all the pain of ytd....ความเจ็บจากวันนั้น

แม่โทโมะ : พี่เค้าไปไหนลูก

แก้ว : ไปทำธุระค่ะแม่

ฟาง : ไม่ค่อยอยากจะเชื่อพี่โทโมะเท่าไหร่เลย

แก้ว : เอ่อ ฟาง เค้าไปธุระจริงๆ

แม่โทโมะ : งั้นไปอาบน้ำทานข้าวเย็นได้แล้วลูก

แก้ว : แก้ว ทานมากับพี่เค้าแล้วค่ะ

ฟาง : ไหนบอกว่าเกลียดกันจะตา..

แม่ปิดปากฟางไว้

แม่โทโมะ : แก้ว ไปอาบน้ำเถอะลูก

แก้ว : ค่ะ

เดินขึ้นไปอาบน้ำที่ห้องนอน และแอบมานอนที่ห้องเก็บของเช่นเคย

แม่โทโมะ : นี่แน่ะ!!

หยิกลูกสาว

ฟาง : อะไรค่ะแม่ ฟางเจ็บน่ะ!

แม่โทโมะ : แกเกือบทำให้หนูแก้วเข้าใจผิดแล้วน่ะ

ฟาง : ก็ความจริงนิ่

แม่โทโมะ : เฮ๊อ...สงสารหนูแก้วจัง

ฟาง : ใช่ว่าฟางจะไม่สงสารน่ะค่ะแม่

แม่โทโมะ : ตาโมะนี่ก็เหลือเกิน

ฟาง : ยัยพิมนี่ ก็หน้าด้านมากเลย รุ้ว่าเค้าแต่งงานแล้ว ยังจะมายุ่งอีก

แม่โทโมะ : จะต้องมีซักวันที่ตาโมะ จะต้องหลงรักแม่ตัวเอง

+
+
+
+
+
+
+
+
+
+

พิม : โทโมะค่ะ พิมไม่อยากอยุ่คนเดียว พิมไปนอนด้วยได้มั้ย

โทโมะ : ได้ซิ

'ลืมไปแล้วหรอว่าฉันยังอยุ่'

พิม : รักโทโมะน่ะค่ะ

พากันเดินขึ้นรถ

////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

 แม่โทโมะ : พามันมาทำไม!!

พิม : พิมกลับก็ได้ค่ะ

เดินออกไป

โทโมะ : ไม่พิม

จับมือหญิงสาวไว้

แม่โทโมะ : เกิดอะไรขึ้น ฉันไม่รับผิดชอบด้วยน่ะ!!