นิยายเรื่อง My boy คนนี้ของฉัน ใครยุ่ง...เจอกัน

Koen mode

ผู้หญิงคนนี้ร้ายกาจมาก ‘เฟย์’ เธอเป็นผู้หญิงที่ร้ายกาจจริงๆ เธอทำให้เรื่องวุ่นวายไปกันหมด ทำให้พี่ป๊อปเข้าใจพี่ฟางผิด ฉันอยากจะฆ่าเธอทิ้งซะ แต่ใจฉันมันตรงข้ามกับความคิด ฉันฆ่าเธอไม่ลงหรอก ผมรู้เรื่องทุกอย่าง ตั้งแต่ที่เจ๊ฟางบอกเจ๊แก้วว่าคบกับเฮียโมะเพราะอะไร ตั้งแต่ต้นจนจบ ผมแอบดูอยู่อย่างเงียบๆ ข้างๆมุมตึก

“เธอ!!!” ผมเดินเข้าไปกระชากแขนยัยเฟย์ที่ยืนยิ้มร่าอยู่ ซึ่งตอนนี้มีแค่ผมกับกับยัยนี่สองคนเท่านั้น เพราะว่าพวกเฮียกับเจ๊ขึ้นไปเรียนกันหมดแล้ว (คาบแรกผมว่างครับ ไม่ได้โดนเรียนนะ)

“อ๊ะ! อะไรของนาย ฉันเจ็บนะ!!!”

“เธอคิดจะทำอะไร”

“ฉันเบื่อคำถามนี้จัง ถามกันอยู่ได้”

“แล้วไงล่ะ เธอจะทำอะไร!!!”

“นายรอดูเองเหอะน่า”

“เธอทำให้เฮียกับเจ๊ เข้าใจผิดกัน เธอทำอย่างนี้ทำไม”

“นั่นแหละ ฉันต้องการอย่างนั้น”

“เธอนี่มันร้ายจริงๆ”

“ใช่ และฉันอาจจะร้ายกว่าที่นายคิดเอาไว้อีกนะ” พูดจบเธอก็กำลังจะเดินออกไป แต่ผมพูดดักขึ้นมา ทำให้เธอชะงัก

“ถ้าเธอทำให้เฮียป๊อปกับเจ๊ฟางต้องเสียใจละก็...ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่!” ผมพูดแล้วเดินมาบีบแก้มยัยเฟย์ “จำไว้ซะ!!!” แล้วผมโน้มหน้าเข้าไปใกล้ๆหน้ายัยเฟย์

“นายจะทำอะไรฉัน” ยัยเฟย์ปัดมือผมออก แล้วฟาดฝ่ามือลงบนหน้าของผม จนผมหน้าหันตามแรงตบนั้น

“เธอกล้าตบฉันงั้นหรอ”

“เออ นายเป็นใครทำไมฉันต้องกลัวนาย!!!”

“หึ เธอเคยดูละครหลังข่าวมั้ย ที่ว่ามีตบต้องมี...จูบ!!!”

“นะ...นาย!!!”

ผมไม่รอให้ยัยเฟย์ได้ตอบโต้อะไร ผมดันร่างเธอให้ไปติดกับต้นไม้แล้วประกบริมฝีปากผมเข้ากับริมฝีปากเธออย่างรุนแรง เธอเอาเล็บจิกหัวผมไว้ เมื่อผมเริ่มรู้สึกถึงอาการหอบของฝ่ายตรงข้าม ผมจึงถอน

ริมฝีปากออกแล้วแสยะยิ้มให้

“เป็นไง รสจูบของฉันร้อนแรงพอมั้ยล่ะ”

“นายมัน... !!!” ยัยเฟย์กัดฟันกรอด แล้วทำท่าจะตบผมอีก

“สงสัยจะติดใจจูบฉัน เอาสิตบเลย ตบมาจูบไป หมูไปไก่มา รับรองว่าครั้งต่อไปเธอขาดอากาศหายใจตายเพราะฉันแน่ ลองมั้ยล่ะ”

“อ๊ายยยยยย ฉันเกลียดนาย!!!” เฟย์พูดแล้วสะบัดหน้าเดินหนีไป