขาก็ฆ่าตัวตายเลยนี่ =_=* “ฉันนอนห้องเดิมนะ”“อื้อ! ฉันให้แม่บ้านทำความสะอาดแล้วล่ะ”“ขอบใจแกมาก”“เขื่อน! ทะ โทโมะ!”
---------------------------------------------
อัพตอนต่อไปเลย รอแปปนะ ;)
เพราะคงไม่มีเวลาอัพบ่อยๆ อาทิตย์หน้ามีแข่งแสตนด์ ~ ^_^
รักรีดเดอร์ทุกคนน๊าาา ม๊วฟๆๆ >3< ♥
-----------------------------------------------
“ไปไหนกันมา” ฟางเริ่มถามก่อนสายตาจับผิดของเพื่อนๆทำเอาทั้งร่างบางและร่างสูงถึงกับจุกไปตามๆกัน “ไปซื้อขนม แล้วก็ไปกินไอติมมา” พยายามตอบให้ปกติที่สุด“ทำไมนานจัง” เฟย์ก็เป็นไปด้วย“ก็แก้วกินเยอะอ่ะ >)o(<”“นึกว่าไปจู๋จี๋ดู๋ดี๋กันซะอีกเนอะ >__<” เขื่อนว่าพลางเอานิ้วมาจิ้มๆกัน“ประสาท! =_=*” ร่างสูงว่าอย่างไม่ค่อยใส่ใจนัก“ใช่ๆ โทโมะมี ‘แฟน’ อยู่แล้ว เราจะไปจู๋จี๋กันได้ยังไง เนอะๆ ^^”ร่างบางฝืนยิ้มทั้งที่ในใจกำลังร้องไห้ รู้สึกเจ็บแปลบที่หัวใจอย่างไม่รู้สาเหตุ ทำไมต้องเจ็บขนาดนี้ด้วย ควรจะดีใจสิที่ ‘เพื่อนสนิท’ มีความสุขกับคนที่รัก“ไปนะ”ร่างสูงหันหลังแล้วโบกมือลาเพื่อนๆ เขาจะหนีไปซ้อมต่อน่ะสิ ประโยคเมื่อกี้ไม่ใช่แค่ร่างบางหรอกที่รู้สึกเจ็บน่ะ เขาก็เจ็บไม่แพ้กันเลย โกรธตัวเองที่ปล่อยให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ ปล่อยให้ ‘คนที่รัก’ เจ็บแบบนี้“โธ่เว้ย!!”ร่างสูงกำหมัดแน่นก่อนจะชกกำแพงห้องซ้อมไปด้วยความโมโห ตอนแรกที่อารมณ์ไม่ดีก็เพราะทะเลาะกับ ‘แฟน’ นี่แหละ แต่พอเห็นรอยยิ้มของร่างบางก็อารมณ์ดีขึ้นมาทันที“โทโมะ”ร่างสูงหันไปตามเสียงเรียก เขื่อนเดินมาพร้อมกับตบไหล่ปลอบ“ไม่เป็นไรหรอกน่า ^O^”“ฉันมันเลวมากใช่มั้ย”“แกไม่ได้ทำอะไรผิดซักหน่อย”“ฉันให้ความหวังแก้ว ทั้งๆที่ฉันมี...พี่เบลล์อยู่แล้ว”“แกควรจะทำตามความรู้สึกที่แท้จริงของแกนะ ถ้ารักแก้วก็ควรจะไปเลิกกับพี่เบลล์ซะ เพราะคนที่เจ็บก็คือแกทั้งสามคน ^__^”“แกก็รู้ว่าพี่เบลล์เป็นคนยังไง ถ้าเกิดบอกเลิกไปแล้วพี่เขาไปทำร้ายแก้วล่ะ”“แก้วคงไม่โง่ให้พี่เขาทำร้ายฝ่ายเดียวหรอก ^^”“เรื่องนี้ซีเรียสนะ ทำไมยังยิ้มอยู่อีก! -_-”“ให้กำลังใจแกไง หรือจะให้ฉันร้องไห้? T__T”“ยิ้มเหมือนเดิมเถอะ ^.^”“ฮ่าๆ แกยิ้มแล้ว รู้มั้ยเวลาแกยิ้มแล้ว...โคตรน่ารักอ่ะ >O<”“เลิกทำหน้าแบบนั้นนะ! เดี๋ยวฟ้าผ่า!”“ก็แกน่ารักจริงๆนี่นา จุ๊บๆ >3<”“เฮ้ย!! อย่าเข้ามานะเว้ยย!!”ร่างสูงวิ่งหนีแทบไม่ทันเมื่อเจอเขื่อนวิ่งไล่จูบ จริงๆก็รู้ว่าแค่แกล้งนั่นแหละแต่กลัวเขื่อนทำจริง ฟ้าผ่าตายเลย -_-*..วันรุ่งขึ้น ที่อาร์เอส..“พวกเรา~ ^__^”“มีอะไร”ร่างสูงดูไม่ค่อยพอใจกับรอยยิ้มของเขื่อนนัก มันดูกวนประสาทเขานั่นแหละ“ไปทะเลกันมั้ย” เขื่อนพยายามหาแนวร่วม“ดีเลย ว่าไงเคนตะ” ป๊อปปี้หันไปถามเพื่อน“ไปก็ได้ จงเบแกต้องไปนะเว้ย” หันไปขู่ทำตาแข็งใส่“ฉันอยากเล่นน้ำอยู่พอดี ^^” บอกแล้วยิ้มหน้าบานอย่างมีความสุข“แล้วแกล่ะโมะ?” นี่ก็พยายามยุให้เพื่อนไป“ไม่อยากไปว่ะ -_-” ส่ายหน้า“ฉันชวนสามสาวไปแล้วนะ! >o<”“ไปก็ได้ - / / / -”“กิ๊วๆ รู้นะคิดอะไรอยู่ ><”“พูดมากน่า แล้วไปวันไหน”ร่างสูงรีบเปลี่ยนประเด็นทันที เกลียดเพื่อนตัวเองที่รู้ไปซะทุกอย่าง “เสาร์หน้า! เตรียมตัวให้ดีล่ะ”“ไปกี่วัน ไปที่ไหน” ป๊อปปี้หันมาถามเขื่อนบ้าง“สามวันดีมั้ย แล้วแต่สามสาว”“โอเคๆ งั้นตามนี้นะ”เคนตะตัดบทแล้วแยกย้ายกันทันที วันนี้ไม่มีซ้อมแต่ว่ามาทำธุระที่บริษัท..คอนโดโทโมะ..“เซอร์ไพรส์!! >__<”เมื่อร่างสูงเข้ามาข้างในห้องก็ตกใจกับเสียงสิบแปดหลอดของแฟนสาวตัวเอง อันที่จริงก็เริ่มชินแล้วล่ะ =_=*“โทโมะบอกแล้วไงว่าไม่ให้ไปขอกุญแจสำรองจากคุณป้าแม่บ้านน่ะ -_-*”“ก็คิดถึงนี่นา >3<”ร่างสูงไม่ค่อยได้สนใจเท่าไหร่ เดินเข้าห้องนอนไปแล้วก็ไม่ลืมที่จะล็อกห้อง ถึงจะเป็นแฟนกันยังไงมันก็ไม่เหมาะสมอยู่ดีที่จะให้แฟนเข้าห้องนอนแบบนี้“โทโมะ เปิดประตูให้พี่หน่อยสิ”“จะอาบน้ำ”“พี่ถูหลังให้”“ไม่เหมาะมั้ง”“เราเป็นแฟนกันนะ”น้ำเสียงตัดพ้อของแฟนสาวตัวเองทำร่างสูงหมดทางเลือก ยอมไปเปิดประตูให้เข้ามา แต่เขาก็ไม่ได้อาบน้ำอย่างที่พูด“ไหนบอกจะอาบน้ำไง”“ไม่แล้วล่ะ”“เสาร์นี้ว่างมั้ย พี่จะชวนไปดูหนัง >()<”“ไม่ว่าง โทโมะไปกับเพื่อน”“น้องๆเคโอติคหรือป่าว พี่ไปด้วยสิ”“ไปกับคนอื่นอีก เกรงใจเขา”“พี่อยากไปอ่ะ >/\<”“แต่ว่า...”“ไม่รู้แหละ ถ้าพี่ไม่ได้ไปโทโมะก็ไม่ได้ไปเหมือนกัน!”..ตกเย็น..“ฉันไม่รู้จะทำยังไงแล้วว่ะ”[ใจเย็นๆ แกพาพี่เบลล์ไปด้วยก็ได้]“แล้วแก้ว?”[นั่นสิ ทำยังไงดีนะ]“แกช่วยฉันคิดหน่อยสิเขื่อน”[บอกพี่เบลล์ไปว่ายกเลิกนัดแล้วดีมั้ย แล้วแกก็บอกว่าที่บ้านมีธุระ แล้วตามพวกฉันมาทีหลัง]“พี่เบลล์สนิทกับพี่มากินะ เขาโทรหากันก็ได้”[เอาไงดีวะ!?!]“แกเลยต้องมาเครียดด้วยเลย เฮ้อ~”[ถ้าฉันบอกไปแล้วแกจะกล้าทำมั้ย]“อะไรล่ะ”[บอกเลิกกับพี่เบลล์ไปเลย หรือไม่ก็เลิกยุ่งกับแก้วซะ]“เรื่องบอกเลิกฉันกำลังหาโอกาสอยู่ คงต้องแอบหนีไปแล้วสิ ฉันไปนอนบ้านแกนะ พี่เบลล์จะได้ไม่มายุ่ง”[บ้านฉันต้อนรับแกเสมอ ^^]“อย่าบอกใครนะ ถือว่าฉันขอ”[คร้าบ!]นิ้วเรียวกดตัดสายก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบกระเป๋าใบเล็กๆแล้วจัดการขนเสื้อผ้าที่จะไปเที่ยวใส่กระเป๋า ส่วนเสื้อผ้าที่จะใส่ตอนที่อยู่บ้านเขื่อนนั้นคงไม่ต้องเอาไป เพราะที่นั่นก็มีเสื้อผ้าร่างสูงอยู่บ้างแล้ว ถ้าไม่พอก็ยืมเขื่อนใส่ไปก่อน“ฟู่ ~”ร่างสูงเป่าปากถอนหายใจเฮือกใหญ่ แค่จะเที่ยวกับเพื่อนๆทำไมมันยุ่งยากแบบนี้ ต้องหลบๆซ่อนๆ อะไรนักหนาก็ไม่รู้ ปัญหามากนักเดี๋ยวเขาก็ฆ่าตัวตายเลยนี่ =_=* “ฉันนอนห้องเดิมนะ”“อื้อ! ฉันให้แม่บ้านทำความสะอาดแล้วล่ะ”“ขอบใจแกมาก”“เขื่อน! ทะ โทโมะ!”
---------------------------------------------
อัพตอนต่อไปเลย รอแปปนะ ;)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
