The real love รักแท้อยู่ใกล้แค่นี้เอง

เช้าวันรุ่งขึ้น

กระท่อมเฟย์เขื่อน
Faye: พี่เขื่อนตื่นได้แล้ว เช้าแล้ว
Koen: เช้าแล้วหรอ
Faye: กลับกันเถอะ พี่กลับถูกใช่ป่ะ
Koen: กลับถูกสิ
Faye: งั้นเรากลับกันเถอะ
Koen: เดี๋ยวก่อนพี่หิวแล้วอ่ะ
Faye: แถวนี้ไม่มีอะไรให้กินหรอก กลับไปกินที่บ้านกัน
Koen: มีสิ เฟย์ไง
Faye: พี่หมายความว่าไง???
Koen: ก็พี่อยากกินเฟย์ไง มาให้พี่กินซะดีๆ
Faye: ถ้าพี่เขื่อนเข้ามาอีกก้าวเดียวเฟย์งอนจริงด้วย
Koen: พี่ไม่สนพี่หิวแล้ว
Faye: เฟย์งอนแล้ว ไม่ต้องมาพูดกับเฟย์อีก
Koen: อ้าวเอาจริงหรอ พี่นึกว่าเฟย์พูดเล่น
Faye: (เงียบ)
Koen: เฟย์
Faye: (เงียบ)
แล้วเขื่อนก็ง้อเฟย์เหมือนทุกครั้งด้วยการหอมแก้เฟย์หนึ่งทีแต่เฟย์ก็ยังแกล้งงอนต่อไป
Koen: เฟย์ พี่ง้อเฟย์แล้วนะ
Faye: (เงียบ)
Koen: ถ้าเฟย์ยังไม่เลิกงอนพี่จะ จะ จะ.............
Faye: จะทำไม
Koen: เย้ เฟย์คุยกะพี่แล้ว
Faye: เฟย์อ่ะหายงอนตั้งนานแล้ว
Koen: แกล้งพี่หรอ
Faye: เปล๊า
Koen: วันหลังอย่าแกล้งพี่แบบนี้อีกนะ
Faye: ค่ะ ว่าแต่ถ้าเมื่อกี้เฟย์ไม่หายงอนพี่เขื่อนจะทำอะไรหรอ
Koen: พี่ก็จะกลับบ้านคนเดียวทิ้งให้เฟยอยู่ที่นี่แหละ
Faye: ใจร้าย
Koen: พี่ทิ้งเฟย์ไม่ลงหรอก น้องพี่น่ารักขนาดนี้ ไปกลับกันได้แล้ว

กะท่อมแก้วโทโมะ

Tomo: แก้วตื่นได้แล้ว
Kaew: ตื่นแล้ว

Tomo: ไปกลับบ้านกัน
Kaew: อืมไปสิ
Tomo: เดินดีๆนะ
Kaew: ค่ะ (พอพูดจบแก้วก็ไปสะดุดอะไรบางอย่างล้ม) โอ๊ย!
Tomo: แก้วเป็นอะไรมั้ย
Kaew: ไม่เป็นไรค่ะ (พอแก้วจะเดินก็ล้มลงไปอีก)
Tomo: เจ็บแล้วอย่าซ่าสิมาขี่หลังพี่ดีกว่า
Kaew: แน่ใจนะ
Tomo: อืม (แล้วแก้วก็ขึ่ไปขี่หลังโทโมะ) เห็นตัวอย่างนี้หนักเหมือนกันนะเนี้ย
Kaew: ไม่ต้องบ่นเลยถ้าหนักก็ให้แก้วเดินเองก็ได้
Tomo: พี่พูดเล่น ไปเรากลับบ้านกันเถอะ
Kaew: อืม เดินดีๆนะ
Tomo: ครับคุณนาย
แล้วโทโมะกับแก้วก็เล่นกันไปตลอดทางจนไปถึงบ้าน

กระท่อมฟางป๊อป

Poppy: ฟางตื่นได้แล้ว ฟาง ฟาง (ป๊อปปี้เอามือแตะหน้าผากฟางก็รู้ว่าไข้ยังไม่ลด ป๊อปปี้จึงอุ้มฟางขึ้นแล้วเดินกลับบ้าน) ถ้าวันนึงพี่ไม่อยู่แล้วฟางจะดูแลตัวเองได้มั้ยเนี้ย พี่รักฟางนะ (ป๊อปปี้ก้มลงไปจูบที่หน้าผากฟางหนึ่งทีแล้วเดินไปจนถึงบ้าน)

บ้าน

Tomo: อ้าว ไอป๊อปน้องฟางเป็นอะไรไปอ่ะ
Poppy: ไม่สบายตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ฉันผิดเองที่ไม่ดูแลฟางให้ดี ฉันผิดเอง ToT (ป๊อปปี้ร้องไห้)
Koen: ไม่ใช่ความผิดของแกซักหน่อย
Kaew: งั้นแก้วไปเช็ดตัวให้ฟางนะค่ะ
Poppy: ไม่ต้อง แกเป็นผู้ชาย ให้เฟย์เช็ด
Kaew: แก้วเป็นผู้หญิงนะ
Faye: เฟย์ขอตัวไปเช็ดตัวให้ฟางก่อนนะคะ
Tomo: อืม
Koen: มาพี่ช่วยอุ้มฟางขึ้นไปดีกว่า
Poppy: ไม่ต้องแกน่ากลัวกว่าแก้วอีกเดี๋ยวฉันอุ้มขึ้นไปเอง
Koen: เออตามใจก็แค่อยากช่วย

ห้องนอนฟาง

Poppy: พี่ไปแล้วนะ ดูแลฟางดีๆล่ะ
Faye: ค่ะ
พอเฟย์เช็ดตัวให้ฟางเสร็จก็ลุกออกมา

ห้องนั่งเล่น

Faye: พี่ป๊อป เฟย์มีเรื่องจะคุยด้วย
Poppy: พี่ก็มีเรื่องจะบอกทุกคนเหมือนกัน
ทุกคน: เรื่องอะไร
Poppy: ฉันมีแฟนแล้ว
Faye: เหมือนที่เฟย์ได้ยินฟางละเมอเลย ฟางเอาแต่พูดว่าพี่ป๊อป พี่ป๊อปอย่าทิ้งฟางไป อะไรประมาณเนี้ย
Koen: ไอป๊อป แล้วแกจะบอกน้องฟางมั้ย
Poppy: ไม่บอกอ่ะ ฉันไม่อยากให้ฟางไม่สบายใจ พวกแกก็ห้ามไปบอกฟางนะ
Tomo: แล้วแกจะปิดไปอีกนานแค่ไหนอ่ะ ยังไงซักวันน้องฟางก็ต้องรู้
Poppy: ไม่รู้ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ ฉันว่าพวกเราไปนอนกันเถอะ เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว
Kaew: ทั้งวันที่ไหนพี่ป๊อป ครึ่งวันต่างหาง
Poppy: เออครึ่งวันก็ครึ่งวัน ว่าแต่แก้วข้อเท้าเป็นไงมั่ง
Kaew: ก็ยังเจ็บอยู่อ่ะพี่โมะจ๋า ให้แก้วขี่หลังแล้วพาแก้วขึ้นไปข้างบนหน่อยสิ
Tomo: แกก็เดินขึ้นไปเองดิ ดีขึ้นแล้วไม่ใช่หรอ
Kaew: แต่ยังเจ็บอยู่อ่ะ
Tomo: เออ พาขึ้นไปก็ได้ ฉันไปก่อนนะ จะขึ้นไปนอนด้วย แบกมันมาครึ่งวันเหนื่อยจะตาย
Poppy: เออ ฉันว่าฉันขึ้นไปดูฟางดีกว่า
Koen: เออ เฟย์จ๋าพี่เขื่อนหิวแล้วอ่ะ ทำอะไรให้พี่เขื่อนกินหน่อยสิ
Faye: ได้ค่ะ รอแปบนะ
หลังจากที่กินเสร็จเขื่อนกะเฟย์ก็ขึ้นไปนอน
______________________________________________________