เลวแค่ไหนหัวใจก็ให้เธอ

“ท่านคงจะดีใจมากจนขนาดช็อคตกเก้าอี้ประมาณนั้น”ชั้นค้อนมาก

“นายอยากตายรึยังไง”ชั้นพูดแล้วเดินไปคว้าคอเสื้อแจ็ค

“จะฆ่ากันเลยหรอ”เค้าพูดแล้วหัวเราะเบาๆ

“ถ้าชั้นไม่เห็นว่านายเป็นอาจารย์นายคงโดนชั้นกระทืบตายคาห้องไปแล้ว”ชั้นพูดแล้วดันเค้าออก

“นายต้องการอะไรกันแน่ แกล้งชั้นแล้วมันสนุกมากรึไง”ชั้นถามด้วยอารมณ์โมโห

“ชั้นต้องการ.....”เค้าใช้มือลากจากผมลงมาที่ไหปลาร้าชั้น ชั้นสยิวๆแล้วดันมือนั้นออก

“ลามก ทุเรศ ชั้นจะแจ้งจับนาย”ชั้นพูดขึ้น

“ฮ่าๆๆๆ แค่แกล้งแค่เนี้ย คิดว่าชั้นจะพิศวาสเธอรึไง สวยก็ไม่สวย เพอร์เฟคก็ไม่เพอร์เฟค หน้าเธอบ้านมาก ได้แค่ขาวนั่นแหละ ถ้าดำคงจะเป็นถ่ายเดินได้ ถามจริงตั้งแต่เกิดมาเคยมีแฟนรึยังหรอก”เจ็บ...ชั้นถึงกับก้มหน้าลงทันที ทำไมพักนี้นึกถึงโทโมะบ่อยจัง

“เงียบ...แสดงว่าไม่เคยเลยหละสิ ฮ่าๆๆ สมควรแล้ว อย่างเธอใครได้เป็นแฟนคง...ซวย ซวย ซวย ซวยไปสามชาติติดต่อกันเลยหละ รังสีสะท้อนอ่ะเคยเรียนไหม ฮ่าๆๆ”ตลกไหม ชั้นผลักอกแจ็ดแล้วง้างหมัด

“อย่าพูดจาต่ำทราม ดูถูกเหยียดหยามชั้นให้มากไปหน่อยนะ”ชั้นพูดขึ้น

“ถ้าชั้นมีแฟนภายในวันพรุ่งนี้นายต้องให้ชั้นผ่านเกรดสี่ทั้งกลางภาคและปลายภาคแต่ถ้าชั้นไม่มีชั้นยอมซ่อมและยอมให้น้าชั้นตกเก้าอี้เลย”ชั้นพูดท้าทาย

“ได้ แล้วรู้กัน”แจ็คพูดขึ้น ชั้นเดินหัวเสียลงมาด้านล่าง

“เป็นไงบ้างแก้ว ไอ้แจ็คมันกวนตีนอะไรแกไหม”โฟร์ถามขึ้นเพราะโฟร์ก็ไม่ชอบแจ็คเหมือนกัน ชอบพูดจาเสียดสีโฟร์เรื่องไม่ยอมทำการบ้าน เสียดสีมดเรื่องแต่งตัว แต่ยัยมดดันแอบชอบแจ็คซะงั้นแฮะ ส่วนชั้นมันเสียดสีทุกเรื่อง!!

“พวกแกช่วยชั้นหาแฟนหน่อยสิ”ชั้นพูดขึ้นแล้วพวกเราก็ไปนั่งกันที่ม้าหินอ่อนข้างสนามบอลพวกหนุ่มๆ

“แกจะให้ชั้นหาแฟนแกดูชั้นสองคนก่อนสิ ขนาดชั้นยังไม่มีแฟนเลยแล้วจะหาให้ใครได้ว่ะ”โฟร์พูดแล้วเอามือท้าวโต๊ะ

“ได้สิ แก้วอ่ะสวยอยู่แล้ว ปรับนิดแต่งหน่อยก็เริ่ด”มดพูดแล้วดีดนิ้ว

“พอๆๆ มด แกเคยปรับแต่งชั้นตอนปี1 ไม่เห็นมีใครมองสักคน มีแต่คนหาว่าบ้า”โฟร์พูดขึ้น

“ก็แกไม่มีเสน่ห์และอีกอย่างตอนนั้นชั้นยังแต่งตัวแต่งหน้าไม่เก่ง”มดพูดแล้วยิ้มมุมปาก

กลางคืน

โฟร์กับมดมาบ้านชั้นแล้วพากันดีไซต์แต่งหน้าทำผมให้เต็มที่ ชุดมดเอามาส่วนเครื่องสำอางโฟร์เอามาแล้วเครื่องทำผมบ้านชั้นพอมี วันนี้หัวชั้นร้อนมาก ยัยมดเล่นม้วนๆยืดๆไม่รู้จะทรงไหนจนได้ทรงม้วนเข้ากรอบหน้ามันดูแบบติ๋มๆไปนะ

“ชั้นว่ามันดูเรียบร้อยไปนะ”ชั้นพูดแล้วมองหน้ามด

“กี่ทรงแล้วเนี้ย แกจะขัดไปถึงไหน ชอบมาขัด ชอบมาขัด ชอบมาขัดใจ”ยังจะร้องเพลงอีกยัยนี่

“ชั้นว่ามันเรียบไปจริงๆนะ”ชั้นพูดแล้วมองหน้ามด

“เออๆ”มดเปลี่ยนทรงใหม่เป็นลอนเปิดกรอบหน้าแล้วเก็บข้างซ้ายไปด้านหลังก่อนจะรวมผมทั้งหัวไปกองไว้ที่ด้านขวาเหมือนกับผมด้านหน้า ผมลอนสวยออกแนวเซ็กซี่นิดนึง

“โอเคละนะ อย่าต่อรองไม่เปลี่ยนละเว้ย”ชั้นแต่งหน้าเสร็จนานแล้วหละ ตอนนี้หน้าเริ่มแห้งมดเลยเติมปากสีแดงแปร๊ด โอ๊ย ชั้นจะดูดเลือดใครดีเนี้ย อายชาโดว์สีฟ้าเข้มกรีดอายลายเนอร์สีดำสนิทหนาหน่อย มันหนักตาน่าดูเลยแล้วก็เอาคอนแท็คมาใส่ให้อีก สีออกน้ำตาลๆ ติดขนตาปลอม ตาชั้นหนักมากเลยหละ ปัดแก้มสีชมพู หางตาติดเพชรเงาๆหน่อย แล้วก็เติมจมูกนิดนึงให้มีมิติ ก่อนที่จะเอาครีมโลชั่นมีเนื้อเพชรสีทองๆมาทาให้ทั้งตัวเลยหละและมดก็ดีไซต์หยิบเสื้อผ้ามาเทียบกับตัวชั้น ไม่ต้องงงว่ายัยโฟร์ไปไหน นอนอืดอยุ่บนเตียงชั้น หลับไปงั้นหละ

“ชั้นว่าชุดนี้มันเฟคกับหน้าและผมแกนะ ออกแนวเซ็กซี่หน่อย”ชั้นว่าไม่หน่อยละนะ สั้นเท่าขาอ่อนโชว์เอวสองด้าน โห่ แล้วคอเสื้อเป็นตาข่าย มีเชรประดับบริเวณเสื้อ มันสวยดีนะแต่ถ้าชั้นใส่มันจะเข้าไหมหละ

“รับรองแกใส่เข้าแน่”รู้ความคิดชั้นรึเปล่าเนี้ย

“เออๆ เดี๋ยวลองใส่ดู”ชั้นถือเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำไปแล้วออกมา โอ๊ย สั้นมากกกกกก มันปิดตูดชั้นนิดเดียวเองง่ะ อร้ายยยย

“เริ่ดหว่ะเพื่อน อ่ะนี่กางเกงขาสั้นสีดำแล้วก็ใส่ถุงน่องตาข่ายถุงมือดำเงา เอ้าใส่ซะแล้วนี่เครื่องประดับ” ชั้นโดนใส่ตางหูสีดำรูปกุหลาบสองข้างแล้วก็สร้อยคอสีดำยาวประดับดอกไม้ล้วนแต่สีดำแล้วก็สร้อยสีทองอีกชั้นนึง ยืนๆอยู่เหมือนคอมันจะหล่นลงไปแล้วก็ถูกติดดอกไม้สีดำเล็กๆบนผมที่ด้านขวา โอ๊ย หนักไปหมดแล้วทั้งหัวชั้นเลย ผม หน้า ตา คอ โห่ ชั้นอย่างตัดหัวทิ้ง ที่แขนมีกำไลสีดำเป็นคล้ายๆมรกตเงาๆถึง4วงแล้วก็แหวนรูปดอกกุหลาบสีดำเหมือนกับต่างหู ถุงน่องใส่แล้วมันเซ็กซี่เว่อร์มาก รองเท้าหนังส้นสูงส้นเข็ม สูงประมาณ6นิ้วได้ โอ้...หน้าจะทิ่มไหม ถ้าส้นหักนี่ถึงกับหงายหลังเลยนะ เป็นคล้ายๆบูท รองเท้าขึ้นมาถึงครึ่งน่อง สีดำมีเพชรห้อยๆ ชั้นดูตัวเองในกระจก เออ สวยนะ แต่มันดูแรงๆไป

“มดชั้นว่า...”

“ไม่ต้องว่าชั้นจะเป็นลมอยู่แล้วแก้ว โอ๊ยยยย”มดกับโฟร์แต่งตัวพอประมาณแล้วไปเที่ยวผับด้วยกัน มันเป้นที่อ่อยผู้ชายชั้นดีเลยหละ

“นู่นๆ คนนู้นไงแก้ว เป็นไง”โฟร์เสนอ ผู้ชายดูเท่ห์ในชุดสีดำ มือถือแก้วไวน์สีฟ้าๆ กำลังเดิน เดิน เดิน...ไปหาผู้หญิง

“ชั้นว่ามีคนจองล่ะหวะ”ชั้นพูดขึ้น

“นั่นไง คนนั้นเป็นไง”มดชี้คนที่นั่งดริ้งคนเดียวอยู่ตรงบาร์อีกฝั่งแต่สักพัก...ก็มีผู้หยิงคนนึงเดินไปนั่งข้างๆ ตัดหน้าชั้นจริงๆเล้ย

“โห่ หมดล่ะสิ เห้ยๆแก้ว คนนั้นไงกำลังเดินเข้ามาหาแกเลยอ่ะ”เห็นผู้ชายหน้าตาน่ารัก ขาวออกลูกครึ่งๆเดินมาทางชั้น เอาหละ จะได้แฟนแล้ว

“เอ่อ...ขอเบอร์หน่อยได้ไหมครับ”แง่ว เค้าขอยัยมด อดล่ะชั้น ขนาดมดแต่งตัวน้อยๆยังมีคนขอ แล้วชั้นนี่ยังไงเนี้ย

“ห๊ะ..ขะ...ขอชั้นหรอ”มดทำหน้างง

“ครับ คุณนั่นแหละ”มดหันมองหน้าชั้นแล้วยิ้มก่อนจะแลกเบอร์กัน

“แล้วก็ไปอีกราย”โฟร์พุดก่อนจะเห็นคนรูปหล่อเดินเข้ามา

“มาอีกคนแล้ว นั่นดูแบบแนวๆอ่ะแก้ว ใช้ได้หวะ”มดพูดขึ้น เค้าใส่แว่นสีชาเดินมาทางชั้น

“สนใจไปเต้นรำด้วยกันไหมครับ”อีกแล้ว....ชวนยัยโฟร์ ชั้นแห้วตลอด

“เอ่อ...ไม่สนเพื่อนชั้นหน่อยหรอคะ”โฟร์ถามขึ้น

“ไม่ครับ ผมสนคุณ”โฟร์ลุกไปเต้นรำแล้วแลกเบอร์กันเสร็จสรรพก็มานั่ง

“หมดหวังเลยตู กลับบ้านเหอะ ยอมแพ้ละ”ชั้นพูดขึ้น

“เฮ้ย หนทางอีกยาวไกลเว้ยเพื่อน”มดพูดปลอบใจ

“คุณครับ สนใจนั่งดื่มเป็นเพื่อนผมไหม”ชั้นเงยหน้าขึ้นไปมองต้นเสียง ใช่เค้ามองชั้น คราวนี้ตาชั้นแล้วสิ โฟร์กับมดหันมายิ้มให้

“ยินดีคะ”แต่เอ๋ พอมาอยู่ท่ามกลางแสงสีก็เห็นหน้าเค้าชัดขึ้น....นี่มัน บีส !! ตายละไง เค้าจะจำชั้นได้ไหม แต่ทีเลวไปกว่านั้นคือเค้ามาทำอะไรที่นี่ มากับใคร แล้วทำไมถึงกล้ามาชวนชั้นทั้งๆที่คบกับบันนี่ ชั้นไปนั่งดื่มอะไรกับเค้านิดหน่อยแต่ชั้นกลับดื่มเพียงนม

“เอ่อ คุณมีแฟนรึยังค่ะ”ชั้นว่าเค้าจำชั้นไม่ได้แน่ๆ

“ไม่ครับ ผมโสด”ห๊ะ....

“โสดงั้นหรอ!!”ชั้นขึ้นเสียง เค้าหันมามองแล้วทำหน้าสงสัยจนชั้นรีบยิ้มทันที

“คือ...ชั้นว่าคนหน้าตาดีอย่างคุณไม่น่าโสดเลยนะ ทำไมถึงเลิกกับแฟนหละ”

“คุณรู้ได้ไงว่าผมเลิกกับแฟน”เอ้า เดาไง

“เอ่อ...ก็ถ้าคุณโสดก็แสดงว่าต้องเลิกกับแฟนสิ”ชั้นพูดแล้วยิ้ม

“เฮอะ...เพราะว่าเค้าทะเลาะกับผม เค้าไม่เข้าใจในตัวผมเลย”

“พอจะบอกได้ไหมค่ะว่าเรื่องอะไร”ชั้นถามขึ้น

“ทำไมถึงอยากรู้หละ”

“ไม่เป็นไรคะ คุณไม่สะดวกจะบอกก็ไม่เป็นไร”ชั้นยิ้มแหยๆ

“ไม่ๆ ผมเล่าได้...คือว่าผมปกป้องเพื่อนผมมันชื่อโทโมะหรือเรียกว่าเฮีย เพื่อนผมกำลังวางแผนถล่มแก้งค์นักเลงเป็นแก้งคู่อริชื่อว่าแก๊งไอ้เควิน หวายเป็นน้องสาวของเควิน ไอ้เฮียเคยเป็นแฟนกับหวายมาก่อนแต่พอคืนดีกับแฟนเก่าที่ชื่อแก้วคนนั้นมันรักมากเลยทิ้งหวายไปและพอมันคิดแผนได้มันก็โทรไปขอหวายคืนดีเพื่อจะทำตามแผนแต่แก้วดันไม่เข้าใจแล้วทะเลาะกับมัน แก้วท้องอยู่แล้วตกบรรไดแท้ง และแก้วก็หนีออกจากโรงพยาบาลจนตอนนี้ยังไม่เคยเจอหน้าแก้วเลย บันนี่เลยด่าเฮียว่าทำอะไรลงไปผมเลยปกป้องว่าที่ทำเพราะมีเหตุผลแล้วบันนี่ก็ทะเลาะกับผมครั้งใหญ่ ผมคงเล่าความจริงให้บันนี่ฟังไม่ได้เพราะเธอจะไม่ให้ผมไปเสี่ยงแน่ๆตั้งแต่นั้นมาเราก็ดีๆเลิกๆกันมาตลอดจนเธอเป็นคนบอกเลิกผมครั้งแรกเมื่อเดือนที่แล้ว”ชั้นกระจ่างขึ้นมาก....ทำไมๆ ทำไมไมคิดจะเล่าให้ชั้นฟังบ้าง ชั้นเสียใจนะ น้ำตาชั้นมันเอ่อมาที่ขอบตา

“ทำไมนายไม่บอกความจริงกับแก้วหละ”ชั้นพูดขึ้น

“ก็ถ้าชั้นบอกไปแก้วก็จะไม่สบายใจที่โทโมะกำลังจะเสี่ยงเพราะถ้าโทโมะเป็นอะไรไปเธอจะเสียใจมากเพราะลูกในท้องเธอก็จะไม่มีพ่อ แต่ที่โทโมะต้องทำไปเพราะอนาคตของครอบครัวมันนั่นแหละ”ชะ...ชั้นจะต้องทำอย่างไง

“แล้วโทโมะเป็นไงบ้างหละ”บีสหันมองหน้าชั้นแล้วทำหน้าสงสัย

“เอ่อ...ตอนที่แฟนหนีไปหนะ ชั้นแค่อยากจะรู้ความรู้สึกหนะ”ชั้นพูดแล้วยิ้ม

“มันก็เครียดทั้งวันและตอนนี้แก๊งไอเควินก็พังไปแล้ว ไอ้เควินไม่ตายหรอกนะแต่มันยอมแพ้ ด้วยศักดิ์ศรีของมาเฟีย คำว่ายอมแพ้ถ้าใครไม่ยอมตามความจริงมันไม่ใช่มาเฟีย...ว่าแต่เธอเชื่อด้วยหรอว่ามาเฟียมีอยู่”ถ้าชั้นไม่รู้จักนายชั้นคงจะเดินหนีแต่นี่ชั้นเชื่อ

“นายอยากเจอแก้วไหม”ชั้นพูดขึ้น เค้าหันมองหน้าชั้นอีกครั้ง

“อยากสิ”เค้าตอบมา

“นายมองหน้าชั้นดีๆสิ แล้วนายจะเห็นแก้ว”เค้าเพ่งเล็งมาที่ชั้น

“เธอกำลังจะบอกอะไรกับชั้น”เค้าถามขึ้น

“แก้ว”โฟร์กับมดเดินมาแล้วเกาะไหล่ชั้น

“ชั้นกลับก่อนนะ แม่โทรตาม รู้สึกว่าชั้นเริ่มเมานมซะแล้วหละ”โฟร์พูดขึ้น

“เออ กลับดีๆนะ”

“ชั้นก็กลับก่อนนะ ลืมเก็บผ้า ฝนจะตกละ บ๊ายบายเพื่อน”มดพูดแล้วพากันเดินออกจากผับไป หันมามองหน้าบีสเค้าก็ดูจะค้างและตกใจมาก

“แก้ว”เค้าพูดช้าๆ

“ใช่...ชั้นคือแก้ว”ชั้นพูดขึ้น บีสจับหน้าชั้นหันไปมา

“ชั้นว่าแล้วว่าเธอหน้าคุ้นๆ เธอไปอยู่ไหนมา รู้ไหมเฮียมันตามหาเธอนานแสนนาน”

“ชั้นอยู่ที่นี่ เรียนอยู่มหาวิทยาลัยปี4ปีสุดท้ายแล้วหละ”

“เธอกลับไปหาไอ้เฮียมันหน่อยเถอะ มันไม่ยอมมีใครเลยรู้ไหม หลังจากที่แผนมันเสร็จมันก็บอกเลิกหวายไปด้วยเหตุผลที่ว่า....หวาย เราเลิกกันเถอะ เฮียว่าเฮียรักหวายไม่ได้จริงๆ มันพูดแบบนี้ แล้วหวายก็ร้องไห้วิ่งกลับบ้านไป เควินเข้ามาถามแล้วก็ก็กลับไปเพราะเข้าใจเฮีย เธอต้องกลับไปทำให้เฮียคนเดิมคืนมานะ มันสูบบุหรี่วันละเป็นซองๆ กินเหล้าทุกวัน เผลอแป๊ปก็ฉลองๆ ทั้งวันทั้งคืนและก็ร้องไห้บ่อยมากจากที่ไม่เคยร้องเลย”ทะ...โทโมะร้องไห้!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

เข้าใจกันมั่งหรือยัง แต่เสียดายลูกของแก้ว ฮือๆๆๆๆ อ๊ากกกกกกกก 

ลบฟิกซ์ตอนนี้ทันไหมเนี้ย จะแต่งใหม่ให้คลอดลูกแฝด 555+ อัพอีกไหม muah!!