Click..รัก (PF)

หลังจากที่ป๊อปพูดออกมา เราก็เงียบเป็นเวลานานไม่มีใครเอ่ยปากคุยกะใคร
 
"เฮ้้อออออออออ เลิกโม้ได้แล้วตัวยุ่งเอ้ย ป๊อปเนี่ยนะ ไม่เชื่อหรอกก แค่อยากกันท่าพี่โทโมะอะดิ" ฉันพูดออกไปเพื่อไม่ให้สถาณการณ์แย่ไปกว่านี้
 
"ทำไมเจ๊ถึงคิดว่าป๊อปโกหกละ" ป๊อบถามฉันกลับ
 
"ก็ป๊อปก็รู้ว่าเจ๊ มีแบงค์แล้วไง ป๊อบเลยอยากเตือน กลัวเจ๊บาป ไม่ก็ไม่อยากให้แย่งแฟนเพื่อน ใช่ปะละ"
 
"ฮึ (เสียงหัวเราะในลำคอ) เจ๊ป๊อบถามอะไรหน่อยซิ"
 
"ว่า" ฉันพูดน้ำเสียงปกติดีใจที่ทำลายความเงียบได้
 
"เอาแต่ความจิงนะ" 
 
"อะหะ"
 
"ทำไมถึงคบกับพี่แบงค์ละ ในเมื่อไม่รักเค้า"
 
"เจ๊ผิดเองแหละ ที่เห็นแก่ตัว เรื่องมันยาวอ่า"
 
"อยากฟัง ถ้ามันไม่เป็นความลับ ลำบากใจที่จะบอกหรือเปล่า" เค้าถามฉัน
 
ฉันตัดสินใจเล่าเรื่องในอดีตที่ผ่านมาให้ป๊อบฟัง ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมฉันถึงไว้ใจเค้า ทั้งๆที่บางเรื่องเพื่อนบางคนยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำ
 
"ฟาง ฉันเห็นแฟนแกกะรุ่นพี่ผู้หญิงอ่า" เพื่อนคนนึงถามฉัน
 
"บ้าน่า เค้าติดเรียน จะไปไหนได้ไงละ"ฉันตอบไป แต่ในใจก็สงสัย
 
"แต่ฉันเห็นจริงๆนะ" เค้ายังย้ำ
 
"อะหะ ขอบใจมากนะ" หลังจากขอบใจเพื่อน ฉันก็ตัดสินใจโทรหาเค้า
 
"เอ ทำไมไม่รับซักทีนะ เฮ้อ...อ เอะใครอ่า น่าเหมือนพิชชี่เลยอ่า"
 
"พิชชี่ (ฉันเรียกชื่อเค้า) ไปไหนมาทำไมไม่รับโทรศัพท์"
 
"เอ่อ คือ เอ่อ...อ" พิชชี่อ้ำอึ้ง
 
"ที่รัก คุยกะใครค่ะเพื่อนเหรอ รีบๆตามไปห้องนะูลูกรอกินข้าวอยู่" ผู้หญิงคนนึงคุยกะเค้า
 
"พิชชี่ นี่มันอะไรกัน"
 
"เออ ลูกหมานะฟางพี่เค้ากะพิชเลี้ยงลุกหมาด้วยกัน"
 
"แล้วทำไมเค้าเรียกพิชชี่ที่รักละ"
 
"ก็สนิทกันอ่า ไปก่อนนะ"
 
เดี๋ยวก่อนซิ อ่าวไปซะแล้ว ตึดๆตึดๆ เมสเซสฉันเข้ามา มันเป็นรูปผู้หญิงคนนึงจูบปากกับแฟนของฉัน เค้ายิ้มอย่างมีความสุข แน่นอนมันคือเธอคนเมื่อกี้ ถ้าอยากรู้ว่าฉันกับเค้า เป็นอะไรกัน ให้มาดูที่ห้องXXXตอน.....
 
"อะไรกัน มันคืออะไรกัน"
 
พอถึงเวลาที่เค้านัดมาถึง ฉันยืนอยู่หน้าห้องนั้นแล้ว หัวใจฉันเต้นรัวไปหมด มือสั่น ไม่กล้าที่จะเปิดเข้าไป ก่อนที่จะตัดสินใจเปิดเข้าไป ภาพที่ฉันเห็นคือ คนรักของฉันกำลังเล่นเกมส์รักกับผู้หญิงคนนั้น
 
"ไม่จริงใช่มั้ย พิชชี่ตอบฟางมาซิ" เค้าผลักฉันแล้วก็ตบฉัน แล้วตะโกนว่าออกไป อย่ามากวนเค้า
 
"ไม่ ฟางไม่ไป พิชชี่บอกมาก่อนว่ามันไม่จริง " เค้าไไม่ฟังแถมผลักฉันจนเกือบตกบันได แต่แบงค์มาเห็นเลยช่วยเอาไว้ แล้วจากนั้นแบงค์ก็คอยดููแล้วฉันตลอดมา แบงค์ไม่เคยนอกลู่นอกทาง เพราะแบงค์กลัวฉันเสียใจ แต่ฉันจะทำไงดี ในเมื่อฉันใ้ช้แต่อารมณ์ไปตกลงรับคำขอเป็นแฟนเค้า โดยที่ำไม่รู้เลยว่าตัวเองคิดกับแบงค์แค่เพื่อนจริงๆ แถมแบงค์ยังเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเลยก็ว่าได้
 
ฉันเล่าให้ป๊อบฟังพร้อมกับน้ำตา ร้องไห้ให้กับความโง่ของตัวเองที่ทำลงอะไรลงไปอย่างนั้น ทั้งๆที่ก็รู้ว่าถ้าวันนึงเราเจอคนที่รักแบงค์จะเจ็บเหมือนที่เราเจ็บในวันนั้น
 
"เจ๊ ใจเย็นๆ ไม่เป็นไรนะ ป๊อบอยู่นี่ไง อยู่กับเจ๊ ป๊อบขอโทษที่ถามให้เจ๊เจ็บ" ป๊อบบอก
 
"ป๊อบรู้หรือยัง ว่าทำไมเจ๊ถึงไม่อยากให้ป๊อบชอบเจ๊ เพราะเจ๊กลัว กลัวจะทำให้ป๊อบเสียใจเหมือนแบงค์ เพราะเจ๊ยังไม่รู้ใจตัวเองเลย ไม่รู้เลยจริงๆ" ฉันพูดแล้วร้องไห้ ป๊อปกอดฉันไว้
 
"ป๊อปอย่าเลยนะ อย่าให้อึดอัดแบบแบงค์เลยนะ อยู่แบบนี้ได้ไหม"ฉันถามป๊อบซ้ำ
 
"เข้าใจแล้วเจ๊ ป๊อบจะไม่ทำให้เจ๊เจ็บซ้ำอีกแล้ว อย่าร้องนะเจ๊ ป๊อบเจ็บตรงนี้" ป๊อบพูดพร้อมชี้ไปที่อกของเค้า
 
"ป๊อบ เรากลับเหอะเจ๊อยากนอนอ่า "
 
"นอนตักป๊อบมั้ยละ อิอิ"
 
"ยังจะมีหน้ามาเล่นอีกนะ" หลังจากที่ฉันกลับห้องมาแล้วฉันก็อาบน้ำแต่งตัวเตรียมเข้านอน
 
"พรุ่งนี้แล้วซินะ จะได้เห็นแฟนยายเฟย์ซักที" ฉันพูดเบาๆก่อนล้มตัวลงนอน
 
วันนี้ฉันรีบตื่นอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่เช้า รอยายเฟย์มารับไปเจอคนสำคัญของเธอ
 
"เฮ เฮ เฮ ฟางทางนี้ ขึ้นรถเร็ว" ยายเฟย์เรียกฉันทั้งๆที่ตัวเองยังอยู่บนรถอยู่ เพื่อให้ฉันเข้าไปในรถ
 
"ไง สวยเชียวนะยะ"ฉันแซวเฟย์
 
"นิดนึง อิอิ ฟางบ้าอ่า เขินน่า" อิอิยายเฟย์เขินจริงแฮะ จากนั้นเราก็ขับรถมาถึงที่นัดหมาย
 
"ฟางแกว่าฉันโอเคยังอ่า" 
 
"ดูดีมากเลยเพื่อน พร้อมยังลุยเลยมั้ย"
 
"โอเค"
 
พอมาถึงที่ร้านก็เห็นหนุ่นสองคนนั่งหนหลังอยู่ แล้วยายเฟย์ก็เดินเข้าไปทัก แล้วฉันก็เดินตามไปติดๆ
 
"อ่าว พี่โทโมะ"
 
"ฟาง มาได้ไงเนี่ย"
 
"มากะเฟย์อะค่ะแล้วพี่ละ"
 
"พี่ก็มากับเขื่อน"
 
"เดี๋ยวรู้จักกันด้วยเหรอ" เขื่อนกับเฟย์พูดพร้อมกัน
 
"อะหะ"พี่โทโมะตอบไป 
 
หลังจากนั้นเราก็คุยกันแบบออกรสจนถึงเวลาแยกย้าย
 
"ฟาง  แกว่าเขื่อนเป็นไงมั่ง" เฟย์ถามฉัน
 
"ก็โอเคนะ น่ารักดี ตลกดี ผ่าน" ฉันตอบไป
 
"ฟาง แกมีอะไรจะบอกฉันมั้ย" เฟย์วางเสียงเปลี่ยนไป
 
ฉันจึงตัดสินใจเล่าเรื่องที่ผ่านมาให้เฟย์ฟัง พร้อมกับบอกความรู้สึกที่แสนจะเข้าใจยากนี้ออกไป
 
"ฟาง แกคงต้องหาคำตอบให้หัวใจของแกและช่วยแก้วให้หลุดพ้นแล้วละ" เฟย์ที่ฟังเรื่องราวทั้งหมดจึงแนะำฉัน
 
"ฉันว่าแกควร ลองใจพี่โมะ ให้ใครก็ได้ที่ไม่ใช่แกทำ จะได้รู้ว่าเค้าคิดยังไงกับแก แล้วก็กับแก้วด้วย"
 
"แล้วฉันจะให้ใครช่วยละ"ฉันถามเฟย์
 
"แกก็ช่วยตัวเองดิ" เฟยพูดขึ้น
 
"ยังไง" ฉันถาม เฟย์้เลยอธิบายให้ฉันฟังว่า ลองโทรไปจีบ หรือใช้วิธีอื่นก็ได้ แต่ไม่ต้องให้เค้ารู้ว่าเป็นเราอ่า ดูซิเค้าจะหวั่นไหวหรือเปล่า
 
"อ่อ แล้วอย่าลืมลองทำกับน้องหมีลุกชายแกละ เผื่อแกจะได้รู้ว่าที่หัวใจแกจะหยุดเต้นอ่า เพราะอะไร" เฟย์พูดแล้วยิ้ม
 
ป๊อบเหรอ ฉันคิดถึงเค้าขึ้นมา ก็ดีเหมือนกันฉันจะได้รู้ซักทีว่าความอบอุ่นในอ้อมกอดนั้น เค้าจะมีให้ฉันแค่คนเดียวหรือเปล่า....
 
 
ตอนต่อไปเรื่องจะเข้มข้นมากนะค่ะ เพราะฟางจะแคร์ป๊อบขึ้นเรื่อยๆ อิอิ PF PF PF