รุ่นน้องสุดป่วนกับรุ่นพี่สุดร้าย ♥

8.4

เขียนโดย HBZTK

วันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 23.34 น.

  37 ตอน
  146 วิจารณ์
  68.38K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

36) { KOENFAYE :// รุ่นน้องสุดป่วนกับรุ่นพี่สุดร้าย }

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ


              ผมเดินคอตกลงมาจากห้องเฟย์เลยครับ เฟย์ไม่หายโกรธผม แต่ผมรู้สึกดีหรือว่าคุ้มอยู่อย่างคือผมได้

  
                จุจุ๊บกับเฟย์ >//<


             แน่อิจฉาผมล่ะซิ เดี๋ยวต่อไปพวกคุณได้อิจฉาผมกว่านี้แน่

 

          เมื่อเขื่อนเดินลงมาถึงข้างล้าง ก็เห็นว่างานที่เขาต้องทำกับบิ้วนั้นเสร็จแล้ว

 

ป๊อปปี้ : เขื่อนเป็นไง


โทโมะ : หน้าแบบนี้ เฟย์ยังงอนอยู่ชัวร์


แก้ว : โมะ


          แก้วตีห้ามไม่ให้โทโมะพูดตรอกย้ำเขื่อนเบาๆ


ป๊อปปี้ : ว่าไงเขื่อน


เขื่อน : งอนหนักกว่าเดิมอีกว่ะ


โทโมะ : นั่นไง


แก้ว : เขื่อนไปทำไรให้เฟย์โกรธรึป่าว


เขื่อน : ก....ก็มีเหตุเอ็กสิเดนนิดหน่อย


แก้ว : แน่ใจนะ


เขื่อน : อื้อ

 


18:30 น.


@ห้างสรรพสินค้า

 

ฟาง : เราจะกินร้านไหนดีอ่ะ

 

          ตอนนี้เป็นเวลาเย็นพลบค่ำ ถึงเวลาอาหารเย็น ทุกคนออกมายังห้างสรรพสินค้า เพื่อนนั่งทานข้าวและเดินเที่ยวเล่นนิดหน่อยและจะเดินกลับบ้าน

 

เฟย์ : ร้านนั้น เฟย์อยากกินอาหารญี่ปุ่น

          เฟย์ชี้ไปยังร้านอาหารญี่ปุ่น ที่อยู่เยื้องๆ ทางขวามือ

 

บิ้ว : บิ้วว่าร้านนั้นอร่อยนะค่ะ


          บิ้วชี้ไปยังร้านอาหารเกาหลีร้านหนึ่งที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับร้านอาหารญี่ปุ่น

 

เขื่อน : ร้านเปิดใหม่นิ


แก้ว : ไปลองกินกันมะ


เขื่อน : ป่ะดิ

 

                ทำไมไม่มีใครสนใจเฟย์เลยล่ะ

 

          ทุกคนเดินไปยังร้านอาหารเกาหลี แต่ยกเว้นเฟย์ที่เธอยังยื่นอยู่กับที่ไม่ก้าวเดินจามคน6คนไป

 

ฟาง : เฟย์มาเร็ว


          ผู้เป็นพี่สาวเห็นน้องไม่เดินตามมา จึงหันไปเรียกน้องสาวให้เดินมาด้วยกัน แล้วกลับหันไปเดินต่อ

 

เฟย์ : จะไปก็ไปกันเถอะ เฟย์ไม่ไป

 

          เฟย์พูดพร่ำเพ้อกับตัวเอง แล้วเดินไปยังร้านอาหารญี่ปุ่นที่เธออยากทาน

 

พนักงาน : กี่ที่ค่ะ


เฟย์ : ที่เดียวค่ะ


พนักงาน : งั้นเชิญทางนี้เลยค่ะ


          พนักงานสาวพาเหย์เดินมายังโต๊ะตรงเริ่มกระจกที่สามารถมองออกไปยังนอกร้านได้ แต่ร้านฝั่งตรงข้ามเป็นร้านอาหารเกาหลี ภายในร้านตรงเริ่มฝั่งตรงข้ามเป็นโต๊ะกลุ่มใหญ่ที่นั่งกันเป็นคู่ๆ

          เฟย์สั่งอาหารไปแล้วเธอก็นั่งมองโต๊ะฝั่งตรงข้ามที่อยู่อีกร้านหนึ่ง ที่ดูแล้วโต๊ะนั่นมีความสุขกันดี ผิดกับตัวเองที่นั่งเงียบเหงาอยู่ที่โต๊ะนี้คนเดียว

 

               นี่ไม่มีใครจะตามเรามาเลยหรอ

 

           เฟย์กินเสร็จเธอก็เดินออกไปจากร้าน และเดินไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีจุดหมาย

           เฟย์หยุดอยู่ที่ร้านเค้กร้านหนึ่งที่เธอเคยมากินกับเขื่อนสองคน


               ที่เคยนั่งเล่นนั่งหัวเราะกับเขื่อนสองคน


                ที่เขื่อนตามใจเธอทุกอย่าง

           ไม่ว่าเธอจะกินอะไร จะกินเยอะแค่ไหน แต่เขื่อนก็ไม่บ่นเธอ

 

                  ว่าแล้วกินเค้กดีกว่า

 

          เฟย์เดินเข้าไปในร้านเค้กนั่งลงในส่วนที่เป็นที่ลับตาคน และเป็นมุมเงียบๆ ที่เธอกับเขื่อนมักจะมานั่งด้วยกัน


พนักงาน : รับอะไรดีค่ะ


เฟย์ : เอา.... Cake white chokko orio ค่ะ

 

          เฟย์พลิกเมนูในมือไปมาก่อนจะสั่งเค้กไปกับพนักงานที่คุ้นเคย กำลังรอรับออร์เดอร์อย่างตั้งใจ ที่รอว่าเฟย์นั้นจะสั่งอะไร


พนักงาน : อ้าววันนี้มาคนเดียวเหรอค่ะ


เฟย์ : ค่ะ


          เฟย์ตอบแล้วยิ้มให้เห็นลักยิ้มของเธอ

 

          นั่งไม่นานเมนูที่เฟย์ก็วางไว้อยู่ที่หน้าเธอ เฟย์นั่งตักทานไปอย่างช้าๆ เหมือนคนไม่เร่งรีบอะไร

 

                ทำไมมันไม่อร่อยเหมือนตอนนั้นล่ะ

 

 

         เฟย์นั่งกินไปเลื่อยอย่างไปเร่งรีบอะไร เธอไม่รู้ว่านั่งในร้านนี้มากี่ชั่วโมงแล้ว ไม่รู้ว่าพนักงานจ้องเธอราวกับเป็นลูกค้า VIP ที่นั่งอยู่ในร้านเพียงคนเดียว

 

พนักงาน : เออ ขอโทษนะค่ะ ร้านเราจะปิดแล้วค่ะ

 

เฟย์ : อ้อ ค่ะ ขอโทษที่ทำให้ช้านะค่ะ


พนักงาน : ไม่เป็นไรค่ะ

         พนักงานพูดแล้วส่งยิ้มให้เฟย์

 

         หลังจากที่พนักงานเดินกลับไปเคลียร์ของ เฟย์ก็เดินไปยังเคาเตอร์ เพื่อจ่ายตัง

 

พนักงาน : 190 บาทค่ะ


               ห้ะ ! 190 แพงมาก แค่เค้กก้อนเดียวเนี่ยนะ แล้วเวลามากับเขื่อน เรากินตั้งเยอะ เขื่อนจะจ่ายไปเท่าไหร่เนี่ย


เฟย์ : 190 นะค่ะ นี่ค่ะ


          เฟย์ยื่นเงินไปให้พนักงานไป แล้วเธอก็เดินออกมาจากร้าน เฟย์หยุดที่หน้าร้าน มองซ้าย มองขวา ก็เห็นว่าไม่ค่อยมีคนเหมือนตอนที่มา เธอจึงยกข้อมือข้างที่สวมนาฬิกาขึ้นมาดู


เฟย์ : 3ทุ่มกว่าล่ะเหรอเนี่ย

 

เขื่อน : เมื่อไหร่จะกลับบ้าน


          เสียงเขื่อนที่มาถามเฟย์ที่ยื่นงงๆอยู่หน้าร้านเค้กที่ชอบมาทานประจำกับเขา
เฟย์หันไปก็พบว่าเขื่อนเดินมา และที่แขนของเขื่อนก็มีมือเรียวอีกมือเกาะอยู่


เฟย์ : ยุ่งอะไรล่ะ นายเป็นพ่อฉันรึไง ทีนายยังไม่กลับเลย ไปไหนกันมาล่ะ


เขื่อน : ดูหนังเพิ่งเสร็จ ป่ะกลับพร้อมกันเนาะ ที่รักก

 

               หึ ดูหนังกันสองต่อสองสินะ ทำไรกันบ้างล่ะ

 

เฟย์ : ก็กลับไปสิ ที่รักนายคงอยากกลับบ้านแล้วนั่นนะ


เขื่อน : เฟย์ของเขาก็มาสิ

 

          เขื่อนเดินออกจากวงแขนของบิ้วแล้วมาจับที่ข้อมือเฟย์

 

เฟย์ : ปล่อย ฉันไม่ใช่ที่รักนาย


เขื่อน : ตอนนี้ไม่ แต่ต่อไปก็ไม่แน่หรอก

 

เฟย์ : เดี๋ยวแฟนนายก็โกรธ


เขื่อน : เฟย์โกรธเก๊าเหรอ


เฟย์ : ไม่ใช่ฉัน แฟนนายอยู่นู้น


          เฟย์พูดแล้วหันหน้าไปทางที่บิ้วยื่นอยู่


เขื่อน : นั่นมันเพื่อนตั้งหากเล่า


บิ้ว : เขื่อน บิ้วอยากกลับบ้านแล้วอ่า

 

          บิ้วพูดแทรกขึ้นระหว่างเฟย์กับเขื่อน

 

เขื่อน : อ่ากลับก็กลับป่ะ เฟย์ป่ะ


          เขื่อนพูดตอบบิ้วก่อนที่จะหันมาพูดกับเฟย์


เฟย์ : ฉันกลับเองได้ ปล่อย


          เฟย์พูดแล้วสะบัดข้อมือออกจากเขื่อน แต่ก็ไม่หลุดสักที


บิ้ว : เฟย์เขาคงอยากไปเดินดูของต่อหรือนัดใครไว้ป่าว ถึงไม่อยากกลับพร้อมเรา


เฟย์ : ใช่ นายบ่อยฉันได้แล้ว


เขื่อน : ที่แท้ก็นัดใครไว้ ใช่สิ๊ เฟย์ไม่รักเขื่อนแล้วนิ


                    คำนั้นฉันควรเป็นคนพูดมั้ยห้ะ !!!

 

         จากนั้นบิ้วก็เข้ามาดึงแขนเขื่อนแล้วพาเขื่อนออกจากตรงนั้น แล้วทิ้งเฟย์ไว้ตรงนั้นคนเดียว

 

         เฟย์เดินออกมาจากห้างแล้วเดินกลับบ้านไปเลื่อยๆ โดยที่ไม่รู้ว่าเวลานั้นตอนนี้จะกี่ทุ่มแล้ว
เฟย์เดินคิดอะไรไปเลื่อยเปื่อย แวะนั่งเล่นที่สวนสาธารณะหน้าหมู่บ้านบ้าง

 

                ก็คนมันยังไม่อยากกลับนี่น่า


                ดูสิตอนนี้ยังไม่มีใครโทรตามเลย


                เขื่อนคงเบื่อเราแล้วแหละ กินก็เยอะ แล้วยังให้เขื่อนจ่ายอีก เอาใจก็ยาก เขื่อนคงเบื่อเฟย์แน่ๆเลย

                เราทำอะไรเอาแต่ใจเยอะ วีนเขื่อนบ่อย ถ้าเขื่อนเบื่อแล้วอยากจะไปจากเรา เราก็จะไม่ว่าหรือไม่รั้งเขื่อนเลย

 

                                     เตรียมใจไว้เลยเฟย์ เล่นตัวดีนัก

                                              สมน้ำหน้า

 


 

 นุ้งเฟย์ขี้น้อยใจจังเลยย

 แต่ก็แอบสงสารเฟย์เบาๆ -0-

 ไม่เป็นไรนะเฟย์อีกสักพักคงจะมีอะไรดีขึ้น

 แต่พี่เขื่อนนี่เรียกเฟย์ที่รักอย่างนู้นอย่างนี้ แต่ทำไมไม่สนใจเฟย์ให้มากกว่านี้เล่า !!

 


 

 ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน

 ขอบคุณที่เข้ามาคอมเม้นและให้กำลังใจเราน้าา

 สัญญาว่าจะมาอัพให้จบ

 แต่ทุกอย่างทิ้งเราไปไหนนะ TOT

 อย่าทิ้งอีก2เรื่องของเราด้วย ( รักเธนนะยัยน้องตัวแสบ , มันจะจบลงเช่นไร )

 มีอะไรติชมกันได้เนาะ เราจะได้นำไปแก้ไขในตอนต่อๆไป

 ขอบคุณค่ะ ❤️❤️❤️

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา