เลวแค่ไหนหัวใจก็ให้เธอ

ผมเปิดประตูห้องเข้าไปเห็นแก้วที่นั่งร้องไห้อยู่ ที่มือข้างขวาถือเศษแก้ว ที่มือข้างซ้ายข้อมือมีเลือดไหลออกจำนวนมาก ผมตกใจแทบเป็นบ้า ผมวิ่งเข้าไปโยนเศษแก้วทิ้ง

“แก้ว เธอทำอะไร!!”ผมพูดเสียงดังแล้วอุ้มแก้วขึ้นอย่างตกใจ ผมวิ่งออกไปด้านนอกอย่างไว

“แก้ว !!!!!!”ทุกคนที่สังสรรค์กันอยู่ก็พูดขึ้น ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

“เฮ้ย เขื่อนมึงมาไขกุญแจรถดิ๊ กุญแจบนเคาท์เตอร์เบียร์อ่ะ”ผมพูด เขื่อนตาเหลือกหากุญแจแล้วรีบวิ่งไปไขอย่างไว ผมพาแก้วขึ้นไปนั่งบนรถแล้วขับอย่างไว กดปุ่มเทอร์โบอย่างไว แก้วร้องไห้ตลอดทาง ผมหยิบพาเช็ดหน้าลายสก็อตของตัวเองมาพันข้อมือให้แก้ว แก้วกำข้อมือตลอดทาง ตอนนี้เลือดชุ่มผ้าเช็ดหน้าจนไม่มีที่ไหนไม่เปื้อนเลือดของแก้วแล้ว ผมพยายามรีบไปอย่างมากจนถึงโรงพยาบาล

“หมอ !!”ผมอุ้มแก้วแล้วเรียกหมออย่างเร็ว

“รอด้านนอกนะคะ”หมอพาแก้วเข้าไปในห้องฉุกเฉิน ผมนั่งบีบขมับตัวเองแน่น

“โธ่เว้ย!!!!”ผมกระแทกมือตัวเองลงบนเข่าอย่างแรงจนคนไข้จำนวนไม่มาก รวมถึงพยาบาลยามดึกหันมองเป็นแถว

“เฮีย”เฟย์ร้องเรียก พวกมันมากันที่นี่ มาเป็นฝูงเชียว แต่มีหวายมาด้วย ผมหันหน้าหนีทันที

“เฮีย ๆ แก้วเป็นไงบ้าง”บันนี่ถามขึ้น อย่าให้ผมตอบได้ไหม ตอนนี้อารมณ์ผมไม่อยู่กับที่แล้ว

“บันนี่ อย่าถาม”บีสดึงแขนบันนี่ บันนี่หันมองบีสที่รู้นิสัยผมดี บันนี่นิ่งเงียบแล้วนั่งรอแก้วกัน

“คนด้านในเป็นใครหรอเฮีย”หวายถามขึ้น ผมนิ่งเงียบ

“น้องสาวเฮียหรือพี่สาวเฮียหรอ เห็นว่าชื่อแก้ว”แม่มั้ง...!!

“หรือว่าแม่เฮีย”โอ๊ะ!! ผมเซงมาก

“ตกลงใครกันเฮีย”จะเซ้าซี้อีกนานไหม

“แฟนเฮียเอง!!”ผมแหกปากจนคนในโรงบาลมองเหมือนเดิม

“ว่าไงนะเฮีย”หวายลุกขึ้นตามแล้วมองผม

“หวาย อย่างที่เฮียบอกนั่นแหละ”มีนช่วยเสริม

“แล้วหวายหละเฮีย หวายเป็นอะไร”ผมกำมือแน่น ตอนนี้ผมอารมณ์ไม่ดีนะ ต่อให้ผู้หญิงคนไหนผมก็ต่อยได้

“หวาย อย่าเพิ่งเซ้าซี้ได้ไหม”ผมพูดขึ้นอย่างอารมณ์เสีย

“หวาย นั่ง”จองเบพูดขึ้น หวายสะบัดหน้าร้องไห้หนีไป ช่างเหอะ ผมนั่งลงได้ไม่ถึงนาทีหมอก็ออกมา

“คุณครับ หมอขอถามหน่อย”หมอพูดขึ้น

“ครับว่ามา”ผมเดินไป

“คนไข้เป็นอะไรครับ ทำไมถึงต้องกรีดข้อมือตัวเอง พอบอกได้ไหมฮะ”

“ผมทะเลาะกับเค้าครับ”ผมพูดไปตามจริง

“คุณคงเป็นคุณสามีใช่ไหมครับ”สามีเลยหรอ เออ สามีก็สามี

“ครับ”

“คุณอย่าหาเรื่องทะเลาะกับเค้าให้มากนักสิครับ ดูแลเค้าดีๆหน่อย ครั้งนี้โชคดีไปนะครับที่เธอกรีดไม่ลึก แต่มีรอยเหวอะๆที่เส้นเลือดนิดหน่อย อย่าและห้ามให้เธอคิดสั้นแบบนี้อีกนะครับ เพราะมันไม่ดีแน่ต่อสุขภาพของภรรยาคุณและลูกในท้อง แฟนคุณเครียดมากก็ไม่ดีนะครับ ลูกที่เกิดมาจะเป็นคนไม่ร่าเริงและอาจพิการได้”ผมถึงกับอึ้ง อึ้งและก็อึ้ง ลูกงั้นหรอ ลูก !! ถ้าผมอ่อนแอคงเป็นลมไปแล้วหละ ฟุ่บ!!

Fang talk

ชั้นเห็นเฮียเป็นลมล้มลงไปหน้าห้องฉุกเฉิน หมอถึงกับทำหน้างง ร้อยวันพันปีไม่เคยจะเห็นเฮียเป็นลมเลย นี่เฮียเป็นอะไรไปนะ พวกเราพากันวิ่งไปดูเฮีย และป๊อปกับบีสก็ช่วยกันประคองเฮียขึ้นมานั่งที่เก้าอี้แล้วเอายาดมจองเบมาให้เฮียดม สักพักหมอผู้หญิงก็ออกมา

“คนไข้เสียเลือดมากเลยนะคะ ตอนนี้เลือดยังไม่หยุดไหลแล้วคนไข้ก็สลบลงไปแล้ว ไม่ทราบว่าใครพอจะมีเลือดกรุ๊ปAB เน็คกระถีบบ้างคะ”

“อะไรกระทืบนะครับ หมอจะกระทืบผมหรอ”เขื่อนหูเพี้ยนไปแล้วมั้ง

“กรุ๊ปเลือด ไอ้ฟาย”ป๊อปตบหัวเขื่อนอย่างแรง AB เน็คกระถีบ  ชั้นเลือดกรุ๊ป A

“ผมไม่มีอ่ะ”ผุ้ชายทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันทันที

“ชั้นก็ไม่มีค่ะ”ผู้หญิงทุกคนก็เช่นกัน

“ผม!!”เฮียที่สโมคยาดมอยู่ก็เด้งตื่นขึ้นมาทันที

“เฮียมีหรอ”ชั้นถามขึ้น

“ใช่ๆ เฮียโมะได้เลือดกรุ๊ปพ่อ”เคนตะพูด

Tomo talk

ผมเป็นลมไปได้ไงเนี้ย ลูก ลูกงั้นหรอ แต่ตอนนี้ เลือด !!

“คุณเพิ่งเป็นลมไม่ใช่หรอค่ะ”หมอถาม

“ใช่”ผมตอบ (ตรงเนอะ) ก็คนตรงอ่ะ

“คุณอ่อนแอเกินกว่าจะให้เลือดหรือเปล่าคะ”ผมไม่อ่อนแอ อย่าใช้คำนี้

“ผมไม่อ่อนแอ!!”ผมแหกปากจนหมอรีบพยักหน้าพาผมไปในห้อง วัดความดัน ความดันผมต่ำเกินเกณฑ์มาก

“ไม่ได้นะคะ คุณอ่อนแอเกินกว่าจะให้เลือด”ผมซีเรียสนะเนี้ย

“ถ้าไม่ให้แล้วจะเอาที่ไหนหละครับ!!”ผมพูดขึ้นแล้วเอามือทุบโต๊ะจนกระดานบนโต๊ะหมอกระเด็น

“เอ่อใจเย็นนะคะ เดี๋ยวเราประกาศในโทรทัศน์ให้ เพราะเลือดกรุ๊ปนี้ทางโรงบาลไม่มีเลยอ่ะคะ”ตายเหอะ

“กว่าจะมาพอดีเมียผมตาย เอาเลือดผมไป ถ้าไม่เอาคนที่ตายจะเป็นหมอ!!”ผมพูดแล้วจิกตา

“เลือดได้หรือยัง ไวๆหน่อย ชีพจรคนไข้ต่ำลงแล้ว”หมอผู้ชายอยู่ตรงเตียงแก้วตะโกนผ่านผ้าม่านที่ขึงไว้

“ก็ได้คะๆ”หมอผู้หญิงพาผมไปนอนเตียงข้างแก้วแล้วเปิดม่าน ใบหน้าแก้วดูซีดเซียว โซมๆ ตัวเหลืองๆ หมอเจาะเลือดผมแล้วเอาสายอะไรสักอย่างเชื่อมต่อเลือดผมเข้าให้ตัวแก้ว ผมเห็นเลือดตัวเองไหลออก มันเจ็บแปล็บๆแต่ผมก็ทน นึกว่าโดนยิงแล้วกันว่ะ

30 นาที

ผมเพลียมากๆ หมอเอาเครื่องออกไปนานแล้ว แต่ตอนนี้อาการผมแย่และหนักมาก ตาลืมไม่ขึ้นเหมือนคนง่วง หมอผู้ชายเดินมาบอกว่าให้พักผ่อน อย่าฝืน ภรรยาคุณปลอดภัยแล้ว คำนั้นมันทำให้ผมหลับตาลงแล้วหลับไป

Kaew talk

ชั้นฟื้นมามองนาฬิกาในห้องพักก็ตี4แล้ว เห็นทุกคนพวกบันนี่และบีสหลับกระจายกันเต็มห้อง แต่ที่แปลกใจคือเตียงข้างๆชั้นคือโทโมะ ตอนนี้ชั้นอยู่ห้องพิเศษเตียงคู่ โทโมะขึ้นมานอนทำไม อยู่ในชุดปกติ สงสัยจะง่วงแล้วไม่อยากนอนพื้นหละมั้ง ชั้นกำลังจะหันหน้าแต่ดันเห็นสำลีสีขาวที่มีจุดสีแดงเป็นจุดเลือด ชั้นลุกขึ้นนั่งช้าๆแล้วมองข้อมือตัวเองที่ถูกพันเหมือนกันแล้วมองที่ข้อมือโทโมะก็ถูกแปะสำลีไว้ เค้าไปทำอะไรมานะ

“แก้ว”จินนี่ลุกขึ้นช้าๆแล้วเดินเข้ามาหาชั้นที่เตียง

“จินนี่ตื่นแล้วหรอ”เราสองคนคุยกันด้วยเสียงที่แสนเบา

“ยังง่วงอยู่เลย แต่แก้วหละเป็นไงบ้าง หายดีรึยัง”เค้าถามขึ้น

“เจ็บแผลอยู่นิดหน่อยเอง เสียดายนะที่ไม่ตายไปเลย”ชั้นพูดแล้วมองปลายเท้า

“ทำไมถึงคิดจะทำเรื่องแบบนั้นหละ แก้วยังมีชีวิตที่สดใสนะ”จินนี่พูด

“ชีวิตที่สดใสหรือชีวิตที่หมองมัวกันแน่”ชั้นมองหน้าจินนี่

“ชั้นจะบอกความจริงให้นะ เฮียหนะเค้ารักแก้วมาก ทีเค้าทำเพราะระงับอารมณ์ตัวเองไม่ได้ แต่ที่ทุกๆวันมีน้ำมีข้าวไปให้แก้วหนะ คิดหรอว่าพวกเราจะแอบเอาเข้าไปได้ง่ายๆถ้าเฮียคุม เฮียนั่นแหละเป็นคนสั่งให้เราเอาเข้าไปให้ แล้วแกล้งทำเป็นไก๋ไม่รู้เรื่อง และก็ให้บันนี่พาแก้วไปอาบน้ำ และกินไม่ได้นอนไม่หลับ ไม่ร่าเริง ต้องคอยเปิดประตูไปดูแก้วบ่อยๆ แต่แกล้งให้พวกเราเปิดประตูถ้าแก้วไม่หลับก็จะนึกว่าพวกเรามาหา แต่ถ้าแก้วหลับเฮียจะเข้าไปเอง เฮียรักแก้วมากนะ แต่เค้าไม่อยากให้แก้วมองเค้าในแง่ที่น่ากลัว เค้าไม่อยากให้แก้วไปจากเค้า เค้ารักแก้ว พวกเรารู้ดี ทุกวันที่เค้าพาผู้หญิงมาก็ไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงพวกนั้นเลย แค่แกล้งทำเป็นก่างว่าตัวเองไม่เสียใจต่อหน้าพวกเราเท่านั้นหละ แต่ที่จริงแค่เข้าไปนอนห้องเดียวกันแต่ไม่ยอมทำอะไรสักอย่าง อย่างหวายรายล่าสุด ชั้นถามหวายหวายก็บอกว่าไม่เคยมีอะไรกับโทโมะสักครั้ง ทำอย่างไงดีให้โทโมะเค้ารักเค้าสนใจ หวายยังถามชั้นแบบนี้เลย เฮียไม่เคยคิดจะเอาใครมาแทนเธอสักคน แล้วเมื่อกี้หวายถามว่าเธอเป็นใครเฮียก็แหกปากลั่นว่าแฟนเฮียเอง จนหวายวิ่งหนีไป แล้วเฮียยังเป็นลมตอนคุยกับหมอผู้ชายด้วย และที่สำคัญ เฮียเค้าให้เลือดเธอจนเค้าเพลียนอนอยู่ ทั้งๆที่ตัวเองเพิ่งเป็นลม ความดันก็ไม่ถึงเกณฑ์ หมอผู้หญิงเล่าให้ฟังว่าถ้าไม่ให้เค้าให้เลือดจะฆ่าหมอ ให้เลือดเธอไปตั้ง2ส่วนของตัวเองนะนั่น แล้วก็หลับเป็นตายไม่ยอมตื่นสักที”จินนี่อธิบายด้วยเสียงแผ่วเบายาว ชั้นเข้าใจหมดทุกอย่าง ถ้านายรักชั้นจริงทำไมนายต้องขังชั้นเป็นเดือนๆ ชั้นก็มีหัวใจนะ

“ทำไมเค้าต้องขังชั้นด้วยหละ”ชั้นถามขึ้น

“เพราะว่าเค้าโมโหและระงับอารมณ์ตัวเองไม่อยู่แล้วยังไม่อยากให้เธอหนีไปมีคนอื่นที่ไหนหนะสิ”จริงหรอ ?? ถ้ามันเป็นอย่างนั้นชั้นก็พร้อมให้อภัยเค้านะ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

พอยังอ่า ด้าจะได้นอนยัง 555+ 3รอบแล้วนะอัพ

แต่ตามใจรีดเดอร์สุดๆ นี่ก็น่าจะรู้แล้วนะว่าไรท์เตอร์รักรีดเดอร์แค่ไหน

555 รักเธอเสมอ จํวฟฟฟ muah!!