Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}

อัพให้อีกตอนเป็นการไถ่โทษ

ช่วงนี้ยังไม่มีเอ็นซีหรอกนะ

ขอโทษทุกคน

มันจะออกแนวดราม่าๆหน่อยๆ(?)

ไม่รู้สิ...ยังไงก็ฝากทุกคนติดตามนะ ^^

--------------------------------

"โทโมะไปขอโทษเขื่อนเถอะ"
"ไม่เอา"
"ผิดแล้วก็ไม่ยอมรับผิด เป็นลูกผู้ชายป่าวเนี่ย!"
"ต่อยไปซะหน้าช้ำขนาดนั้น..."
"ถ้าไม่ไปขอโทษแก้วจะ..."
"จะอะไร!?!"
"จะไม่คุยกับโทโมะอีกเลยตลอดชีวิต"
"ก็ได้ๆ"
.
.
.
"เขื่อน"
พ่อบ้านหันตามเสียงเรียก เห็นเพื่อนสนิทตัวเองยืนทำหน้าขรึมก็คลี่ยิ้มออกมา
"มีอะไร? :)"
"ฉัน...ขอโทษนะ"
"ฉันไม่ได้โกรธแกซักหน่อย รู้หรอกว่าหึงน่ะ ^^"
"ฉันขอโทษจริงๆนะ"
หมับ!
เขื่อนลุกขึ้นแล้วดึงเอาร่างสูงเข้ามากอด ตบบ่าเบาๆเพื่อบอกว่าให้อภัยแล้ว
"เฮ้ย! O[]O"
จงเบที่เดินมากับป๊อปปี้ถึงกับทำตาโต อ้าปากค้างเมื่อเห็นฉากกอดสุดแสนจะโรแมนติค (เกี่ยวอะไร?) ของทั้งคู่
"ไอ้บ้า เลิกทำหน้าตกใจได้แล้ว เดี๋ยวชกแว่นหลุด...!"
เขื่อนผละออกจากร่างสูง กระโดดดึ๋งๆเข้าไปหาจงเบที่ยังอึ้งไม่หาย
"แกตกใจอะไร มาๆ มากอดกัน ^O^"
เขื่อนดึงจงเบกับป๊อปปี้เข้ามากอด แต่ป๊อปปี้รีบดันออกแถมทำหน้าขยักแขยง
"อี๋ ~ เมื่อคืนไม่ได้อาบน้ำใช่มั้ย? โบ๊ะน้ำหอมมาซะเต็มที่เลย"
"อาบเว้ย! ฉันไม่ใช่พวกแกนะที่ซ้อมเต้นเสร็จแล้วหาที่นอนน่ะ :P"
ก็กลายเป็นเขื่อนกับป๊อปปี้ที่ทะเลาะกัน =_=^
.
.
.
"หัวหอม ~ >[]<"
ร่างบางวิ่งเข้ามาหาเฟย์ ยิ้มหน้าระรื่นอย่างอารมณ์ดี ทายสิเธออารมณ์ดีเรื่องอะไร?
"มีอะไรหรอแก้ว"
"มีเรื่องจะปรึกษาน่ะ > <"
"เรื่องอะไรล่ะ"
"พี่ป้องน่ะ (>< )( ><)"
เธอบิดตัวไปมาพร้อมกับกระโดดโลดเต้นด้วยความดีอกดีใจ
"พี่เขามาขอคบ?"
"รู้ได้ไงอ่ะเฟย์ >//<"
"นึกว่าโทโมะเลิกกับยัยป้าดั้งโด่งนั่นซะอีก =/\="
"ไปว่าพี่เขา...-_-"
"แล้วแก้วตอบไปว่าไง?"
"เราเพิ่งคุยกันไม่กี่เดือนเอง แก้วยังไม่รีบ"
"แล้วพี่เขารอได้หรอ"
"ได้สิ แก้วพร้อมเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น"
"แล้วโทโมะ???"
"เกี่ยวอะไรกับโทโมะล่ะ! -//-"
"ก็โทโมะ...เป็น 'สามี' แก้วไม่ใช่หรอ? >-<"
"บะ บ้า!! ไปเอามาจากไหนน่ะ! >//<"
"แค่แก้วอ้าปากเฟย์ก็เห็นไส้ติ่งแล้ว ฮ่าๆๆ"
"ไปไหนก็ไปเลย!"
เธอจิ๊ปากอย่างงอนๆก่อนจะเดินดุ่มๆไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็เจอบุคคลที่ไม่อยากเจอจนได้
"แก้ว"
"อะไร? =_="
"วันนี้ว่างป่ะ?"
"ว่างๆ มีอะไรหรอ?"
"ไปกินข้าวกัน"
"ไม่ไป"
"อ้าว =[]="
"ขี้เกียจนี่นา -3-"
"ต้องไป!"
"ไม่เอา ไม่ไป"
"แก้ว -_-+++"
"เออๆ ไปก็ได้วะ ชิชะ!"
"ปัญญาอ่อน -_-"
เขาบ่นเบาๆก่อนจะเดินหนีไป คนสวยก็ได้แต่ยืนอึ้ง
"มะ เมื่อกี้...ว่าอะไรนะไอ้บ้า!?! >[]<"
.
.
.
"น้องแก้วจะไปไหนครับ? ^o^"
"เดินเล่นน่ะค่ะ ^^;"
"วันนี้เราจะไปไหนกันดีครับ"
"เอ๋...??? *o*a"
"ก็พี่ส่งเมสเสจมาถามว่าว่างมั้ย น้องแก้วบอกว่าพี่เลยมารับนี่ไงครับ (._.)"
"เดี๋ยวนะ!"
มือเล็กควานหามือถือของเธอแต่ก็ไม่เจอ หาทั้งในกระเป๋าสะพาย กระเป๋ากางเกง จนนึกขึ้นได้
"ไอ้บ้าเอ๊ย! O__o"
.
.
'ฝากของแปปนะ ไปเข้าห้องน้ำก่อน'
'ขอค่าฝาก *o*'
'ขี้งกจริงๆ!'
เธอบ่นเสียงดัง วานให้ร่างสูงสุดหล่อช่วยดูของมีค่าทั้งหลายของเธอ
.
.
"ต้องเป็นตอนนั้นแน่ๆ! ให้ตาย..."
เธอวิ่งไม่คิดชีวิต ก่นด่าเขาในใจ คนหล่อทำไมทำนิสัยแบบนี้นะ!
"โทโมะ!! อยู่ไหนวะ!?! ออกมาเดี๋ยวนี้!"
ร่างสูงที่กำลังซ้อมเต้นอยู่หน้ากระจกหันกลับไปขมวดคิ้วให้เธอ คนสวยหอบเหนื่อยก่อนจะวิ่งไปดึงแขนเขามา
"ทำไมทำแบบนี้!"
"โมะทำอะไร? -3-"
"เอามือถือแก้วคืนมา!"
"อ่า คือ..."
"มันเรื่องส่วนตัวของแก้วนะ ทำไมทำแบบนี้..."
"ก็วันนี้แก้วว่างไม่ใช่หรอ โมะก็แค่ตอบแทน"
"ว่าง?..."
"รีบไปได้แล้ว ไปๆ"
เขาดันตัวเธอออกจากห้องซ้อมไปก่อนจะหันกลับไปซ้อมเต้นตามเดิม ทิ้งให้คนสวยยืนสะอื้นอยู่หน้าห้อง
"พี่ป้องคะ แก้วต้องซ้อมเต้น ไปด้วยไม่ได้แล้ว"
"ไม่เป็นไรครับ งั้นพี่กลับก่อนนะ ฝันดีจ้ะ ^_^"
เธอโบกมือลาช้าๆ ก่อนจะกลับไปดราม่ากับเรื่องเดิมๆอีกครั้ง
"ฮึก...แก้วว่างงั้นหรอ เป็นคนชวนเองแท้ๆ..."
"...แก้ว"
"ทะ โทโมะ!"
เธอปาดน้ำตาลวกๆ รีบขยับตัวหนีคนใจร้ายที่ลืมนัดที่เขาเป็นคนบังคับให้เธอไปกับเขา คนใจร้าย...
"ปล่อยแก้วนะ..."
"ไปกันดีกว่า โทโมะบอกเฟย์ฟางแล้วว่าวันนี้แก้วขอกลับก่อน ^-^"
"...อย่ามายุ่งกับแก้ว"
"เด็กบ้า...ขี้งอนชะมัด"
ร่างสูงลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ดึงแขนคนตัวเล็กกว่าให้ยืนขึ้นพร้อมกับจูบริมฝีปากเล็กแผ่วเบา
"โทโมะขอโทษ ไม่แกล้งแบบนี้แล้ว"
"ไม่ต้องมาตบหัวแล้วลูบหลัง!"
"แก้วจ๋าาา ~ T3T"
"แก้วจะกลับบ้านแล้ว ปล่อยเลย"
เธอรีบปัดมือปลาหมึกที่เกาะแขนเล็กไว้แน่น ทำหน้ามุ่ยเดินหนีไป
"แก้วครับ โทโมะขอโทษ โทโมะผิดไปแล้ว ยกโทษนะคนดี ~ U__U"
"ปล่อย พี่เบลล์มา"
เขาหันกลับไปมองทางแฟนสาวอย่างเคืองๆ กำลังจะง้อเธอได้อยู่แล้วเชียว
"วันนี้พี่ซื้อขนมมาฝาก กินด้วยกันมั้ยน้องแก้ว? ^[]^"
รอยยิ้มที่ดูเป็นมิตร นั่นเป็นเพราะแฟนหนุ่มกำลังมองหล่อนอยู่ แต่พอเขาหันไปทางอื่น หล่อนก็ส่งสายตาอาฆาต ไม่พอใจมาให้คนสวย เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยทีเดียว
"วันนี้พี่ไปนอนคอนโดด้วยนะ >o<"
"วันนี้โทโมะกลับไปนอนบ้าน..."
"โทโมะ แก้วกลับก่อนนะ ^^"
เธอยิ้มให้เขาก่อนจะรีบเดินหนีไป รู้สึกไม่ชอบเลยจริงๆเวลาที่เห็นเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่น
.
.
.
"ดึกป่านนี้แล้ว ให้พี่ไปส่งนะ ;')"
"ก็ได้ค่ะ ^^;"
และเธอ...ก็คงต้องกลับบ้านกับ 'พี่ชาย' ที่เขาไม่ได้คิดกับเธอแค่น้องสาว และก็ไม่รู้ว่า 'เสือผู้หญิง' อย่างเขา จะทำอะไร 'กระต่าย' ของ 'หมาป่า' เจ้าเล่ห์โทโมะหรือป่าว...?
"แก้ว! แฮ่กๆ..."
"อ้าวโทโมะ =[]="
"แม่มลโทรหาโทโมะเมื่อกี้..."
"แม่มล! มีอะไรหรือป่าว!"
"แม่มลบอกว่า 'แม่รบกวนให้โทโมะมาส่งแก้วได้มั้ย ดึกมากแล้ว แม่ไม่อยากให้แก้วนั่งแท็กซี่กลับบ้าน แม่โทรหาแก้วไม่ติด วานโทโมะหน่อยนะลูกเขย' แม่มลบอกแบบนี้อ่ะ = / / / ="
"บ้า! >//< ขี้โม้จริงๆ"
"ไม่เชื่อโทรถามเลย"
"พี่ก็ไปส่งแล้วไง แม่มลไม่น่าว่าอะไรนะ..."
"นั่นยิ่งน่าเป็นห่วงเข้าไปใหญ่ -3-"
"โทโมะ!"
"หรือจะให้โมะพูด...เรื่องของเรา"
"เรื่องของเรา???"
ป้องเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม คนหล่อส่งยิ้มกวนประสาทให้ ก่อนจะดึงเอาคนสวยไปที่รถตัวเองทันที
"ปล่อยแก้วนะ!"
"โทโมะ! มีอะไรก็พูดมาเลยดีกว่า อย่ามัวแต่หลบอยู่หลังแก้วแบบนั้น!!"
เขาหันกลับมามอง สายตาดูถูกดูแคลน 'ผู้ใหญ่หลอกเด็ก' ลิ้นดุนดันอยู่ที่กระพุ้งแก้มอย่างกวนเส้น จนผู้ใหญ่ที่ว่าเริ่มเดือด
"แกมีปัญหาอะไรว่ามาเลยดีกว่า!"
"ผมรู้ทันพี่หรอกน่า ยัยเด็กลิงนี่ตามคนอย่างพี่ไม่ทันหรอก :)"
"แกหมายความว่ายังไง!?!"
"แก้วไปรอที่รถก่อน"
เขาดันตัวเธอให้ไปที่รถ อยากจะเคลียร์เรื่องทุกอย่างด้วยตัวเองโดยที่เธอไม่ต้องเดือดร้อนเพราะเขา
"สายตาที่พี่มองแก้วน่ะ คิดว่าผมไม่รู้หรอว่าพี่ต้องการอะไร..."
"..."
"...แต่เสียใจด้วยนะ สิ่งที่พี่อยากได้ แก้วยกให้ผมแล้ว"
"แกหมายถึงอะไร?"
"แล้วพี่อยากได้อะไรจากตัวแก้วล่ะ"
"...!!"
ไม่น่าเชื่อเลยว่านิ่งๆอย่างเขาจะตอกกลับได้แรงขนาดนี้ เขาดูออกมาตลอดว่าผู้ชายคนนี้ต้องการอะไร หลังจากที่ทั้งคู่ออกมายอมรับว่าดูๆกันอยู่ มีแต่เธอเท่านั้นที่พูด เขาน่ะ...ดูไม่จริงจังกับเธอเลยซักนิดเดียว
"อย่าบอกนะว่าแก้ว...เป็นของแกแล้วน่ะ"
"ใช่ ~"
เขาผิวปากอย่างอารมณ์ดี ใบหน้าหล่อกวนประสาทมากจนคนตรงหน้าอยากจะมอบหมัดหนักๆไว้ประดับ แต่ขอโทษที...คนหล่อคล่องตัวกว่า สวนกลับได้ทัน
"ผมขอเตือนไว้ก่อนว่าให้พี่เลิกยุ่งกับ 'เมีย' ผมซะ"
"แก! มีสิทธิ์อะไรมาพูดกับฉันแบบนี้!!"
"อยากให้ผมพิสูจน์มั้ยล่ะ..."
"พิสูจน์อะไร?"
"พิสูจน์ว่าพี่บริสุทธิ์ใจที่จะคบกับ 'ตัวแสบของผม' "
"แกเองก็หวังไม่ใช่หรอ หึ!"
"ผม...เป็นคนที่แก้วรักมาตลอด ดังนั้น...พี่อย่าหน้าด้านมาแย่งของๆผมไป"
"..."
"คนอย่างพี่น่ะ...พอได้แก้วแล้วก็คงจะทิ้ง เชื่อสิ!..."
"..."
"และผม...ก็ไม่มีทางยอมให้พี่ได้ล่วงเกินแก้ว หรือทำ 'ระยำ' กับแก้วหรอก"
"นี่แกเห็นอนาคตหรือไง เก่งจริงๆ..."
"..."
"ฉันไม่มีวัน...จะเลิกยุ่งกับ 'ผู้หญิงที่ฉันหมายปอง' เอาไว้หรอก แกจำใส่หัวของแกไว้ ไอ้เด็กเมื่อวานซืน!!"
ว่าแล้วก็ขึ้นรถคันหรู ขับออกไปด้วยความเร็วสูง คนสวยก็ได้แต่นั่งกระวนกระวายอยู่ในรถก็รีบเอ่ยปากถามเมื่อเขามาถึง
"โทโมะคุยอะไรกับพี่ป้อง"
"ไม่เกี่ยวกับเด็ก"
"แก้วไม่เด็กแล้วนะ! =/\="
"ใช่ 'อะไรๆ' ของแก้วมันก็ไม่เด็กแล้วเหมือนกัน -.,-"
"นี่! แก้วไม่ได้หมายความแบบนั้น...>O<"
"จะให้โมะไปส่งที่ไหน"
"ก็ต้องไปบ้านแก้วสิ ถามได้ -3-"
"นึกว่าจะไปคอนโดโมะ ฮ่าๆ ^o^"
"ไอ้...!! >/\<"

----------------------------

มันแปลกๆใ่ช่ัมั้ย? T T

มันไม่สนุก็ขอโทษ

แต่ช่วงนี้คงต้องไปปั่นก่อนแล้วว ~

@TPOAMHON ฝากทวิตไว้เผื่อจะมีใครเข้าไปถล่มทวงฟิค T3T

ส่วนเฟสก็ PP's Saipahn หาๆเอานะทุกคน ;')