Love Story รักวุ้นวายของเขาทั้ง 6(9)

8.6

เขียนโดย wankiffk

วันที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 01.43 น.

22 ตอน

81 วิจารณ์

37.03K อ่าน

8) นี้เรารักกันแล้วใช่ไหม?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้าวันรุ้งขึ้น...

"โทโมะ...ตื้นนนน"แก้วที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จเดินออกมาปลุกชายหนุ่มที่มีชื่อว่าเป็นสามีของเธอ

"อือ...ขอต่ออีก20นาทีนะ..."ชายหนุ่มพูดออกมาพร้อมกับดึงผ้าห่มมาคุมโปง

Kaew Talk

เห้อออออ ไอ้บ้านี้.....ตื้นสายตลอดดดด

"ไอ้โทโมะ !!!!! ฉันบอกว่าตื้นนนนนน" แก้วตะโกนออกมาดั้งๆ

"เห้ยยย !!"โทโมะสะดุงขึ้นมา

"นี้! ใครบอกฉันนะว่า จะพาไปฝากท้อง? แล้วนี้ยังจะตื้นสายอีก เห้ออออ"แก้วถอนหายออกมายาวๆ

"เอ่อออออออ ใช่ โทษที่ ฉันลืมมม"โทโมะรีบสะดุงขึ้นมา แล้วขอโทษแก้วเป็นชุด

"เห้อออ"แก้วไม่พูดอะไรได้แต่ถอนหายใจแล้วหันหลังหนี

"ฉันขอโทษนะ อย่าโกดฉันเลยนะ"โทโมะรีบเข้าไปเดินเข้าไปกอดแก้วท้างด้านหลังทันที่แล้วหอมแก้มเนียๆของแก้วไปหนึ่งที

"เอ๊ะ! ไอ้บ้านี้ มาหอมฉันทำไม?"แก้วถามแบบเซ็งๆเพื่อกรบความเขิน

"อ่าววว ทำไมจะหอมไม่ได้..ยังไงๆเราก็เป็นสามีภรรยากันนะ หอมนิดหอมหนอยคงไม่เป็นไรหลอกมั้ง"โทโมะพูดไปยิ้มไปแล้วหอมแก้มของแก้วอีกหลายๆรอบ

"....."แก้วได้แต่เงียบ แต่ก็แอบยิ้มและเขินอยู่ข้างใน

"งั้นเดียวฉันไปอาบน้ำก่อนนะ.."โทโมะกระซิบข้างหูแก้วเบาๆ

"อืม.."แก้วตอบ

"งั้นขอ...ฟ๊อด ที่นึ่งนะ"โทโมะหอมแก้มของแก้วไปทีหนึ่งแล้วรีบเดินไปอาบน้ำ

"อี๊ออออออออ ไอ้บ้า!"แก้วทำถ้ากำมือแล้วทำถ้าโกดๆ แล้วแอบยิ้ม สักพักแก้วก็ลงไปข้างของบ้าน

ห้องนั้งเล่น

"อ่าววว แก้วตื้นแล้วหรอลูก? แล้วตาโมะละจ๊ะ?"คนที่เป็นแม่ของโทโมะพูดขึ้น

"ค่ะ โทโมะกำลังอาบน้ำอยู่ค่ะ..เดียวก็คงมาค่ะ"แก้วตอบแล้วเดินมานั้งตรงโซฟาข้างแม่ของโทโมะ

"แก้วลูก แล้วนี้เมื่อไรจะไปฝากท้องละลูก?"

"ออ เดียวจะไปแล้วรอโทโมะเขาอยู่..."

"จ๊ะ แต่แม่ว่ากินอะไรกันก่อนดีไหม ยังไงๆตาโมะ ก็ยังอาบน้ำไม่เสร็จ"

"ค่ะ .. เออ แล้วคูณพ่อท่านไปไหนอ่ะค่ะ? แก้วยังไม่เห็นท่านเลยวันนี้"

"ออ พ่อเขาไปดูงานที่ต่างประเทศเมื่อเช้านะจะ พอดีงานมันด่วนมาก"

"ออ ค่ะ.."

สักพักทั้งสองก็เดินไปกินข้าวกัน

20นาทีผ่านไป..

เมื่อไรโทโมะจะอาบน้ำเสร็จสักทีนะ? รอน่านแล้วนะ

"แก้ว? แก้วววว" โทโมะเรียกชื่อขอแก้วแล้วเดินลงมาตามหา

"แก้วววว อยู่นี้เอง"โทโมะเห็นแก้วที่กำลังนั้งอยู่กับแม่ตัวเองในห้องนั้งเล่น จึงรีบเดินเข้าไปนั้งข้างๆแล้วเอามือมาโอบเอวของแก้ว

"อาบเสร็จแล้วหรอ?"แก้วเอ่ยถามขึ้น

"อืม.."โทโมะตอบแล้วหอมแก้มของแก้วไปรอบหนึ่ง

"อือออ หอมอีกแล้วนะ...แก้มฉันชำกันพอดี.."แก้วบอกโทโมะด้วยเสียงงอลๆ

"ไม่ชำหลอก"โทโมะพูดไปยิ้มไป

"นี้..จะหวานกันอีกน่านไหม? แม่เห็นแล้วจะอ้วกกก"ผู้เป็นแม่พูดขึ้น

"ก็ผมกับแก้วเราเพิ่งจะแต่งงานกัน มันก็ต้องมีหวานบ้างสิครับแม่"

"จ๊ะๆ เออแล้วเดี่ยวจะไปฝากท้องกันกี้โมงละ?" ผู้เป็นแม่ถาม

"เดียวก็จะไปกันแล้วละครับ..แล้วนี้แก้วกินข้าวหรือยัง?"โทโมะพูดกับแม่แล้วหันมาถามแล้ว

"กินแล้ววว ตอนนี้อิ่มมากเลยย"แก้วตอบแบบน่ารักๆแบบเด็กๆ

"ออ โอเคงั้นเดียวเราไปกันเลยไหม?"โทโมะถาม

"อืม"

แล้วทั้งคู่ก็ออกรถออกไป

ณ ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง

โทโมะและแก้วเดินเข้าไปฝากท้องกัน แล้วสักพักทั้งคูก็เดินออกมาจากโรงบาล

"นี้แก้วเดียวเราไปหาเพื่อนๆกันดีไหม?"โทโมะถามแก้วในละว่างที่กำลังละออกรถ

"อืม..ก็ดี"แก้วตอบ

"เออนี้แก้ว วันหลังเราไปเที่ยวกันดีป่ะ? แบบฮานีมูนอ่ะ"โทโมะพูดละว่างที่ขับรถมาได้สักพัก

"เที่ยว?"แก้วหันหน้ามาถาม

"อืมเที่ยว ... คือฉันอยากไปเที่ยวกับเธอนะ.."

"..โทโมะฉันว่าเราอยู่บ้านคงจะดีกว่านะ ฉันไม่อยากให้ลูกเป็นอะไรนะ ยังไงๆเขาก็ยังไม่แข้งแรง"แก้วพูดไปลุบท้องของตัวเองไป

"เออ .. งั้นไม่ไปก็ได้..แก้วฉันขอถามอะไรหน่อยสิ.."

"อะไรหรอ?"

"ตกลงว่า....นี้เรารักกันแล้วใช่ไหม?"โทโมะถามออกมา

"อืม.....คงงั้นมั้ง"แก้วตอบเบาแล้วหันหน้าหนีและแอบเขิน

"งั้นเดียว...พอลูกคลอดเราาาาา มีอะไรกันได้ไหม?"โทโมะถามแล้วยกมือมากุมมือของแก้ว

".......นายนี้มันหื่นจริงๆ"แก้วหันมาแล้วว่าโทโมะ

"หื่นแล้วรักป่ะละ?"โทโมะถามอีกแล้วยิ้ม

"....บ้า!"แก้วตอบแล้วหันหน้าหนี หน้าของเธอแดงมากในตอนนี้

ที่บ้านของเขื่อน

"นี้ไอ้ป๊อบ แกว่าลูกของไอ้โมะกับไอ้..เห้ย..ของแก้วมันจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายอ่ะ?"เขื่อนถามขึ้นในละว่างที่ป๊อบปี้และสองสาวพี่น้องเฟย์ฟางกำลังนั้งดูทีวีอยู่

"ฉันว่าน่าจะเป็นผู้ชาย..เห็นพ่อมันรักลูกมันซะขนาดนั้น"ป๊อบปี้ตอบ

"แต่เฟย์ว่าเป็นผู้หญิง"เฟย์พูดออกมา

"แต่พี่ว่าเป็นผู้ชาย"ป๊อบปี้พูดอีกรอบ

"ผู้หญิง"เฟย์เริ่มขึ้นเสียง

"ผู้ชาย"ป๊อบปี้ก็ขึ้นเสียงเหมือนกัน

"หญิง"

"ชาย"

"หญิง"

"ชายยยยยยยยยยยยยย"ป๊อบปี้เริ่มลากเสียงยาว

"ก็เฟย์บอกว่าผู้หญิงไงงงงงงงง"เฟย์เริ่มโมโหจึงลุกขึ้นยืนแล้วตระโกน

"นิ ! เงียบ!!!!!!!! ฉันละปวดหัว จะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายฉันก็ไม่สน!!!"ฟางเริ่มทนไม่ไว้กับการพูดของทั้งสอง รู้ทั้รู้ว่าฟางยังตักใจจากแก้วไม่ได้ แต่ก็ดันลืมกันไปหมด เธอจึงโมโหและเดินหนีออกไป

"ฟางงงงงง"ป๊อบปี้เห็นว่าฟางพอใจจึงรีบวิ่งตามไป

สวนหลังบ้านของเขื่อน

"ฟาง"ป๊อบปี้เห็นว่าฟางก็ลังนั้งร้องไห้อยู่บนเก้าอี้จึงเดินเข้านั้งข้างๆ

"ฮือออออ...ไม่ต้องมายุงกับฉัน"ฟางทำเสียงดุใส่ป๊อบปี้

"เธอเป็นอะไรมากหรือเปล่า? บอกฉันได้นะ ... ยังไงๆเราก็เพื่อนกันนะ"ป๊อบปี้พูดไปลุบผมของเธอไป

"ฉัน..อึก..ตัดใจจากแก้วเขาไม่ได้จริงๆ...ฉันตัดเขาไม่ได้จริงๆ"ฟางพูดไปร้องไห้ไปไม่ยอมหยุด

"ฟางเธอเชื่อฉันสิว่าสักวันยังมีคนที่เธอรักและคนที่รักเธอ..อย่าไปเศร้าเสียใจมาก รู้ไหมว่ามันไม่ดี เดียวตาเธอก็ตาเป็นหมีแพ้นด้าหลอก"ป๊อบปี้พูดแล้วยิ้มจากนั้นก็เช็ดน้ำบนหน้าของฟางเบาๆ

"นี้นายว่าฉันเหมือนหมีหรอห่ะ?"ฟางถามแบบงอลๆ

"เปล่าาาาา เธอนี้ชอบทำท้าทางเหมือนเด็กเลยนะ 5555 ป่ะฉันว่าเราเข้าไปข้างในกันเถอะ"ป๊อบปี้บอกฟางแล้วลุกขึ้นยืน

"มะ! ไปกัน"ป๊อบปี้ยื้นมือให้ฟาง

"อืม"ฟางยื้นมือไปรับมือของป๊อบปี้แล้วทั้งคู่ก็เดินเข้าไปข้างใน แต่ทั้งดันลืมว่ายังจุงมือกันอยู่ จนทำให้ทุกคนในบ้านงงเป็นอย่างมาก

"ป๊อบปี้.."เสียงของหญิงสาวคนหนึ่งดั้งขึ้น นั้นคือเสียงของพิมแฟนสาวของป๊อบปี้ หญิงเพิ่งเดินเข้ามาในบ้านจึงเห็นภาพบาดตาบาดใจที่แฟนตัวเองกำลังจับมือกับผู้หญิงคนอืน

"พิม.."ป๊อบปี้เห็นพิมจึงรีบดึงมือออกทันที

"ป๊อบปี้ทำไม?...."พิมงงเป็นอย่างมาก

"เออ มันไม่ใช่อย่างที่พิมคิดนะ คือ..."ป๊บอปี้ยังไม่คันจะพูดจบพิมก็รีบตัดบททันที

"ไม่ใช่อะไรละ!? ไม่ใช่ที่ป๊อบเดินจับมือกับหญิงอืนเนี้ยนะ?"พิมพูดแบบเสียงสันๆ

"พิมฟังกันหน่อยสิ"

"พิมไม่ฟัง...พิมว่าเราห่างกันกันสักพักเถอะนะ"พูดจบพิมก็รีบเดินออกไปทันที

"พิม!"ป๊อบปี้พยามเรียกพิมแต่เธอก็ไม่ฟัง

"นี้ ป๊อบปี้ฉันขอโทษนะที่ ทำให้.."ฟางไม่ได้พูดจบบทป๊อบปี้ก็เอ่ยขึ้น

"มันไม่ใช่ความผิดของเธอหลอก..ไม่ต้องโทษตัวเอง งั้นเดียวพวกเราไปนั้งคูยกับเพื่อนๆกันต่อดีกว่านะ ป่ะ"พูดจบป๊อบปี้ก็จุงมือฟางไปนั้งที่โซฟา

Fang Talk

นี้มันอะไรกัน? ทำไมเขาไม่ไปง้อแฟนเขา? ทำไมเขาจะต้องเป็นห่วงเรามากขนาดนี้? เห้อออ ฉันละสงสารพิมจัง ป่านนี้ไม่เกลียดฉันไปถึงไหนแล้วเนี้ย...

"นี้ไอ้ป๊อบ เมื่อกี้มีเรื่องอะไรกันหรอ?"เขื่อนถามขึ้น