เลวแค่ไหนหัวใจก็ให้เธอ

“ชั้นกลับไม่ได้ ฝากนายดูแลเค้าด้วยนะ รอชั้นเรียนจบก่อนแล้วชั้นจะกลับไป แล้วนายห้ามบอกเรื่องนี้กับใคร นายควรดูแลบันนี่ให้ดี ถ้านายอยากให้ชั้นกลับไป นายควรคุยกับเค้าดีๆ”

“แต่เค้าบอกเลิกชั้นแล้ว จะให้ชั้นทำอย่างไง เค้ามีแฟนใหม่แล้ว ที่ชั้นมาที่นี่ก็เพื่อจะมาดูโฉมหน้าแฟนใหม่บันนี่ เค้าว่าชื่อแจ็คเป็นอาจารย์สอนอยู่ที่มหาวิทยาลัยkamikaze”ว้าว มหาลัยชั้นเอง

“ไอ้อาจารย์แจ็คงั้นหรอ เออ ดีเลยๆ บีส ชั้นมีแผน”ชั้นกระซิบใส่หูบีสไป บีสมาส่งชั้นที่บ้านแล้วชั้นก็ขึ้นไปนอนส่วนบีสก็กลับบ้านไปก่อน

เช้าตรู่

“แก้ว ทานข้าวเช้าลูก”น้าเรียกชั้น แต่ชั้นไม่ทาน ไม่เอาๆ

“ไม่ทานค่ะน้า วันนี้ต้องรีบไปมหาลัย ไปก่อนนะคะ รักน้าค่ะ”ชั้นหอมแก้มน้าแล้ววิ่งออกมาที่ป้ายรถสักพักรถของบีสก็มาจอด ชั้นขึ้นรถแล้วบีสก็ขับไปส่งที่โรงเรียน ชั้นฟอร์มว่าบีสเป็นแฟน เกี่ยวแขนควงแขนกันไปนั่งโรงอาหารบ้างม้าหินอ่อนบ้าง รอไอ้อาจารย์บ้านั่นมาแต่กว่าจะมาได้นักเรียนก็เต็มโรงเรียนละ ยัยโฟร์กับยัยมดนั่งมองชั้นอย่าง งง ๆ

“แกก็ไวดีนะ”โฟร์พูดขึ้น

“ใช่ ไวม๊ากกก”มดเสริม

“เฮ้ยๆๆ แจ็คมาแล้ว”แก้วพูดแล้วสะกิดบีสที่นั่งเกาะแขนกันอยู่ที่ชิงช้าตรงมุมตึก โห่...มากับยัยบันนี่จริงๆด้วย ทำไมบันนี่ถึงทำแบบนี้ได้นะ ชั้นควงบีสไปเต็มที่ วันนี้แต่งหน้าจัดเป็นพิเศษเพื่อให้ยัยบันนี่จำไม่ได้

“อาจารย์ค่ะ”ชั้นเรียกแจ็คที่กำลังคุยอย่างสนุกหัวเราะคิกๆกับยัยบันนี่ แจ็คกับบันนี่หันมามอง

“นี่ค่ะแฟนชั้น อย่าลืมเกรด4นะคะ บ๊ายบาย”ชั้นโบกมือ บีสกับบันนี่มองหน้ากันอย่างกับจะกิน

“เดี๋ยว...เธอว่าใช่ก็ใช่หรอ ถามเค้าก่อนดีกว่าไหม”เอาสิถามเลย

“ใช่จริงๆครับ ผมเป็นแฟน....เธอ”

“แก้ว!!”บันนี่สังเกตหน้าตาชั้นสักพักก็พูดขึ้น ชั้นตกใจที่เค้าจำได้ เค้าพุ่งเข้าใส่ทันทีแต่ชั้นไปหลบที่หลังของแจ็คทันที

“เธอจำคนผิดแล้ว ชั้นชื่อ...พะ...พริตตี้”ชั้นทำเชิ่ดหน้าอย่างมั่นใจ

“พริตตรงพริตตี้อะไรกันแก้ว”ไอ้อาจารย์บ้า

“แก้ว ชั้นจำแกได้”

“บันนี่รู้จักด้วยหรอ”แจ็คถามขึ้น

“เพื่อนซี้ชั้นเลยหละ แก้ว มาทำอะไรที่นี่ ชั้นหาเธอตั้งนาน”บันนี่เกาะแขนชั้น

“ปล่อยนะ มาที่นี่ก็มาเรียนหนะสิ คงไม่ได้มาหาผู้ชายหรือมาหาใครเพื่อนอกใจแฟนตัวเองหรอกหนะเสียดายมากเลย อุสส่าหวังดีบอกให้เธอสั่งสอนบีสบ้างแต่ไม่คิดว่าเธอจะเลยเถิดจนมาเป็นเอาซะเอง คราวนี้คนที่จะต้องทำคือบีสบ้างหละ เธอคบกับแจ็คงั้นชั้นก็คบกับบีส ขอให้โชคดีในรักครั้งใหม่กับผู้ชายห่วยๆ น่าเกลียด ชอบรังแกคนแบบนี้ไปเถอะนะบันนี่ ชั้นไม่คิดเลยว่าการเป็นเพื่อนของเรามันจะตัดขาดง่ายขนาดนี้”ชั้นพูดไปด้วยอารมณ์ล้วนๆ บีสพยายามบีบมือชั้น

“มันตัดขาดตั้งแต่เธอหายไปแล้วแก้ว รู้ไหมทุกวันทุกเวลาชั้นอยากให้เธออกไปจากชีวิตชั้นแค่ไหน ที่ชั้นต้องชวนบีสทะเลาะก็เพราะเธอ ที่ชั้นบอกเลิกบีสก็เพราะเธอ ชั้นไม่เคยรักบีสเลย ทุกเวลาชั้นหวังว่าจะได้คบกับเฮียเสมอ ชั้นหวังในตัวเฮียไว้มาก รู้ไหมว่าชั้นรอต่อคิวยัยพิมอยู่ แต่เธอกลับเข้ามาเสียบแล้วไม่ยอมไปจากภวังค์เฮียเลย มันทำให้ชั้นเจ็บและพยายามทำตัวใกล้ชิดเฮียแต่ทุกครั้งเฮียไม่เคยสนใจชั้นแม้แต่นิดเดียว”อึ้ง...ทั้งชั้นและบีส

“ทำไม ทำไมเธอถึงไม่บอกชั้นหละบันนี่”ชั้นถามอย่างเซ้าซี้

“จะให้ชั้นบอกเธอว่าชั้นชอบเฮีย อยากคบกับเฮียทั้งๆที่เธอคบกับเฮียอยู่งั้นหรอ บ้าไปรึเปล่า ชั้นเสียเวลารักบีสมาหลายปีแต่คราวนี้หัวใจชั้นมันชี้ทางว่าชั้นรักเฮียมาก รักมากกว่าที่เฮียกับเธอรักกันซะอีก เธอหนะน่าตกเลือดตายไปเลยหรือไม่ก็หนีหายไปจากโลกนี้ไม่ต้องกลับมาอีก ชั้นไม่ไหวจะทนแอ๊บแบ๊วทำเนียนกับเธอแล้วนะ เมื่อก่อนชั้นคิดเสมอว่าเธอคือเพื่อนแท้แต่เมื่อเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมันก็ทำให้ชั้นเกลียดเธอขึ้นมาทันที เกลียดจนแทบอยากจะฆ่าเธอทุกเวลา ทุกวัน”ทำไม น้ำตาชั้นมันค่อยๆซึมออกมา

“บันนี่ ทำไมเธอทำแบบนี้”บีสเขย่าไหล่บันนี่อย่างแรง

“ที่ชั้นทำไปทั้งหมดก็เพราะชั้นรักเฮียและชั้นไม่ได้รักนาย จำไว้นะ”บันนี่พูดก่อนจะมองหน้าแจ็ค

“แล้วแจ็คหละ”โฟร์ถามขึ้น

“แจ็คเป็นแค่คนขั้นเวลาให้บีสเชื่อว่าชั้นไม่ได้รักเค้าแล้ว”แจ็คทำหน้าเหวอทันที

“ชั้นเสียใจมากที่มีเพื่อนอย่างเธอบันนี่ เพื่อนกันเค้าไม่ทะเลาะกันเรื่องความรักหรอกนะ แต่เธอทำให้ชั้นรู้ว่าทุกเวลาที่ชั้นอยู่กับเธอ เธออันตรายมาก”ชั้นพูดขึ้น

“ใช่...และตอนนี้ชั้นก็อันตรายมากด้วย อย่ามาเข้าใกล้ชั้น แล้วก็อย่ายุ่งกับเฮียอีก ส่วนบีส ถ้าอยากได้นักชั้นยกให้”บันนี่พูดด้วยสายตาดูถูก

“แก้วไม่เอาหรอก ชั้นเอาเอง”มดปรี่เข้าควงแขนบีสทันทีรู้นะว่าในใจอยากควงแจ็ค

“แล้วเธอก็จะรู้ว่าเธอกำลังเสียของชั้นดีไปกับตัวเลยหละ เธอไม่ฉลาดเลยนะรู้ป่ะ เธอคงจะเป็นคนที่วันๆคิดแต่เรื่องจะแย่งแฟนเพื่อน”มดพูดขึ้น

“เธอไม่เข้าใจอะไรเธออย่ามาพูดเลย เธอไม่รู้จักชั้นดีพอหรอก”บันนี่พูด

“ขนาดชั้นที่คิดว่ารู้จักนิสัยเธอทุกอย่าง ชั้นยังรู้จักเธอไม่ดีพอเลย ตลอดเวลาที่ชั้นคบกับเธอมั้งแต่ม.ต้น ชั้นคิดว่าแกเป็นเพื่อนที่ดี รักเพื่อน เฮฮา ไปไหนมาไหนกับเพื่อน น่ารัก ใสๆ เรียบร้อย อ่อนแอ แต่วันนี่มันทำให้ชั้นมองเห็นเธอในด้านตรงข้ามทั้งหมด เธอไม่ใช่เพื่อนที่ดี ไม่รักเพื่อน เจ้าอารมณ์คิดวางแผนตลอดเวลา น่ารังเกลียด เจ้าเล่ห์ น่ากลัว ดุร้าย”ชั้นพูดขึ้นด้วยสีหน้าและท่าทางเหมือนจะร้องไห้

“ใช่ ชั้นเป็นแบบนั้น จำไว้ว่าชั้นเป็นอย่างงั้น แล้วสักวันเฮียก็จะรักคนร้ายๆอย่างชั้นไม่มีวันไปรักคนเรียบๆบ้านๆอย่างเธอ ไม่มีใครเลยที่จะรักเธอ สมแล้วที่ตั้งแต่เกิดมาเคยมีแฟนคนเดียว”คำนี้มันทำชั้นเจ็บมาก ถ้าเป็นคนอื่นพูดชั้นคงจะเข้าไปต่อยๆๆแต่คำว่าเพื่อนของชั้นมันยังไม่ขาดลงไปแต่สำหรับบันนี่มันคงขาดไปแล้ว

กริ่งงงงงงง

เสียงกริ่งลั่นมันได้เวลาที่ชั้นต้องเข้าเรียน

“โชคดี”บันนี่ยิ้มมุมปากก่อนจะมองคนรอบข้างแล้วเดินออกจากมหาลัยทันที

“อุ่ย ขอโทดค่ะ แค่อยากด่าคนมะกี้เลยแกล้งมาควงแขน ฮี่ๆ”มดพูดแล้วยิ้มแหยๆ

“บีส กลับไปดูแลเฮียดีๆนะ อย่าเพิ่งบอกเรื่องชั้นกับเฮีย”บีสพยักหน้าด้วยสีหน้าซีดๆ ส่วนแจ็คดูจะหน้าแห้งก้มหน้ามองพื้นแล้วค่อยๆเดินไปทันที จะว่าไปเค้าก็น่าสงสารนะ ชั้น โฟร์แล้วก็มดขึ้นไปเรียนกัน วิชาแรกก็เป็นวิชาเคมีซะด้วย แจ็คเข้ามาสอนด้วยท่าทางมึนๆอึนๆสั่งงานทั้งๆที่ยังไม่ได้สอนแล้วก็นั่งหมดอารมณ์อยู่บนโต๊ะอาจารย์

“อาจารย์ค่ะ ขออนุญาติ”ชั้นลุกขึ้นแล้วไปหาแจ็ค แจ็คไม่แม้แต่พูดอะไรสักคำ

“แจ็ค”

“ไปนั่ง”เค้าพูดแล้วไม่มองหน้าชั้น

“ชั้นอยากจะบอกอะไรให้นะ”ชั้นนั่งลงตรงหน้าเค้า เค้ามองชั้นแล้วขมวดคิ้ว

“บอกให้ไปนั่งที่”เค้าพูดแล้วเริ่มทำหน้าเครียด

“ชั้นจะบอกว่า..”

“บอกให้ไปนั่งไง!!!”

“โธ่เว้ย คนที่รักแกหนะมี ทำไมแกไม่หัดมองให้มันกว้างๆบ้างหละ แค่ผู้หญิงคนเดียวจะเป็นจะตายหรือยังไง ยัยมดมันชอบแกมานานแล้วเว้ย หัดมองบ้างสิ อย่าคิดจะอัคติกับเพื่อนชั้นเพราะไม่ชอบขี้หน้าชั้นสิ !!”ชั้นแหกปากตะโกนเถียงกับหมอนี่จนทั้งห้องมอง ชั้นหันไปมองเห็นมดทำหน้าเอ๋อ ดูเหมือนจะตกใจเป็นอย่างมาก

“แล้วเธอมายุ่งอะไรด้วย!!”

“อาจารย์ครับ ผมปวดฉี่ไม่ไหวแล้ว ขออนุญาติ”ไอ้คนหลังห้องมันมาปวดฉี่อะไรตอนนี้ฟ๊ะ

“เออ มึงจะไปไหนก็ไปเหอะ!! ได้ ไม่ยุ่งก็ไม่ยุ่ง ต่อจากนี้ชั้นจะไม่ยุ่งกับแกอีก ไอ้แจ็ค ไออาจารย์บ้า!!!!”ชั้นตะโกนเสียงดัง เฮือก......O_O ชั้นเห็นใครบางคนยืนอยู่ที่หน้าประตูโรงเรียนเพราะห้องเรียนชั้นอยู่ชั้นสองมีระเบียงเห็นลงไปด้านล่าง นั่นมัน...โทโมะ เค้ามองขึ้นมา ชั้นรีบวิ่งหาที่ซ่อนอย่างไว

“ทำไงดีๆๆ”ชั้นท่องแล้ววิ่งไปหลบที่ใต้โต๊ะหลังห้องสุด

“ขอนั่งใต้โต๊ะหน่อยนะ ทุกคนฟัง ใครถามถึงชั้นอย่าบอกนะว่าชั้นอยู่ไหน ขอร้อง ไหว้หละ”ชั้นพูดก่อนจะก้มหัวไปทำตัวเงียบ แต่ทุกสายตายังหันมอง

“อย่ามองกันสิเว้ย ทำงานไป”ชั้นพูดแล้วก็ก้มลงที่เดิม ผู้หญิงที่นั่งตรงนั้นหุบกระโปรงตัวเองใหญ่ โอ๊ยยยย มีน้ำหอมไหม ฉีดหน่อยสิ

“โทดครับ ผมมาหาแก้ว”ทะ...โทโมะ ชั้นมองเห็นแต่ขาของเค้า

“แก้วไม่อยู่ค่ะ”โฟร์แจ้นปากทันที

“เมื่อกี้ผมเห็นเขายืนตรงนี้”โทโมะยืนกราน

“เธอไปเข้าห้องน้ำครับ”ขอบคุณแจ็ค ^__^

“เอ้าแก้ว มาทำไรตรงนี้เนี้ย ฮ่าๆๆๆ หนีอาจารย์หรอ”ไอฟายยยยยย ไอ้คนที่ไปเข้าห้องน้ำกลับเข้ามานั่งข้างๆยัยนี่ที่ชั้นอาศัยใต้โต๊ะ ชั้นเห็นโทโมะกำลังก้าวขามา ชั้นมุดหนีไปทะลุคนข้างหน้าทันที ชั้นยืนขึ้นแล้วทำท่าจะวิ่งแต่ หมับ!!

“แก้ว...”ชั้นหันไปเจอหน้าโทโมะ โอ๊ยคิดถึง T^T

“จะหนีอีกนานไหม”เค้าถามขึ้นด้วยหน้าตานิ่งเรียบ แต่เค้าใส่แว่นตาดำอยู่

“ห๊ะ...ใคร ใครหนีนาย ไม่มี๊”ชั้นพูดแล้วหันกลับมาจัดทรงผมจัดเสื้อให้ดี

“บีสบอกชั้นหมดแล้ว”บีสสสสส ไว้ใจไม่ได้เลยยยยย

“บอก...บอกอะไรหรอ เอ๋ ไม่รู้เรื่องเลย”ชั้นทำไขสือ

“กลับบ้าน”จะบ้าไงเนี้ย

“บ้าหรอ ชั้นเรียนอยู่นะ นายนั่นแหละกลับบ้านไป ชั้นต้องเรียน เห็นไหมเสียเวลาเพื่อนๆหมดเลย เค้ารอเรียนกันอยู่ ฮิๆ”ชั้นทำหน้าแหยๆก่อนจะสะบัดมือเบาๆแล้วเดินไปนั่งข้างยัยโฟร์และยัยมด ชั้นนั่งกลางอ่านะ

“ขออนุญาตินะครับอาจารย์”โทโมะพูดขึ้น

“ตามสบายครับ”โห่....T^T

“แก้ว...!!”โทโมะพูดเสียงดังขึ้นก่อนจะถอดแว่นออก

“โห......!!!!”ทุกคนในห้องพากันโอ้โหโอ้หาในความหล่อของหมอนี่ รัศมีเปร่งปรั่งเชียวนะ

“หนีชั้นมาทำไม”ตาย มาพูดอะไรในนี้เล่า ชั้นมองไปรอบข้างแล้วทำจุ๊ๆ

“หนีชั้นมาทำไม!!”เค้าพูดดังขึ้นแล้วเดินเข้ามา ชั้นดันยัยโฟร์กับยัยมดชิดกันแล้วหลบด้านหลัง

“แกอย่าเอาชั้นมาเกี่ยวได้ไหม”มดพูดขึ้น

“แก้ว.........!!!!!”โทโมะลากเสียงแล้วดึงชั้นออกมาจากตรงนั้น

“โทโมะ พอสักทีเถอะ”ชั้นพูดแล้วทำหน้าใส่อารมณ์ ตอนนี้ชั้นอยู่หน้าไวท์บอร์ด อายคนทั้งห้องไหมหละเนี้ย

“พอ...เธอนั่นแหละต้องพอ เธอก็รู้หนิว่าชั้นรักเธอ หรือต้องให้ชั้นประกาศให้ทั่วมหาลัยว่าชั้นรักเธอ แต่เธอก็ทิ้งชั้นไป ชั้นผิดอะไร เธอไม่ฟังชั้นอธิบายบ้างเลยแก้ว”เค้าพูด เพื่อนในห้องเหวอเป็นแถว

“แล้ววันนั้นชั้นเปิดโอกาสให้นายอธิบายทำไมนายไม่พูด นายก็ไม่พูดนายพูดไม่ได้ แล้วนายพูดมาว่ารัก คนรักกันเค้าต้องไว้ใจกัน บอกกันทุกเรื่อง แต่นี่นายไม่บอก ชั้นควรจะให้อภัยนายหรือควรจะโกรธนายเพิ่มดีหละ นายทำชั้น....เจ็บ”ชั้นจะพูดคำว่าแท้งแต่ชั้นก็ไม่กล้าพูดออกมา น้ำตามันเอ่อตลอดเวลา

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ทำไมเธอ(บันนี่)เป็นคนแบบนี้ !!! >> ฉันเกลียดเธอ >__<

ตอนนี้อินไปหน่อยเลยจัดเต็มกับบันนี่ 555+ สงสารบีส อ๊ากกกก

ป๊าจะดีกับม๊าไหมนะ อ๊ะลุ้นๆๆๆ muah!!