Love me!! นายรักฉันได้ไหม ?
TK_only
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความChapter 4.
บนรถ
เฮ้อ อึดอัดชะมัดเลย ทำไมฉันต้องได้นั่งกลางด้วยเนี่ย ที่นั่งก็มีออกจะเยอะแยะทำไมไม่ไปนั่งเบาะอื่น
"พี่แก้วทำไมพี่ถึงไปอยู่ห้องพยาบาลได้ล่ะ"ธามไท
"อ่อ อุบัติเหตุ"ฉัน แล้วฉันกับธามไทก็พูดกันอยุ่สองคนจนลืมอีกบุคคลหนึ่งไปโดยปริยาย
"พี่แก้ว วันเสาร์นี้ไปทะเลกันป่ะ"ทะเล ฉันอยากได้นะแต่ถ้าไปแค่วันเสาร์มันก็น่าเสียดายอยู่
"แต่ว่าเราต้องเรียนหนิ ถ้าไปแค่วันเสาร์ก็น่าเสียดายออก"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้าลงไปสักหน่อย
"เราไปกันทั้งอาทิตย์เลยต่างหากล่ะ"
"หือ เราจะไปทั้งอาทิตย์ได้ไง"
"เอาน่า ถึงเวลาเดี๋ยวพี่ก็รู้เองแหละ"อะไรเนี่ย ฉันงงนะ
"นี่ๆ บอกมาให้รู้เรื่องนะ"แล้วฉันก็เอานิ้วไปจิ้มๆหน้าธามไทที่ทำท่าว่าจะหลับ
"เชื่อผมสิได้ แต่จะได้ไปชัวร์หรือเปล่าขึ้นอยู่กับคนข้างๆพี่อ่ะ"แล้วธามไทก็ทำปากยื่นไปทางโทโมะ เชอะ!
"เกี่ยว ?"ฉัน
"เกี่ยวสิ ถ้าพี่อยากไปพี่ก็ขอเขานั่นแหละ"อะไรเนี่ย ฉันไม่อยากแล้ว
"ไม่ต้องคิดว่าไม่อยากไป"รู้ได้ไง(ว่ะ)ว่าฉันคิดอะไร
"ฮึ่ย! ทำมาเป็นรู้ทัน"ฉันพูดแล้วทำหน้ายู่
:::เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะกลับมา เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะ....:::
เสียงโทรศัพท์โทโมะดังขึ้นก่อนที่เจ้าตัวจะกดรับ
"ครับ..ถึงแล้วหรอครับ...ครับผมก็คิดถึงพิมนะ...ครับแล้วคืนนี้ผมโทร.หานะ"และก็อะไรอีกมากมาย ให้ตายสิ!
ทีพูดกับฉันไม่เคยจะมีครับสักครั้ง ไม่ไหวแล้วนะ ฉันหยิบไอพอดขึ้นมาฟังเพลงแล้วเปิดเสียงระดับสูงสุด
เอาให้หูหนวกไปเลยจะได้ไม่ต้องได้ยินประโยคที่มันทำให้ปวดใจอย่างนี้
....*.....*
รู้สึกเหมือนรถหยุดจึงลืมตาขึ้นมา ก็ปรากฏว่ามาถึงบ้านแล้ว แต่มันคือบ้านของโทโมะ
"กลับก่อนนะธาม"ฉันพูดกับธามไทโดยไม่สนใจโทโมะเลย ถือว่าฉันเก่งมากเลยนะที่ไม่สนใจเขานานขนาดนี้
แล้วฉันก็ลากสังขารตัวเองกลับบ้าน แต่ไปที่ประตูด้านข้างบ้านของโทโมะเพราะบ้านฉันกับบ้านเขาทำประตูไว้ตรง
ด้านข้างด้วยเพื่อที่จะไม่ได้เดินไกล
...*....*....*
เช้าวันใหม่ฉันก็ต้องไปโรงเรียนพร้อมโทโมะอีกแล้ว ทั้งที่ตั้งใจว่าวันนี้จะไม่ไปพร้อมเขา แต่เจ้าตัวดันขึ้นมาปลุกฉัน
ถึงในห้องแถมยังนั่งรอจนฉันแต่งตัวเสร็จอีกต่างหาก กว่าจะขึ้นรถมาได้ต้องเสียน้ำลายไปหลายหยดกับการคัดค้าน
ของฉัน ทั้งที่ตั้งใจจะไม่คุยด้วย
"พี่แก้วตกลงว่าไง"พอนั่งลงปุ๊บธามไทก็ถามปั๊บ
"เรื่อง ?"ฉัน
"ทะเล"เฮ้อ คิดหนัก กลัวจะดูไม่ดี เริ่มไม่เกี่ยวล่ะ
"อยากไป แต่...."
"ถ้าอยากก็ขอสิ"ฉันยังพูดไม่จบเลยนะ ฉันไม่ขอหรอกเดี๋ยวเสียฟอร์มหมด
"กลัวเสียฟอร์มทำไม"บ๊ะ เด็กคนนี้สามารถอ่านใจคนได้หรือไงกัน - -
"ก็ได้ๆ โมะเม๊ะ"ฉันพูดกับธามไท แล้วหันไปเรียกโทโมะ แต่ไม่มีการตอบสนองเพราะเขานอนอยู่น่ะสิ
"โทโมะ โทโมะโทเม๊ะ พิมโทรมา!!!"ให้ตายสิเรียกตั้งนานไม่ยอมลืมตา แต่พอพูดถึงยัยหน้าขาวเข้าหน่อยตืน
เร็วจังนะ
"หืม? ไม่เห็นมีเลย"เขาพูด - - ถ้าไม่ใช่ยัยหน้าขาวจะไม่ตื่นเลยใช่มั้ย ไอ้บ้า!
"ใครหรอชื่อพิม"ธามไทถามด้วยฝบหน้าที่มีแต่เครืองหมายคำถาม
"แฟน"เพียงแค่คำสั้นๆ แต่ทำไมมันเจ็บแบบนี้ล่ะ T^T
"แฟนพี่น่ะนะ"ธามไทพูด ส่วนโทโมะก็พยักหน้ารับ
"แก้วเรียกโมะทำไม"แล้วเขาก็หันมาถามฉันแทน
"เอ่อ...วันเสาร์พาไปทะเลหน่อยสิ */\*"ฉันพูดพร้อมกับอ้อนสุดฤทธิ์
"อืม ได้สิ"เย้ ^__^
"ขะ....อุ๊บส์"เสียงขาดหายไปเพราะว่างปากของฉันประกบปากโทโมะอยู่น่ะสิ ลืมบอกไปตอนฉันพูดกับเขา
ฉันหันหน้าไปทางเข้าพอรถเบรกมันเลย.....นั่นแหละ -///- เฟิร์สคิสของฉันนนนนนน
"อ่ะ เอ่อ.."แง ทำไมพูดไม่ออกนะ
"เอ่อ คือ ถึงโรงเรียนแล้วลงเถอะ -///- "โทโมะพูดแล้วเดินลงจากรถไป ถ้าฉันตาไม่ฝาดนะฉันแอบเห็นเขาหน้า
แดงด้วยล่ะ
"Love scene ไม่แคร์อะไร คนอยากแสดง love scene"ให้ตายสิ ฉันอยากจะกระโดเข้าไปบีบคอธามไทจริงๆ
มาร้องเพลงทำไมตอนนี้แถมดูท่อนที่(มัน)ร้องสิ
"ร้องเพลงบ้าอะไรของแกว่ะ ไปเรียนได้แล้วแล้วไป"โทโมะ
"เพลง Love Scene ของวง Clash ไง พี่ไม่เคยฟังหรอ ไปก็ได้ เชอะ!"ธามไทพูดแล้วรีบวิ่งออกไป ถ้าอยู่อาจ
จะเจ็บตัวก็เป็นได้ แต่รีบไปก็ดีเหมือนมาร้องเพลงอะไรก็ไม่รู้ - - แล้วฉันกับโทโมะก็ไม่พูดอะไร เดินขึ้นตึกเรียน
ไป เข้ามาในห้องก็เจอบรรยากาศเดิมๆ แต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คงจะหนีไม่พ้นเรื่องที่นั่งของฉัน ที่มันเปลี่ยนไป
ตั้งแต่ผู้หญิงคนนั้นเข้ามา เลิกคิดเรื่องอื่นสักที! ได้มั้ยยัยแก้ว
"เอาล่ะนักเรียน วันนี้เราจะมาพูดกันในเรื่องของ..................................."ครูที่เข้ามาสอนตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
ก็สอนๆๆ ไปจนหมดชั่วโมง และชั่วโมงนี้ก็เป็นชั่วโมงที่ฉันโปรดปรานมากที่สุด เพราะมันคือฟรีไทม์(Free time)
ได้เวลานอนของฉันแล้ว - -
"พี่ชายยยยย"ยังไม่ทันที่ฉันจะได้หลับสนิท เสียงหนึ่งก็ตะโกนเสียงดังขึ้นมาเสียก่อน ให้ตายสิ รบกวนเวลานอน
ของฉันชะมัด ใครมันช่างกล้าขนาดนี้ โอ๊ะ ธามไทนี่เอง มาทำไมเนี่ย แต่ไม่เกี่ยวกับฉันหรอกแต่ฉันก็ไม่นอนล่ะ
คุยกับเควินป๊อปปี้และก็ฟางดีกว่า
"พี่! ป้าคนนี้ใครหรอ"ธามไทพูด
"เอ่อ น้องเป็นใครหรอค่ะ"ยัยหน้าขาวก็ตอบซะเสียงหวานเชียว
"ผมเป็นน้องพี่โทโมะ แล้วป้าเป็นใครมานั่งที่พี่แก้วได้ไง"ฮ่าๆ สะใจจริงยัยหน้าขาวโดนเรียกป้า แต่ที่ตรงนั้น
มันกลายเป็นอดีตไปแล้วล่ะธาม T^T
"เฮ้ย ธามพูดดีๆสิ"โทโมะ
"พูดไม่เป็น คนนี้หรอแฟนพี่"ธามไท
"ใช่จ้ะ พี่เป็นแฟนกับโทโมะ"โอ้ว นางออกตัวแรง
"ผมไม่ได้ถามป้า"ฮ่าๆ
"ทำไมน้องพูดแบบนั้นล่ะค่ะ"พิม
"พี่โทโมะไม่อยู่ไม่ต้องแอ๊บหรอก"ธามไทพูด เพราะว่าโทโมะเดินออกไปคุยโทรศัพท์ข้างนอก(ตอนไหนไม่รู้)
"ทำไมน้องพูดแบบนั้นล่ะค่ะ"
"ผมไม่มีเวลามาคุยไร้สาระกับป้าหรอกนะ เสียเวลา"โอ๊ะ! ธามไทพูดจนยัยพิมหน้าเสียไปเลย แถมยังทำท่าจะ
โวยวายอีก แต่โทโมะกลับเข้ามาเสียก่อน
"อ่ะ พี่ผมเอากระเป๋าตังค์มาให้ พี่ทำในตกไว้ที่รถตอนเช้าผมลืมเอาให้"ธามไทพูด
"ขอบใจ เออ แม่โทรมาบอกว่าจะไปทำธุระที่ต่างประเทศกับพ่อประมาณ2อาทิตย์นะ"โทโมะ
"ครับ ผมไปดีกว่าบรรยากาศไม่ค่อยดี พี่แก้วผมไปล่ะนะ..."ธามไทพูดกับโทโมะ แล้วก็ตะโกนเรียกฉัน
พอฉันหันไปเขาก็เดินออกจากห้องไปแล้ว
______________________________________________________________
โอ๊ะโอ ! วันนี้อัพยาวเลย แถมแต่งสดอีกต่างหาก =[]=
เม้นให้หน่อยเน้ ^_^ แล้วเจอกันตอนหน้าคร้าบบบบ [ฟอ'เฟิร์น]
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
