all the pain of ytd....ความเจ็บจากวันนั้น

แม่โทโมะ : พี่เค้าไปไหนลูก
 
แก้ว : ไปทำธุระค่ะแม่
 
ฟาง : ไม่ค่อยอยากจะเชื่อพี่โทโมะเท่าไหร่เลย
 
แก้ว : เอ่อ ฟาง เค้าไปธุระจริงๆ
 
แม่โทโมะ : งั้นไปอาบน้ำทานข้าวเย็นได้แล้วลูก
 
แก้ว : แก้ว ทานมากับพี่เค้าแล้วค่ะ
 
ฟาง : ไหนบอกว่าเกลียดกันจะตา..
แม่ปิดปากฟางไว้
 
แม่โทโมะ : แก้ว ไปอาบน้ำเถอะลูก
 
แก้ว : ค่ะ
เดินขึ้นไปอาบน้ำที่ห้องนอน และแอบมานอนที่ห้องเก็บของเช่นเคย
 
แม่โทโมะ : นี่แน่ะ!!
หยิกลูกสาว
 
ฟาง : อะไรค่ะแม่ ฟางเจ็บน่ะ!
 
แม่โทโมะ : แกเกือบทำให้หนูแก้วเข้าใจผิดแล้วน่ะ
 
ฟาง : ก็ความจริงนิ่
 
แม่โทโมะ : เฮ๊อ...สงสารหนูแก้วจัง
 
ฟาง : ใช่ว่าฟางจะไม่สงสารน่ะค่ะแม่
 
แม่โทโมะ : ตาโมะนี่ก็เหลือเกิน
 
ฟาง : ยัยพิมนี่ ก็หน้าด้านมากเลย รุ้ว่าเค้าแต่งงานแล้ว ยังจะมายุ่งอีก
 
แม่โทโมะ : จะต้องมีซักวันที่ตาโมะ จะต้องหลงรักแม่ตัวเอง
 
++++++++++
พิม : โทโมะค่ะ พิมไม่อยากอยุ่คนเดียว พิมไปนอนด้วยได้มั้ย
 
โทโมะ : ได้ซิ
'ลืมไปแล้วหรอว่าฉันยังอยุ่'
 
พิม : รักโทโมะน่ะค่ะ
พากันเดินขึ้นรถ
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
 แม่โทโมะ : พามันมาทำไม!!
 
พิม : พิมกลับก็ได้ค่ะ
เดินออกไป
 
โทโมะ : ไม่พิม
จับมือหญิงสาวไว้
 
แม่โทโมะ : เกิดอะไรขึ้น ฉันไม่รับผิดชอบด้วยน่ะ!!