เลวแค่ไหนหัวใจก็ให้เธอ

“ไปหาไอ้เชี้ยเควินก่อน ยิงน้องกู มึงจะไปกันไหม”ผมถามขึ้น
“ไปดิ กูไปด้วย”เคนตะพูดแล้วเดินไป
Kaew talk
ชั้นอยู่ในห้องมืดไม่มีแสง อับทึบเป็นห้องสี่เหลี่ยมไม่ใหญ่ แคบๆ มีหน้าต่างเป็นลูกกรงทำจากเหล็กเล็กนิดเดียว เค้ากำลังจะทำอะไรชั้น ชั้นไม่กลัวหรอกนะ ไม่กินก็ไม่กิน ชั้นเอาหลังพิงกำแพงแล้วหลับตาไป ชั้นนั่งอยู่ตลอดเวลา
1อาทิตย์ผ่านไป
ชั้นยังไม่ได้แต่ข้าวแม้แต่น้อย ส่วนน้ำมีพวกเฟย์ฟางบันนี่จินนี่แล้วก็มีนนั่นแหละที่แอบเอาน้ำมาให้ชั้นกินประจำ ชั้นไม่ได้เห็นหน้าโทโมะเลยแม้แต่นิด ชั้นร้องไห้จนไม่มีน้ำตาจะร้องแล้ว ชั้นมองไปทางซ้ายทางขวา ตอนนี้ขาชั้นหายดีแล้วหละ ชั้นเดินได้โดยไม่เจ็บแล้ว ชั้นนอนมองประตูตลอดเวลาก่อนจะหลับตาลง
แกร่กๆ เสียงประตูถูกเปิดแต่ชั้นก็นึกว่าจะเป็นพวกเพื่อนที่เอาน้ำมาให้ ชั้นเลยหลับตาต่อไป โคร่ม น้ำจำนวนมากสาดเข้าที่ตัวชั้นจนสำลัก
“แค่กๆ” ชั้นไอแล้วมองไปที่คนกระทำ...โทโมะ เค้าทำกับชั้นได้ขนาดนี้เลยหรอ
“หิวไหมหละ เอาน้ำมาให้กิน กินให้อร่อยนะ”เค้าพูดแล้วขำเยาะเย้ยหน่อยๆ
“โทโมะค๊ะ”เสียงใสของสาวที่ไหนไม่รู้ดังมาจากด้านนอก
“จ๋าหวาย เดี๋ยวเฮียออกไปนะ ไปรอบนห้องก่อนนะ”เค้าพูดแล้วยิ้มมุมปากให้ชั้นก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ชั้นร้องไห้ออกมาอย่างหนัก เลว ไอ้คนเลว ชั้นเกลียดนายที่สุด ชั้นนั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่นาน
1เดือนผ่านไป
เสื้อผ้าที่เปียกก็แห้งหมด ชั้นรู้สึกถึงลมเย็นๆจากภายนอก หน้าหนาวมาถึงแล้วสินะ นี่มันก็เดือนธันวาแล้ว ชั้นมองหน่าต่างลูกกรงแล้วร้องไห้ไปมา
แกร่ก ๆ เสียงประตูเปิดออก ชั้นมองไปที่ประตู
“แก้ว กินน้ำก่อนนะ”วันนี้บันนี่เข้ามาแล้วเอาน้ำมาให้ชั้นกินถึงสองแก้วแล้วแถมข้าวจานนึง เค้าทำแบบนี้ประจำ
“ขอบคุณนะ”ชั้นยิ้มแล้วกินไปจนหมด บันนี่กำลังจะออกไปแล้วก็ต้องตกใจเมื่อโทโมะเข้ามาพอดี
“บันนี่!!”โทโมะตะคอกเสียงดัง บันนี่ตกใจอย่างหนัก
“เฮีย”บันนี่ทำเสียงอ่อย
“ออกไป!!”โทโมะตะคอก บันนี่รีบวิ่งออกไปพร้อมจานข้าวกับแก้วน้ำทันที
“ชั้นว่าแล้วว่าทำไมเธอยังไม่ท้องแห้งตาย หรือไม่ก็ร้องเรียกวิงวอนขอร้องฉันให้หาอะไรให้กิน ที่แท้เธอก็ไม่แน่จริง”โทโมะพูดขึ้น แน่จริงงั้นหรอ ทำไมชั้นต้องแน่จริงกับเรื่องแบบนี้ด้วยหละ
“ฉันไม่แน่จริงแล้วจะทำไม”ชั้นพูดแล้วมองตาแค้นๆให้เค้า
“หน้าหนาวมาถึงแล้ว บ้านชั้นถ้าหนาวก็หนาวมาก เดี๋ยวสักพักเธอคงแข็งตาย”นายกะจะเอาชั้นถึงตายเลยหรอ ทำไมนายเลวแบบนี้
“นายคิดที่จะฆ่าชั้นเลยหรอ”ชั้นพูดแล้วมองหน้าเค้า
“ใช่”เค้าตอบหน้าตาย
“ใช่นิหน่า ขนาดพิมนายยังฆ่าได้ แล้วชั้นทำไมนายจะฆ่าไม่ได้ งั้นก็เอาปืนมายิงหัวชั้นให้ตายไปเลยสิ”ชั้นพูดอย่างท้าทาย
“ไม่มีทาง ชั้นจะให้เธอตายอย่างทรมาร”เค้าพูดจบก็เดินออกไป
2เดือนผ่านไป กลางคืน
ชั้นทรมารอยู่ในนี้นานมาก เหมือนกับคนจร 1อาทิตย์ยัยบันนี่ก็จะแอบพาออกไปอาบน้ำทีนึง ลมหนาวพัดเข้ามากระทบใบหน้าชั้นจนทำให้ชั้นตื่นจากที่นอนเอาหลังพิงกำแพงอยู่ ชั้นมองลูกกรงหน้าต่างเห็นใบไม้ปลิวว่อน กระจกแค่บานเดียวชั้นก็หนาวสะท้านไปทั่ว ชั้นเดินไปตรงลูกกรงแล้วมองด้านนอก มันสวยมากเลยหละ ชั้นไม่ได้ออกไปไหนนานแล้ว ชั้นมองด้านนอกแล้วก็ค่อยๆเดินมานั่ง เสื้อผ้าชั้นดูเปอะเปื้อนขี้ฝุ่น ไม่ได้อาบน้ำมาก็5วันแล้ว ชั้นกอดเข่าตัวเองแล้วร้องไห้ที่ตัวเองทำผิดมาก ไม่น่ายุ่งกับเค้าเลย วิญญาณบ้า ชั้นคิดถึงนาย ทำไมตัวนายเลวร้ายแบบนี้ ชั้นไม่ชอบร่างนายเลย นายอยู่ไหนวิญญาณโทโมะ ที่แสนดี คอยทำนู่นทำนี่ให้ชั้น คอยดูแลชั้น ชั้นอยากให้นายมาดูแล ทำไม ทำไมนายไม่ดูแลชั้นเลย ทำไมนายปล่อยให้ร่างนายย่ำยีชั้นแบบนี้ ชั้นเกลียดร่างนายที่สุด ฮือๆๆๆ ชั้นร้องไห้แล้วมองไปรอบห้องหวังให้วิญญาณโทโมะปรากฎ แต่ก็ไม่มีแม้วี่แวว ชั้นไม่มีอะไรทำนั่งใช้นิ้วจิ้มฝุ่นเขียนอะไรเล่น ชั้นเขียนคำว่า แก้ว (หัวใจ) โทโมะ ตัวใหญ่ แล้วค่อยๆนอนดูมันอยู่ด้านข้าง วาดก้อนเมฆเป็นกรอบแล้ววาดนู่นวาดนี่ลงไปจนง่วงเลยหลับไป
Tomo talk
ผมนอนอยู่ในห้องกับหวาย เธอน่ารักดี ทำตัวน่ารัก ดูแลเอาใจผมทุกอย่าง แต่ในใจผมกลับขุ่นคิดถึงคนที่นอนอยู่ในห้องฝุ่นเกลอะด้านล่าง ผมนอนอยู่ใต้ผ้าห่ม มีหวายนอนกอดอยู่ข้างๆ ผมขยับตัวลงจากเตียงแล้วใส่เสื้อคลุม
“เฮีย ไปไหนของมึงว่ะป่านนี้”เคนตะน้องชายผมเดินออกมาจากห้องนอนแล้วถาม
“เรื่องของกู”ผมตอบสั้นๆแล้วเดินลงข้างล่าง
“กูพาพวกเพื่อนและก็แฟนสาวทั้งหลายมา มึงลงไปเลี้ยงด้วยกันดิเอาหวายไปด้วยก็ได้”เคนตะเอ่ยปากชวน
“ฝันไปเหอะ”ผมไปเลี้ยงได้แต่จะไปคนเดียว ไม่มีทางเอาผู้หญิงคนไหนไปนั่งเลี้ยงรวมกลุ่มเพื่อนและก็แฟนพวกมันๆ ถึงแม้จะมีใครแต่ก็ไม่เคยเอาไปนั่งเลย
“เออ นิสัยมึงเปลี่ยนสักทีดิ๊”เคนพูด
“เปลี่ยนทำไม กูไม่ใช่มึงหนิที่จะรักเดียวใจเดียวตลอดไป กูมันหลายใจเปลี่ยนผู้หญิงหลายคน จะให้กูเปลี่ยนอาทิตย์ละคนมานั่งเลี้ยงเนี้ยนะ พ่อมึงอ่ะ”ผมพูดแล้วค่อยๆเดินลงบรรได
“พ่อมึงกับพ่อกูก็คนเดียวกันแหละว้า”เคนตะพูดไล่หลังแล้วเดินตามมาในมือถือขวดไวน์ขาวที่อยู่ในตู้ด้านบนลงไป
“มาแล้วววว”เคนตะลากเสียงแล้วเอาไวน์มาเสริฟ ผมเดินไปนั่งด้วยแล้วก็เทไวน์ดื่มคุยกันเฮฮาแต่ผมกลับเงียบ
“เฮีย เป็นไรปล่าว”เฟย์ถามขึ้น
“ปล้าว ๆ เฮียก็ปกติหนิ เฮียแปลกตรงไหน”ผมทำเสียงสูง
“แปลกตรงเนี้ยแหละมึง”เขื่อนกวนตีนผมตลอด
“เออ ๆ มากินๆ”ผมซดไวน์
“ขอบใจพวกสาวๆมากนะเว้ยที่ช่วยเฮียเอาข้าวเอาน้ำไปให้แก้วกิน”ผมเป็นคนสั่งให้สาวๆผลัดกันเอาข้าวเอาน้ำเข้าไปให้กินแล้วแกล้งทำเป็นว่าผมไม่รู้เรื่อง
“ไม่เป็นไรเฮีย ว่าแต่เฮียรักเค้าทำไมเฮียต้องทำแบบนี้หละ”บันนี่ถามขึ้น
“แกไม่เป็นเฮียแกไม่เข้าใจหรอกบัน”ผมพูด
“เฮ้ย บอกอย่าเรียกแฟนกูว่าบันมึงก็เรียกจังนะ”บีสพูดแล้วกระดกไวน์
“เฮีย...เฮียลองคิดดูสิว่าผู้หญิงเค้าจะยิ่งเกลียดเฮียไปมากแค่ไหน ถ้าเป็นฟางนะ ฟางจะเกลียดเฮียมากเลยหละ”ฟางพูดแล้วทำหน้าตื่น ผมหันไปจิกตาใส่ฟางทันที
“ฟาง บอกแล้วไงถ้าไม่เป็นเฮียฟางไม่รู้หรอกว่าเฮียทำไปเพื่ออะไร”ผมพูดแล้วหันหน้าหนีแต่ดันไปสะดุดสายตาไอ้ป๊อปที่มองตาแข็งสะงั้น
“มองเชี้ยไร”ผมพูดใส่ป๊อป
“เดี๋ยวนี้แรงนะมึง”ป๊อปปี้พูดขึ้นแล้วก็พากันขำ
“เฮียค่ะ มีนไม่รู้นะว่าเฮียอ่ะจะคิดอะไร แต่มีนว่าเฮียคิดผิดนะ แทนที่ผู้หญิงเค้าจะรักเฮีย แต่เค้ากลับจะยิ่งเกลียดเฮียไปใหญ่”น้องสาวผมพูดขึ้น
“มีน พอเถอะ อย่าไปคุยกับมันเลย มันฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรอก”จองเบพูด
“กวนตีนละไอ้แว่น”ผมพูดใส่จองเบ
“เดี่ยวนี้ไม่ใส่ละเว้ย”จองเบพูด
“จินนี่เห็นด้วยกับมีนนะเฮีย เฮียเก็บไปคิดหน่อยแล้วกัน”จินนี่เสริม ไม่คิดหละ ผมส่ายหัวแล้วเดินไปที่ห้องมืด ผมปลดล็อคอย่างเบามือที่สุดก่อนจะเปิดเข้าไปเห็นแก้วนอนหลับหลังชิดกำแพง แล้วสังเกตเห็นอะไรบางอย่างที่พื้น “แก้ว (หัวใจ) โทโมะ” ผมเห็นข้อความแล้วทำให้อึ้ง ผมอยากจะเอาเท้ากระแทกหน้าตัวเองมาก เชี้ยเอ้ย ไอ้ฟายโทโมะ ทำไมมึงต้องทำแบบนี้กับเค้าด้วยว่ะ ผมด่าตัวเอง ผมค่อยๆเอาปากกาที่ติดตัวมาถ่ายรูปมันเก็บไว้ มันเป็นกล้องปากกาแบบที่พวกปาปารัซซี่ใช้แอบถ่ายดารา เมื่อเห็นแก้วขยับตัวอาจเพราะแสงเข้าตาผมก็เลยแกล้งปิดประตูแล้วทำเสียงก๊อกแก๊กเหมือนจะเข้ามา พอเปิดอีกทีแก้วก็ลุกขึ้นนั่งที่พื้นรอยฝุ่นถูกปัดออกจนหมด ผมมองหน้าแก้วที่ดูโซมๆ หน้าซีดๆ ผมเดินเข้าไปใกล้แล้วนั่งลงตัวเสมอกัน ผมเชยคางแก้วขึ้น แก้วส่ายหัวหนีทันที
“...”ผมเชยคางเธอขึ้นอีกที แล้วเธอก็มองตาตอบด้วยตาแห่งแรงแค้น ผมมองไปอย่างนุ่มนวล ผมประสานสายตากับแก้วจนรู้สึกเหมือนใจบังคับให้จูบ จูบ จูบ แต่ผมก็รู้สึกตัวทัน เลยผละออกมาก่อน
“ฉันแค่จะมาบอกว่า หนาวแบบเนี้ยระวังตาย”ผมพูดก่อนจะเดินออกไปทั้งที่ใจมันไม่ได้อยากมาบอกเลย ผมหันหลังให้แก้วก็หลับตาปี๋แค้นตัวเอง โอ๊ยยยยย!! ผมเจ็บยิ่งกว่าโดนรุมกระทืบ ยิ่งกว่าโดนแทง โดนยิง มันเจ็บข้างใน ผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ผมเดินออกจากห้องได้ก็ฝืนเดินไปนั่งรวามกลุ่มกับเพื่อน
“เฮี้ย มึง…”อีกละ ไอ้ป๊อปปี้อีกแล้ว
“โทดที กูจะพูดเฮีย”กูก็รู้แล้วหละ ผมหันไปหามัน
“มีไร”ผมถามขึ้น
“กูจะถามว่าวันนั้นมึงตกลงอะไรกับไอ้เควิน”เฮ้อ
“เดี๋ยวกูเล่าให้ฟังทีหลัง กูง่วง”ผมพูดแล้วเดินขึ้นห้องไปทันที
“เฮียค่ะ ไปไหนมา”หวายที่งัวเงียบนเตียงก็ถามขึ้น
“อ๋อ เฮียไปดื่มอะไรนิดหน่อยกับพวกไอ้เคนหนะ”
“เฮีย หวายได้ยินเสียงกุกๆกักๆด้านล่างนานแล้วนะคะ เสียงไรเฮียรู้รึเปล่า”ผมทำหน้าสงสัย
“เสียงแบบไหนหละจ๊ะ”ผมหยอดหวานแล้วนั่งบนเตียงพร้อมกับลูบหัวหวาย
“เสียงคล้ายๆคงเอาอะไรกระทบกับไม้ด้านบนตรงห้องนี้แหละคะ”ผมสงสัยหนักไปใหญ่ ด้านล่างห้องผมก็เป็น....ห้องมืด!! แก้ว !! ผมรีบวิ่งลงไปด้านล่างทันที เมื่อเปิดเข้าไปก็เห็นแก้วหลับอยู่ ไฟปิด ผมถึงกับโล่งแล้วมองไปที่เพดาน เห็นรอยหลอดไฟแตก แต่ไม่เห็นเศษแก้วสักนิด แก้วคงจะเก็บทิ้งตรงลูกกรงไปแล้วมั้ง ผมหอบหายใจสักพักก็เดินไปลูบหัวแก้วเบาๆกลัวว่าเธอจะรู้สึกตัว แต่แก้วก็หลับสนิด ผมเลยลุกเดินไปแล้วปิดประตูลง
Kaew talk
ชั้นแกล้งหลับ ชั้นเอาไม้กวาดที่มุมห้องกระแทกหลอดไฟจนแตกแล้วเก็บเศษแก้วมา....กรีดเส้นเลือดตัวเอง ชั้นไม่อยากอยู่บนโลกนี้แล้ว มันน่ากลัวเกินกว่าที่ชั้นจะรับไหว ชั้นลุกขึ้นนั่งแล้วมองไปที่มือตัวเองอีกครั้งพร้อมกับเอาเศษแก้วที่ซ่อนไว้ด้านหลังขึ้นมา เลือกอันที่ใหญ่ๆหน่อยแล้วมันก็ได้ ชั้นจ่อไปที่ข้อมือด้านซ้ายของตัวเอง ชั้นจะทำได้ไหม T^T น้ำตาชั้นไหลออกมาแล้วก็ร้องไห้อย่างหนักขึ้นๆ
“หนาวตายงั้นหรอ ชั้นขอตายเองดีกว่า”ชั้นพูดขึ้นกับตัวเองก่อนจะค่อยๆกดเศษแก้วลงบนเนื้อข้อมือ
Tomo talk
ผมขึ้นมาบนห้องอีกครั้ง
“ตกลงด้านล่างมีอะไรหรอคะ”
“ไม่มีอะไรหรอกจ่ะ แค่หลอดไฟแตก”ผมพูดแล้วยิ้ม
“เฮียอย่าเพิ่งไปไหนนะคะ หวายกลัว เมื่อกี้หวายได้ยินเสียงสะอื้นน่ากลัวมากเลยหนะคะ แล้วพอหวายเอาหูไปแนบกับพื้นก็ได้ยินเสียงคนพูดว่า อะไรขอตายเอง ประมาณนี้แหละคะ หวายกลัวมากกก”ผมได้ยินหวายพูดก็กระเด้งออกจากเตียงทันทีแล้ววิ่งไปอีกครั้ง
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
อัพแล้วตามสัญญา ม๊าาาาา ไม่นะ ไม่ อร้ายยยยยยยย จะเป็นไรไม่ได้นะ
รีดเดอร์จะฆ่าป๊าแน่ถ้าม๊าทำอะไรแบบนี้ T^T