only you gril รู้ไว้ซะ!ว่าเธอคือที่รักของฉัน

+++tomo talk+++

ผมรู้ว่าผมผิดที่ผมทำเธอเสียใจ แต่ถ้าใครเป็นผมก็ต้องเลือกครอบครัวไว้ก่อน ที่ผมต้องมาเป็นแฟนกับเบล์ลเพราะกิจการของครอบครัวผมกำลังจะล้มละลาย ถ้าผมยอมเป็นแฟนกับเบล์ลพ่อของเบล์ลเข้าก็จะเข้ามาช่วยครอบครัวผม ที่ผมต้องทำแบบนี้ ทำเป็นไม่แคร์เธอ แต่เธอจะรู้บ้างไหมว่าผมต้องอดกลั่นเพื่อที่จะไม่ไปหาไม่ไปยุ่งกับเธอ ผมมันเลวมากใช่ไหม

"โทโมะ!วันนี้เราไปเที่ยวกันไหม^^"

"วันนี้โทโมะไม่ว่างนะ^^"ผมพูดกับเบล์ลแฟนสาวของผม

"เฮ้อ~น่าเสียดายจัง แต่ไม่เป็นไรไว้คราวหน้าก็ได้งั้นเบล์ลไปเที่ยวกับเพื่อนก็ได้^^"

   จุ๊บ~

"ครับแล้วเจอกันที่รัก"

~ did you know that i love you.but i do not like it~

เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้นซึ่งดูเหมื่อนเป็นเบอร์บ้าน

"ฮโหลสวัสดีครับ"

"(ฮโหลนี่ใช่โทโมะหรือเปล่า)"เสียงหวานๆของผู้หญิงพูดกับผม..ว่าแต่ใครกันนะ

"ครับ...แล้วนี่ใครครับ"

"(นี่พี่เกลเองนะที่เป็นพี่สาวของแก้ว)"

"อ๋อ..ครับว่าแต่พี่เกลมีอะไรหรือเปล่าครับ"

"(พี่ขอคุยกับแก้วหน่อยสิ)"

"ได้ครับ..รอสักครู่นะครับ"

"(จ๊ะ...)"

"ป้าใบบัวครับแก้วอยู่หรือเปล่าครับ"ผมถามป้าใบบัว

"คุณแก้วออกไปข้างนอกตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ"

"อ๋อเหรอครับ...พี่เกลครับแก้วออกไปข้างนอกตั้งแต่เช้าแล้วนะครับ"ประโยคแรกผมพูดกับป้าใบบัวแต่ประโยคหลังผมพูดกับพี่เกล

"(งั้นไม่เป้นไรจ๊ะ..เท่านี้นะจ๊ะ)"

"ครับๆ...แก้วไปไหนนะ"

.

.

.

.

+++siam university+++

วันนี้เป็นวันอาทิตย์ซึ่งไม่ไช่วันเรียนแต่ฉันไม่รู้จะไปไหนนิ ก็เลยมามหา'ลัยนี้แหละ เพื่อหลบหน้าโทโมะกับ..เบล์ล

"แก้ว!"

"อ้าวพิชชี่เองเหรอ..นายมาทำไมที่นี้อ่ะ"ฉันถามไอ้พิชชี่ที่เดินมานั่งข้างฉัน

"ก็ตามใครบางคนมาที่แหละเพราะกลัวว่าจะฆ่าตัวตาย"

"ไอ้บ้า!ฉันไม่ได้จะฆ่าตัวตายสักหน่อย"

"ใครบอกว่าฉันหมายถึงเธอ"

"ฮึ่ย!!ไอ้..ไอ้..ด่าไม่ออกโว้ย!"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า...เวลาแกโมโหก็น่ารักดีเนอะ"

"แน่นอนอยู่แล้ว"

"น่าลักไปฆ่าหมกส้วมนะฮ่าฮ่าฮ่า"

"ไอ้พิชชี่ ไอ้เพื่อนบ้า!!"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า"ไอ้บ้า ขนาดถูกฉันด่าก็ยังมีอารมณ์มาหัวเราะได้อีก...

"พิชชี่.."ฉันเรียกมัน

"หืม...มีอะไร"

"ขอบคุณนะ..ที่อยู่ข้างฉันตลอดมา..และไม่เคยทิ้งฉันไปไหน"

"ไม่เป็นไรหรอก..ก็เราเป็น'เพื่อน'กันนี้"

"ฮึก...ขอบคุณจริงๆ"ฉันพูดแล้วกอดมัน

"โอ๋ๆอย่างร้องสิ...เดี๋ยวไม่สวยน๊า~"ฉันอยากให้เขาเป็นเหมื่อนพิชชี่บ้างจัง..ทั้งที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้

"พิชชี่...ความรักมันจะสวยเหมื่อนเทพนิยายหรือเปล่า?"

"เหมื่อนสิ..ถ้าคู่รักที่ค่อยเติมเต็มความรักให้กันมันก็จะสวยเหมื่อนในเทพนิยายไงล่ะ^^"

"ฉันควรจะถ่อยออกมาจากเขาสองคนใช่ไหม?"

"ถามใจแกก่อนสิ...แล้วค่อยมาถามฉัน"

"......"

"ถ้าแกยังรักเขาอยู่แก็รักเขาต่อไปสิ..เคยได้ยินคำนี้ไหม..'เพียงแค่เราได้รักเขามันก็พอแล้ว'เราไม่จำเป้นต้องให้เขารักเราก็ได้"

"...ฉันคงหมดหวังแล้วใช่มั้ย?"

"ไม่!แกแค่ไม่สมหวังไม่ได้หมดหวังสักหน่อย"

"......"

"ไม่สมหวังคือรักใครแล้วเขาไม่รักตอบ..แต่หมดหวังคือไม่มีสิทธิ์ที่จะรักเขาต่อไป"

"......"

"บางครังที่เขาทำแบบนี้เขาอาจจะมีเหตุผลอะไรก็ได้..."

"......"

"ถึงโทโมะจะเป็นเพลย์บอยแต่แกก็รู้นี้ว่าถ้าโทโมะพูดว่า'รัก'ใครแล้วโทโมะจะพูดจริง...ตอนที่โทโมะพูดว่ารัก..แกเคยสังเกตุหรือเปล่าว่าแววตาของเขาเป็นแบบไหน..."นั้นสิ!ตอนที่เขาพูดกับเบล์ลว่ารักฉันแววตาของเขาดูจริงจังมาก..ทำไมฉันถึงไม่ลืมเรื่องนี้ไปได้นะ

"......"

"แล้วตลอดระยะเวลาที่แกอยู่กับเขาแกเคยสังเกตุบ้างไหมว่าเขาพยายามพิสูจน์ตัวเองว่ารักแกหรือเปล่า?"

"......"

"แล้วเวลาที่แกกำลังมีเรื่องเขาค่อยช่วยเหลือแกหรือเปล่า?"

"ฉันไม่รู้สิ...ฉันไม่เคยสังเกตุอะไรในตัวเขาเลย"

"เฮ้อ~แกนี่นะ..แล้วแกจำวันนั้นได้หรือเปล่าตอนที่แกบอกว่าไม่ได้เป็นห่วงโทโมะตอนนั้นแววตาโทโมะดูเศร้ามากนะ"

"......แล้วทำไมเขาถึงต้องคบกับเบล์ลดด้วยล่ะ"

"แล้วแกเคยถามเขาหรือเปล่าว่าทำไมเขาถึงคบกับเบล์ล"

"...ไม่"

"ก็แกจะถามเขาได้ไงก็สองสามวันมานี้แกเอาแต่หลบหน้าโทโมะ"

"ขอบคุณนะที่ทำให้ฉันคิดได้.."

"ไม่เป็นไร^^"

...................................................................................................................................

วู้ๆๆๆๆๆตอนนี้ดูเหมื่อพิชชี่ของเราเป็นกามเทพยังไงไม่รู้

แต่ว่าแก้วจะเคลีร์ยปัญหาเรื่องเบล์ลกับโทโมะสำเร็จหรือเปล่า

"มันไม่ง่ายยังที่คิดหรอก">>>เบล์ล

เอาแล้วไง ถ้ายังมีเบล์ลเข้ามาขัดขว้างแบบนี้โทโมะกับแก้วจะได้รักกันไหมเนีย