ปฏิบัติการรัก นางฟ้าจอมยุ่ง

ตอนที่ 5
“นี้ฉันว่าเรื่องนี้มันต้องทำให้เคลียร์นะ ไม่งั้นงานเราต้องแย่แน่ๆ”เฟย์พูด
“งั้นเราไปสืบความจริงกันดีมั้ย ?”ฟางพูด
“ดีสิ งั้นไปเลย”เฟย์พูด
“นี้น่ะหรอ ? บ้านแก้ว ?”ฟางถาม
“น่าจะใช่นะ มอเตอร์ไซด์แก้วจอดอยู่นี้ไง”เฟย์พูด
“งั้นเราแปลงกายเข้าไปกันเลยดีกว่า”เฟย์เสนอ
“ว่าแต่เป็นตัวอะไรดีล่ะ ?”เฟย์ถาม
“ยุงดีมั้ย ?”ฟางถาม
“จะบ้าหรอ ? ถ้าโดนตบก็ตายกันพอดีนะฟาง”เฟย์พูด
“หรอ ? งั้นเป็นจิ้งจกกันดีกว่ามั้ย ?”ฟางเสนออีกรอบ
“เอาตัวเล็กๆนะ ถ้าตัวใหญ่ไปเดี๋ยวกลายเป็นตุ๊กแก”ฟางพูดต่อ
“โอเคเริ่ม!”เฟย์พูด
จากนั้น 2 สาวนางฟ้าก็แปลงกายเป็นจิ้งจกเข้าไปห้องแก้ว ที่กำลังนั่งเหงาหงอยอยู่คนเดียว
“นี้ฟาง แก้วจะเห็นพวกเรามั้ยเนี้ย ?”เฟย์ถาม
“อย่าห่วงเลยถ้าเค้าไม่มองขึ้นมาก็ไม่เห็นหรอก”ฟางพูด
“ห่วงไอ้จิ้งจกตัวอื่นดีกว่ามั้ย ? ไอ้สองตัวนั้นอ่ะมันจ้องเราตาเป็นมันเลยอ่ะ”ฟางพูดต่อ
“มันคงไม่เคยเห็นจิ้งจกสีชมพูกับสีฟ้ามั้ง ?”เฟย์พูด(ก็แหงล่ะ ใครจะไปเคยเห็น ถ้าเคยเห็นนะมีหวังได้ถูกจับมาขอหวยแน่ๆ : ไรท์เตอร์)
“แหงล่ะ ใครจะเคยเห็นล่ะ”ฟางพูด
“นั้นๆๆ ใครเข้ามาหาแก้วอ่ะ”ฟางถาม
“ไงลูก มานั่งเหงาอะไรตรงนี้ ตาแดงด้วยเพื่อนเข้าใจผิดหรอจ๊ะ ?”แม่แก้วถาม
“หนูก็ไม่รู้จะทำไงดีอ่ะค่ะแม่”แก้วพูด
“มาเล่าให้แม่ฟังอ่ะถูกแล้ว”แม่แก้วพูด
“แล้วแม่เชื่อหนูมั้ยค่ะ ?”แก้วถาม
“เชื่อสิ แม่รู้จักหนูดีกว่าใครๆเลยนะ”แม่แก้วพูด
“แล้วเพื่อนเค้าจะเชื่อหนูมั้ยค่ะ ?”แก้วถามต่อ
“อันนี้แม่ว่าเพื่อนๆเค้าคงยังไม่รู้จักหนูมั้งจ๊ะ ทั้ง 3 คนเป็นเพื่อนใหม่หมดเลยนิ มาจากกรุงเทพใช่มั้ยล่ะ ?”แม่แก้วถามกลับ
“ใช่ค่ะแม่”แก้วตอบ
“เรื่องแบบนี้ ต้องใช้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์นะลูก แต่เรื่องเงินแม่เตรียมไว้ให้หนูแล้ว”แม่แก้วพูดพร้อมยื่นซองมาให้แก้ว
“ขอบคุณค่ะแม่”แก้วรับมาพร้อมขอบคุณ
“น่ารักจังเลยอ่า  อยากมีแม่แบบนี้จัง”ฟางพูด
 
เช้าวันรุ่งขึ้น
โทโมะกำลังวาดรูปยู่ ว่าแต่เอ๊ะ!วาดให้ใครหรือว่าจะวาดให้กลุ่มเบลล์
“ไงมาแต่เช้าเชียว  แล้ววาดรูปอะไรอยู่เนี้ย ?”ฟางถาม
“ก็ วาดไปเรื่อยเปื่อยอ่ะ ไม่มีอะไรหรอก”โทโมะตอบ
“โห นี้ขนาดเรื่อยเปื่อยนะเนี้ย วาดซะสวยเชียว”ฟางพูด
“หรือว่าเธอกำลังวาดให้กลุ่มของเบลล์ใช่มั้ย ? โทโมะ”เฟย์ถาม
“ป่าวววว”โทโมะปฏิเสธ
“นี้ อย่าบอกนะว่าเธอจะชิ่งไปอยู่กลุ่มเบลล์ นั่นจริงๆอ่ะ”ฟางถาม
“ก็..คือ..เอ่อ..”โทโมะอึกอัก
“ตายแล้วววว มารบกวนสมาธิโทโมะอะไรอีกอ่ะ ยัยรามอินทรา ยัยใบหยก คนเค้ากำลังปั่นงานหรือว่าเพราะตัวเองกลุ่มแตกแยกวง เลยมาป่วนกลุ่มชาวบ้านเค้าน่ะ ?”เบลล์พูด
“นี้ตกลง โทโมะจะไม่อยู่กลุ่มพวกเราแล้วหรอ ?”ฟางถาม
“ใช่ ตอบแทนเลยชัดมั้ย ?”เบลล์ตอบแทนโทโมะ
“หมดธุระแล้วก็รีบ ไสหัวไปไกลๆเลยไป”เบลล์ไล่
“นี้เพื่อนฉันเป็นคนนะ ไม่ใช่หมูหมากาไก่ที่จะมาไล่กันแบบนี้อ่ะ”
“แก้วววววว”เฟย์ฟางเรียก
“ไปเหอะ ใครไม่อยากอยู่ก็ไม่ต้องอยู่”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป
“เห้ย! ฉันยังไม่ได้บอกเธอเลยนะเบลล์ว่าฉันจะอยู่กลุ่มเดียวกับเธอน่ะ”โทโมะพูด
“เราแค่ช่วยวาดรูปให้เฉยๆ”โทโมะพูด
“แหมมม กลุ่มนายน่ะไม่รู้จะรอดหรือเปล่า ? มีหวังตกทั้งกลุ่มแน่ๆ อยู่กลุ่มฉันนั้นแหละเชื่อสิ”เบลล์พูด
“เฮ้ออออ”โทโมะถอนหายใจด้วยความหนักใจ
“จ๊ะเอ๋ แก้วตาดวงใจของพายุวันนี้น่ารักจัง”พายุแซว
“อะไร ? มาจ๊ะเอ๋อะไรชักทะลึ่งใหญ่แล้วนะ”แก้วพูด
“แหมมม ก็เค้าอยากเห็นตัวเองอารมณ์ดีไง”พายุพูด
“เค้า ตัวเองเรียกใครเนี้ย ? จะบ้าหรอ ?”แก้วพูด
“อ่ะนี้ ดอกไม้สุขสันต์วันเกิด Happy Birthday”พายุพูดพร้อมยื่นดอกไม้ให้
“วันเกิดใคร ? ฉันไม่ได้เกิดเดือนนี้สักหน่อย”แก้วถามเพราะตัวเองไม่ได้เกิดเดือนนี้จริงๆ
“วันเกิดฉันเอง”พายุพูด
“นี้ อย่ามาทำให้ฉันอารมณ์เสียไปมากกว่านี้ได้มะ ? เดี๋ยวก็ด่าฉลองวันเกิดซะเลยนิ”แก้วพูด
“อารมณ์เสียอะไรมาเนี้ย ?”พายุถาม
“ก็อีตาบ้าโทโมะน่ะสิ ไม่อยุ่กลุ่มเราแล้วจะไปอยู่กลุ่มเบลล์แทน”เฟย์ตอบแทน
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวพายุช่วยเอง พายุทำได้หมดเลยนะ”พายุบอก
“ทำไมมันยุ่งวุ่นวายจริงๆเลยนะ”แก้วพูดอย่างอารมณ์เสีย
“ฉันว่าเราไปเคลียร์กันให้จบๆไปเลยดีกว่าเนอะ”ฟางพูด
“เออๆ ก็ได้”แก้วพูดแล้วเดินไป
“เห้ย! มาจับแขนฉันทำไม ?”ฟางถามพายุ
“จะไปไหนจ๊ะ ? ดอกไม้เนี้ยยุให้นะ วันนี้วันเกิดเราเดี๋ยวเย็นนี้พาไปเลี้ยง”พายุพูด
“ยี๋! ไอ้หน้าแมวเมื่อกี้พึ่งให้แก้วไปเอง พอแก้วไม่รับก็เอามาให้ฉันเนี้ยนะ ทุเรศสิ้นดี”ฟางพูด
“อะไรว่ะ เห็นด้วย ?”พายุบ่น
ตอนนี้เบลล์ก็พยายามหว่านล้อมให้โทโมะมาอยู่กลุ่มของเบลล์ให้ได้
“วิศว ไทยานนท์ โอเคเดี๋ยวเราเพิ่มชื่อเธอลงไปในกลุ่มเลยล่ะกันนะ”เบลล์พูดด้วยน้ำเสียงที่ร่าเริง
“เห้ย!เดี๋ยวดิ เดี๋ยวเราขอคุยกะพวกเขาก่อน”โทโมะพูดเพราะไม่อยากให้มีปัญหาตามมาอีก
“แหมม ไหนๆนายก็ทำงานให้เราแล้ว ใกล้เสร็จแล้วเนี้ย”เบลล์พูด
“ไม่เป็นไรเราขอคุยกับพวกเขาก่อนล่ะกัน”โทโมะพูด
โป๊กกกก!
“ว้ายยย ใครปามือถือมาเนี้ย ?”เบลล์ร้องเพราะมือถือที่มาจากไหนไม่รู้โดนหัวเธอเต็มๆเลย
“อะไรเนี้ย ?”โทโมะถาม
“ก็โทรศัพท์มือถือกับเงิน 5000 บาทไง”แก้วตอบ
“รู้แล้วก็เห็นอยู่ แต่มันเรื่องอะไรกันน่ะ ?”โทโมะถาม
“ก็เรื่องที่เธอจะหนีไปอยุ่กับกลุ่มยัยป้าระฆังน่ะสิ”แก้วพูด
“ก็...เอ่ออ”โทโมะอึกอัก
“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นแหละ เรื่องนี้ฉันผิดนายก็เป็นคนบอกฉันเองไม่ใช่หรอ ? ฉันรับผิดชอบเอง”แก้วพูดด้วยสีหน้าที่เย็นชา
“โดยการที่ฉันจะออกจากกลุ่มแล้วพวกเธอ ก็เอาเงินที่หายไปเนี้ย กลับไปทำงานตามเดิม”แก้วพูด
“เงินกลับมาแล้ว งานก็ยังอยู่ทั้งรามอินทราแล้วก็ใบหยกเค้าจะได้ไม่เดือดร้อนไปด้วย ส่วนโทรศัพท์บ้าๆเครื่องนี้เนี้ย ฉันแถมให้ เคลียร์แล้วนะ”แก้วพูด
“จะเอาแบบนี้หรอ ?”โทโมะถาม
“เออ เอาแบบนี้แหละ”แก้วตอบ
“แล้วใบหยกกับรามอินทราล่ะว่าไง ?”โทโมะถาม
“ไม่รุ้ดิ มันมีอะไรที่ดีกว่านี้มั้ยอ่ะ โทโมะ”เฟย์ถาม
“ไม่รู้แล้ว ตอนนี้พวกเธอ 3 คนทำงานนี้ต่อไปได้แล้ว มันก็เหลือแค่เอาเงินไปให้เด็กบนดอยก็จบแล้ว”แก้วพูด
“แล้วเธอล่ะแก้ว ?”ฟางถาม
“ปัญหาฉันน่ะ ฉันจัดการเอง”แก้วพูด
“แค่นี้แหละ เราไม่มีอะไรติดค้างกันแล้วนะ”แก้วพูด
แก้วพูดจบก็เดินออกไป
“เราเหลือกันแค่ 3 คนแล้วอ่า เฮ้อออ”เฟย์พูด
 
ในห้องเรียน
“นี้มันคาบที่ 2 แล้วนะ 2 คนนั้นยังไม่คุยกันเลยอ่ะ”เฟย์พูด
“นั้นนะสิ งานนี้ท่าทางจะแย่”ฟางพูด
“เอ่อ..ครูขอเวลาสักครู่นะ เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาพี่ที่ร้านสุกี้เค้าเก็บกระเป๋าตังค์ได้ที่ถังขยะหน้าร้าน ในนั้นมีบัตรนักเรียนและเงินอีก 5000 บาท เป็นของจริญญานั่นเองพี่เค้าเลยเอามาให้ทางเจ้าหน้าทีซึ่งก็ประสานมาทางโรงเรียนเราเพื่อเอามาคืนเจ้าของน่ะ แล้วครูก็รู้มาว่าเงินนี้คือเงินที่กลุ่มของแก้วจะเอาไปช่วยน้องๆบนดอยในเรื่องของการศึกษอาทิตย์นี้ใช่มั้ย ?” อาจารย์เต่งถาม
“ใช่ค่ะ”เฟย์ฟางตอบด้วยน้ำเสียงที่ร่าเริงมากกกก
“งั้นจริญญา ออกมารับเงินของพวกเธอคืน”อาจารย์เต่งบอก
“แล้วทางพี่ๆที่ร้านสุกี้เค้าช่วยสมทบอีก 5000 รวมเป็น 10,000 บาท”อาจารย์เต่งพูด
“โห! เจ๋งไปเลยอ่ะ พวกเราได้เงินกลับมาแล้วแถมยังได้เพิ่มมาอีกตั้ง 5000 แหนะ”ฟางพูด
“ดีใจป่าว ? โทโมะ”เฟย์ถาม
“ก็น่าจะดีนะ”โทโมะตอบด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก
“งั้นครูว่าออกมารับทั้งกลุ่มเลยดีกว่า วิศว ใบหยก รามอินทรา จริญญา”อาจารย์เต่งพูด
จากนั้นทั้งหมดก็ออกไปรับเงินหน้าห้อง
แล้วเรื่องร้ายๆก็ผ่านพ้นไป