นิยายเรื่อง My boy คนนี้ของฉัน ใครยุ่ง...เจอกัน
kwan
10) โทโมะ...นายมาคบกันฉันนะ!!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
Fang mode
ฉันพยายามจะกลั้นน้ำตาไว้ แต่ทำไมได้ ความเสียใจความผิดหวังมันแน่นจุกอก คนที่ฉันคิดว่าเขาจะรักฉันตลอดไป กลับทำกับได้ขนาดนี้ ฉันจะไม่ทนคบกับคนอย่างนั้น ฉันมีความอดทนไม่ถึงขนดนั้นหรอก ฉันร้องไห้ตั้งแต่กลับถึงบ้านจนเผลอหลับไป พอตื่นขึ้นมาตาฉันบวมมากเลยอ่ะ พอเปิดโทรศัพท์ดูมีสายที่ไม่ได้รับกว่าร้องสาย นายป๊อปเองจ้าที่โทรมา
“ฮัลโหล” ฉันกดโทรศัพท์โทรหานายโทโมะ เพื่อที่จะให้นายนั่นมารับไปโรงเรียน
[ฮัลโหล~~~] ปลายสายพูดอย่างงัวเงีย เพิ่งตื่นแน่เลย
“วันนี้มารับฉันที่บ้านด้วยนะ”
[เธอเป็นใครเนี่ย?]
“นี่ไอ้บ้า! ก่อนที่จะรับสายได้ดูเบอร์ก่อนมั้ย ไอ้ผู้ชายนิสัยไม่ดี เฮงซวยที่สุด ชั่วช้าเลวทราม ฉันจะฆ่านาย!!!”
[เฮ้ยๆ เธอมาด่าฉันทำไม แค่ฉันไม่ได้ดูเบอร์ก่อนจะรับสายทำไมต้องด่ากันรัวขนาดนี้ด้วยวะ!]
“ผู้ชายก็เป็นอย่างนี้ทุกคนสินะ!”
[เธอไปโกรธใครมาเนี่ย? ทำไมต้องมาลงที่ฉัน]
“ไม่มี!!!”
[เออๆ แล้วมีอะไร]
“นายฟังฉันรึเปล่าเนี่ยฉันบอกนายไปแล้วนะ!”
[ฉันลืม!!]
“มา-รับ-ฉัน-ด้วย”
[เออๆ ฉันไปอาบน้ำก่อน]
“โอเค ฉันก็ยังไม่อาบเหมือนกัน แล้วเจอกัน อย่าให้ฉันรอนานนะ”
[คร้าบบบบแม่]
“ไอ้บ้า!!
[ฮ่ะๆๆๆ]
หลังจากวางสายจากนายโทโมะ ฉันก็จัดการอาบน้ำแต่งตัว แล้วลงมานั่งรออยู่หน้าบ้าน สักพักนึง เสียงแตรรถก็ดังขึ้น ฉันเลยจักการล็อกประตูบ้านแล้วออกมา
“นายมาทำไม”
ไม่ๆ ไม่ใช่โทโมะ แต่เป็นคนที่ฉันไม่อยากเจอ ฉันอยากจะบ้า
“มารับเธอไปโรงเรียนไง เวลาเดิมเลยนะ” นายป๊อปพูดแล้วยิ้มแห้งๆ
“ฉันไม่ไปกับนาย”
“อะ...อ้าว? แล้วเธอจะไปกับใคร?”
“โน่นไง พูดถึงก็มาพอดีเลย” ฉันชี้ไปทางรถที่กำลังขับมาจอดหน้าบ้านฉัน รถโทโมะแหละ ฉันจำได้
“รถไอ้โทโมะนี่!”
“ใช่!”
“ทำไมเธอต้องไปกับไอ้โทโมะด้วย” นายป๊อปพูดแล้วชี้ไปทางนายโทโมะที่กำลังเดินลงจากรถ
“แล้วทำไมฉันต้องไปกับนาย”
“เราเป็นแฟนกันนะ!”
“No, we just broke up!!!”
“เธอเอาจริงหรอ”
“ฉันไม่เคยล้อเล่น”
“เรากลับมาคบกันอีกไม่ได้หรอ”
“ยังมีหน้ามาถามอีกหรอ มันไม่มีทางที่เราจะกลับมาคบกันอีกแล้ว นายเป็นคนทำให้เป็นแบบนี้ นายมันไอ้ผู้ชายนิสัยไม่ดี เฮงซวยที่สุด ชั่วช้าเลวทราม ฉันเกลียดนาย!!!”
“Ok, I give up”
“Good, leave me alone” นายป๊อปพยักหน้าเบาๆ แล้วเดินออกไปทันที โดนที่ไม่ยื้ออะไรไว้อีก
“จะไปได้รึยัง?” ฉันถามนายโทโมะที่ยืนพิงรถอยู่
“ฉันรอเธออยู่เนี่ย”
“เออๆ ฉันขอโทษ” ฉันพอปัดๆ แล้วเปิดประตูรถโทโมะเข้าไปนั่งเบาะข้างโทโมะที่เป็นคนขับ
“เธอตัดสินใจดีแล้วหรอ?” นายโทโมะถามฉันเมื่ออกรถมาได้ซักพัก
“เรื่องอะไร?”
“ที่เลิกกับไอ้ป๊อปไง มันยังรักเธออยู่นะ”
“ถ้ายังรักฉันคงไม่ทำอย่างนั้นหรอก”
“มันก็...”
“นายอย่าพูดถึงเรื่องนั้นอีก”
“เออๆ ก็ได้ แต่เธอตัดใจจากมันได้แล้วหรอ”
“ยังมั้ง...” ฉันพูดแล้วเหม่อมองข้างทาง
“เธอจะทำไงล่ะ มันยากนะ”
“อ๋อ! ฉันรู้แล้วมันต้องมีตัวช่วย”
“อะไร?”
“โทโมะ...”
“หือ?”
“โทโมะ...นายมาคบกับฉันนะ!!!”
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
