I love it I love tea.รักน่ะค่ะพี่ชายที่รัก

หญิงสาวตัวเล็กเดินมาจากห้องของโทโมะแล้วเดินเข้ามาในห้องของพี่ชายแท้ๆของโทโมะนั่นก็คือเขื่อน
 
"พี่เขื่อนค๊ะ!"เด็กสาวตัวเล็กเอื้อนเอ่ยเรียกเสียงพี่ชายตัวโต
 
"ว่าไงจ๊ะน้องแก้ว"เขื่อนเดินมาอุ้มแก้วแล้วเอาจมูกไปสัมผัสกับแก้มนุ่มๆทำเอาแก้วจั๊กจี้
 
"55+ พี่เขื่อนเค้าจั๊กจี้น่ะ"แก้วหัวเราะอย่างบ้าคลั่งมือนุ่มนิ่มจับจมูกคนตัวโตเอาไว้
 
"ปล่อยจมูกพี่น่ะแก้ว"เขื่อนเอ่ยช้าๆ
 
"ก็พี่เขื่อนแกล้งเค้านิ"คนตัวเอ่ยอย่างดื้อดึง
 
"ถ้าไม่ปล่อย ไม่พาไปกินหนมน่ะ"แก้วได้ยินปุ๊ปปล่อยปั๊ป เขื่อนหัวเราะเบาๆแล้วอุ้มเข้าตัวเล็กๆไปด้านล่างแต่ก็เจอกับโทโมะซะก่อน โทโมะยิ้มให้เขื่อนแล้วมองเจ้าตัวเล็กที่ไม่สนเค้าเลย
 
"พี่จะแก้วไปหรอครับ"
 
"พี่จะพาไปกินขนมน่ะ"เขื่อนเอ่ยยิ้มๆ
 
"มาเดี๋ยวผมอุ้มเอง"โทโมะเดินมาใกล้เขื่อนกับแก้ว ทำท่าจะอุ้มเจ้าตัวเล็ก
 
"ไม่แก้วจะไปกับพี่เขื่อน"แก้วปฎิเสธเสียงแข็งกอดคอพี่ชายอย่างเขื่อนแน่น
 
"อะไรกัน! พี่เห็นเราติดแต่โทโมะไหงวันนี้ติดพี่ซะแล้ว"เขื่อนเลิกคิ้วถามเจ้าตัวเล็ก
 
"ก็พี่โทโมะไม่รักเค้า พี่โทโมะไม่พาเค้าไปกินหนมอ่ะ"แก้วเบ้ปากแล้วกอดเขื่อนแน่นไม่ยอมปล่อย
 
"55+"เขื่อนหัวเราะท้องขดท้องแข็งส่วนโทโมะน่าบึ้งบอกบุญไม่รับ
 
"เอาเถอะงอลพี่ก็งอลไปเถอะไม่ง้อหรอก"โทโมะพูดอย่างไม่สนแล้วเดินเข้าห้องไป
 
"ป่ะไปกินหนมกัน"เขื่อนเอ่ยแล้วเดินลงบันไดพร้อมกับแก้ว
 
----------------------------------------------------------------------------------------------------
 
โทโมะเดินเข้าห้องมาพร้้อมมองกล่องต่างๆมากมายที่เกลื่อนเต็มห้อง เขาต้องไปญี่ปุ่นแล้วสิน่ะเฮ้อ..
 
โทโมะถอนหายใจหน่ายๆเดินช้าๆมาที่เตียง ถ้าเขาไปสงสัยจะไม่ได้เจอเจ้าตัวเล็กแล้วแน่เลย
 
"โทโมะ!"เสียงทุ้มๆของเขื่อนเอ่ยออกมาจากด้านนอก
 
"ครับ มีอะไรรึเปล่า"โทโมะเอ่ยตอบกลับไป
 
"คุณแม่จะไปสนามบินแล้ว เก็บของอะไรเสร็จยัง"
 
"เสร็จแล้วครับ"โทโมะเปิดประตู
 
"มาเดี๋ยวพี่ช่วย"เขื่อนเดินเข้ามาในห้องแล้วหยิบสัมภาระมาอยู่ในมือ
 
"แล้วแก้วละครับ"
 
"คุณอาพึ่งมารับกลับไปน่ะ"เขื่อนเอ่ยแล้วเดินออกไปจากห้องโทโมะก็เดินไปหยิบกระเป๋าแล้วไปเดินตามเขื่อนไป
 
เขื่อนวางกระเป๋าไว้ที่ท้ายรถตามมาด้วยโทโมะ
 
"ขอให้โชคดีน่ะโว้ยย"เขื่อนแตะมาที่บ่าโทโมะ
 
"ครับๆ"โทโมะตอบแล้วเข้าไปนั่งไปเบาะหลัง รถก็ค่อยๆเคลื่อนตัวไปช้าๆ มุ่งหน้าไปสนามบินเพื่อไปญี่ปุ่น
 
7ปีเท่านั่นจำไว้โทโมะ... 
 
-----------------------------------10 ปีผ่านไป(มันเร็วไปมั้ยอ่ะ)-----------------------------------
 
"พี่เขื่อนอันนี้มันอะไร บอกเค้าหน่อยดิ"หญิงสาวตัวสูงนามว่าแก้วเอ่ยถามพี่ชายไม่แท้ของเธอ
 
"อันนี้เข้าเรียก....น่ะ"
 
"อ๋อๆ เค้ารู้แล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ"
 
"นี่แก้ว จำพี่โทโมะได้มั้ย"อยู่เขื่อนก็เอ่ยมา
 
"โทโมะไหน? "แก้วถามด้วยความสงสัยเธอมักจะขี้ลืมอยู่บ่อย
 
"ก็พี่โทโมะไง พี่ชายที่ตอนเด็กเรามักจะติดกับพี่เขาไง"แก้วนึกๆ
 
"อ๋อ พี่โทโมะหรอค่ะ"แก้วยิ้มๆ
 
"จ๊ะคนนั่นแหละ พี่เขาจะกลับมาแล้วน่ะ"
 
-------------------------------------------+--------------------------------------------------
 
สัวสดีค่ะชื่อมีนน่ะค่ะ^.^