Love Story รักวุ้นวายของเขาทั้ง 6(9)

ตกเย็น..

"พี่แก้วเฟย์ว่าเราเข้าครัวไปทำอาหารเย็นกันเถอะ พวกหนุ่มคงหิวกันจนจะแย่แล้ว"เฟย์บอกแก้วที่กำลังนั้งดูทีวีกับโทโมะอยู่

"อืม"แก้วตอบ

"พี่ฟางไปด้วยกันสิ"เฟย์หันมาบอกฟางที่นั้งอยู่ข้างๆป๊อบปี้

"จ๊ะ"

แล้วทั้งสามสาวก็เดินเข้าไปในครัว

"เออ นี้ไอ้โมะ"เขื่อนแรกโทโมะที่นั้งอยู่

"มีไร?"โทโมะถาม

"แกคิดว่าแกอยากมีกับแก้วสักกี้คนว่ะ?"

"ยังไม่รู้ดิ..คงต้องเอาคนเดียวให้รอดก่อนละกัน"

"นิ ไอ้ป๊อบเมื่อไรแกกับพิมจะแต่งงานกันสักทีว่ะ? เห็นคบกันมาก็จะ5ปีแล้วนิ"เขื่อนหันไปพูดป๊อบปี้

"ไม่รู้ดิ..อาจจะไม่แต่ง แต่อาจจะเลิกกันแท่น.."ป๊อบปี้พูดแบบเซ็งๆ

"เห้ยยยย นี้แกจะเลิกกับพิมหรอ?"เขื่อนถามอย่างงงๆ

"มั้ง.."ป๊อบปี้ตอบออกมา

"ทำไมว่ะ?"โทโมะถามบ้าง

"ก็เดี่ยวนี้พิมอ่ะดิ ชอบทำตัวจุนจานวุ่นวาย แค่เวลาเห็นฉันอยู่กับเฟย์หรือฟาง หรือพูดหญิงที่ไหนก็ชอบทำหึงไปตลอด เห้อออ ขนาดฉันบอกว่าไม่อะไรนะก็ไม่เชื่อ ฉันละปวดหัวจริงๆ" ในละว่างที่หนุ่มคูยกัน ดันทีคนมาแอบฟังคนๆนั้นก็คือฟาง 

"ก็เพราะที่พิมเขาหึงก็แปลว่าเขารักนายไงป๊อบปี้"ฟางเอ่ยออกมาแล้วเดินมานั้งลงข้างๆป๊อบปี้

"ฟาง.."ป๊อบปี้ตกใจนิดที่ฟางพูด

"นายไม่เคยเข้าใจหัวอกของผู้หญิงเลยป๊อบปี้ ที่พิมเขาทำไปอย่างนั้นก็แปลว่าเขาไม่อยากให้นายไปยุงกับผู้หญิงคนอื่น เพราะเขาอยากให้นายเป็นผู้ชายของเขาคนเดียวและ.."ฟางยังไม่ทันจะพูดจบป๊อบปี้ก็รีบตัดบท

"ไม่ต้องพูดแล้วฟาง ยังไงๆพิมกับฉัน เราก็ไปกันไม่รอดอยู่แล้ว..เพราะว่าเราทั้งสองเริ่มจะห่างกันมาสักพักแล้ว เธอเชื่อฉันสิ สักวันพิมเขาเองนั้นและที่จะขอเลิกฉันเอง"ป๊อบปี้พูดอย่างมั่นใจ

"ทำไมแกถึงดูมั่นใจจังว่ะ?"เขื่อนถามแบบสงสัยสุดๆ

"ก็เพราะฉันฉลาดไง ฮ้าๆๆๆๆ"ป๊อบปี้ขำออกมา

"โท่...."ทุกคนออกแบบเซ็งๆออกมา

"นิ! ทุกคนอาหารเสร็จแล้วจ้าาาา"เสียงของเฟย์ดั้งออกมาจากห้องครัว

"ป่ะ ทุกคนเราไปกินอาหารกันดีกว่า"โทโมะพูด แล้วทุกคนก็เดินไปในห้องอาหาร

ในห้องอาหาร

"เฟย์วันมีอะไรกินบ้างเนี้ย? แล้วจะกินได้หรือเปล่าเนี้ย? ฮ้าๆๆ"เขื่อนถามแบบก่วนๆ

"นิ !! ไอ้บ้าเขื่อน ดูถูกกกก เชอะ !"เฟย์พูดแล้วหันหน้าหนี

"แก้วรับรองว่ากินได้แน่นอนเพราะแก้วกับเฟย์เป็นทำ ยังไงๆก็ต้องอร่อยอยู่แล้ว"แก้วพูดอย่างมั่นใจ

"แน่ใจอ่ะ?"เขื่อนถาม

"นิ ! ไอ้เขื่อนแกเลิกถามก่วนๆได้แล้ว ตกลงจะกินข้าวกันไหมเนี้ย? เห้อออ"โทโมะพูดแล้วถอนหายใจยาวๆ

"ฉันก็เห็นด้วยกับไอ้โมะนะโว้ย ฉันหิวมากกกกเลยตอนนี้"ป๊อบปี้ขอพูดบ้างคน

""เออๆ"เขื่อนตอบแบบไม่พอใจ แล้วนั้งลง

แล้วทุกคนก็กินข้าวกันอย่างอร่อย

ตกค่ำ

"เออนี้ทุกคนเดียวฉันกับแก้วขอตัวกลับบ้านกันก่อนนะ"โทโมะพูดขึ้นในละว่างที่ทุกคนกำลังนั้งเล่นกันอยู่ในห้องนั้งเล่น

"งั้นวันหลังเจอกันอีกนะไอ้โมะ"เขื่อนพูด

"เออไปแล้วนะ บาย"โทโมะโบกมือบายเพื่อนๆแล้วพาแก้วเดินออกไป

"ไอ้เขื่อนเดียวฉันขอตัวกลับบ้านด้วยกันละกัน ไปละ"ป๊อบปี้พูดแล้วทำท้าจะเดินไปแต่

"เออไอ้ป๊อบแกก็พาสองสาวพี่นองกลับไปด้วยสิ ฉันขี้เกลียดไปส่ง"เขื่อนพูด

"อืมๆ"ป๊อบปี้ตอบ

"โท่ไอ้เขื่อน..ไอ้เขื่อนขี้เกลียดเอ้ยยย"เฟย์เอ่ยออกมา

"เฟย์ตกลงว่าจะกลับด้วยกันมั้ยเนี้ย? ยื้นคูยกับไอ้เขื่อนนั้นและ..ป่ะฟางเราไปกัน"ป๊อบปี้พูดแล้วก็รีบไปจับมือของฟางแล้วพาออกจากบ้าน

"โท่..พี่ป๊อบปี้พี่ฟางรอเฟย์ด้วยดิ"เฟย์ตะโกนเรียกทั้งสองแต่ป๊อบปี้ก็ไม่สนรีบจุงฟางขึ้นรถ

"ฝากไว้ก่อนเถอะไอ้บ้าเขื่อน"เฟย์หันมาบอกเขื่อนแล้วรีบวิ่งตามฟางและป๊อบปี้ไป

20นาทีผ่านไป..

บ้านของสองสาวพี่น้อง

"ใจนะป๊อบปี้ที่มาส่งฟางกับ...เฟย์"ฟางบอกป๊อบปี้ละว่างก่อนป๊อบปี้จะออกรถกลับบ้านตัวเอง

"อืม งั้นเดียววันหลังเจอกันนะ"ป๊อบปี้บอกฟางแล้วส่งยิ้มให้

"จ๊ะ บาย"ฟางส่งมือบายป๊อบปี้แล้วป๊อบปี้ก็ออกรถไป

แล้วสองสาวก็เดินเข้าบ้าน

ในห้องนอนของสองสาว

"นี้พี่ฟาง ตกลงว่าพี่ฟางกับพี่ป๊อบปี้มีอะไรกันหรือเปล่า? เฟย์เห็นนะว่าวันนี้พวกพี่สองคนดูสนิดกันมากกว่าปกรติ หรือว่าพี่ฟางกับพี่ป๊อบกำลังจะกิ๊กกัน?"เฟย์พูดออกมาในละว่างที่ฟางกำลังจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ

"เปล่าาาา พี่ไม่ได้ที่จะกิ๊กกับป๊อบปี้ เขาก็แค่มาปลอบใจพี่ให้ตัดใจจากแก้วก็แค่นั้นเอง ไม่มีอะไรหรอก.."ฟางพูดแล้วพยามหลบสายตาของเฟย์

"พี่แน่ใจหรอ?"

"แน่สิ..เฟย์ไม่ต้องมาถามอะไรพี่มากหรอกพี่ขี้เกลียดตอบแล้ว พี่ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ"พูดจบฟางก็รีบเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที

Fang Talk

ป๊อบปี้นี้นายชอบฉันหรือแค่เป็นห่วงฉันเชยๆกันแน่นะ? เห้ออออออออ

เช้าวันรุ้งขึ้น

บ้านของโทโมะ

หญิงสาวลืมตาขึ้นมาก็เห็นหน้าของชายหนุ่ม เธอจึงเอานิ้วมาเล่นหน้าของชายหนุ่มอย่างสนุก นิ้วบางเล็กลุบหน้าหล่ออย่างสนุก จนชายหนุ่มรู้สึกว่ามีอะไรมาลุบหน้าของเขาอยู่ เขาจึงลืมตาขึ้น

"ทำอะไรจ๊ะแก้ว?"โทโมะถามขึ้น

"เล่นนน"แก้วตอบอย่างน่ารักแล้วยิ้ม

"อือออ เล่นเป็นเด็กไปได้นะ..แก้วกำลังจะเป็นแม่คนนะ ยังจะเล่นเป็นเด็กๆอยู่ได้.."โทโมะพูดไปยิ้มไป

"วันนี้โทโมะไม่ไปทำงานหรอ?"แก้วถามอย่างน่ารักๆอีกรอบ

"เดียวไปอีกสักพัก แต่ตอนนี้ขอนอนกอดเมียสุดที่รักก่อนละกันนะ"พูดจบโทโมะก็ดึงแก้วมากอด

"โทโมะ..."

"หือ?มีอะไรหรอ?"

"โทโมะอยากได้ลูกผู้หญิงหรือผู้ชาย?"

"โมะไม่รู้สิ..เขาจะเป็นหญิงหรือชายโมะก็รัก..รักให้เท่ากับที่รักแก้วไง"พูดจบโทโมะก็จูบปากของแก้วเบาๆ

"...."แก้วได้แต่เงียบเพราะเขินจนหน้าแดง

"แก้วตอนนี้แก้วท้องได้2เดือนกว่าๆแล้วใช่ไหม?"

"อืมใช่"

"งั้นอีก7เดือนเราก็จะเจอกันแล้วนะลูก.."โทโมะยกมือมาจับหน้าท้องของแก้วแล้วยิ้ม

"โทโมะอยากเห็นลูกแล้วใช่ไหม?"แก้วถาม

"อืมใครเป็นพ่อเป็นแม่ก็อยากเห็นหาลูกตัวเองอยู่แล้วละ แก้วเองก็อยากเห็นใช้ไหมละ?"

"อืม ใช่"

ทั้งคู่นอนกอดกันไปได้สักพักมือถือของโทโมะดั้งขึ้น

*เธอคือดวงใจของฉัน จากนี้ฉันจะมีแค่เธอ ฉันจะทำให้เธอไม่เสียน้ำตาตลอดไป จากนี้สัญญา ฉันจะดูแลเธอไปอย่างดี ขอมีเธอจนวันตาย ขอเป็นคนสุดท้ายของเธอ *

"ฮาโหล"โทโมะยิบมือถือมารับ

["นิ โทโมะคูณจะมาทำงานไหมเนี้ย?"]เสียงของเจ้านายของโทโมะโทรมา

"ออ ครับๆ เดียวผมไปเดียวนีและครับผม"โทโมะรีบว่างสายแล้วหันมาบอกแก้ว

"แก้วเดียวโมะไปทำงานก่อนนะเจ้านายโทรมาตามแล้ว"

"จ๊ะ"

สักพักโทโมะก็รีบขับรถออกไปจากบ้านทันที

----------------------------------------------------------------------------------------------------

มาอัพให้แล้ววนะคร้าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ       ไปละคร้าฟ