Love me!! นายรักฉันได้ไหม ?

 Chapter 22.

    วันนี้ฉันมาโรงเรียนพร้อมกับโทโมะจะไม่มาด้วยก็ไม่ได้เล่นขึ้นไปปลุกถึงห้องแถมยังนั่งรออีกต่างหาก พอถามว่าธามไทไปไหน ก็ตอบกลับมาว่าไปแล้ว - -

“พี่แก้ว เอ่อ ผู้คุมกฎคร้าบบบบบ”[วิบัตเพื่อเสียง] พอเดินผ่านสนามหน้าโรงเรียนมาก็มีเด็กผู้ชายหรือผู้หญิงก็ไม่รู้ สวยเป็นบ้าคนหนึ่งเรียกขึ้น

“หืม มีอะไร”ฉันถามผู้ชายคนนั้น น่าตาใช้ได้เลย ผิวขาว ตาคมแต่ดูสวย จมูกโด่งเป็นสัน ใบหน้ามนสวย ผมที่ยาวถูกมัดรวบไว้อย่างเป็นระเบียบแถมมีหน้าม้าอีกต่างหาก ผมสีขาวนั่นทำให้ดูมีเสน่ห์ขึ้นไปอีก ถ้าไม่ติดว่าใส่กางเกงฉันคงคิดว่าเป็นผู้หญิงไปแล้ว สวยกว่าฉันด้วยซ้ำ [นึกถึงหน้าของ REN วง NU’EST ล่ะกันนะ]

“คือว่าผมกับเพื่อนต้องบำเพ็ญประโยชน์อีกแค่1วันใช่มั้ยครับ เพราะวันเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาผมกับเพื่อนก็มาทำนะครับ”อ่า นายนี่อยู่ในกลุ่มที่มีเรื่องด้วยหรอเนี่ย ทำไมฉันถึงไม่เห็นเขากันนะ แต่มีอยู่คนหนึ่งที่ทำผมทรงนี้แต่เป็นสีน้ำตาลอ่อน หรือวานายนี่จะไปเปลี่ยสีผมมา คงจะใช่ล่ะมั้ง

“อาฮ่ะ อีก1วัน แล้วห้ามทำผิดกฎอีกเข้าใจมั้ย”

“ครับผม”

“แล้วนายชื่ออะไรล่ะ”ฉันถาม

“ไวรัสครับ ผมชื่อไวรัส”

“เหมือนชื่อเชื้อโรคเลยเนาะ ฮ่าๆ”

“ครับ เอ่อ..ผมขอเบอร์พี่ไว้ได้มั้ยครับ” - -*

“ไม่ได้!!!”ไม่ใช่ฉันหรอก โทโมะนั่นแหละ

“อ้าว ทำไมล่ะครับ”ไวรัสยังคงถามต่อ

“ไม่มีเหตุผล ไปได้แล้ว”แล้วโทโมะก็ลากฉันออกมา

:::ห้องเรียน:::

        ห้องเรียนก็คงสภาพเดิม ฉันก็นั่งที่เดิม ข้างเควิน - - ส่วนยัยพิมก็ยังนั่งข้างโทโมะเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือ ทั้งสองไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว

“แก้วอ่ะ เควินซื้อสร้อยมาฝาก”เควินพูดพร้อมกับยื่นสร้อยให้ฉัน

“แต่แก้วใส่สร้อยอยู่”ฉันบอกเควินเพราะฉันใส่สร้อยที่โทโมะซื้อให้อยุ่ก่อนแล้ว

“น่าเสียดายจัง”

“ขอโทษด้วยนะ ^^”

ปึก

“นั่งด้วย”อยู่ๆโทโมะก็วางกระเป๋าดังปึกแล้วทิ้งตัวนั่งลงที่โต๊ะข้างๆฉัน พอดีแถวที่ฉันนั่งมันมี 3 โต๊ะน่ะนะ แล้วตอนนี้ก็เป็นว่าฉันนั่งอยู่ตรงกลางโทโมะนั่งฝั่งซ้ายเควินนั่งฝั่งขวา

“ทำไมถึงมานั่งตรงนี้ได้ล่ะ”ฉัน

“พอใจ”ตอบได้น่าถีบมาก แต่ก็คงจะเป็นเพราะยัยพิมล่ะมั้ง

“อาฮ่ะ”

“คุณโทโมะครับ ผมซื้อกำไลข้อมือมาฝาก”แล้วเควินก็ยื่นกำไลข้อมือผู้ชายสุดเท่ผ่านหน้าฉันไปให้โทโมะ ฉันอยากได้อ่ะ >[]<

“ขอบใจ ไม่ต้องเรียกคุณก็ได้”โทโมะยื่นมือมารับกำไลแล้วพูดกับเควิน ข้ามหัวฉัน ฉันอยากจะฉกเอากำไลนั่นจริงๆเลย

“ครับ”เควินนิสัยดีจริงๆ ไม่ถือตัวด้วย ^^

“นักเรียนเคารพ”

“สวัสดีครับ/ค่ะ”และก็เรียนๆๆๆๆๆ

:::โรงอาหาร:::

       ตอนนี้พวกเราทั้ง 4 ชีวิตก็เดินทางมาถึงโรงอาหารแล้ว ที่มี 4 เพราะว่าเควินออกไปกินข้าวเที่ยงกับแบมข้างนอกน่ะสิ อ้ากก’คนสวยอิจฉาอีกแล้วอยากมีแฟนบ้าง  แล้วฉันก็ไม่เข้าใจทำไมต้องให้ฉันมานั่งเฝ้าโต๊ะด้วยเนี่ย เฮ้อ สวยเซ็งอีกแล้วค่ะ

“พี่แก้วครับ” หือ ใครเรียกฉัน?

“อ้าว ไวรัสเองหรอ มีอะไรหรือเปล่า”และคนที่ทักฉันก็คือผู้ชายหน้าสวยไวรัสนั่นเอง อิจฉาอีกแล้ว ทำไมช่วงนี้ฉันอิจฉาบ่อยจังเนี่ย - -*

“ผมเห็นพี่แก้วนั่งคนเดียว ผมขอนั่งด้วยคนนะครับ”นั่งคนเดียวที่ไหนที่เหลือเขาไปซื้อข้าวต่างหากล่ะ

“คงไม่ได้ว่ะ ที่เต็มแล้ว”โทโมะพูดขึ้นไม่รู้ว่ามาตอนไหนพอดีเลือกโต๊ะสำหรับ 4 คนน่ะนะ

“งั้นผมขอให้พี่ไปนั่งที่อื่นนะ เพราะผมขอนั่งโต๊ะนี้”ไวรัสพูดเองเออเองแล้ทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับฉัน ตายล่ะหว่า ตอนนี้ที่ก็เต็มแล้วเพราะป๊อปกับฟางนั่งไปแล้ว ป๊อปกับไวรัสนั่งฝั่งเดียวกันฉันกับฟางนั่งฝั่งเดียวกัน ส่วนโทโมะก็วางจานข้าวผัดทั้งสองจานลงตรงหน้าฉันแล้วยืนกอดอก ก่อนจะทำท่าครุ่นคิดอะไรสักอย่าง คิดจะทำอะไรอีกล่ะเนี่ย ความคิดของตานี่ต้องพิลึก พิเรนแน่ๆ

“แก้วลุกขึ้นเด๊ะ” ฮะ เฮ้ย ให้ฉันลุกทำไมเนี่ย

“เร็ว!!”เร่งอยู่ได้ ลุกก็ลุก แล้วฉันก็ลุกขึ้น

“เดินออกมา”พอฉันเดินออกมาโทโมะก็ทรุดตัวลงไปนั่งแทนที่ของฉัน อะไรกัน ฉันโดนแย่งที่หรอเนี่ย T^T

“เฮ้ยย”แล้วโทโมะก็ดึงข้อมือฉันลง ทำให้ตัวของฉันอยู่บนตักของโทโมะ พอฉันดิ้นโทโมะก็ยิ่งรัดเอวฉันแน่นขึ้น แง T^T

“อยู่นิ่งๆดิ”นิ่งแล้ว ไม่เห็นต้องทำเสียงโหดเลย

“พี่ทำแบบนี้ได้ไง”ไวรัส

“แล้วไงว่ะ แกแย่งที่ฉัน ฉันก็ต้องหาที่นั่งใหม่สิ”โทโมะพูด ฉันไม่รู้หรอกเขาทำสีหน้ายังไง แต่ทำเอาไวรัสถึงกับหน้าแดงด้วยความโมโห  ไม่สนแล้วกินข้าวดีกว่า

“แก้ว”อยู่โทโมะก็เรียกฉัน

“อะไร”

“ป้อนหน่อย”อ่าว เฮ้ย! มาให้ฉันป้อนทำไมเนี่ย

“ทำไมไม่กินเองเล่า”

“ก็นั่งอยู่อย่างเงี้ยจะให้กินได้ไงเล่า”เอาแต่ใจชะมัด ฮึ้ม! แล้วฉันก็ต้องป้อนข้าวโทโมะจนได้ กว่าจะหมดก็นานพอสมควร ก็โทโมะน่ะสิทั้งเอาหน้ามาเกยบนไหล่บ้างล่ะ คลอเคลียกับคอฉันบ้างล่ะ แถมยังไม่วายหอมแก้มฉันเพื่อยั่วโมโหไวรัสอีก แล้วยังปะทะคารม ก่อสงครามน้ำลายกับไวรัสอีกด้วย

...*...*...*...*...*...*

        ตอนนี้เวลาก็ล่วงเลยมาจนถึงเลิกเรียนแล้ว พวกเราทุกคนก็เลยนัดกันไปกินไอศกรีมกันร้านที่ฉันกับโทโมะเคยไปครั้งก่อนนั่นแหละ แต่เสียดายธามไทไม่มาด้วยบอกว่าขี้เกียจ - - เหตุผลช่างดีเหลือเกิน  สมาชิกครบแล้ว 6  คน ประกอบด้วย ฉัน โทโมะ ป๊อปปี้ ฟาง เควินและแบม ‘จะไปกินไอศกรีมหรือจะมานำเสนอรายงานกันแน่เนี่ย - -  พอมาถึงร้านก็จัดการสั่งทั้งไอศกรีมทั้งเค้กและอะไรอีกไม่รู้เยอะแยะ

_________________________________________________________________________________

โทโมะออกอาการหึงอีกแล้ว

เจอกันตอนหน้านะครับ ' นะคร้าบบ [ฟอ'เฟิร์น]