Gossip นี่มันอะไรฉันเป็นข่าวกับนายอีกแล้ว

8.1

เขียนโดย nooอมยิ้ม

วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2553 เวลา 14.59 น.

  18 session
  95 วิจารณ์
  91.24K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

17)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 


 
 ~7.00(7โมงเช้า)~
 
ฟาง:อ่าว...โทโมะ
 
โทโมะ:เออ...นี่เป็นงัยบ้าง
 
ฟาง:เดี๋ยวเย็นนี้ฉันได้กลับบ้านแล้ว
 
โทโมะ;เดี๋ยวฉันโทรบอกอัยป๊อปให้น่ะว่าวันนี้มารับฟางด้วย
 
ฟาง:ป๊อปเขารู้แล้ว แต่นายต้องปัยส่งฉันที่บ้านด้วย
 
โทโมะ:แล้วทัมมัยต้องเป็นฉันอ่ะ
 
ฟาง:ลืมปัยแล้วหรอว่านายต้องเล่นเป็นแฟนฉันอ่ะ
 
โทโมะ:อือ
 
~16.00(4โมงเย็น)~
 
ป๊อปปี้:เดี๋ยวเราไปส่งที่บ้านน่ะ
 
ฟาง:ไม่จำเป็น  เดี๋ยวเรากลับพร้อมโทโมะ
 
ป๊อปปี้:ทัมมัยอ่ะฟาง
 
ฟาง:ไม่มีเหตุผล
 
ป๊อปปี้:เพราะแกคนเดี่ยวไอโมะ
 
(แล้วป๊อปปี้ง้างมือจะต่อยโทโมะ)
 
ฟาง:ป๊อป หยุดเดี๋ยวนี้น่ะ!!!
 
ป๊อปปี้:ใช่สิ คุณก้อเข้าข้างแต่มัน
 
ฟาง:ใช่ แล้วงัย
 
แก้ว:แล้วงัยอ่ะหรอ ฉันไม่คิดเลยน่ะว่าเทอเป็นคนแบบนี้
 
ฟาง:มันไม่ใช่น่ะแก้ว
 
แก้ว:ไม่ใช้แล้วยังงัย นายด้วยโทโมะ ฉันเกลียดนาย
 
(แล้วแก้วก้อวิ่งออกจากห้องพักฟื้น ไปพร้อมกับโทโมะ)
 
โทโมะ:ฟังฉันก่อนสิ
 
แก้ว:งั้นนายก้อเล่ามาสิว่าเกิดอะรัยขึ้น
 
โทโมะ:ฉันกับฟางไม่มีรัยกันน่ะ
 
แก้ว:หรอไม่มีรัยกันยังส่งยิ้มหวานกันเลย ถ้ามีอะรัยกันคง...
 
โทโมะ:แต่ฉันกับฟางไม่มีรัยกันจิงๆๆ
 
แก้ว:นายก้อบอกฉันมาสิว่าที่นายส่งยิ้มหวานให้กันอ่ะคืออะรัย
 
โทโมะ: หึงเหรอ
แก้ว:ไม่เล่น
โทโมะ:ก้อคือ...
 
[โทโมะก้อย้อนคิดที่ฟางพูดไว้ ห้ามบอกใคร
 
โทโมะ:แก้วรู้ไว้ล่ะกันว่าฉันกับฟางไม่ได้เป็นอย่างที่คิด
 
แก้ว:แค่นี้นายยังปิดบังเลย
 
(แล้วแก้วก้อวิ่งออกไปจากโรงพยาบาล)
 
~วันจันทร์~
 
ณ มหาลัย kamikaze
 
ป๊อปปี้:ฟาง!!!(ป๊อปปี้พูดอย่างตกใจ)
 
(เพราะป๊อปปี้เห็นฟางกำลังกอดโทโมะและแก้วกับพิมก้อเดินมาพอดีพร้อมกับเห็นภาพนี้เช่นเดียวกัน)
 
แก้ว:ทัมมัยเทอทัมกับฉันแบบนี้(พูดเบาๆๆ)
 
พิม:ก้อดีฆ่ากันเองฉันจะได้ไม่ต้องออกแรงมาก(พูดในใจ)
 
(มือนึงของป๊อปปี้ที่ถือดอกไม้อยุ่ดอกไม้นั้นก้อค่อยๆร่วงหลงกับพื้น)
 
ฟลุบ!!!
 
ฟาง/โทโมะ//ป๊อป/แก้ว
 
ฟาง:มันถึงเวลาที่พูดความจิงแล้วแหละ
 
ฟาง:โทโมะนายบอกความจิงให้แก้วฟังเถอะ
 
(แล้วโทโมะกับฟางก้อวิ่งตามแก้วแต่ทันใดนั้น มีคนคว้ามือฟางไว้)
 
ฟาง:ป๊อปปี้
 
ป๊อปปี้:เทอต้องมากลับฉัน
 
(แล้วป๊อปปี้ก้อลากฟางลงข้างล่าง)
 
ฟาง:นายปล่อยฉันน่ะ
 
ป๊อปปี้:ฉันปล่อยเทอแน่ แต่เทอต้องปัยกับฉัน
 
ฟาง:ไม่
 
ป๊อปปี้:ไม่ไปใช่ไหม
 
(แล้วป๊อปปี้ก้ออุ้มฟางขึ้นรถ แล้วก้อขับรถออกไปโรงเรียน)
 
ทางด้านโทโมะกับแก้ว
 
โทโมะ:แก้วฟังผมก่อน
 
แก้ว:มีขอแก้ตัวรัยอีกละ
 
โทโมะ:คือว่า...ที่เราต้องทัมแบบนั้นก้อเพราะว่าฟางให้เราเป็นแฟน(กำมะลอ)เพื่อจะดูใจป๊อปน่ะ
 
แก้ว:จิงหรอ
 
โทโมะ:อืม...แต่ตอนนั้นฟางบอกว่าห้ามบอกครัย
 
แก้ว:แล้วนายบอกฉันทัมมัย
 
โทโมะ:แล้วเทอเชื่อป่ะละ
 
แก้ว:แล้วฟางรู้ไหม
 
โทโมะ:ก้อฟางเป็นคนให้ฉันบอก
 
แก้ว:ฉันขอโทดล่ะกัน
 
โทโมะ:ไม่ยกโทดให้ ถ้าต้องยกโทดให้ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน
 
แก้ว:ให้ฉันทัมอะรัย
 
โทโมะ;ก้อ...ให้ฉันจูบเทอทุกวันงัย
 
แก้ว:บ้า
 
(แล้วแก้วกับโทโมะก้อวิ่งไล่ตีกัน)
 
~ทางด้านป๊อปปี้กับฟาง~
 
ฟาง:นี่นายพาฉันไปที่ไหน
 
ป๊อปปี้:เดี๋ยวก้อรู้
 
(ณ ห้องของป๊อปปี้)
 
ฟาง:นี่นายจะทัมอะรัยอ่ะ
 
(ป๊อปปี้ก้อเวี่ยงฟางลงไปตรงเตียง)
 
ฟาง:อย่าทัมอะรัยฉันเลยน่ะ
 
(ป๊อปปี้ก้อค่อยๆเอาหน้าใกล้ฟางประมาณ5ซม.3ซม.แล้วก้อริมฝีปากของฟางกับป๊อปปี้ประกบกัน ฟางพยายามขัดขืนแต่ก้อไม่สำเร็จ)
 
ฟาง:ปล่อยฉันเถอะน่ะ
 
ป๊อปปี้:ฉันไม่มีวันปล่อยคุณหรอก
 
ฟาง:คุณมันเลว คุณมันชั่ว
 
ป๊อปปี้:คุณจะด่ายังงัย ผมไม่มีวันปล่อยคุณหรอก  ถ้าไม่บอกความจริง
ฟาง:เรื่องมันเป็นแบบนี้ บลาๆๆๆๆ
 
 
ฟาง:ฉันจะยกโทดให้นาย มันจ่ะเป็นครั้งสุดท้ายน่ะป๊อป(ฟางพูดพร้อมน้ำตาไหล)
 
~30 นาทีผ่านไป~
 
ป๊อปปี้:ฟาง เดี๋ยวเรากลับเข้าปัยที่หมาลัยกันน่ะ
 
ฟาง:อือ
 
ป๊อปปี้:ฉันถามอะรัยหน่อยได้ไหม
 
ฟาง:ถามรัยอ่ะ
 
ป๊อปปี้:เป็นแฟนกันนะ
ฟาง:ไม่รู้
ป๊อปปี้:ไม่รู้แสดงว่าว่าเป็น
ฟาง:อีตาบ้า
ป๊อปปี้:ไม่รู้ยังงันก้อต้องมัดจำไว้ก่อน ฟอด~
 
ฟาง: แร้วพิมล่ะ เป็นรัยกับนาย
 
ป๊อปปี้:เป็นแฟนเก่าผมน่ะ เขาเป็นคนบอกเลิกผม แต่เขากลับมาหาผมทัมมัยอีกก้อไม่รู้
 
ฟาง:หรอ
 
ป๊อปปี้:แล้วหายสงสัยยัง
 
ฟางซหายแล้ว
 
~ทางด้านหมาลัย~
 
เฟย์:นี่มันก้อเที่ยงแล้ว พี่ฟางไปไหนน่ะ
 
เขื่อน:จะห่วงทำไม
เฟย์:พี่สาวฉันทั้งคนไม่ห่วงได้งัย
เขื่อน:เหรอนึกว่าน้อง
เฟย์:น่าฉันแก่ขนาดนั้นเลยเหรอ
แล้วเฟย์ก็หยิบกระจกในกระเป๋าใบเท่าบ้านออกมา(เวอร์แล้วๆ)
เฟย์:ฉันเด็กกว่าพี่ฟางนะย่ะ
เขื่อน:เค้าแกล้งตัวเองนิดเดียวอย่างนี้ต้อง หอม ให้น้อยใจ
เฟย์:ไม่ต้องมาตัวเอง เลย เรามีอะไรกัน
เขื่อน:แล้วอยากมีป่ะหล่ะ
เฟย์:อีบ้า
 แล้วฉันจะตบหัวนายนั้นแต่ตบไม่ถึงเกิดมาเตี๊ย ไม่ใช่ นายนั้นเกิดมาสูงทำไม
แล้วเขื่อนรวบตัวเฟย์แล้วกระซิบข้างอยู่ว่าเป็นแฟนกันนะ
เฟย์:กลับบ้าน เด๋ว BBมาบอก
เขื่อน:ตอนนี้เลยนะ นะ นะ นะ
เฟย์: เออ  อืมตกลง 0///0
แล้วเขื่อนก็อุ้มเฟย์
เฟย์:ปล่อย
เขื่อน:ปล่อยทำไม แฟนผมน่ารักอ่ะ 
 
 
 
อ่านแล้ว

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา