Love me!! นายรักฉันได้ไหม ?
8.6
TK_only
แชร์นิยายฟิคชั่น
35)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความคำเตือน : กรุณาใช้ความอดนในการอ่านอย่างสูง _/\ _
--------------------------------------------------------------
Special
6 ปีผ่านไป
วันนี้เป็นวันแต่งงานของฉันและโทโมะรวมทั้งป๊อปปี้กับฟางด้วย พิธีการต่างๆ ก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่เจ้าบ่าวรอคอย(?) เพราะมันคือเวลาเข้าหอน่ะสิ แม่จ๋า อยู่กับแก้วก่อนได้มั้ยอ่า แง T^T
ช่วงตลอด 6 ปีที่ผ่านมา พวกเราทุกคนก็เรียนจบกันหมดแล้วรวมทั้งเกลและธามไทด้วย โทโมะก็ช่วยงานธุรกิจของเขา ฉันก็ทำงานที่ธุรกิจของทางบ้านของฉัน มีบางครั้งที่จะเข้าไปช่วยโทโมะบ้าง ป๊อปปี้ก็บริหารธุรกิจของตัวเองเช่นกันก็มีฟางเป็นคนค่อยช่วย เควินก็คงรูอยู่แล้วล่ะเนาะว่าหมอนั่นไม่ทำงานหรอก - - สบายชะมัดเลย ธามไทก็ทำงานกับโทโมะ ส่วนเกลก็ทำงานกับฉันแล้วยังย้ายมาอยู่ที่ไทยแล้วด้วย แม่ของเกลซื้อบ้านที่เมืองไทยไว้ให้เพราะธามไทดันไปสร้างวีรกรรมไว้น่ะสิ อันนี้ไม่ขอพูดถึง อายแทน ฮ่าๆ แถมบ้านยังอยู่ต้องข้ามบ้านของโทโมะอีกต่างหาก พอแล้วพล่ามมาเยอะแล้ว เข้าเรื่องเลยดีกว่า
“แม่ฝากแก้วด้วยนะลูก”แม่ฉันเอง
“ครับ”โทโมะ
“มีอะไรก็คุยกันดีนะลูก”พ่อฉัน
“ครับ/ค่ะ”
“มีก็อภัยให้กัน คุยกันด้วยเหตุและผล หนักนิดเบาหน่อยก็ก็คุยกันดีๆ นะลูก”แม่โทโมะ
“การแต่งงานมันไม่ใช่จุดจบของชีวิตคู่ แต่มันเป็นการเริ่มต้นของการใช้ชีวิตคู่ พ่อของให้ลูกทั้งสองใช้ชีวิตคู่ให้มีความสุขนะลูก แก้ว ถ้าเจ้าโทโมะมันทำเจ้าชู้ล่ะก็ จัดการมันเลยนะ ฮ่าๆ”พ่อโทโมะพูด
“พ่ออ่ะ”โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงงอนๆ
“เราอย่ารบกวนคู่บ่าวสาวกันเลย”แม่ฉัน
“งั้นพ่อๆ แม่ๆ ไปก่อนนะลูก”
“ค่ะ/ครับ”ฉันและโทโมะ แล้วพ่อๆ แม่ๆ ก็เดินออกจากห้องไป เหลือเจ้าตัวแสบสองตัวที่ยังยืนอยู่
“ออกไปดิ”โทโมะพูด แต่ทั้งสองก็ยังยืนนิ่ง ขอบคุณมากน้องรัก อยู่นานๆ นะ ^O^
“ออกไปได้แล้ว อยากพักนะเว้ย”
“^_^”
“
ยังจะยิ้มอีก”
“ธาม ไปกันเถอะกวนพี่เขานานแล้ว”เกลอย่าพูดแบบนั้นดิ!
“อ่า ไปก็ได้”ธามไทพูดแล้วเดินไปที่ประตูห้องโดนที่มีเกลเกาะแขนไปด้วย ลืมบอกไปว่าจัดที่โรงแรมของป๊อปปี้
“อยากหนักนะพี่!”ธามไทหันหน้ากลับมาบอก แล้วเดินออกไป ก่อนจะปิดประตูดังปัง! =[]=!
“อย่า อย่ามองแบบนั้น”ฉันบอกโทโมะที่จ้องมาทางฉันอย่างเจ้าเล่ห์
---------------------------------
ทั้งพ่อแม่ของฉันและป๊อปปี้ก็อวยพนพวกเรากันเสร็จแล้ว แล้วท่านก็แยกย้ายกันไปพักผ่อนแล้วด้วย ภายในห้องก็เหลือแค่ฉันกับป๊อปปี้แค่สองคน
“ฟาง”อย่ามาเรียกด้วยน้ำเสียงแบบนั้นนะ สยิวชะมัดเลย
“หืม? ไปอาบสิ”ฉันไล่ป๊อปปี้ที่นั่งทำตาละห้อยอยู่บนเตียง
“ไม่เอาอ่ะ ฟางอาบด้วยกันสิ”
“ป๊อปก็ไปอาบก่อนฟางสิ ฟางยังแกะผมไม่เสร็จเลยน๊า”ฉันทำเสียงอ้อนๆ
“ก็ได้ๆ”แล้วป๊อปปี้ก็เดินถือผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป
“ไอ้กิ๊ฟบ้านี่ เยอะชะมัดเลย”ฉันบ่นอยู่คนเดียวหน้ากระจกเพราะทั้งกิ๊ฟทั้งดอกไม้ที่ปักอยู่บนหัวเยอะแยไปหมด เฮ้อ!
“ฟาง ยังไม่เสร็จอีกหรอ”ป๊อปปี้ถามพร้อมกับโอบไหล่ฉัน - -*
“ใช่ มันเยอะมากๆ ป๊อปไปนอนก่อนก็ได้นะ”ฉันบอกป๊อปปี้ทั้งที่มือยังแกะกิ๊ฟอยู่
“ไม่”
“ทะ....กรี๊ดดดดด! ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าห๊ะ!!!!”ฉันว่าป๊อปปี้ เพราะเขายังไม่แต่งตัวเลยน่ะสิ ใส่แค่ชุดคลุมอาบน้ำแบบนี้ ฉันหวั่นไหวนะเว้ย เอ่อ ไม่ใช่ๆ
“เอ้า! ใส่ทำไมอ่ะ เดี๋ยวก็ต้องถอด”คนอะไรหน้าด้านชะมัดเลย
“พูดจาน่าเกลียด”
“น่าเกลียดตรงไหน เราแต่งงานกันแล้วนะ”
“แต่ฟางยังไม่พร้อม”
“ไม่พร้อมตรงไหน”
“ก็....”
“ก็ได้ ไม่ก็ไม่”พูดจบ เจ้าตัวก็เดินเข้าไปในห้องแต่งตัวเป็นจังหวะที่ฉันแกะกิ๊ฟบนหัวเสร็จพอดี - -* ป๊อปปี้เดินไปนั่งที่โซฟาก่อนจะหยิบรีโมตขึ้นมาเปิดทีวี ฉันเดินเข้าห้องน้ำ
ผ่านไป 20 นาที ฉันออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับชุดนอนก็เจอป๊อปปี้นอนอยู่ที่เตียงแล้ว
“ป๊อปปี้”ฉันนอนเกยคางอยู่บนอกป๊อปปี้ พร้อมเรียกชื่อเขาเบาๆ เจ้าตัวลืมตาขึ้นมามอง แล้วหลับตาลง - -*
“อย่างอนสิ”
“ถ้าไม่พูดด้วย ก็ไม่ต้องพูดแล้ว ฮึก”แอคติ้งค่ะแอคติ้ง
“ร้องทำไม”ได้ผล ^[]^
“ป๊อปโกรธฟาง”ฉันพูดพลางเช็ดน้ำตาตัวเอง
“อ่า ไม่โกรธแล้วๆ”
“จริงๆ นะ”
“OxO” อ้ากกก ตายแล้วฉันดันดีใจโอเว่อร์เผลอไปจูบป๊อปปี้ซะงั้น พอจะถอนริมฝีป่กออกมา ป๊อปปี้กลับดูดไว้ซะแล้ว T^T
มือหนาไม่อยู่สุขค่อยๆ เลื่อนสัมผัสไปตามเรือนร่างเล็กอย่างทะนุถนอม
“อื้อ..”เสียงครางเบาๆ จากฟางที่ตอนนี้เริ่มขาดอาการหายใจ ป๊อปปี้ผละจูบออกก่อนจะพลิกตัวของฟางให้อยู่ด้านล่าง ส่วนตัวเองก็คร่อมฟางไว้ ป๊อปปี้ประกบริมฝีปากกับฟางอีกครั้ง มือหนาสาละวนอยู่กับอกอวบของฟาง
“อ๊ะ!...”ฟางส่งเสียงร้องเมื่อป๊อปปี้เม้มที่ซอกคอขาวแรงเกินไป
“ป๊อปขอนะ...”กระซิบเสียงหวานที่ข้างหูของคนตัวเล็ก
“อ่ะ...อื้อ >///<”ตอบรับอย่างอายๆ ก็คำขอของป๊อปปี้พอได้ยินคำตอบถึงกับคลี่ยิ้มพอใจ มือหนาเลื่อนไปปลดกระดุมชุดนอนของฟางอย่างเบามือ ผ่านไปเพียงไม่นานชุดนอนน่ารักก็หลุดออกจากร่างกายผอมบางของฟาง ร่างของฟางเหลือเพียงแต่ บราเซียสีสวยลายลูกไม้ ป๊อปปี้ก้มลงซุกไซร้ใบหน้ากับอกอวบของฟางทั้งที่ยังมี บราเซียตัวสวยกั้นอยู่ แต่มันก็ไม่ยากอะไร ถ้าเขาจะกระชากมันออก ไว้เท่าความคิดมือหนากระชากบราเซียตัวสวยออก เผยให้เห็นอกคู่งามที่อยู่ตรงหน้า ณ ตอนนี้ร่างกายของทั้งสองไม่ได้มีอะไรปกปิดอยู่เลยแม้แต่ชิ้นเดียว
“พร้อมนะ...”ป๊อปปี้พูดถามฟางเบา ฟางพยักหน้ารับ ป๊อปปี้ค่อยๆ แยกเรียวขาของฟางออก ก่อนจะใช้นิ้วเข้าไปสำรวจภายในของฟาง ป๊อปปี้ค่อยขยับนิ้วเข้าออกเบาๆ
“อ๊ะ”ฟางครางออกมาด้วยความเสียว ป๊อปปี้ถอดนิ้วออกมาจากช่องทางนั้น
“จะเข้าแล้วนะ..”บอกแค่นั้น แล้วค่อยๆ ดันความเป็นชายของตนเองเข้าไปในตัวของฟางช้าๆ และอ่อนโยนที่สุด เพราะเข้ารู้ว่ามันคือครั้งแรกของเธอ
“ปะ...ป๊อปปี้...ฟางเจ็บ..ฮึก!”ฟางร้องออกมาทั้งที่ยังเข้าไม่มิดเลยด้วยซ้ำ ป๊อปปี้จูบที่ริมฝีปากบางอย่างปลอบประโลมพร้อมกับดันความเป็นชายของตนเองเข้าไปจนมิด ฟางได้แต่ส่งเสียงประท้วงในลำคอ ผ่านไปสักพักฟางก็ปรับตัวได้สำหรับการกระทำอย่างนี้ และทั้งสองก็ทำกิจกรรมรักครั้งนี้ไปด้วยความรัก และความอ่อนโยน
-----------------------------------
“แก้ว”
“ออกไปน๊า!!!”ฉันผลักอกโทโมะ
“ออกไปสิ แก้วจะไปอาบน้ำ”ฉันบอกอีกครั้ง แต่มันก็เหมือนเดิม แถมยังเข้ามาใกล้กว่าเดิมซะอีก
“อะ....อุ๊บ”โทโมะกดริมฝีปากของตัวเองลงบนริมฝีปากของแก้วอย่างรวดเร็วและเนินนาน
“อื้อ”แก้วครางในลำคอ เมื่อเริ่มขาดอากาศหายใจ
“ปะ...ปล่อยนะ”พูดเสียงขาดห้วง โทโมะผละออกจากตัวแก้วแล้วยิ้มกริ่ม
“ยิ้มอะไร”
“เปล่า ไปอาบน้ำสิ”โทโมะพูด แก้วได้แต่ทำหน้างง แล้วลุกขึ้นจากเตียงเพื่อที่จะไปอาบน้ำ แต่...ใครจะรู้บ้างว่าโทโมะทำอะไรเอาไว้
พรึบ
ชุดเจ้าสาวร่วงแผละลงกับพื้น ทำให้โทโมะถึงกับยิ้มร่า รสจูบที่เขามอบให้ทำให้เธอไม่รับรู้ว่าเขาทำอะไรกับชุดของเธอบ้าง
“กรี๊ดดดดด ไอ้โทโมะบ้า”กรี๊ดร้องอย่างตกใจ พร้อมกับตะโกนต่อว่าคนตรงหน้า
“ฮ่าๆ ไม่เห็นต้องยั่วเลยนี่นา”โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงกวนๆ ยิ่งทำให้คนฟังเดือดเข้าไปใหญ่
“ไอ้บ้า กรี๊ด!!....อุ๊บ..OxO”แก้วที่ก้มดึงชุดให้กลับมาเข้าที่เข้าทางอีกครั้ง โดนที่ไม่ทันระวังตัวก็โดนโทโมะขโมยจูบไปก่อน
“อือ..อืม”เสียงครางเบาหวิวในลำคอ โทโมะค่อยๆ ดันร่างของแก้วให้ล้มลงกับเตียง มือหนาเริ่มอยู่ไม่สุขค่อยๆ ดึงชุดของแก้วออกอย่างเบสมือ ลูบไล้ไปทั่งเรือนร่างขาวเนียน อย่างหยุดไม่อยู่ มือเล็กค่อยๆ เอื้อมไปโอบคอของโทโมะเอาไว้
“อ๊ะ~..เจ็บ” ร้องออกมาเมื่อโทโมะดันแกนกลางเข้ไปในช่องทาง ถึงจะไม่ใช่ครั้งแก แต่ก็ทำให้แก้วเจ็บไม่น้อย เมื่อเริ่มคุ้นชินกับสิ่งที่โทโมะมอบให้ แก้วก็ให้ความร่วมมือดีขึ้น
“อือ~”มือเล็กจิกลงบนแผ่นหลังแข็งแรงเพื่อระบายความเสียวซ่าน โทโมะเองก็ทำหน้าที่ของตัวเองอย่าไม่ขาดตกบกพร่อง ส่วนล่างก็ขยับเข้าออกตามจังหววะอารมณืที่พรุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ มือหนาบีบเคร้นทรวงอกอวบอิ่มอย่างเต็มมือ ริมฝีปากหยักได้รูปจูบไล้ไปทั่ว และบทรักของทั้งสองก็ดำเนินไปเรื่อยๆ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
อ่าาา กว่าจะแต่งสเปเชี่ยลตอนนี้จบ นานมาก!!
ขอบคุณเตยที่ช่วยแนะนำ >/\<
มันห่วยมาก ยอมรับแต่โดยดี T T
จบจริงๆ แล้ว สเปเชี่ยลมีแค่ตอนเดียว
ไปล่ะ ชุ้บๆ
#8 Sep 2012 : 09:16 PM.
--------------------------------------------------------------
Special
6 ปีผ่านไป
วันนี้เป็นวันแต่งงานของฉันและโทโมะรวมทั้งป๊อปปี้กับฟางด้วย พิธีการต่างๆ ก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่เจ้าบ่าวรอคอย(?) เพราะมันคือเวลาเข้าหอน่ะสิ แม่จ๋า อยู่กับแก้วก่อนได้มั้ยอ่า แง T^T
ช่วงตลอด 6 ปีที่ผ่านมา พวกเราทุกคนก็เรียนจบกันหมดแล้วรวมทั้งเกลและธามไทด้วย โทโมะก็ช่วยงานธุรกิจของเขา ฉันก็ทำงานที่ธุรกิจของทางบ้านของฉัน มีบางครั้งที่จะเข้าไปช่วยโทโมะบ้าง ป๊อปปี้ก็บริหารธุรกิจของตัวเองเช่นกันก็มีฟางเป็นคนค่อยช่วย เควินก็คงรูอยู่แล้วล่ะเนาะว่าหมอนั่นไม่ทำงานหรอก - - สบายชะมัดเลย ธามไทก็ทำงานกับโทโมะ ส่วนเกลก็ทำงานกับฉันแล้วยังย้ายมาอยู่ที่ไทยแล้วด้วย แม่ของเกลซื้อบ้านที่เมืองไทยไว้ให้เพราะธามไทดันไปสร้างวีรกรรมไว้น่ะสิ อันนี้ไม่ขอพูดถึง อายแทน ฮ่าๆ แถมบ้านยังอยู่ต้องข้ามบ้านของโทโมะอีกต่างหาก พอแล้วพล่ามมาเยอะแล้ว เข้าเรื่องเลยดีกว่า
“แม่ฝากแก้วด้วยนะลูก”แม่ฉันเอง
“ครับ”โทโมะ
“มีอะไรก็คุยกันดีนะลูก”พ่อฉัน
“ครับ/ค่ะ”
“มีก็อภัยให้กัน คุยกันด้วยเหตุและผล หนักนิดเบาหน่อยก็ก็คุยกันดีๆ นะลูก”แม่โทโมะ
“การแต่งงานมันไม่ใช่จุดจบของชีวิตคู่ แต่มันเป็นการเริ่มต้นของการใช้ชีวิตคู่ พ่อของให้ลูกทั้งสองใช้ชีวิตคู่ให้มีความสุขนะลูก แก้ว ถ้าเจ้าโทโมะมันทำเจ้าชู้ล่ะก็ จัดการมันเลยนะ ฮ่าๆ”พ่อโทโมะพูด
“พ่ออ่ะ”โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงงอนๆ
“เราอย่ารบกวนคู่บ่าวสาวกันเลย”แม่ฉัน
“งั้นพ่อๆ แม่ๆ ไปก่อนนะลูก”
“ค่ะ/ครับ”ฉันและโทโมะ แล้วพ่อๆ แม่ๆ ก็เดินออกจากห้องไป เหลือเจ้าตัวแสบสองตัวที่ยังยืนอยู่
“ออกไปดิ”โทโมะพูด แต่ทั้งสองก็ยังยืนนิ่ง ขอบคุณมากน้องรัก อยู่นานๆ นะ ^O^
“ออกไปได้แล้ว อยากพักนะเว้ย”
“^_^”
“
ยังจะยิ้มอีก”
“ธาม ไปกันเถอะกวนพี่เขานานแล้ว”เกลอย่าพูดแบบนั้นดิ!
“อ่า ไปก็ได้”ธามไทพูดแล้วเดินไปที่ประตูห้องโดนที่มีเกลเกาะแขนไปด้วย ลืมบอกไปว่าจัดที่โรงแรมของป๊อปปี้
“อยากหนักนะพี่!”ธามไทหันหน้ากลับมาบอก แล้วเดินออกไป ก่อนจะปิดประตูดังปัง! =[]=!
“อย่า อย่ามองแบบนั้น”ฉันบอกโทโมะที่จ้องมาทางฉันอย่างเจ้าเล่ห์
---------------------------------
ทั้งพ่อแม่ของฉันและป๊อปปี้ก็อวยพนพวกเรากันเสร็จแล้ว แล้วท่านก็แยกย้ายกันไปพักผ่อนแล้วด้วย ภายในห้องก็เหลือแค่ฉันกับป๊อปปี้แค่สองคน
“ฟาง”อย่ามาเรียกด้วยน้ำเสียงแบบนั้นนะ สยิวชะมัดเลย
“หืม? ไปอาบสิ”ฉันไล่ป๊อปปี้ที่นั่งทำตาละห้อยอยู่บนเตียง
“ไม่เอาอ่ะ ฟางอาบด้วยกันสิ”
“ป๊อปก็ไปอาบก่อนฟางสิ ฟางยังแกะผมไม่เสร็จเลยน๊า”ฉันทำเสียงอ้อนๆ
“ก็ได้ๆ”แล้วป๊อปปี้ก็เดินถือผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป
“ไอ้กิ๊ฟบ้านี่ เยอะชะมัดเลย”ฉันบ่นอยู่คนเดียวหน้ากระจกเพราะทั้งกิ๊ฟทั้งดอกไม้ที่ปักอยู่บนหัวเยอะแยไปหมด เฮ้อ!
“ฟาง ยังไม่เสร็จอีกหรอ”ป๊อปปี้ถามพร้อมกับโอบไหล่ฉัน - -*
“ใช่ มันเยอะมากๆ ป๊อปไปนอนก่อนก็ได้นะ”ฉันบอกป๊อปปี้ทั้งที่มือยังแกะกิ๊ฟอยู่
“ไม่”
“ทะ....กรี๊ดดดดด! ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าห๊ะ!!!!”ฉันว่าป๊อปปี้ เพราะเขายังไม่แต่งตัวเลยน่ะสิ ใส่แค่ชุดคลุมอาบน้ำแบบนี้ ฉันหวั่นไหวนะเว้ย เอ่อ ไม่ใช่ๆ
“เอ้า! ใส่ทำไมอ่ะ เดี๋ยวก็ต้องถอด”คนอะไรหน้าด้านชะมัดเลย
“พูดจาน่าเกลียด”
“น่าเกลียดตรงไหน เราแต่งงานกันแล้วนะ”
“แต่ฟางยังไม่พร้อม”
“ไม่พร้อมตรงไหน”
“ก็....”
“ก็ได้ ไม่ก็ไม่”พูดจบ เจ้าตัวก็เดินเข้าไปในห้องแต่งตัวเป็นจังหวะที่ฉันแกะกิ๊ฟบนหัวเสร็จพอดี - -* ป๊อปปี้เดินไปนั่งที่โซฟาก่อนจะหยิบรีโมตขึ้นมาเปิดทีวี ฉันเดินเข้าห้องน้ำ
ผ่านไป 20 นาที ฉันออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับชุดนอนก็เจอป๊อปปี้นอนอยู่ที่เตียงแล้ว
“ป๊อปปี้”ฉันนอนเกยคางอยู่บนอกป๊อปปี้ พร้อมเรียกชื่อเขาเบาๆ เจ้าตัวลืมตาขึ้นมามอง แล้วหลับตาลง - -*
“อย่างอนสิ”
“ถ้าไม่พูดด้วย ก็ไม่ต้องพูดแล้ว ฮึก”แอคติ้งค่ะแอคติ้ง
“ร้องทำไม”ได้ผล ^[]^
“ป๊อปโกรธฟาง”ฉันพูดพลางเช็ดน้ำตาตัวเอง
“อ่า ไม่โกรธแล้วๆ”
“จริงๆ นะ”
“OxO” อ้ากกก ตายแล้วฉันดันดีใจโอเว่อร์เผลอไปจูบป๊อปปี้ซะงั้น พอจะถอนริมฝีป่กออกมา ป๊อปปี้กลับดูดไว้ซะแล้ว T^T
มือหนาไม่อยู่สุขค่อยๆ เลื่อนสัมผัสไปตามเรือนร่างเล็กอย่างทะนุถนอม
“อื้อ..”เสียงครางเบาๆ จากฟางที่ตอนนี้เริ่มขาดอาการหายใจ ป๊อปปี้ผละจูบออกก่อนจะพลิกตัวของฟางให้อยู่ด้านล่าง ส่วนตัวเองก็คร่อมฟางไว้ ป๊อปปี้ประกบริมฝีปากกับฟางอีกครั้ง มือหนาสาละวนอยู่กับอกอวบของฟาง
“อ๊ะ!...”ฟางส่งเสียงร้องเมื่อป๊อปปี้เม้มที่ซอกคอขาวแรงเกินไป
“ป๊อปขอนะ...”กระซิบเสียงหวานที่ข้างหูของคนตัวเล็ก
“อ่ะ...อื้อ >///<”ตอบรับอย่างอายๆ ก็คำขอของป๊อปปี้พอได้ยินคำตอบถึงกับคลี่ยิ้มพอใจ มือหนาเลื่อนไปปลดกระดุมชุดนอนของฟางอย่างเบามือ ผ่านไปเพียงไม่นานชุดนอนน่ารักก็หลุดออกจากร่างกายผอมบางของฟาง ร่างของฟางเหลือเพียงแต่ บราเซียสีสวยลายลูกไม้ ป๊อปปี้ก้มลงซุกไซร้ใบหน้ากับอกอวบของฟางทั้งที่ยังมี บราเซียตัวสวยกั้นอยู่ แต่มันก็ไม่ยากอะไร ถ้าเขาจะกระชากมันออก ไว้เท่าความคิดมือหนากระชากบราเซียตัวสวยออก เผยให้เห็นอกคู่งามที่อยู่ตรงหน้า ณ ตอนนี้ร่างกายของทั้งสองไม่ได้มีอะไรปกปิดอยู่เลยแม้แต่ชิ้นเดียว
“พร้อมนะ...”ป๊อปปี้พูดถามฟางเบา ฟางพยักหน้ารับ ป๊อปปี้ค่อยๆ แยกเรียวขาของฟางออก ก่อนจะใช้นิ้วเข้าไปสำรวจภายในของฟาง ป๊อปปี้ค่อยขยับนิ้วเข้าออกเบาๆ
“อ๊ะ”ฟางครางออกมาด้วยความเสียว ป๊อปปี้ถอดนิ้วออกมาจากช่องทางนั้น
“จะเข้าแล้วนะ..”บอกแค่นั้น แล้วค่อยๆ ดันความเป็นชายของตนเองเข้าไปในตัวของฟางช้าๆ และอ่อนโยนที่สุด เพราะเข้ารู้ว่ามันคือครั้งแรกของเธอ
“ปะ...ป๊อปปี้...ฟางเจ็บ..ฮึก!”ฟางร้องออกมาทั้งที่ยังเข้าไม่มิดเลยด้วยซ้ำ ป๊อปปี้จูบที่ริมฝีปากบางอย่างปลอบประโลมพร้อมกับดันความเป็นชายของตนเองเข้าไปจนมิด ฟางได้แต่ส่งเสียงประท้วงในลำคอ ผ่านไปสักพักฟางก็ปรับตัวได้สำหรับการกระทำอย่างนี้ และทั้งสองก็ทำกิจกรรมรักครั้งนี้ไปด้วยความรัก และความอ่อนโยน
-----------------------------------
“แก้ว”
“ออกไปน๊า!!!”ฉันผลักอกโทโมะ
“ออกไปสิ แก้วจะไปอาบน้ำ”ฉันบอกอีกครั้ง แต่มันก็เหมือนเดิม แถมยังเข้ามาใกล้กว่าเดิมซะอีก
“อะ....อุ๊บ”โทโมะกดริมฝีปากของตัวเองลงบนริมฝีปากของแก้วอย่างรวดเร็วและเนินนาน
“อื้อ”แก้วครางในลำคอ เมื่อเริ่มขาดอากาศหายใจ
“ปะ...ปล่อยนะ”พูดเสียงขาดห้วง โทโมะผละออกจากตัวแก้วแล้วยิ้มกริ่ม
“ยิ้มอะไร”
“เปล่า ไปอาบน้ำสิ”โทโมะพูด แก้วได้แต่ทำหน้างง แล้วลุกขึ้นจากเตียงเพื่อที่จะไปอาบน้ำ แต่...ใครจะรู้บ้างว่าโทโมะทำอะไรเอาไว้
พรึบ
ชุดเจ้าสาวร่วงแผละลงกับพื้น ทำให้โทโมะถึงกับยิ้มร่า รสจูบที่เขามอบให้ทำให้เธอไม่รับรู้ว่าเขาทำอะไรกับชุดของเธอบ้าง
“กรี๊ดดดดด ไอ้โทโมะบ้า”กรี๊ดร้องอย่างตกใจ พร้อมกับตะโกนต่อว่าคนตรงหน้า
“ฮ่าๆ ไม่เห็นต้องยั่วเลยนี่นา”โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงกวนๆ ยิ่งทำให้คนฟังเดือดเข้าไปใหญ่
“ไอ้บ้า กรี๊ด!!....อุ๊บ..OxO”แก้วที่ก้มดึงชุดให้กลับมาเข้าที่เข้าทางอีกครั้ง โดนที่ไม่ทันระวังตัวก็โดนโทโมะขโมยจูบไปก่อน
“อือ..อืม”เสียงครางเบาหวิวในลำคอ โทโมะค่อยๆ ดันร่างของแก้วให้ล้มลงกับเตียง มือหนาเริ่มอยู่ไม่สุขค่อยๆ ดึงชุดของแก้วออกอย่างเบสมือ ลูบไล้ไปทั่งเรือนร่างขาวเนียน อย่างหยุดไม่อยู่ มือเล็กค่อยๆ เอื้อมไปโอบคอของโทโมะเอาไว้
“อ๊ะ~..เจ็บ” ร้องออกมาเมื่อโทโมะดันแกนกลางเข้ไปในช่องทาง ถึงจะไม่ใช่ครั้งแก แต่ก็ทำให้แก้วเจ็บไม่น้อย เมื่อเริ่มคุ้นชินกับสิ่งที่โทโมะมอบให้ แก้วก็ให้ความร่วมมือดีขึ้น
“อือ~”มือเล็กจิกลงบนแผ่นหลังแข็งแรงเพื่อระบายความเสียวซ่าน โทโมะเองก็ทำหน้าที่ของตัวเองอย่าไม่ขาดตกบกพร่อง ส่วนล่างก็ขยับเข้าออกตามจังหววะอารมณืที่พรุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ มือหนาบีบเคร้นทรวงอกอวบอิ่มอย่างเต็มมือ ริมฝีปากหยักได้รูปจูบไล้ไปทั่ว และบทรักของทั้งสองก็ดำเนินไปเรื่อยๆ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
อ่าาา กว่าจะแต่งสเปเชี่ยลตอนนี้จบ นานมาก!!
ขอบคุณเตยที่ช่วยแนะนำ >/\<
มันห่วยมาก ยอมรับแต่โดยดี T T
จบจริงๆ แล้ว สเปเชี่ยลมีแค่ตอนเดียว
ไปล่ะ ชุ้บๆ
#8 Sep 2012 : 09:16 PM.
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
