I love it I love tea.รักน่ะค่ะพี่ชายที่รัก
loveJ
1) I love it I love tea.รักน่ะค่ะพี่ชายที่รัก(๑)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหญิงสาวตัวเล็กเดินมาจากห้องของโทโมะแล้วเดินเข้ามาในห้องของพี่ชายแท้ๆของโทโมะนั่นก็คือเขื่อน
"พี่เขื่อนค๊ะ!"เด็กสาวตัวเล็กเอื้อนเอ่ยเรียกเสียงพี่ชายตัวโต
"ว่าไงจ๊ะน้องแก้ว"เขื่อนเดินมาอุ้มแก้วแล้วเอาจมูกไปสัมผัสกับแก้มนุ่มๆทำเอาแก้วจั๊กจี้
"55+ พี่เขื่อนเค้าจั๊กจี้น่ะ"แก้วหัวเราะอย่างบ้าคลั่งมือนุ่มนิ่มจับจมูกคนตัวโตเอาไว้
"ปล่อยจมูกพี่น่ะแก้ว"เขื่อนเอ่ยช้าๆ
"ก็พี่เขื่อนแกล้งเค้านิ"คนตัวเอ่ยอย่างดื้อดึง
"ถ้าไม่ปล่อย ไม่พาไปกินหนมน่ะ"แก้วได้ยินปุ๊ปปล่อยปั๊ป เขื่อนหัวเราะเบาๆแล้วอุ้มเข้าตัวเล็กๆไปด้านล่างแต่ก็เจอกับโทโมะซะก่อน โทโมะยิ้มให้เขื่อนแล้วมองเจ้าตัวเล็กที่ไม่สนเค้าเลย
"พี่จะแก้วไปหรอครับ"
"พี่จะพาไปกินขนมน่ะ"เขื่อนเอ่ยยิ้มๆ
"มาเดี๋ยวผมอุ้มเอง"โทโมะเดินมาใกล้เขื่อนกับแก้ว ทำท่าจะอุ้มเจ้าตัวเล็ก
"ไม่แก้วจะไปกับพี่เขื่อน"แก้วปฎิเสธเสียงแข็งกอดคอพี่ชายอย่างเขื่อนแน่น
"อะไรกัน! พี่เห็นเราติดแต่โทโมะไหงวันนี้ติดพี่ซะแล้ว"เขื่อนเลิกคิ้วถามเจ้าตัวเล็ก
"ก็พี่โทโมะไม่รักเค้า พี่โทโมะไม่พาเค้าไปกินหนมอ่ะ"แก้วเบ้ปากแล้วกอดเขื่อนแน่นไม่ยอมปล่อย
"55+"เขื่อนหัวเราะท้องขดท้องแข็งส่วนโทโมะน่าบึ้งบอกบุญไม่รับ
"เอาเถอะงอลพี่ก็งอลไปเถอะไม่ง้อหรอก"โทโมะพูดอย่างไม่สนแล้วเดินเข้าห้องไป
"ป่ะไปกินหนมกัน"เขื่อนเอ่ยแล้วเดินลงบันไดพร้อมกับแก้ว
----------------------------------------------------------------------------------------------------
โทโมะเดินเข้าห้องมาพร้้อมมองกล่องต่างๆมากมายที่เกลื่อนเต็มห้อง เขาต้องไปญี่ปุ่นแล้วสิน่ะเฮ้อ..
โทโมะถอนหายใจหน่ายๆเดินช้าๆมาที่เตียง ถ้าเขาไปสงสัยจะไม่ได้เจอเจ้าตัวเล็กแล้วแน่เลย
"โทโมะ!"เสียงทุ้มๆของเขื่อนเอ่ยออกมาจากด้านนอก
"ครับ มีอะไรรึเปล่า"โทโมะเอ่ยตอบกลับไป
"คุณแม่จะไปสนามบินแล้ว เก็บของอะไรเสร็จยัง"
"เสร็จแล้วครับ"โทโมะเปิดประตู
"มาเดี๋ยวพี่ช่วย"เขื่อนเดินเข้ามาในห้องแล้วหยิบสัมภาระมาอยู่ในมือ
"แล้วแก้วละครับ"
"คุณอาพึ่งมารับกลับไปน่ะ"เขื่อนเอ่ยแล้วเดินออกไปจากห้องโทโมะก็เดินไปหยิบกระเป๋าแล้วไปเดินตามเขื่อนไป
เขื่อนวางกระเป๋าไว้ที่ท้ายรถตามมาด้วยโทโมะ
"ขอให้โชคดีน่ะโว้ยย"เขื่อนแตะมาที่บ่าโทโมะ
"ครับๆ"โทโมะตอบแล้วเข้าไปนั่งไปเบาะหลัง รถก็ค่อยๆเคลื่อนตัวไปช้าๆ มุ่งหน้าไปสนามบินเพื่อไปญี่ปุ่น
7ปีเท่านั่นจำไว้โทโมะ...
-----------------------------------10 ปีผ่านไป(มันเร็วไปมั้ยอ่ะ)-----------------------------------
"พี่เขื่อนอันนี้มันอะไร บอกเค้าหน่อยดิ"หญิงสาวตัวสูงนามว่าแก้วเอ่ยถามพี่ชายไม่แท้ของเธอ
"อันนี้เข้าเรียก....น่ะ"
"อ๋อๆ เค้ารู้แล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ"
"นี่แก้ว จำพี่โทโมะได้มั้ย"อยู่เขื่อนก็เอ่ยมา
"โทโมะไหน? "แก้วถามด้วยความสงสัยเธอมักจะขี้ลืมอยู่บ่อย
"ก็พี่โทโมะไง พี่ชายที่ตอนเด็กเรามักจะติดกับพี่เขาไง"แก้วนึกๆ
"อ๋อ พี่โทโมะหรอค่ะ"แก้วยิ้มๆ
"จ๊ะคนนั่นแหละ พี่เขาจะกลับมาแล้วน่ะ"
-------------------------------------------+--------------------------------------------------
สัวสดีค่ะชื่อมีนน่ะค่ะ^.^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
