คุณหนูจอมวุ่น..กับ..คุณชายเย็นชา

8.6

เขียนโดย tomo_kaewjai

วันที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 22.19 น.

  15 ตอน
  52 วิจารณ์
  35.34K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13) อาละวาด!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ณ หน้ามหาวิทยาลัย
 
"แก้ว ตกลงแกไปทำไรมาเนี่ย" เฟย์ยังคงถามไม่เลิก
 
"เอ่อ.. ไม่มีไรหรอกน่า กลับกันเหอะ" แก้วบอก แล้วเฟย์ก้อพยุงไปขึ้นรถ
 
บนรถของโทโมะ - แก้ว
 
"อยากไปไหนมั้ยแก้ว" โทโมะถาม
 
"ไม่อ่ะ ยังเจ็บ...อยู่เลย" แก้วตอบ
 
"กลับไปกินข้าวที่บ้านเนอะ" โทโมะเสนอ
 
"ก้อดีค่ะ ไม่เปลืองตังค์ด้วย 55" แก้วพูดขึ้นแล้วหัวเราะ
 
"ไปติดนิสัยเฟย์มาได้งัยเนี่ย แก้วใจของพี่" โทโมะพูดแล้วยีหัวแก้ว
 
"พอแล้วพี่โทโมะ ผมแก้วยุ่งหมดแล้ว ถึงบ้านแล้วด้วย พาแก้วเข้าบ้านเถอะ หิว" แก้วพูดหลังจากนั้นโทโมะก้อพาแก้วเข้าไปในบ้าน
 
ณ บ้านไทยานนท์
 
"อ้าว ตาโมะ หนูแก้ว อาจารย์เรียกไปทำอะไรลูก" แม่โทโมะถาม
 
"พิมพ์ประภาเรียนไม่จบน่ะค่ะ ครูก้อเลยเรียกไปพบ"แก้วตอบอย่างนอบน้อม
 
"แย่จิงๆ เด็กคนนี้" แม่โทโมะพูดพร้อมกับส่ายหัว
 
"พี่โมะขาาาาาา" เสียงพิมพ์
 
"เธอเข้ามาได้ยังไง" แก้วถาม
 
"ทำไมฉันจะเข้ามาไม่ได้ ฉันก้อมีขาเหมือนกัน" พิมพ์ตอบแล้วเดินมาควงแขนโทโมะ
 
"ปล่อย พิมพ์ประภา" โทโมะตอบแล้วตีน่าเย็นชาใส่
 
"ทำไมล่ะคะ พี่โมะ พิมพ์อยากกินพี่โมะใจจะขาดแล้ว ไปกันเถอะึค่ะ" คำพูดของพิมพ์ทำให้แก้วเดือดขึ้นมาเป็นไฟ จนลืมว่าเจ็บตรงไหนอยู่เลย
 
"พิมพ์ประภา ฉันจะฟ้องคุนพ่อ"แก้วเดินเข้าสะบัดแขนพิมพ์ออกจากโทโมะ เพราะเวลาที่แก้วโกรธขึ้นมาใครก้อห้ามไม่ได้ ซึ่งเรื่องนี้แม่ของโทโมะและโทโมะรู้ดี เพราะม๊าของแก้วได้บอกเอาไว้แล้ว
 
"คิดว่าฉันจะกลัวหรอ นี่!!" พิมพ์เดินมาแล้วก้อผลักแก้วเต็มแรงส์จนแก้วล้มลง
 
"โอ๊ย!!" แก้วล้มลง จึงทำให้เจ็บจี๊ดที่ตรงไหนขึ้นมาทันที
 
"แก้ว!! เป็นอะไรรึป่าว" โทโมะถามแล้วรีบมาประคองแก้ว
 
"เธอมันน่าด้านมาก พิมพ์ประภาคำพูดของฉันที่มหาวิทยาลัย ยังทำให้เธอคิดไม่ได้อีกหรอว่าเธอมันน่าสมเพศแค่ไหน" โทโมะพูดขึ้นมาทำให้พิมพ์อึ้งไปชั่วขณะ
 
"หึ ผู้หญิงน่าสมเพศอย่างฉัน พูดยังกับพี่ไม่เคยลิ้มรสมาแล้วงั้นแหละ" พิมพ์พูดอย่างไม่อายปาก
 
"แล้วงัย ผู้หญิงที่ฉันผ่านมา และเธอมันก้อแค่ตัวปลอม แต่อาทิตย์หน้าผู้หญิงคนนี้คือตัวจิงของฉันและตลอดไป จำเอาไว้ด้วยพิมพ์ประภา" โทโมะพูดทำให้ทุกคนในบ้านอึ้ง แม้กระทั่งมดยังหยุดเดิน (เว่อร์ไปมั้ย = แก้ว) (ไม่หรอกน่า = ไรท์เตอร์)
 
"จำคำพูดของคุนไว้ดีๆนะ โทโมะ" พิมพ์ก่อนจะกลับไป
 
-----------------------------------------------------------------------------------------------
 
ไม่ได้อัพเรื่องนี้นานยังติดตามกันรึป่าวอ่ะ ฝากหน่อยนะคร๊าาาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา