The real love รักแท้อยู่ใกล้แค่นี้เอง
6) กลับกรุงเทพฯ/ความหลังของโทโมะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่เที่ยวอยู่ที่เกาะส่วนตัวของโทโมะเป็นเวลาประมาณ 1 อาทิตย์ ทุกคนก็ได้กลับมากรุงเทพระหว่างการเดินทาง
Koen: นี่จะเที่ยงแล้วพักหาไรกินกันก่อนได้มั้ยอ่ะ
Tomo: ก็ดีเหมือนกันฉันก็เริ่มหิวแล้ว
Poppy: งั้นอยากกินไรล่ะ
Fang: ร้านนั้นเป็นไง (ฟางชี้ไปที่ร้านอาหารร้านนึง)
Kaew: เอาสิ คนเยอะดี
Faye: กินร้านนี้แหละ พี่โมะ จอดเลย
Tomo: ถึงแล้วลงจากรถได้
ร้านอาหาร
Poppy: กินอะไรดีล่ะ อาหารเยอะแยะน่ากินจัง
Koen: น้องๆสั่งอาหารหน่อย
_____: มาแล้วค่ะ รับอะไรดีค่ะ
Tomo: เธอนี่หน้าตาคุ้นๆนะเคยเจอกันที่ไหนรึเปล่า
_____: อ้าวโทโมะจำไม่ได้หรอนี่เราเอง
Tomo: ใครอ่ะ
_____: นี่พิมไง
Tomo: อ๋อ วันหลังอย่าให้เราทายชื่ออีกนะเราจำไม่ได้หรอก
Pimmy: แล้วนี่โมะคุงมาทำไรที่นี่หรอ
Tomo: มาเที่ยว แล้วอย่าเรียกฉันแบบนั้นอีกนะ ฉันไม่ชอบ
Pimmy: โมะลืมเราได้เร็วขนาดนั้นเลยหรอ โมะไม่เห็นว่าเราเป็นคนสำคัญแล้วใช่มั้ย
Tomo: เรื่องนั้นมันก็ผ่านมานานแล้วนะ แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่อยากจอจำคนอย่างเธอด้วย
Pimmy: แต่เรายังรักโมะอยู่นะ
Tomo: แต่ฉันไม่ได้รักเธอแล้วเข้าใจมั้ย เธอมันพวกนกสองหัว ไปพวกเราไปกินร้านอื่นกันเถอะฉันไม่อยากอยู่แถวนี้นานๆ
Poppy: เออไปขึ้นรถเดี๋ยวฉันขับเองอารมณ์ไม่ดีอย่างนี้เดี๋ยวทำพวกเรารถคว่ำตายกันหมด
บนรถ
Kaew: พี่เขื่อนผู้หญิงคนเมื่อกี้เป็นคัยหรอ
Koen: แฟนเก่าไอโมะมัน
Tomo: แก้วมีไรถามพี่ก็ได้พี่ไม่โกรธหรอก
Kaew: แน่ใจนะ
Tomo: อืม
Kaew: คือแก้วอยากรู้ว่าเลิกกันได้ยังไงอ่ะ
Tomo: คือพี่กับพิมเราคบกันมานาน ช่วงพี่เรียนค่อนข้างเก่งจนคุณครูให้ไปแข่งอยู่บ่อยๆ เวลามีการแข่งพิมก็จะมาหาพี่ทุกวันแล้วก็ถามเกี่ยวกับเทคนิคที่คุณครูสอนให้พี่เป็นพิเศษ พอพี่ไม่บอกพิมเค้าก็ร้องไห้พี่ก็เลยต้องบอก แต่ทุกครั้งที่พี่แข่งมีคู่แข่งโรงเรียนนึงที่พี่ไม่เคยชนะมันเลยแต่พี่ก็ไม่คิดอะไรจนวันนึงพี่จะไปรับพิมที่บ้านพี่ก็ได้ยินพิมคุยกับใครบางคนอยู่พี่ก็เลยแอบฟัง มันเลยทำให้พี่รู้ว่าพิมนั่นแหละที่ค่อยเอาเคล็ดลับไปบอกโรงเรียนนั้นและที่เลวร้ายกว่านั้นคนๆนั้นคือแฟนพิม พี่จึงตัดสินใจบอกเลิกพิม แล้วพิมก็สารภาพออกมาว่าเค้าไม่เคยรักพี่เลย แต่เค้าทำไปเพราะอยากให้แฟนเค้ามีความสุข แล้วพี่ก็ไม่ได้คุยกับเค้าอีกเลยนับจากวันนั้น
Fang: พี่โมะ ฮึก ไม่คิดจะร้อง ฮึก ไห้หน่อย ฮึก หรอเล่าเรื่อง ฮึก ความหลังของ ฮึก ตัวเองมัน ฮึก ก็ต้อง ฮึก เศร้าสิ ฮึก
Tomo: ไม่หรอก เช็ดน้ำตาได้แล้ว
Kaew: แล้วทำไมพี่ไม่บอกแก้ว แก้วจะได้ช่วยด่ามัน
Tomo: ไม่ต้องหรอก กลับไปถึงกรุงเทพฯ แล้วอีก 2 วันเราไปเที่ยวต่างประเทศกันนะ
Koen: ได้สิ ว่าแต่ไปไหนดีอ่ะ
Faye: ไปญี่ปุ่น
Fang: ไปเกาหลี
Faye: ญี่ปุ่น
Fang: เกาหลี
Faye: ญี่ปุ่น
Fang: เกาหลี
Faye: ญี่ปุ่น
Fang: เกาหลี
Poppy: หยุดเถียงกันซักทีพี่ไม่มีสมาธิขับรถแล้ว
Tomo: ฉันคิดไว้แล้วว่าเราจะไปไหนกันดี
ทุกคน: ไปไหน
Tomo: ฉันจะไป........................................
__________________________________
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ