Stubborn Love Plan แผนการณ์ขโมยหัวใจ รักนายปากแข็ง

 
Chapter 22
 
Don’t play with her heart
 
 
 
 
[ Fang Talk ]
 
ฉันหันหน้าไปตามเสียงเรียกของพี่กั้ง แต่แล้วก็มีวัตถุบางอย่างกระทบกับแก้มของฉันเบาๆ
 
“ฟอดดดดดดด”
 
เสียงที่ดังนั้น คือเสียงปากของพี่กั้งประกบอยู่กับแก้มของฉันเอง
 
นี่มันเรื่องบ้าอะไร!!! เมื่อกี้ฉันพึ่งโดนป๊อปปี้จูบมาเองนะ ตอนนี้ดันมาโดนหอมแก้มอีก
ทุกคนกำลังอึ้งกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น รวมถึงตัวฉันด้วย
 
พี่กั้งนั่งยิ้มเจ้าเล่ห์ ไม่ได้สะทกสะท้านอะไรเลย
 
“แก!!!!”
 
ป๊อปปี้ที่รู้สึกตัวได้ว่าฉันพึ่งโดนขโมยหอมแก้มไปก็อารมณ์เดือดขึ้นมาในทันที
 
เขาคว้าคอเสื้อพี่กั้งไปเตรียมจะปล่อยหมัดใส่หน้าที่เปื้อนยิ้มเจ้าเล่ห์นั้นเต็มที
 
“ป๊อปปี้! ใจเย็นๆสิ”
 
ฉันคว้ามือเขาไว้ได้ทัน ก่อนที่เขาจะปล่อยหมัดออกไป
 
“นี่เธอยังจะมาใจเย็นอยู่อีกหรอฟาง!!! เธอพึ่งโดนขโมยหอมแก้มไปนะ”
 
ป๊อปปี้พูดอย่างหัวเสีย ตอนเขาโมโหนี่น่ากลัวสุดๆเลย
 
“ทีนายยังทำได้เลยป๊อปปี้ เรื่องอะไรพี่จะทำไม่ได้”
 
พี่กั้งถามป๊อปปี้ด้วยรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยยาพิษ แค่นี้ก็วุ่นวายมากพอแล้ว พี่กั้งจะทำให้มันวุ่นวายอีกทำไมเนี้ย
 
“ได้ ถ้านายพูดแบบนี้ก็ได้ ฉันก็มีสิทธิทำแบบนายเหมือนกัน จุ๊บ”
 
ป๊อปปี้ตอบพี่กั้งไปด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความน่ากลัว ก่อนจะกดปากหนานั้นมาปิดปากบางของฉัน
 
โดนจูบอีกแล้ว พระเจ้าแกล้งลูกทำไมนักหนาคะ~
 
“อือ.....”
 
ฉันพยายามผลักป๊อปปี้ออกเพราะเริ่มไม่มีอากาศหายใจ
 
เขายอมผละปากเขาออกจากปากฉันแต่โดยดี ไม่ลืมส่งยิ้มยี่ย่วนไปให้พี่กั้งด้วย
 
“ฟอดดดด ถือว่าเจ๊ากันนะครับ พี่กั้ง”
 
ป๊อปปี้ไม่ลืมหอมแก้มฉันซ้ำที่เดิมที่พี่กั้งหอมไปก่อนหน้านี้ ก่อนจะหันไปยักคิ้วตอบอีกฝ่ายอย่างกวนอวัยวะเบื่องล่างสุดขีด
 
“ฮึย!!!”
 
พี่กั้งได้แต่ทำเสียงฟึดฟัดในลำคอ แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านั้น
 
“ฟาง~ ป้อนป๊อปต่อสิ”
 
ดูสิ ยังมีอารมณ์มาอ้อนฉันต่ออีก เชื่อเขาเลยผู้ชายคนนี้
 
ฉันได้แต่ตักข้าวแกงกะหรี่ป้อนป๊อปปี้ไปอย่างเลี่ยงไม่ได้
 
“อ๊ะ!! นายจะแย่งฉันทานทำไมละป๊อป”
 
ฉันที่คีบทงคัตสึชิ้นสุดท้ายกำลังจะใส่เข้าปากตัวเอง ก็โดนป๊อปปี้แย่งไปก่อน
 
ฮือออ ผู้ชายอะไร ใจร้ายที่สุดเลย!!!
 
“อร่อยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
 
ดูสิ ยังจะมีหน้ามายิ้มแป้นอีก ใช่ซี้ แย่งของฉันไปทานมันก็น่าดีใจอยู่แล้ว
 
“โอ๋ๆๆๆๆ ไม่ต้องมางอนเลย ฉันแค่อยากลองชิมเอง แต่มันชิ้นสุดท้ายพอดี ฉันให้ข้าวแกงกะหรี่ฉันทั้งชามเลย อย่างอนเลยนะ”
 
ป๊อปปี้ง้อฉันด้วยการที่เขายกข้าวแกงกระหรี่ที่พึ่งทานไปได้นิดเดียวของเขาให้ฉันทั้งชาม
 
ไม่งอนแล้วก็ได้ แต่เขาจะทานอะไรละที่นี้  เมื่อกี้ทานไปไม่กี่คำเอง
 
“ไม่เอาอะ นายทานไปเหอะ ความจริงฉันก็อิ่มแล้วละ”
 
ฉันบอกให้เขาทานของตัวเองต่อไป ก่อนจะยกน้ำขึ้นมาดื่มแก้กระหาย
 
“งั้นก็ป้อนต่อ”
 
เห้อออ ป๊อปปี้ยังบังคับให้ฉันป้อนเขาต่อ แต่เอาเถอะ ขี้เกียจเถียงแล้ว
 
 

[ผ่านไป 15 นาที]
 
ตอนนี้พวกฉันทุกคนก็ทานข้าวกันเสร็จแล้ว ฉันโดนยัยเฟย์ แก้ว เขื่อน โทโมะแซวตลอดเลย
 
ป๊อปปี้ก็ไม่คิดจะช่วย เอาแต่ยิ้มเจ้าเล่ห์ ปล่อยให้ฉันแก้ตัวอยู่คนเดียว
 
พวกเราลุกขึ้นยืนกำลังจะเดินขึ้นตักเรียน
 
“น้องฟางครับ พี่ไปเรียนก่อนนะ แล้วตอนเย็นจะไปส่งที่บ้านนะครับ”
 
พี่กั้งที่คอยขัดขวางป๊อปปี้ตลอดเวลาทานข้าวเอ่ยกับฉัน
 
“ไม่ต้องเลยๆ ฉันไปสงฟางเป็นประจำทุกวันอยู่แล้ว ไม่ใช่หน้าที่อย่ามายุ่ง”
 
ป๊อปปี้ที่เห็นว่าพี่กั้งยืนใกล้ฉันเกินความจำเป็นเดินเข้ามากั้นกลางไว้ ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงติดโมโห
 
“ถ้านายไปรับไปส่งได้ ฉันก็ทำได้เหมือนกัน เจอกันตอนเย็นนะครับน้องฟาง ฟอด”
 
พี่กั้งพูดจบก็ขโมยหอมแก้มฉัน ก่อนจะรีบเดินหนีไป ทิ้งให้ฉันต้องรับระเบิดลูกใหญ่ที่ป๊อปปี้กำลังจะปล่อยมา
 
“เธอยอมให้มันหอมแก้มอีกแล้วนะฟาง ฉันไม่ยอมหรอก ฟอด จุ๊บ ฟอด”
 
ป๊อปปี้ทิ้งระเบิดลูกใหญ่ใส่ฉันจบก็หอมแก้ม จูบ แล้วก็ปิดท้ายด้วยการหอมแก้มอีกรอบ
 
แก้มฉันจะบุบลงไปเป็นลักยิ้มเหมือนของเฟย์แล้วนะ
 
“พอเลยๆ ไม่ต้องแล้ว แก้มฉันช้ำจนเจ็บไปหมดแล้ว พอๆๆๆๆ ถ้านายยังทำแบบนี้อีก ฉันจะไม่คุยกับนายแล้ว”
 
ฉันเดินหนีป๊อปปี้เข้าห้องเรียน เขาเดินตามฉันมาโดยไม่พูดอะไร
 
เชื่อสิว่าเขาต้องกำลังยิ้มอยู่แน่ๆเลย ฟางฟันธง!!
 
[ End Fang Talk ]
 
 
 

[ Poppy Talk ]
 
วันนี้เป็นวันที่ผมทานข้าวเที่ยงได้อย่างมีความสุขที่สุดในชีวิตครับ
 
เพราะผมได้ทั้งหอม ทั้งจูบฟาง แถมฟางยังป้อนข้าวผมด้วย แบบนี้ไม่มีความสุขก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรแล้ว
 
แต่ก็มีมารมาผจญเหมือนกัน ขนาดผมขัดขวางสุดชีวิตแล้วยังพลาดเลย
 
ไม่ได้การแล้วครับ!! เพราะสงครามครั้งนี้ยังอีกยาวไกล ผมต้องหาวิธีกั้นฟางออกมาให้ห่างจากไอ้พี่กั้งให้ได้มากที่สุด
 
วันนี้ฟางโดนไอ้บ้านั้นขโมยหอมแก้มไปตั้ง2รอบ ผมนี่อยากจะต่อยมันใจจะขาด แต่ก็ทำไม่ได้เพราะฟางคอยกั้นไว้ คิดแล้วก็โมโหครับ ปกป้องกันจริงปกป้องกันจัง ชิ!!
 
“ไอ้คุณชาย เป็นไงวันนี้ สมใจแกยังวะ เห็นทั้งกอด ทั้งหอม ทั้งจูบ แถมยังอ้อนอีกตางหาก”
 
เขื่อนถามขึ้นทันทีที่ผมนั่งลงที่เก้าอี้ของตัวเอง
 
“ก็ยังไม่ค่อยสมใจเท่าไหร่วะ เพราะมีตัวขัดขวางอยู่อีกตัว”
 
ผมตอบออกไปอย่างเซ็งๆ
 
“ฉันว่าแกควรจะระวังไอ้พี่กั้งอะไรนี่หน่อยนะ เพราะว่าแฟนคลับฉันคนนึงเคยคบกับมัน ประวัติมันไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ กั้นฟางให้ออกห่างได้เท่าไหร่ยิ่งดี”
 
โทโมะพูดกับผมด้วยน้ำเสียงจริงจัง วันนี้เป็นวันแรกเลยนะครับที่มันพูดเยอะขนาดนี้
 
ผมได้แต่ขมวดคิ้วไม่เข้าใจกับสิ่งที่มันพูด
 
“ไอ้พี่กั้งมันฟันแล้วทิ้ง น้องแฟนคลับคนนั้นของฉันก็เคยคบกับมัน มีอะไรกันจนท้องเลยละ ตอนนี้ก็หมดอนาคตเพราะต้องเลี้ยงลูก ไอ้เลวนี่ยังบอกให้ไปทำแท้งอีก ดีนะที่วันนั้นฉันไปเจอเข้าเลยเกลี่ยกล่อมให้น้องเขาเก็บเด็กไว้ ไม่งั้นด้มีบาปติดตัวไปตลอดชีวิตแน่”
 
โทโมะสาธยายเรื่องราวทั้งหมดจบก็หยิบiPhoneขึ้นมาเล่นอย่างไม่รู้สึกตกใจอะไร
 
ส่วนผมกับเขื่อนนะหรอ ตอนนี้ค้างกับเรื่องที่มันเล่าให้ฟังอยู่ครับ
 
ถ้าไอ้พี่กั้งมันมาฟันฟางจนท้อง ผมเอามันตายแน่!!!!!
 
“เห้ยๆ แกยังมีหน้ามานั่งเล่นเกมอีกหรอวะไอ้โมะ นี่มันเรื่องใหญ่มากเลยนะเว้ย ไม่เห็นแกจะเคยเล่าให้ฟังสักครั้งเลย”
 
เขื่อนโพล่งขึ้นมาด้วยความตกใจ ทำเอาผมกับโทโมะสะดุ้ง จะตะโกนทำไมเนี้ย
 
“ก็ฉันไม่คิดว่าจะมาเกี่ยวข้องกับมันนิ”
 
โทโมะตอบกลับมาอย่างเซ็งๆ ผมจ้องไปที่ฟางที่ตอนนี้กำลังอ่านหนังสือด้วยแววตาของความเป็นห่วง
 
ถึงพวกผม3คนจะมีแฟนมาเยอะหรือเคยมีอะไรกับผู้หญิงมานับไม่ถ้วน แต่พวกผมก็ป้องกันทุกครั้งนะครับ แล้วก็จะยอมมีอะไรกับคนที่เต็มใจด้วยเท่านั้น
 
ถ้าทำใครท้อง พวกผมก็มีศักศรีและความรับผิดชอบพอที่จะดูแลคนๆนั้นและลูกของผม
 
“ดูแลคนของแกให้ดีๆละไอ้ป๊อป ฉันช่วยแกได้แค่นี้แหละ”
 
โทโมะพูดพร้อมกับตบบ่าผม ตามมาด้วยเขื่อนที่ตบบ่าผมอีกข้าง
 
“ขอบคุณพวกแกมากนะเว้ย ขอบคุณจริงๆ”
 
ผมบอกขอบคุณทั้ง2คนจากใจจริง พวกเรา3คนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เกิดครับ ทำให้ผูกผันกันมากๆ มีอะไรก็คอยช่วยกันตลอด นี่สินะที่เขาเรียกว่าเพื่อนแท้และเพื่อนตาย 
 
ถ้าไอ้พี่กั้งมันมาล้อเล่นกับฟาง หรือทำอะไรให้ฟางเสียใจ ผมสัญญาว่าจะไม่เอามันไว้แน่!!!
 
[ End Poppy Talk ]
 
 
 
 
____________________________________________________
 
 
 
 
 
Talk with Writer ::
 
มาอัพให้แล้วค่ะ พอดีสัญญากับใครแถวนี้ไว้ว่าถ้านาระอัพ เขาจะอัพนิยายเพิ่มเป็น2ตอน><!
MVเพลงFriendsของเคโอออกแล้ว เมื่อคืนดูได้ พอตื่นมาดูไม่ได้เพราะลิขสิทธิ์ ฮือออ T____T"
ทำใจและปล่อยวาง อย่างน้อยเราก็ได้ดูแล้ว
ใครที่เก่งภาษาอังกฤษ เวลาที่แฟนคลับต่างชาติมาถามเรื่องเคโอ ช่วยๆกันอธิบายนะคะ
ช่วยๆกันเพื่อเคโอที่เรารัก *v*b
 
เพลงไม่รัก..จำได้ ของเนโกะออกมาแล้ว เพราะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก >[]<b
ตรงกับชีวิตนาระมากๆเลย ฮาาาาาา
 
อ้านแล้วคอมเม้น+โหวตด้วยนะคะ เจอกันตอนหน้าค่ะ ^^/