เลวแค่ไหนหัวใจก็ให้เธอ

9.1

เขียนโดย dada

วันที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 13.16 น.

  23 ตอน
  512 วิจารณ์
  59.03K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
“ชั้นกลับไม่ได้ ฝากนายดูแลเค้าด้วยนะ รอชั้นเรียนจบก่อนแล้วชั้นจะกลับไป แล้วนายห้ามบอกเรื่องนี้กับใคร นายควรดูแลบันนี่ให้ดี ถ้านายอยากให้ชั้นกลับไป นายควรคุยกับเค้าดีๆ”
“แต่เค้าบอกเลิกชั้นแล้ว จะให้ชั้นทำอย่างไง เค้ามีแฟนใหม่แล้ว ที่ชั้นมาที่นี่ก็เพื่อจะมาดูโฉมหน้าแฟนใหม่บันนี่ เค้าว่าชื่อแจ็คเป็นอาจารย์สอนอยู่ที่มหาวิทยาลัยkamikaze”ว้าว มหาลัยชั้นเอง
“ไอ้อาจารย์แจ็คงั้นหรอ เออ ดีเลยๆ บีส ชั้นมีแผน”ชั้นกระซิบใส่หูบีสไป บีสมาส่งชั้นที่บ้านแล้วชั้นก็ขึ้นไปนอนส่วนบีสก็กลับบ้านไปก่อน
เช้าตรู่
“แก้ว ทานข้าวเช้าลูก”น้าเรียกชั้น แต่ชั้นไม่ทาน ไม่เอาๆ
“ไม่ทานค่ะน้า วันนี้ต้องรีบไปมหาลัย ไปก่อนนะคะ รักน้าค่ะ”ชั้นหอมแก้มน้าแล้ววิ่งออกมาที่ป้ายรถสักพักรถของบีสก็มาจอด ชั้นขึ้นรถแล้วบีสก็ขับไปส่งที่โรงเรียน ชั้นฟอร์มว่าบีสเป็นแฟน เกี่ยวแขนควงแขนกันไปนั่งโรงอาหารบ้างม้าหินอ่อนบ้าง รอไอ้อาจารย์บ้านั่นมาแต่กว่าจะมาได้นักเรียนก็เต็มโรงเรียนละ ยัยโฟร์กับยัยมดนั่งมองชั้นอย่าง งง ๆ
“แกก็ไวดีนะ”โฟร์พูดขึ้น
“ใช่ ไวม๊ากกก”มดเสริม
“เฮ้ยๆๆ แจ็คมาแล้ว”แก้วพูดแล้วสะกิดบีสที่นั่งเกาะแขนกันอยู่ที่ชิงช้าตรงมุมตึก โห่...มากับยัยบันนี่จริงๆด้วย ทำไมบันนี่ถึงทำแบบนี้ได้นะ ชั้นควงบีสไปเต็มที่ วันนี้แต่งหน้าจัดเป็นพิเศษเพื่อให้ยัยบันนี่จำไม่ได้
“อาจารย์ค่ะ”ชั้นเรียกแจ็คที่กำลังคุยอย่างสนุกหัวเราะคิกๆกับยัยบันนี่ แจ็คกับบันนี่หันมามอง
“นี่ค่ะแฟนชั้น อย่าลืมเกรด4นะคะ บ๊ายบาย”ชั้นโบกมือ บีสกับบันนี่มองหน้ากันอย่างกับจะกิน
“เดี๋ยว...เธอว่าใช่ก็ใช่หรอ ถามเค้าก่อนดีกว่าไหม”เอาสิถามเลย
“ใช่จริงๆครับ ผมเป็นแฟน....เธอ”
“แก้ว!!”บันนี่สังเกตหน้าตาชั้นสักพักก็พูดขึ้น ชั้นตกใจที่เค้าจำได้ เค้าพุ่งเข้าใส่ทันทีแต่ชั้นไปหลบที่หลังของแจ็คทันที
“เธอจำคนผิดแล้ว ชั้นชื่อ...พะ...พริตตี้”ชั้นทำเชิ่ดหน้าอย่างมั่นใจ
“พริตตรงพริตตี้อะไรกันแก้ว”ไอ้อาจารย์บ้า
“แก้ว ชั้นจำแกได้”
“บันนี่รู้จักด้วยหรอ”แจ็คถามขึ้น
“เพื่อนซี้ชั้นเลยหละ แก้ว มาทำอะไรที่นี่ ชั้นหาเธอตั้งนาน”บันนี่เกาะแขนชั้น
“ปล่อยนะ มาที่นี่ก็มาเรียนหนะสิ คงไม่ได้มาหาผู้ชายหรือมาหาใครเพื่อนอกใจแฟนตัวเองหรอกหนะเสียดายมากเลย อุสส่าหวังดีบอกให้เธอสั่งสอนบีสบ้างแต่ไม่คิดว่าเธอจะเลยเถิดจนมาเป็นเอาซะเอง คราวนี้คนที่จะต้องทำคือบีสบ้างหละ เธอคบกับแจ็คงั้นชั้นก็คบกับบีส ขอให้โชคดีในรักครั้งใหม่กับผู้ชายห่วยๆ น่าเกลียด ชอบรังแกคนแบบนี้ไปเถอะนะบันนี่ ชั้นไม่คิดเลยว่าการเป็นเพื่อนของเรามันจะตัดขาดง่ายขนาดนี้”ชั้นพูดไปด้วยอารมณ์ล้วนๆ บีสพยายามบีบมือชั้น
“มันตัดขาดตั้งแต่เธอหายไปแล้วแก้ว รู้ไหมทุกวันทุกเวลาชั้นอยากให้เธออกไปจากชีวิตชั้นแค่ไหน ที่ชั้นต้องชวนบีสทะเลาะก็เพราะเธอ ที่ชั้นบอกเลิกบีสก็เพราะเธอ ชั้นไม่เคยรักบีสเลย ทุกเวลาชั้นหวังว่าจะได้คบกับเฮียเสมอ ชั้นหวังในตัวเฮียไว้มาก รู้ไหมว่าชั้นรอต่อคิวยัยพิมอยู่ แต่เธอกลับเข้ามาเสียบแล้วไม่ยอมไปจากภวังค์เฮียเลย มันทำให้ชั้นเจ็บและพยายามทำตัวใกล้ชิดเฮียแต่ทุกครั้งเฮียไม่เคยสนใจชั้นแม้แต่นิดเดียว”อึ้ง...ทั้งชั้นและบีส
“ทำไม ทำไมเธอถึงไม่บอกชั้นหละบันนี่”ชั้นถามอย่างเซ้าซี้
“จะให้ชั้นบอกเธอว่าชั้นชอบเฮีย อยากคบกับเฮียทั้งๆที่เธอคบกับเฮียอยู่งั้นหรอ บ้าไปรึเปล่า ชั้นเสียเวลารักบีสมาหลายปีแต่คราวนี้หัวใจชั้นมันชี้ทางว่าชั้นรักเฮียมาก รักมากกว่าที่เฮียกับเธอรักกันซะอีก เธอหนะน่าตกเลือดตายไปเลยหรือไม่ก็หนีหายไปจากโลกนี้ไม่ต้องกลับมาอีก ชั้นไม่ไหวจะทนแอ๊บแบ๊วทำเนียนกับเธอแล้วนะ เมื่อก่อนชั้นคิดเสมอว่าเธอคือเพื่อนแท้แต่เมื่อเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมันก็ทำให้ชั้นเกลียดเธอขึ้นมาทันที เกลียดจนแทบอยากจะฆ่าเธอทุกเวลา ทุกวัน”ทำไม น้ำตาชั้นมันค่อยๆซึมออกมา
“บันนี่ ทำไมเธอทำแบบนี้”บีสเขย่าไหล่บันนี่อย่างแรง
“ที่ชั้นทำไปทั้งหมดก็เพราะชั้นรักเฮียและชั้นไม่ได้รักนาย จำไว้นะ”บันนี่พูดก่อนจะมองหน้าแจ็ค
“แล้วแจ็คหละ”โฟร์ถามขึ้น
“แจ็คเป็นแค่คนขั้นเวลาให้บีสเชื่อว่าชั้นไม่ได้รักเค้าแล้ว”แจ็คทำหน้าเหวอทันที
“ชั้นเสียใจมากที่มีเพื่อนอย่างเธอบันนี่ เพื่อนกันเค้าไม่ทะเลาะกันเรื่องความรักหรอกนะ แต่เธอทำให้ชั้นรู้ว่าทุกเวลาที่ชั้นอยู่กับเธอ เธออันตรายมาก”ชั้นพูดขึ้น
“ใช่...และตอนนี้ชั้นก็อันตรายมากด้วย อย่ามาเข้าใกล้ชั้น แล้วก็อย่ายุ่งกับเฮียอีก ส่วนบีส ถ้าอยากได้นักชั้นยกให้”บันนี่พูดด้วยสายตาดูถูก
“แก้วไม่เอาหรอก ชั้นเอาเอง”มดปรี่เข้าควงแขนบีสทันทีรู้นะว่าในใจอยากควงแจ็ค
“แล้วเธอก็จะรู้ว่าเธอกำลังเสียของชั้นดีไปกับตัวเลยหละ เธอไม่ฉลาดเลยนะรู้ป่ะ เธอคงจะเป็นคนที่วันๆคิดแต่เรื่องจะแย่งแฟนเพื่อน”มดพูดขึ้น
“เธอไม่เข้าใจอะไรเธออย่ามาพูดเลย เธอไม่รู้จักชั้นดีพอหรอก”บันนี่พูด
“ขนาดชั้นที่คิดว่ารู้จักนิสัยเธอทุกอย่าง ชั้นยังรู้จักเธอไม่ดีพอเลย ตลอดเวลาที่ชั้นคบกับเธอมั้งแต่ม.ต้น ชั้นคิดว่าแกเป็นเพื่อนที่ดี รักเพื่อน เฮฮา ไปไหนมาไหนกับเพื่อน น่ารัก ใสๆ เรียบร้อย อ่อนแอ แต่วันนี่มันทำให้ชั้นมองเห็นเธอในด้านตรงข้ามทั้งหมด เธอไม่ใช่เพื่อนที่ดี ไม่รักเพื่อน เจ้าอารมณ์คิดวางแผนตลอดเวลา น่ารังเกลียด เจ้าเล่ห์ น่ากลัว ดุร้าย”ชั้นพูดขึ้นด้วยสีหน้าและท่าทางเหมือนจะร้องไห้
“ใช่ ชั้นเป็นแบบนั้น จำไว้ว่าชั้นเป็นอย่างงั้น แล้วสักวันเฮียก็จะรักคนร้ายๆอย่างชั้นไม่มีวันไปรักคนเรียบๆบ้านๆอย่างเธอ ไม่มีใครเลยที่จะรักเธอ สมแล้วที่ตั้งแต่เกิดมาเคยมีแฟนคนเดียว”คำนี้มันทำชั้นเจ็บมาก ถ้าเป็นคนอื่นพูดชั้นคงจะเข้าไปต่อยๆๆแต่คำว่าเพื่อนของชั้นมันยังไม่ขาดลงไปแต่สำหรับบันนี่มันคงขาดไปแล้ว
กริ่งงงงงงง
เสียงกริ่งลั่นมันได้เวลาที่ชั้นต้องเข้าเรียน
“โชคดี”บันนี่ยิ้มมุมปากก่อนจะมองคนรอบข้างแล้วเดินออกจากมหาลัยทันที
“อุ่ย ขอโทดค่ะ แค่อยากด่าคนมะกี้เลยแกล้งมาควงแขน ฮี่ๆ”มดพูดแล้วยิ้มแหยๆ
“บีส กลับไปดูแลเฮียดีๆนะ อย่าเพิ่งบอกเรื่องชั้นกับเฮีย”บีสพยักหน้าด้วยสีหน้าซีดๆ ส่วนแจ็คดูจะหน้าแห้งก้มหน้ามองพื้นแล้วค่อยๆเดินไปทันที จะว่าไปเค้าก็น่าสงสารนะ ชั้น โฟร์แล้วก็มดขึ้นไปเรียนกัน วิชาแรกก็เป็นวิชาเคมีซะด้วย แจ็คเข้ามาสอนด้วยท่าทางมึนๆอึนๆสั่งงานทั้งๆที่ยังไม่ได้สอนแล้วก็นั่งหมดอารมณ์อยู่บนโต๊ะอาจารย์
“อาจารย์ค่ะ ขออนุญาติ”ชั้นลุกขึ้นแล้วไปหาแจ็ค แจ็คไม่แม้แต่พูดอะไรสักคำ
“แจ็ค”
“ไปนั่ง”เค้าพูดแล้วไม่มองหน้าชั้น
“ชั้นอยากจะบอกอะไรให้นะ”ชั้นนั่งลงตรงหน้าเค้า เค้ามองชั้นแล้วขมวดคิ้ว
“บอกให้ไปนั่งที่”เค้าพูดแล้วเริ่มทำหน้าเครียด
“ชั้นจะบอกว่า..”
“บอกให้ไปนั่งไง!!!”
“โธ่เว้ย คนที่รักแกหนะมี ทำไมแกไม่หัดมองให้มันกว้างๆบ้างหละ แค่ผู้หญิงคนเดียวจะเป็นจะตายหรือยังไง ยัยมดมันชอบแกมานานแล้วเว้ย หัดมองบ้างสิ อย่าคิดจะอัคติกับเพื่อนชั้นเพราะไม่ชอบขี้หน้าชั้นสิ !!”ชั้นแหกปากตะโกนเถียงกับหมอนี่จนทั้งห้องมอง ชั้นหันไปมองเห็นมดทำหน้าเอ๋อ ดูเหมือนจะตกใจเป็นอย่างมาก
“แล้วเธอมายุ่งอะไรด้วย!!”
“อาจารย์ครับ ผมปวดฉี่ไม่ไหวแล้ว ขออนุญาติ”ไอ้คนหลังห้องมันมาปวดฉี่อะไรตอนนี้ฟ๊ะ
“เออ มึงจะไปไหนก็ไปเหอะ!! ได้ ไม่ยุ่งก็ไม่ยุ่ง ต่อจากนี้ชั้นจะไม่ยุ่งกับแกอีก ไอ้แจ็ค ไออาจารย์บ้า!!!!”ชั้นตะโกนเสียงดัง เฮือก......O_O ชั้นเห็นใครบางคนยืนอยู่ที่หน้าประตูโรงเรียนเพราะห้องเรียนชั้นอยู่ชั้นสองมีระเบียงเห็นลงไปด้านล่าง นั่นมัน...โทโมะ เค้ามองขึ้นมา ชั้นรีบวิ่งหาที่ซ่อนอย่างไว
“ทำไงดีๆๆ”ชั้นท่องแล้ววิ่งไปหลบที่ใต้โต๊ะหลังห้องสุด
“ขอนั่งใต้โต๊ะหน่อยนะ ทุกคนฟัง ใครถามถึงชั้นอย่าบอกนะว่าชั้นอยู่ไหน ขอร้อง ไหว้หละ”ชั้นพูดก่อนจะก้มหัวไปทำตัวเงียบ แต่ทุกสายตายังหันมอง
“อย่ามองกันสิเว้ย ทำงานไป”ชั้นพูดแล้วก็ก้มลงที่เดิม ผู้หญิงที่นั่งตรงนั้นหุบกระโปรงตัวเองใหญ่ โอ๊ยยยย มีน้ำหอมไหม ฉีดหน่อยสิ
“โทดครับ ผมมาหาแก้ว”ทะ...โทโมะ ชั้นมองเห็นแต่ขาของเค้า
“แก้วไม่อยู่ค่ะ”โฟร์แจ้นปากทันที
“เมื่อกี้ผมเห็นเขายืนตรงนี้”โทโมะยืนกราน
“เธอไปเข้าห้องน้ำครับ”ขอบคุณแจ็ค ^__^
“เอ้าแก้ว มาทำไรตรงนี้เนี้ย ฮ่าๆๆๆ หนีอาจารย์หรอ”ไอฟายยยยยย ไอ้คนที่ไปเข้าห้องน้ำกลับเข้ามานั่งข้างๆยัยนี่ที่ชั้นอาศัยใต้โต๊ะ ชั้นเห็นโทโมะกำลังก้าวขามา ชั้นมุดหนีไปทะลุคนข้างหน้าทันที ชั้นยืนขึ้นแล้วทำท่าจะวิ่งแต่ หมับ!!
“แก้ว...”ชั้นหันไปเจอหน้าโทโมะ โอ๊ยคิดถึง T^T
“จะหนีอีกนานไหม”เค้าถามขึ้นด้วยหน้าตานิ่งเรียบ แต่เค้าใส่แว่นตาดำอยู่
“ห๊ะ...ใคร ใครหนีนาย ไม่มี๊”ชั้นพูดแล้วหันกลับมาจัดทรงผมจัดเสื้อให้ดี
“บีสบอกชั้นหมดแล้ว”บีสสสสส ไว้ใจไม่ได้เลยยยยย
“บอก...บอกอะไรหรอ เอ๋ ไม่รู้เรื่องเลย”ชั้นทำไขสือ
“กลับบ้าน”จะบ้าไงเนี้ย
“บ้าหรอ ชั้นเรียนอยู่นะ นายนั่นแหละกลับบ้านไป ชั้นต้องเรียน เห็นไหมเสียเวลาเพื่อนๆหมดเลย เค้ารอเรียนกันอยู่ ฮิๆ”ชั้นทำหน้าแหยๆก่อนจะสะบัดมือเบาๆแล้วเดินไปนั่งข้างยัยโฟร์และยัยมด ชั้นนั่งกลางอ่านะ
“ขออนุญาตินะครับอาจารย์”โทโมะพูดขึ้น
“ตามสบายครับ”โห่....T^T
“แก้ว...!!”โทโมะพูดเสียงดังขึ้นก่อนจะถอดแว่นออก
“โห......!!!!”ทุกคนในห้องพากันโอ้โหโอ้หาในความหล่อของหมอนี่ รัศมีเปร่งปรั่งเชียวนะ
“หนีชั้นมาทำไม”ตาย มาพูดอะไรในนี้เล่า ชั้นมองไปรอบข้างแล้วทำจุ๊ๆ
“หนีชั้นมาทำไม!!”เค้าพูดดังขึ้นแล้วเดินเข้ามา ชั้นดันยัยโฟร์กับยัยมดชิดกันแล้วหลบด้านหลัง
“แกอย่าเอาชั้นมาเกี่ยวได้ไหม”มดพูดขึ้น
“แก้ว.........!!!!!”โทโมะลากเสียงแล้วดึงชั้นออกมาจากตรงนั้น
“โทโมะ พอสักทีเถอะ”ชั้นพูดแล้วทำหน้าใส่อารมณ์ ตอนนี้ชั้นอยู่หน้าไวท์บอร์ด อายคนทั้งห้องไหมหละเนี้ย
“พอ...เธอนั่นแหละต้องพอ เธอก็รู้หนิว่าชั้นรักเธอ หรือต้องให้ชั้นประกาศให้ทั่วมหาลัยว่าชั้นรักเธอ แต่เธอก็ทิ้งชั้นไป ชั้นผิดอะไร เธอไม่ฟังชั้นอธิบายบ้างเลยแก้ว”เค้าพูด เพื่อนในห้องเหวอเป็นแถว
“แล้ววันนั้นชั้นเปิดโอกาสให้นายอธิบายทำไมนายไม่พูด นายก็ไม่พูดนายพูดไม่ได้ แล้วนายพูดมาว่ารัก คนรักกันเค้าต้องไว้ใจกัน บอกกันทุกเรื่อง แต่นี่นายไม่บอก ชั้นควรจะให้อภัยนายหรือควรจะโกรธนายเพิ่มดีหละ นายทำชั้น....เจ็บ”ชั้นจะพูดคำว่าแท้งแต่ชั้นก็ไม่กล้าพูดออกมา น้ำตามันเอ่อตลอดเวลา
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ทำไมเธอ(บันนี่)เป็นคนแบบนี้ !!! >> ฉันเกลียดเธอ >__<
ตอนนี้อินไปหน่อยเลยจัดเต็มกับบันนี่ 555+ สงสารบีส อ๊ากกกก
ป๊าจะดีกับม๊าไหมนะ อ๊ะลุ้นๆๆๆ muah!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา