COME BACK TO ME ได้โปรด...ที่รัก
9.0
เขียนโดย 
To_oNg0909
วันที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 03.16 น.
26 COME BACK TO ME
775 วิจารณ์
44.54K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น
10) ขอ...เป็นใครอีกคนได้มั้ย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ “หนังสนุกเนอะ ป็อปว่าป่ะ ฉันชอบเจคอ่ะ”
ป็อปปี้นิ่งฟังประโยคของหญิงสาวนิ่ง
“นายจะหยุดเดินทำไมกัน อยากกินป็อปคอนอีกหรือไง” หญิงสาวหันมาเหน็บคนที่ยังยืนนิ่งไม่ขยับ
“เราเรียกพี่ว่ายังไงนะ”
“เห ก็ปะ...คือ เฟย์ขอโทษค่ะ พี่ป็อปคงไม่ชอบ”
“เปล่า ไม่มีอะไรหรอก อยากเรียกอะไรก็เรียกเถอะ”
ป็อปปี้ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เขานี่ท่าจะอาการหนักเข้าไปทุกที แค่ได้ยินว่าเฟย์เรียกป็อปเฉยๆ มันทำให้
เขารู้สึกเหมือนว่าเธอกลับมายืนข้างเขาอีกครั้ง
“ป็อป วันนี้ไปกินไอติมกันป่ะ ฉันได้ยินมาว่ามีร้านเปิดใหม่ตรงสาทรหล่ะ”
เฟย์ยื่นหน้าเข้ามาในห้องซ้อมก่อนจะออกปากชวนป็อปปี้ที่ดูเหมือนว่าเขาจะเคยชินกับการที่เธอมาชวน
ไปนู่นไปนี่ซะแล้ว
ป็อปปี้หันกลับมามองเขื่อน อย่างหว่งใยความรู้สึก เขารู้ดีว่าเขื่อนรักเฟย์ แต่เขาเองก็มีความสุขที่ได้อยู่กับเฟย์ที่
เป็นแบบนี้
“ไอ้เขื่อนไปด้วยกันมั้ยว่ะ”
“เมิงไปเถอะ กรูจะไปยิม”
เขื่อนตอบปัดๆ ก่อนจะเดินเข้ามาใก้ลป็อปปี้
“เมิงจะรักเฟย์กรูก็ยอม แต่อย่าใช้เฟย์เป็นตัวแทนฟาง เพราะกรูจะไม่มีวันยอมให้เมิงทำแบบนั้น”
เอ่ยกับป็อปปี้ด้วยสีหน้าจริงจัง ก่อนเดินผ่านเฟย์ไป
ป็อปปี้กับเฟย์พากันเข้ามาในร้านไอติมที่หญิงสาวถ่อไปลากเขามา สั่งเมนูแนะนำมาลองชิม
“ที่นี่แต่น่ารักเนอะ”
“อืม เฟย์วันอาทิตย์นี่เธอว่างรึเปล่า”
“หืม ก็ว่าง ทำไมนายจะชาวฉันไปไหน”
“ไปทะเลกันมั้ย”
“ทะเล ไม่เอาฉันกลัวดำ”
หญิงสาวเบ้ปากกับความคิดของเขา เธอก็ชอบนะ แต่เวลาโดนแดดทีไรเธอดำมืดทุกที
“น่าไปเหอะ นานๆฉันจะได้พัก”
“อืมก็ได้ เห็นว่านายไม่ค่อยได้พักหรอกนะ”
สุดท้ายเธอก็ยอมให้ป็อปปี้ลากมาเที่ยวชายทะเลจนได้ เขาเลือกหาดที่ไม่ค่อยมีคนเดิน เพราะไม่ต้องการให้ตัว
เองกลายเป็นจุดเด่นมากนัก ถึงยังไงเขาก็ยังเป็นศิลปินอยู่ คงจะน่าเบื่อไม่ใช่เล่นหากโดนแฟนคลับตามรุมทึ้งแม้
ในวันหยุดแบบนี้
“เฮ้อ ไม่ได้มาเดินเล่นแบบนี้นานแล้วเนอะ”
หญิงสาวสูดหายใจเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าปอด
“นั้นซิ”
“ตั้งแต่ตอน มอสามได้มั้ง ที่พวกนายพาฉันหนีแม่มาเที่ยว” รอยยิ้มแต่งแต้มริมฝีปากเมื่อคิดไปถึง
วันแรกที่เพื่อนชายสามคนพาเธอมาเดินเล่น
ต่างจากป็อปปี้ที่หยุดยืนตัวแข็งไปกับประโยคจากปากของหญิงสาว
“อ๊ะ อันนั้นพี่ฟางเคยเล่าให้ฟังนะ” เฟย์แก้ตัวเสียงอ่อย
“อ้อ” ป็อปปี้คลายจากอาการที่เป็นอยู่ ก่อนจะเดดินขึ้นมาเคียงข้างหญิงสาวตามเดิม
“เฟย์ฉันจะคิดว่าเธอเป็นฟางได้มั้ย”
หญิงสาวชะงักปลายเท้าก่อนหันกลับมมามองชายหนุ่มตาโต
“ขอแค่วันนี้ วันนี้เท่านั้น”
“นะ..นายหมายความว่าไง”
ความเศร้าที่มองเห็น
‘เมิงจะรักเฟย์กรูก็ยอม แต่อย่าใช้เฟย์เป็นตัวแทนฟาง เพราะกรูจะไม่มีวันยอมให้เมิงทำแบบนั้น’
~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬
เพื่อนกับแฟน เป็นใครก็เลือกไม่ได้ซินะ ถ้าเป็นเรื่องจริง คงเป้นอะไรที่โครตอึดอัด
เจอกันตอนหน้าค่ะ ^^
ป็อปปี้นิ่งฟังประโยคของหญิงสาวนิ่ง
“นายจะหยุดเดินทำไมกัน อยากกินป็อปคอนอีกหรือไง” หญิงสาวหันมาเหน็บคนที่ยังยืนนิ่งไม่ขยับ
“เราเรียกพี่ว่ายังไงนะ”
“เห ก็ปะ...คือ เฟย์ขอโทษค่ะ พี่ป็อปคงไม่ชอบ”
“เปล่า ไม่มีอะไรหรอก อยากเรียกอะไรก็เรียกเถอะ”
ป็อปปี้ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เขานี่ท่าจะอาการหนักเข้าไปทุกที แค่ได้ยินว่าเฟย์เรียกป็อปเฉยๆ มันทำให้
เขารู้สึกเหมือนว่าเธอกลับมายืนข้างเขาอีกครั้ง
“ป็อป วันนี้ไปกินไอติมกันป่ะ ฉันได้ยินมาว่ามีร้านเปิดใหม่ตรงสาทรหล่ะ”
เฟย์ยื่นหน้าเข้ามาในห้องซ้อมก่อนจะออกปากชวนป็อปปี้ที่ดูเหมือนว่าเขาจะเคยชินกับการที่เธอมาชวน
ไปนู่นไปนี่ซะแล้ว
ป็อปปี้หันกลับมามองเขื่อน อย่างหว่งใยความรู้สึก เขารู้ดีว่าเขื่อนรักเฟย์ แต่เขาเองก็มีความสุขที่ได้อยู่กับเฟย์ที่
เป็นแบบนี้
“ไอ้เขื่อนไปด้วยกันมั้ยว่ะ”
“เมิงไปเถอะ กรูจะไปยิม”
เขื่อนตอบปัดๆ ก่อนจะเดินเข้ามาใก้ลป็อปปี้
“เมิงจะรักเฟย์กรูก็ยอม แต่อย่าใช้เฟย์เป็นตัวแทนฟาง เพราะกรูจะไม่มีวันยอมให้เมิงทำแบบนั้น”
เอ่ยกับป็อปปี้ด้วยสีหน้าจริงจัง ก่อนเดินผ่านเฟย์ไป
ป็อปปี้กับเฟย์พากันเข้ามาในร้านไอติมที่หญิงสาวถ่อไปลากเขามา สั่งเมนูแนะนำมาลองชิม
“ที่นี่แต่น่ารักเนอะ”
“อืม เฟย์วันอาทิตย์นี่เธอว่างรึเปล่า”
“หืม ก็ว่าง ทำไมนายจะชาวฉันไปไหน”
“ไปทะเลกันมั้ย”
“ทะเล ไม่เอาฉันกลัวดำ”
หญิงสาวเบ้ปากกับความคิดของเขา เธอก็ชอบนะ แต่เวลาโดนแดดทีไรเธอดำมืดทุกที
“น่าไปเหอะ นานๆฉันจะได้พัก”
“อืมก็ได้ เห็นว่านายไม่ค่อยได้พักหรอกนะ”
สุดท้ายเธอก็ยอมให้ป็อปปี้ลากมาเที่ยวชายทะเลจนได้ เขาเลือกหาดที่ไม่ค่อยมีคนเดิน เพราะไม่ต้องการให้ตัว
เองกลายเป็นจุดเด่นมากนัก ถึงยังไงเขาก็ยังเป็นศิลปินอยู่ คงจะน่าเบื่อไม่ใช่เล่นหากโดนแฟนคลับตามรุมทึ้งแม้
ในวันหยุดแบบนี้
“เฮ้อ ไม่ได้มาเดินเล่นแบบนี้นานแล้วเนอะ”
หญิงสาวสูดหายใจเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าปอด
“นั้นซิ”
“ตั้งแต่ตอน มอสามได้มั้ง ที่พวกนายพาฉันหนีแม่มาเที่ยว” รอยยิ้มแต่งแต้มริมฝีปากเมื่อคิดไปถึง
วันแรกที่เพื่อนชายสามคนพาเธอมาเดินเล่น
ต่างจากป็อปปี้ที่หยุดยืนตัวแข็งไปกับประโยคจากปากของหญิงสาว
“อ๊ะ อันนั้นพี่ฟางเคยเล่าให้ฟังนะ” เฟย์แก้ตัวเสียงอ่อย
“อ้อ” ป็อปปี้คลายจากอาการที่เป็นอยู่ ก่อนจะเดดินขึ้นมาเคียงข้างหญิงสาวตามเดิม
“เฟย์ฉันจะคิดว่าเธอเป็นฟางได้มั้ย”
หญิงสาวชะงักปลายเท้าก่อนหันกลับมมามองชายหนุ่มตาโต
“ขอแค่วันนี้ วันนี้เท่านั้น”
“นะ..นายหมายความว่าไง”
ความเศร้าที่มองเห็น
‘เมิงจะรักเฟย์กรูก็ยอม แต่อย่าใช้เฟย์เป็นตัวแทนฟาง เพราะกรูจะไม่มีวันยอมให้เมิงทำแบบนั้น’
~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬
เพื่อนกับแฟน เป็นใครก็เลือกไม่ได้ซินะ ถ้าเป็นเรื่องจริง คงเป้นอะไรที่โครตอึดอัด
เจอกันตอนหน้าค่ะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
